Ayyy benimki de bazen sınırı aşıyor. Benim eşim aslında ben rahatsız olunca annesini uyarır annesi de bi süre kendine çeki düzen verir ama artık bu döngü de yordu beni. Habire eşime annesini şikayet ediyormuşum gibi oluyor. Ben de artık çözüm olarak sadece hııı diyorum. Veya bişey öğretmeye karar verdiyse o işi ona yaptırıyorum. En son bana kahve içmeye geldiğinde makinenin haznesi dışardaydı. Sabahtan kahve içmiştim yıkamadan bırakmışım. Bana dedi ki işte bunu ıslatsaydın ya da hemen yıkasaydın hemen çıkardı dedi. Ben de ayyy gerçekten anne yaa bi türlü çıkaramıyorum sen çıkarabilir misin dedim. Halbuki çıkaramayacak ne var yani sanki çimento kazıyacağım. Verdim eline süngeri hazneyi. Öyle olmaz böyle olur. Hazır eli değmişken kahveyi de yaptı bi iki bulaşık vardı onları da makineye attı. Benimki dirençsiz herhalde o olay son oldu


şimdi de sürekli ne yaptığımı merak ediyor. Nerdesin, saçına neden maşa yaptın, neden bunu giydin vs vs. Telefonunu mümkün olduğunca cevaplamıyorum, sorularını duymazdan geliyorum, diğer söyledikleri de bi kulağımdan girip ötekinden çıkar derler ya bi kulağıma gelmiyor bile nasıl çıksın

bazen habersiz geldiği oluyor camın kenarından bakıp evde yokmuş gibi yaptığım bile oluyor. Bi dahakine aramadan gelmemeyi öğreniyor. Yeniden unutmaması kendi iyiliğine.
Kısacası biraz umursamaz ve hafiften merhametsiz olmayı öğrenmek zorundasınız. Maalesef bazılarına oğulları bile engel olamıyor. O yüzden siz işinizi sessiz sedasız halletmeyi öğreneceksiniz.