Merhaba arkadaşlar, herkese iyi geceler. Birazcık uzun olan bu yazımı okuyan olursa şimdiden teşekkürler. :)
Biriyle tanışıyorum, herşey güzel, birbirimizden etkileniyoruz biliyorum bunu. Çünkü iletişim için her yolu deniyo karşı taraf. Ondan sonra ses soluk kesiliyo. Nasıl bi düşünce yapısında bu erkekler anlamış değilim.
En son arkadaşımın nikahında nikah şahidiydim. Eşinin nikah şahidi de onun bi akrabası. Arkadaşımın eşinin ailesi beni görüp beğenmiş ve bu kişiyle tanışmamı istemişler. Ama herhangi bir buluşturma olmadı. Sadece nikah şahitliği sayesinde biz tanıştık, fotoğraf çekiminde şakalaştık falan. Bi de onun arabası gelin arabası oldu, ikimiz önde oturduk. Nikahtan sonra ben kendi ailemle eve dönücektim, bana ben seni bırakırım dedi. Kabul ettim. Beni eve bırakırken numaramı aldı. Sonra bu bana fotoğraflar attı, gelinle damadın çıkmasını beklerken biz ikimiz yanyana bekliyoduk masaya geçmek için. Bunun ailesinden birileri ikimizin fotoğraflarını çekmiş. Bilerek çekilmiş yani fotoğraflar ve o da bana bilerek gösterdi bizimkiler çekmiş diye.
Eve bıraktı beni, laf atmazlar sana falan değil mi dedi. Yok dedim, gülerek. Davranışları hoşuma gitmişti. Bi saat sonra falan yine bana fotoğraf attı ama, fotoğraf çekimi yapılırken gelinle damadı çekmişti onları. Muhabbetimiz orda bitti. Ama ben ondan çok etkilendim, normalde bazı kriterlerim var uzun boy gibi. :) Tamam boyu kısa değildi ama çok uzun da değildi. Her neyse ben yine de etkilendim, ilk defa böyle bi şey oldu. Dedim herhalde görüşürüz bundan sonra. Çünkü kendi ailesi, özellikle annesi beni beğenmiş. Kendisi de bu kadar belli eden hareketler yaptı. Ama bi daha iletişim kurmadı benimle.
Bende istemediğini düşündüm. Ama nedenini bi türlü bulamadım. Arkadaşım dedi belki benim arkadaşımsın diye çekiniyo, sen ilk adımı at. Tamam dedim, mesaj attım, öyle bi kaç cümle konuştuk. Gel bigün dedim, gelirim dedi gülerek. O günden sonra neredeyse 3 hafta olucak ses yok. Bi kere fotoğrafımı beğendi o günden sonra. Ondan sonra bana o kurları yapan adam kayboldu. Demek ki istemiyo dedim, isteyen insan binbir türlü bahane bulurdu görüşmek için.
İşte ben böyle adamları anlamıyorum. Hayır iletişim kurmayacaksın neden bu kadar kur yapıyosun.
Yine başka bi arkadaşımın kuzeniyle tesadüf eseri tanıştık. İlk buluşmamız güzel geçti, yine bi etkilenme oldu bende. Ertesi gün konuşmalarımız sık olmasa da devam etti. İki gün sonra bi baktım evimin önüne gelmiş arabayla gecenin birinde. Sahur yapalım diye beni çağırdı. Şok oldum ben. Evimin adresini de vermemiştim sadece yüzeysel anlatmıştım. O günde güzel geçti. Sarıldık birbirimize, yanında daha çok kalmamı istedi. Ben deyim yerindeyse havalara uçtum. 30 yaşında, 20'li yaşlarımdaki gibi aşkı yaşayacağımı düşünerek. :)
Nasıl bi kısmetsizlikse o günden sonra ondan da ses çıkmadı. Ben yine yazdım gündüz, gece yazar dedim. Yok yazmadı, ben yazdım yine gece. Her şey normalmiş gibi konuştu. Bugün hiç bişey yazmadım, o da yazmadı hala. Ben anlamıyorum arkadaşlar, böyle durumlarla karşılaşıp anlam verebilen çözebilen, sorunu bulabilen var mı? Hayır yoksa kendimi salak hissedicem, kendi kendime hayal kuruyorum dicem. 30 yaşındayım artık doğru düzgün bir ilişkim olsun istiyorum. İmkansızı mı istiyorum bilmiyorum ki..
