- 28 Temmuz 2011
- 19.707
- 7.485
- 448
- Konu Sahibi berraksucan
-
- #21
Sizi anlıyorum. İlişkilere hep ciddi yaklaşırım bunun doğru olduğunu da düşünürüm, beklentisiz yaşamak rahatlık ama özünde doğru olanın bu olduğunu düşünmüyorum, bu sadece kendimize koruma kalkanı yaratmak ve kalabalık içinde yalnızlığımız artıyor bu şekilde, kimsenin kimseye güveni kalmadı. Bu tarz insanların enerjisi bana ağır geliyor genelde, yoruyorlar.
Ben uzaklaştım, mesafemi arttırdım, anca uzaktan bakınca daha rahat anlıyorum kim necidir, gülüşmelere sözlere kaptırma oranım azalıyor, ama yine de içimdeki çocuk bazen zorluyor beni salıyor kendini, kasmaktan yoruluyor, düşünmeden hesapsız hareket etmenin rahatlığını tatmak istiyor sonra bir anda şaplağı yiyorum yine bir toparlanıyorum.
Sonuç olarak git gide daha çok alışıyorum sanırım, verdiğim önemi, değeri azalttım ister istemez enerjimi düşürmemek için ben de kalkan oluşturdum biraz galiba, doğru insanlara değer vermek için bekliyorum genelde. Dert etmemeye çalışmaktan ya da o insanlardan uzak durmaktan başka çare yok. Çoğu zaman yalnızken kafam daha rahat olmuştur.
Ben uzaklaştım, mesafemi arttırdım, anca uzaktan bakınca daha rahat anlıyorum kim necidir, gülüşmelere sözlere kaptırma oranım azalıyor, ama yine de içimdeki çocuk bazen zorluyor beni salıyor kendini, kasmaktan yoruluyor, düşünmeden hesapsız hareket etmenin rahatlığını tatmak istiyor sonra bir anda şaplağı yiyorum yine bir toparlanıyorum.
Sonuç olarak git gide daha çok alışıyorum sanırım, verdiğim önemi, değeri azalttım ister istemez enerjimi düşürmemek için ben de kalkan oluşturdum biraz galiba, doğru insanlara değer vermek için bekliyorum genelde. Dert etmemeye çalışmaktan ya da o insanlardan uzak durmaktan başka çare yok. Çoğu zaman yalnızken kafam daha rahat olmuştur.