- 20 Ocak 2015
- 780
- 235
- 33
- Konu Sahibi Darkdreams
-
- #1
Bazen üvey evlatmıyım diyorum. Bundan 3-4 sene önce iki kez abime yakalandım telefondan mesajları görmüştü sevgilim değildi arkadaşımdı gerçekten tüm apartman(aile apartmanı) başımda biriktirler hepsi hakaret sonra telefonumu kırdı abim ve dövdü beni 1.5 sene telefonsuzdum internetsizdim bu sorun değildi canım çok yanmıştı her akşam ağlıyordum. Okuldan çıkarken liseye gidiyordum arkamdan ailemden biri beni takip ediyordu farkındaydım yalandan yanına uğrucaktım diyordu her okul çıkışımı? Sonradan itiraf etmişti. Babam telefon almıştı bi süre sonra gerçekten sevgilim olmuştu yakalanmıştım telefonuma el konuldu yine bağrışmalar abimin benle konuşmaması vs eziliyordum hep beni abim gerçeten koruyordu belki ama yöntemi yanlıştı daha çok kötülüğe ittiyorlardı. Beni hep dışlıyor abim aslında benimle yaşıt olan başkalarıyla çok iyi saygılı bana karşı öyle değil ben ona göre salak bir insanım. Artık büyüdüm 20 yaşındayım ona göre fiziken beyin olarak değil belkide öyle bilmiyorum. Bugün tartışma yaşadık eskisi gibi değilim ezdirmicem kendimi diye söz verdim. Üstüme yürüdü koltultaydım elimi sıktı acıttı bende onun elini sıkarak ittim karşılık verince yine üstüme geldi vurdu daha çok sinirlendi önceden karşılık veremiyordum bu yüzden böyle tepki vermiyordu. Ama ailem onu koruyor. En basit örneği araba çok istiyorum kim istemezki babam abime araba almıştı ilk arabasını bende ehliyetimi aldım banada al baba dedim babannem ise o erkek evladı tabi alcaz sana nüye alalım evlenince kocan alsın diyor. Neden böyle bıktım tek gerçekten babannem diğer torunlarına karşı iyi bana karşı böyle ben suçsuz melek bi insanım demiyorum neden beni sevmiyor kimse intihara kadar düşündüm bıktım