Kv. Bu yaştan sonra değiştirmeniz imkansız. Burda önleyici bariyer olan eşiniz pasif kalmış. Ben de anneci ve babacıyım ama, bu demek değil ki eşime yapılan bir duruma sessiz kalırım. O karakterde değiller ama, olsaydı eşim ayrı, anne ve babam ayrı.
Anne ve babam için ölürüm, aşırı severim. Ama sapla samanı ayıracak kapasitem var. Benim, onlara aşırı düşkün olmam, varsa eşime yapılan bir haksızlık, bunu yatacağım anlamını taşımaz.
Bebek konusuna karışması hiç doğru değil. Bunun kesileceğinide sanmam. En iyisi kulak tıkamak, bildiğinizi yapmak.
Bizim bir melek, bir ruh hastası gelin var. Evvelki zamanda önce annemi yoklamış, sonra beni arayıp "Abla xxxx çocuğu uyuturken çok ağlatıyor, yazık. (Çocuk çok ağlaktı) Sen bir konuşsan" demişti. Ben de " Yeğenime eziyet etmiyorsa, çocuk kendi çocuğu. Ne haddime karışmak? " demiştim. "Annende öyle söyledi ama siz bilirsiniz tabii" dedi. Amacı kesinlikle çocuk değildi. Sandı ki biz geline karışacağız ve gelinle aramız bozulacak.
Siz veya bizim gelin, ortada zulüm yoksa. Çocuğa bakım şekliniz, iyi eğitim vermeniz veya tam tersi, bu sizin lehinize veya aleyhinize. Sonuçta o çocuk büyüdüğünde ben başetmeyeceğim. Hıı çocuğu aç bırakır veya döver. O zaman sessiz kalmayız, o ayrı. Ama normal bir annenin çocuğa iyi baktıktan sonra yöntemlerine laf söylemek haddimize değil.