- 21 Temmuz 2014
- 915
- 926
- 123
- Konu Sahibi berraksucan
-
- #1
Siz kendinize "arka daş" arıyorsunuz.
Maalesef o kelime manasını kaybetti.
Kendinizi insanlardan duygusal olarak korumayı öğrenin.
Siz kendinize "arka daş" arıyorsunuz.
Maalesef o kelime manasını kaybetti.
Kendinizi insanlardan duygusal olarak korumayı öğrenin.
Bence bu kadar karamsar olmaya da gerek yok. Her şeyi kalıpların içine sokmadığımız zaman daha mutlu oluyoruz. Bütün davranışlarında sonsuz güvenilir, sonsuz uyumlu olamaz insanlar. Kendimizle bile ne çok kavga ediyoruz aslında :)
Bir de mesela geçen yıl sık görüştüğüm samimi arkadaşım yok diye üzülüyordum. Sonra lisede samimi olduğum iki arkadaşımla tekrar görüşmeye başladık, yeni bir ilişki dinamiği oluştu aramızda. Haftada bir görüşüyoruz minimum, her şeyimi paylaşabiliyorum. Bu kızlardan birine 2 yıl önce hiç aramıyor sormuyor diye kırılmıştım, ben de ona yazmamıştım. O zaman öyleydi, şimdi böyle... Çok sorgulamamak lazım.
Ama onun dışında tanışıp 1 ay içinde içli dışlı kanka olan insanların samimi olmadıklarını da biliyorum, çoğu da aptal oluyor zaten haha
Ben hepsini sildim etrafımdakilrn hepsi çıkarcı fesat kimsenin iyiliğini istemeyen dedikoducu pislik tiplerdi lakin görünüşte hepimiz dostuk ihtiyaç duymuyorum hiçbirine
Ne demek istediğinizi anladığımı söyleyemem.
Bahsettiğim şey karamsarlık değil, kendini koruma.
Örneğin, benim sizden hiçbir beklentim yok sizin de benden. Birbirimizi üzüp kırma ihtimalimiz sıfır.
Arkadaşlıklarda da beklenti ortadan kalkarsa zarar verme üzme vs de ortadan kalkar.
Şu anki durumdan yola çıkarak sizin hayatınızdakilere ebedi dost diyebilir miyiz?
Dün yoktular ama bugün varlar. Yarın ne olacaklarını kim bilebilir.
Aynen öyle oluyor zaten bende bunu anladığım an hepsiyle irtibatımı kestim çokta mutluyumKimse kimsenin iyi olduğunu istemiyor sanki.icten bi kıskançlık sezinliyorum bende.
Naçizane tavsiyem, bazı insanları hakettikleri demiyim de istedikleri noktada tutun. Yüzeysel kalmak istiyorlarsa öyle kalsınlar, kenarda bulunsunlar. İnanın insanın sadece arada gülüp eğlenecek arkadaşlara da ihtiyacı oluyor. İllaki herşeyi paylaşmak gerekmiyor. Gezmeye, eğlenmeye de insan lazım :)
Benim de öyle bir grubum var, 2 kişiyle daha samimiyim, diğerleriyle görüştükçe konuşuruz. Arada özledim görüşemiyoruz muhabbeti döner, ben de ya görüşemedik vah tüh derim. Bilirim ki nasılsa orada kalacak. Zaman geçtikçe daha çok arkadaşınız olur, her biri için bu kadar dertlenmezsiniz. Yapacak bir şey yok, bazen de gerçekten hayat şartları izin vermiyor, az görüşülüyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?