Biriyle tanışıyorum, herşey güzel, birbirimizden etkileniyoruz biliyorum bunu. Çünkü iletişim için her yolu deniyo karşı taraf. Ondan sonra ses soluk kesiliyo. Nasıl bi düşünce yapısında bu erkekler anlamış değilim.
En son arkadaşımın nikahında nikah şahidiydim. Eşinin nikah şahidi de onun bi akrabası. Arkadaşımın eşinin ailesi beni görüp beğenmiş ve bu kişiyle tanışmamı istemişler. Ama herhangi bir buluşturma olmadı. Sadece nikah şahitliği sayesinde biz tanıştık, fotoğraf çekiminde şakalaştık falan. Bi de onun arabası gelin arabası oldu, ikimiz önde oturduk. Nikahtan sonra ben kendi ailemle eve dönücektim, bana ben seni bırakırım dedi. Kabul ettim. Beni eve bırakırken numaramı aldı. Sonra bu bana fotoğraflar attı, gelinle damadın çıkmasını beklerken biz ikimiz yanyana bekliyoduk masaya geçmek için. Bunun ailesinden birileri ikimizin fotoğraflarını çekmiş. Bilerek çekilmiş yani fotoğraflar ve o da bana bilerek gösterdi bizimkiler çekmiş diye.
Eve bıraktı beni, laf atmazlar sana falan değil mi dedi. Yok dedim, gülerek. Davranışları hoşuma gitmişti. Bi saat sonra falan yine bana fotoğraf attı ama, fotoğraf çekimi yapılırken gelinle damadı çekmişti onları. Muhabbetimiz orda bitti. Ama ben ondan çok etkilendim, normalde bazı kriterlerim var uzun boy gibi. :) Tamam boyu kısa değildi ama çok uzun da değildi. Her neyse ben yine de etkilendim, ilk defa böyle bi şey oldu. Dedim herhalde görüşürüz bundan sonra. Çünkü kendi ailesi, özellikle annesi beni beğenmiş. Kendisi de bu kadar belli eden hareketler yaptı. Ama bi daha iletişim kurmadı benimle.
Bende istemediğini düşündüm. Ama nedenini bi türlü bulamadım. Arkadaşım dedi belki benim arkadaşımsın diye çekiniyo, sen ilk adımı at. Tamam dedim, mesaj attım, öyle bi kaç cümle konuştuk. Gel bigün dedim, gelirim dedi gülerek. O günden sonra neredeyse 3 hafta olucak ses yok. Bi kere fotoğrafımı beğendi o günden sonra. Ondan sonra bana o kurları yapan adam kayboldu. Demek ki istemiyo dedim, isteyen insan binbir türlü bahane bulurdu görüşmek için.
İşte ben böyle adamları anlamıyorum. Hayır iletişim kurmayacaksın neden bu kadar kur yapıyosun.
Yine başka bi arkadaşımın kuzeniyle tesadüf eseri tanıştık. İlk buluşmamız güzel geçti, yine bi etkilenme oldu bende. Ertesi gün konuşmalarımız sık olmasa da devam etti. İki gün sonra bi baktım evimin önüne gelmiş arabayla gecenin birinde. Sahur yapalım diye beni çağırdı. Şok oldum ben. Evimin adresini de vermemiştim sadece yüzeysel anlatmıştım. O günde güzel geçti. Sarıldık birbirimize, yanında daha çok kalmamı istedi. Ben deyim yerindeyse havalara uçtum. 30 yaşında, 20'li yaşlarımdaki gibi aşkı yaşayacağımı düşünerek. :)
Nasıl bi kısmetsizlikse o günden sonra ondan da ses çıkmadı. Ben yine yazdım gündüz, gece yazar dedim. Yok yazmadı, ben yazdım yine gece. Her şey normalmiş gibi konuştu. Bugün hiç bişey yazmadım, o da yazmadı hala. Ben anlamıyorum arkadaşlar, böyle durumlarla karşılaşıp anlam verebilen çözebilen, sorunu bulabilen var mı? Hayır yoksa kendimi salak hissedicem, kendi kendime hayal kuruyorum dicem. 30 yaşındayım artık doğru düzgün bir ilişkim olsun istiyorum. İmkansızı mı istiyorum bilmiyorum ki..
Son düzenleme:
Gerçekten öyle sanırım, çünkü ben Allah'tan bir şey isterken hayırlısıysa olsun derim her zaman.
diyordu ki: bir adım o, bir adım siz. bir satranç oyunu gibi düşünün, hamleler tek tek olmalı diyordu. sen adımını attın. artık seçim karşındakinin..
