Hepimizin hayati bir roman gibi!!

Gxuxlsxuxm Sultan

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
22 Ağustos 2007
6.201
43
156
Diğer
Her insanin hayati bir romandir aslinda
Hepimiz hayat hikayelerimizi yazsak aci tatli basimizdan gecenleri yazsak kimbilir belkide yok satar biciminde romanlar cikar ortaya...a.s

Neler umuyor ve neler buluyoruz hayattan? Evlenmeden önce ve sonraki düsünceler....cocuk olmadan önce ve sonraki halimiz!! Yasadiklarmizin bizden alip götürdüküleri...yada hayatimiza kattiklari....

Verdigmiz her karar hayatimizin yönünü degistirsede...zaman gectikce bazi düsüncelerimiz ve fikirlerimiz degissede aynaya baktigmiz vakit gördügümüz kadinin hala ayni kadin olmasi ne tuhaf degilmi???

Iste o an hayati benmi yasiyorum hayatmi beni yasiyor diye bir celiskiye giriyor insan...Neydim...Ne oldum...ve kimbilir daha ne olacagim....

Bazen eski fotoraflarima baktigimda o güler yüzlü hayat dolu kizdan hicbir eser kalmadi diye düsünsemde....simdi aynada gördügüm kadinin o kizdan cok daha güclü biri oldugnu düsünüyorum...ve insallah ilerdede simdiki kadindan cok daha güclü birer kadin olacagiz...a.s

Yasadigmiz romanin mutlu sonla bitmesi belkide bizim elimizde....
 
ah bitanecim gerçekten haklısınız...
zaman bizi büyütüyor,olgunlaştırıyor belki de...
eskiler beni de çok ağlatır,özellikle kızımın bebeklik cd leri...
ağlarım seyrederken,neymişim,ne olmuşum diye..
yanlış anlamayın,eski Songül değilim gerçekten...
sabır denen birşeylerden kırıntılar kalmış...
neden mi,hayatın bize yaşattıklarından tabi ki...
hayatım belki roman olmaz ama içeriği çok manalı bir hikaye olabilir diye düşünüyorum...
güç konusunda ,evet haklısınız, şimdi daha güçlü Songül görüyorum ayna da..
kararlı,olgun ama içindeki o çocuğu hiç büyütmeyen Songül...
belki fiziksel görüntümüz de değişiklikler oluyor,belki giyim tarzımız da ama
kişiliğimiz aynı...anyı şeylere sinir oluyor,aynı şeylere sevinebiliyorum...
ama şunu söyleyebilirm ki,kızım olduktan sonra hayatı,yaşamayı daha çok sever oldum..
çünkü hayata bakışınız değişiyor,bütün planların değişiyor...
ama şikayetçi değilim,çünkü yaşadığım hayatta,yaşadığım insanlarla
çok ama çok mutluyum...
sevgiler...
 
Son düzenleme:

İnsan bir yıl önceki kendini bile şimdiki haliyle karşılaştırınca.
Nasılda olgunlaştım diyor. Nasılda karar verirken temkinli oluyorum diyor.


 
evet hepimizin bir hikayesi var kimi daha şanslı kimi şanssız, bazen roman gibi hayatımız bazende dizilerde izleyipte hadi canım abarttılar dediğimiz şeyleri yaşıyoruz belkide daha fazlasını.... bende geçmişe baktığımda çok farklı birini görüyorum şu son birkaç ayda bile o kadar değişti ki fikirlerim hayata bakışım... Allah bugünlerimizi aratmasın hergünümüz bir öncekinden güzel olur inşallah :Saruboceq:
 
LaRisA .!.:

İnsan bir yıl önceki kendini bile şimdiki haliyle karşılaştırınca.
Nasılda olgunlaştım diyor. Nasılda karar verirken temkinli oluyorum diyor.
Genişletmek için tıkla...

temkinli olmak en güzeli bende artık arkadaş seçimimde veya diğer seçimlerimde eskisinden kat kat temkinliyim herkes hata yapar önemli olanda hatalarımızdan ders almak değil mi yerimseniben
 
Bir cafeye oturun...gelen gecen bir sürü insanlar kadinida erkegide..ve hepsinin anlatacak bir hikayeleri vardir...

Bazen acikli bir dram...bazende komedi gibi....fakat her ne olursa olsun hayatin ta gercegi!!

Basimiza öyle seyler geliyorki...vay be...bunlar sadece izledigim filmlerde olurdu diyoruz...yada kendimizin böyle birseye maruz kalmasi tuhafimiza gidiyor....!!

