- Konu Sahibi FirtinaninKizcesi
- #1
Bir bilge her istek bir kahırdır demiş. Bu kelimeyi çok düşündüm. Başta bana oldukça olumsuz bir şartlama gibi geldi. Ancak hayatımı ve isteklerimi tek tek gözden geçirdiğimde gördüm ki; gerçekten benim için her istek bir kahır olmuş.
Mesela kendim için kariyer istemiştim. Yönetici olmalıydım. Bunu elde etmek için yıllarca çalıştım. Oldum da… Çok istediğim bu etiketi elde edince hayatımın daha mutlu olacağını düşünmüştüm. Hiç de öyle olmuyormuş.mesala sorumluluklarımdaha çok arttı. Peki ama yanlış olan neydi? İsteklerimi kahrım yapan gerçek neydi? Cevap çok basitmiş. Meğer ben gerçekten yöneticişiğin kendisini istemezmişim. Meğer ben bunu kendim için istemezmişim. Yönetici olmalıymışım çünkü böylece daha çok sözüm dinlenecekmiş, maaşım artacakmış, hiç kimse bana emredemeyecekmiş VS....
Demekki ben mutluluğu isterken korkularıda istemiştim. Bugün artık çok iyi biliyorum, her istek bir kahırdır. işin tek maddi açıdan düşünülmemeli mesala evlilik istiyoruz yada başka başka şeyler... Eğer isteklerimize kayırsız ve şartsız bağlandıysak. Ne olursa olsun olmalı diyorsak!… İşte bu kocaman bir kahırdır. Neden mi? Çünkü dışımızda gördüğünüz hiç bir şey içimizdeki bizi daha değerli kılamazmış. Ev, araba, makam, çevre… Hiç biri bizim önümüze geçip bizi daha değerli kılamaz. Çünkü inatla illa da olsun dediğimiz bir istek bizi kendine esir ediyormuş.
Bana göre artık her istek bir kahır oldu. Peki ama siz ne dersiniz buduruma.hiçmi bir şey istemeyeceğiz artık yada sadece ben böyle düşündüğüm için hiçmi bir şey istemeyeceğim...
ama bu durum sonucundada öğrenilmiş çaresizlik olayını karşımıza getiriyor.
bu durumda siz ne düşünürsünüz.
Mesela kendim için kariyer istemiştim. Yönetici olmalıydım. Bunu elde etmek için yıllarca çalıştım. Oldum da… Çok istediğim bu etiketi elde edince hayatımın daha mutlu olacağını düşünmüştüm. Hiç de öyle olmuyormuş.mesala sorumluluklarımdaha çok arttı. Peki ama yanlış olan neydi? İsteklerimi kahrım yapan gerçek neydi? Cevap çok basitmiş. Meğer ben gerçekten yöneticişiğin kendisini istemezmişim. Meğer ben bunu kendim için istemezmişim. Yönetici olmalıymışım çünkü böylece daha çok sözüm dinlenecekmiş, maaşım artacakmış, hiç kimse bana emredemeyecekmiş VS....
Demekki ben mutluluğu isterken korkularıda istemiştim. Bugün artık çok iyi biliyorum, her istek bir kahırdır. işin tek maddi açıdan düşünülmemeli mesala evlilik istiyoruz yada başka başka şeyler... Eğer isteklerimize kayırsız ve şartsız bağlandıysak. Ne olursa olsun olmalı diyorsak!… İşte bu kocaman bir kahırdır. Neden mi? Çünkü dışımızda gördüğünüz hiç bir şey içimizdeki bizi daha değerli kılamazmış. Ev, araba, makam, çevre… Hiç biri bizim önümüze geçip bizi daha değerli kılamaz. Çünkü inatla illa da olsun dediğimiz bir istek bizi kendine esir ediyormuş.
Bana göre artık her istek bir kahır oldu. Peki ama siz ne dersiniz buduruma.hiçmi bir şey istemeyeceğiz artık yada sadece ben böyle düşündüğüm için hiçmi bir şey istemeyeceğim...
ama bu durum sonucundada öğrenilmiş çaresizlik olayını karşımıza getiriyor.
bu durumda siz ne düşünürsünüz.
