Yok kadınız duygusal bakıyoruz boşanmak hiç kolay değil ben yaşadım
Yorumunuz o kadar iyi geldi ki. Evet hemen başlamak daha iyi gelecek biliyorum. Ama sanki bu evlilikte kalınca gururumdan gidiyor ve diyorum ki boşanmalıyım durduğum kabahat. Bunları nasıl kabul ediyorsun diyorum kendime. O yüzden boşanma fikri aklımdan çıkmıyor. Ama dediğiniz gibi belki düzelir bu kısmı düşününce de fevri miyim diyorum. Gerekten gurursuz onursuz hissetmek beni o kadar yıpratıyor ki.
Şuna aşırı katılıyorum. Arkadaşım da eşiyle "öfke sorunu" adı altında fiziksel kısmı olmadan benzer şeyleri yaşadı. Onun eşi sandalye, masa, TV falan kırıyordu daha ziyade, "öfkeden" gözü dönünce. Ama bu adam okulunda hem öğrenciler hem de diğer öğretmenler tarafından aşırı sevilen bir öğretmen, apartmanda ne kadar yaşlı varsa alışverişini yapar, bankaya götürür getirir, sokakta hayvanlara mama dağıtır falan öyle biri. Terapiye de gittiler, hem tek hem çift. 2-3 ay düzeldi sonra gene aynı oldu. Sorsanız arkadaşıma aşık, çok sever, ölür biter, yemek yapar, temizlik yapar. Ama hele bir tetiklensin kavga sırasında...
ay evet. 3-5 aylık ilişkide bile her gün kavga eden insanlar var:d nedir yani bu kadar problem olan asla anlayamıyorum. işsizlik gibi geliyor biraz.
serotininevi
bahsettiğim arkadaşım da böyleydi valla. hem dayak yiyordu hem konuşmaya tartışmaya devam ediyordu. sürekli tartışırlardı. ben tam tersiyim. gözlemlerim insanları. hangi konuda değişirler hangi konuda değişmezler ölçüp biçerim. eşinizi tanıyorsunuzdur artık. kalıplaşmış huyları neler biliyor olmanız lazım. bunlar tartışmayla değişmez.
Her kavgayı anlaşma ile noktalamak mümkün olmuyor. Bu kadar çoksa ve sonu yoksa ayrılmak gerekiyor.
Noktalama işareti mi kullanmam gerekiyordu? "Seviyor olabilir" dediniz. Ben de bu şekilde söyleyerek normalleştirmemeliyiz dedim. Dilimizde bu cümle olmamalı. Hepimiz mantık öncelikli konuşmalıyız ki herkesin normali bu olmalı. Kötülüğe karşı seviyor ama napalım savunması yapmak yerine böyle biri hayatında olmamalı demeliyiz.
2 sorum var.
Okuduğunuzu anlamadığınızı bilseydim sormazdım tamam
Yani nasıl anlatayım bilmiyorum ki. Aslında küçük küçük başlayan sonu büyük cümlelere giden tartışmalar. Örnek; olur olmadık şeylerde sen doğrularını dayatıyorsun diyor ve geriliyoruz. Basit bir örnek. Ya da şaka adı altında benim sinir olacağım şeyler söylüyor şaka diyor. Ona göre şaka bana göre değil. Şaka kaldıramıyorsun hemen geriliyorsun diyor. Ya da bir şeye itiraz edince ben geriliyorum " niye bağırarak anlatıyorsun normal anlatmayı bilmiyor musun" diyor gibi başlıyoruz geriliyoruz.Bacım neyden kavga ediyorsunuz yazsan kaç kere sorduk ama gecistiriyorsun. Niye yalancı diyo adam sana?
Bunun dışında elle tutulur bir sorun var diyemem. En büyük sorunumuz bu. Buradan çıkıyor diğer sorunlar. Ben sakince bir şey anlatamıyorum o da zaten maalesef böyle davranıyor ve ben aşırı kırılıyorum. Kırgınlığımı çok derin yaşıyorum. Toparlanır mı bilmiyorum ama sanki toparlasak bile ben hep kendimi gurursuz hissedeceğim.