Ve yas ilerledikce zaman gectikce aklimizin ucuna gelmeyen olaylari yasadikca artik
ne geliyorsa gelsin ...ben burdayim diyorsunuz....
 
benim hayatımda roman......yazsam ...yada senaryo yapsam...bır genç kızın hikayesi dıye....
hem roman tutar hem fılm....gişe yapar.....
hayattan ne umdum ne buldum........ben bir şey bulmadım ama ..umdum..........işte bu ummalar zamanla...o da yok oldu....artık günü yaşıyorum....o kadar....
hayallerin var fakat eskiye görede.......cok degişti...artık kaptırmıyorum kendimi.........
çünkü...seneler ve yaşananlar...insanı olgunlaştırıyor....
daha durgunlaştırp daha saglam yapıyor.....bunun yaşla evli çocuklu olmaklada ilgisi yok........
benim yaşadıgım romanı ancak ben bilirim..........
her yaşananda insanda bir iz bırakıyor....bazıları unutuluyor.....geçiyor fakat delip yıkıp geçiyor....
nedense mutluluklar hatırlanmıyor ....ama yaşanan acılar............hayal kırıklıkları......daha çok akılda kalıyor.....
yine şükür yinede şükür.......
allah bu günlerimizede aratmasın....
 
Çok haklısın arkadaşım herkesin ayrı bir hikayesi var....
Özellikle dertli olduğum zamanlarda dışarı bakıyorum bir sürü insan gülüş cümbüş içinde diyorum sadece bende mi var diye....Sonra iyice düşünüyorum da kim bilir onlarında içlerinde ne fırtınalar vardır ama hayata devam etmek zorundalar diye
Kısacası herkesin ayrı bir hikayesi var roman olma yolunda....
 

Bir kis günüydü hic unutmam....moralim sifir...kafam takik..alisveristen geliyorum...hava erken kararmisti...bir evin önünden gectim...isiklar yaniyordu ve perdede cekik degildi...göz bu ya gecerken söyle bir iceri baktim...bir aile oturmus tv. izliyor....

Kimbilir bunlarinda ne dertler vardir dedim icimden...eve geldim ve söyle bir düsündükten sonra aslinda biz kendimizi nasil hissediyorsak karsi tarafida öyle degerlendirgimizi anladim...

Biz mutlu oldukmu herkesin mutlu...mutsuz oldukmu herkesin mutsuz oldugnu saniyoruz...benneyaptımki

Ilgin icin tsk. ederim canim...sevgilerimle:1hug:
 
senağlamasenağlamasenağlamasenağlama


bak şimdi agladım gözlerimden yaşlar süzüldü...........hay allahım..gülsüm beeeeee
akşam akşam.........

bır ufak ....hikayem........

ben hayatım boyunca ögretmen olmak istedim....tarıh ögretmeni....
ama ailemin niyeti farklıydı....mucadele ettim ama olmadı.....
istemediler....başka bir yerde okumak....nedense onlara dokundu........
belki kaderim....
böylede bir konu açtım....ınsanın kaderi elindemı yoksa....yazılı kaderimi yaşıyoruz diye........
hep egitim fakultesinden geçerken kendimi hayal ettim....
olmadı....:çok üzgünüm:...........agladım üzüldüm......
bazı şeyler olmayıncada olmuyor.....hep içimde yüregümde taaaaaaaaaa derinliklerde kaldı...
hiç bir zaman içimden çıkmadı..........aileme küstüm ......
şimdi iyiym fakat...biliyorum ki.....yaşlansam .........çok şeyleri unutsamda....
bir şekilde ...ögretmen olmak istegim....içimde uhde kalıcak......:çok üzgünüm:

allahım ya...yaşlar gidin gözümden.......senağlama
budur .......bir ufak hikayem bunun gibi cok şey var.............kendi kendime hep söz vermişimdir..........evlenirsem.........allah bir kız çocugu nasip ederse..........
asla engel olmayacagım gelecegi için............buda bir hayalim......:Saruboceq:
saglıklıyım....mutluyum.........iyiyim............dedigim gibi şükürler olsun bu günüme.......a.s.
 
Duygucum aglama güzelim ya...:teselli:

Inan hepimizin icinde uhde kalanlar var....bende istedigim meslegi ögrenemedim..ailem karsi cikti...yabanci dil hastasi ben...mutlaka turizimle ilgili bir meslek ögrenip tüm dünyayi gezecektim....o kadar hevesim ve kabiliyetim vardiki...ögretmenim bile üzülmüstü....:çok üzgünüm:

Olmadi...tüm dünyayi gezemedim..türkiye ile almanyanin arasinda tikandim kaldim be güzelim...ama olsun bunada sükür diyorum...

Hem kimbilir yasimiz daha 80 degil ya...bügün olmazsa yarin belki ne dersin?:1hug:
 


gülsüm canım..........bazen ...olması gerekenleri ...ertelememek gerekiyor....
yarın olsun bugün ..yok dur bakalım dememek gerek............
olması gereken o ansa o olmalı.........
erteledikce.........mesafeler giriyor...ve hayat başka bir yere götürüyor...bizleri........
bende nasılsa ....ailemin gönlü olur dedim........umut ettim ...
ama hayat bambaşka yerlere sürükledi.........
hayatı ertelememek gerek....hiç bir zaman....:çok üzgünüm::çok üzgünüm:
 
insan yaşadıklarıyla öğreniyor sanırım. geriye dönüp baktığımda kendimi gördüğümde ne cahilmişim dediğim oluyor. en çok üzüldüğüm ise aslında çok mutlu olacağım olayları bile dert etmişim, insan yaşarken farkına varmıyor. sanırım benim romanımın sonunda "zor oldu ama yaşamayı öğrendi" yazardı .
 

bazen ertelemek zorundasin duygum...hic ummadigin bir anda vazgectigin bir hayali tekrar yakalamak mümkün...buna bircok defa sahit oldum....kavusamadigi askina 30 sene sonra kavusan birini taniyorum....

