Meraba. Bende de yaşayamadigim hayatlarin hayali takintisi var. Her gece uyumadan bambaska hayatlarda hayal ediyorum kendimi. Mesela lise donemimden basliyorum şöyle yapsaydim, şöyle yapmasaydim diye diye bambaşka bir ben çıkarıyorum kendime. İşin ilginci 13 14 yaslarimdan beri var olan bu hayal kurma oyunu o zamanlar simdiki yaslarima yani gelecegime dair olurdu. Belki belirsizlik cazip geliyodu. Şuan ise evliyim, cocugum var. Bir meslegimde var, 2 yillik mezunum. Ama hic mutlu olmadim, mutlu degilim. Evliligimle ilgili sikintilarim oldu hâla da oluyor. Meslegim istedigim bir meslek degilsi sevmeyince de zaten hic basarili olamadim.
Suan 25 yasindayim etrafima arkadaslarima bakip imreniyorum. Kimisi erasmus yapiyo kimisi yuksek lisans. Ben erken evlenmeyi sectim okulumu 4 yillik kazanabilecekken bile isteye 2 yillik tercih ettim. Ama tüm bunlari da kabullendim. Bu sene bir aydinlanma geldi diyebilirim. Dgsye girecegim ilk etapta. Sonra kendim icin baska seyler planliyorum. Ama bu sebeple eşimden boşanma gibi bir istegim yok.
Bu arada kizimdan yana hic bir pismanligim yok yanlis anlasilmasin. O benim hayatimdaki tek iyikim..
Suan 25 yasindayim etrafima arkadaslarima bakip imreniyorum. Kimisi erasmus yapiyo kimisi yuksek lisans. Ben erken evlenmeyi sectim okulumu 4 yillik kazanabilecekken bile isteye 2 yillik tercih ettim. Ama tüm bunlari da kabullendim. Bu sene bir aydinlanma geldi diyebilirim. Dgsye girecegim ilk etapta. Sonra kendim icin baska seyler planliyorum. Ama bu sebeple eşimden boşanma gibi bir istegim yok.
Bu arada kizimdan yana hic bir pismanligim yok yanlis anlasilmasin. O benim hayatimdaki tek iyikim..
Bunu nasıl başarıyorsunuz peki? Lütfen tüyo verin. Benim bebeğim de 14 aylık bu arada.