Hayat bazen ikinici bir sansida veriyor insana....evet ögretmen olamadin...lakin hic belli olmaz ilerde gönülü ögretmen...cocuklarla ilgili bir hobbi...yada tarih tutkunu yasayabilecegin bir ugras bulur azda olsa icinde kalan o uhdeyi bastirabilirsin....a.s

Yeterki hayallerinden vazgecme...:1hug:


Cok güzel bir son olur canim....önemli olanda budur zaten....a.s

Ömrümüzün uzun veya kisa olmasi önemli degil...icine sigdirdiklarimizdir hayati yasanilir yapan...bazimiz 80 yasindada olsa 30 gelmis bir insanin hayatina kattigni katamaz...sigdirdiklarini sigdiramaz....tabiki hayat herkese ayni sansi vermiyor....bir takim seyler elimizde degil...ama elimizde olanlarin kiymetini bildikten sonra ve zorda olsa yasamayi ögrendikten sonra romanlarimizin güzel bitmesine hic bir engel kalmaz....

Sevgilerimle
 
hayat karşıma çok büyük zorluklar yıkımlar çıkarmadı şimdiye kadar çok şükür
beni olgunlaştıran olaylar acılar da yaşadım ama her insanda olduğu kadar
hayat herşeyiyle güzel ve yaşamaya değer değil mi
yazılanları okuyunca ilk bunu hissettim
zaman zaman güllük gülistanlık, süt liman
zaman zaman da dalgalı bir deniz gibi
güzelliği de bundan sanırım
 


tüm yaşanmışlıkların anlam kazandığı bir vakit var her insanın hayatında... o vakit, acılarını saklamak yerine başının üstünde taşıyorsun, esnedikçe pamuk gibi bir kadın oluyorsun…
doğan güne itaat etmeyi, çiçek böcek sevmeyi, şükretmeyi, hayatı içine çekercesine havayı solumayı öğreniyorsun…
ayakların daha sağlam basıyor yere…
sevmeden sevilmeyeceğini, vermenin beklentisiz ve karşılıksız vermenin almaktan çok daha güzel olduğunu öğreniyorsun, verdikçe senden hiçbir şey eksilmediğini, aksine paylaşamadıkça yaşamının eksildiğini öğreniyorsun…
güzel şeyleri sadece senin haketmediğini, başkalarının başarılarına gerçekten sevinmeyi, üzüntüsüne ortak olmayı, etrafına ışık saçmayı öğreniyorsun...
gözlerin yine ışık saçıyor işe eksilen bir şey yok...
ben bir kadınım diyorsun ve kadınlığını alıp baş tacı ediyorsun...
dolu dolu 30 yaşındayım bugün ve hayatı 18 yaşında olduğumdan çok daha fazla seviyorum ben...
yıllar bana sadece anlam katacak biliyorum, 40 yaşında kendimi daha çok seveceğim, kimbilir ne güzellikler olacak hayatımda başka başka…
Bir hayat yetiştireceğim hayatında yaşanmamışlıklar olmayan bir hayat…
kahkahası duyulacak taa uzak diyarlardan…
çünkü ben bana verileni olduğu haliyle kabul ediyorum...
 
Son düzenleme:
genc kız ken cocukları cok severdım bende hemde ne sevme ıcıme sokasım gelırdı yolda mendıl satan cocukları dılnecılerın cocuklarını tutar öperdım ananem hep senın cocugun olmuycak cok düşüyosun cocukların üzerine derdi
ve evlendım 4 sene olucak bi basarısız tüp bebek elde var kocaman bı sıfır
ve sımdı bı komsumun arkadasımın bebegi olsa anneannemım lafı geliyo aklıma SENIN COCUGUN OLMUYCAK bü dünyaya hiç bişey bırakmadan çelip gidiceksın kızım dıyorum yalnız basına oluceksın
ah hayat nelerımı aldın benden ya gülüşlerimi, umutlarım[ı
daha alıcagın ne kaldı merak ediyorum :a015:
 
bana da hep denir.hayatını yaz iyi satar diye...
gaza gelip bi kaç kez denemişliğim bile var.Allahtan gerçeklik duygum kuvvetli de denemekle yetindim
nedense bana çok sıradan gelir hayat hikayem.çok türk filmi tadında
onun,bunun,şunun başından geçenler.bildik tanıdık
hikayeyi farklı kılan benim belki de
sonununu değiştirerek yarattığım farklılık...
hepsi bu...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
  • Kilitli
Artik kafayi yemek üzereyim...
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
11K
hidayet1994
H
J
Her konuda ikinci el kitaplar
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
9K
aysunarda
A
D
kadınlar için murphy kuralları (alis veris kadinin morfinidir)
Yorumlar
4
Görüntüleme
2K
deryadd
D
Son defa ama son defa..
Yorumlar
4
Görüntüleme
5K
soe
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…