- 12 Mart 2011
- 934
- 17
- 68
- Konu Sahibi Hannah McKay
- #1
Onu çok sevdim tanıdığım en dürüst, en sadık, en şerefli erkekti benim için. Ama benden olmayacak bahanelerle ayrıldı büyü bozuldu, saçma sapan şeylere takıldın, bizden geçti artık dedi. Bile bile yine de bekledim onu, anlayacak bir gün sıkıntısı geçince dedim ona sadık kaldım hep beni terkettiği halde. Bu gözümdeki muhteşem adamın gerçek yüzünü öğrendim bir gün meğer beni aldatıyormuş, başkası için terkedilmişim, bana söylediği her şey yalanmış. Bunu öğrenince ondan nefret ettim artık adını anmam dedim ve artık bu yalnızlığa da son vereceğim dedim birisiyle görüşmeye başladım. Ama farkettim ki ne kadar kötü de olsa ben hala onu seviyorum her şeyde o var msnde konuşurken uzun uzun onu seyrederdim, doyamazdım ona bakmaya. Şimdi görüştüğüm kişiyle msnde konuşurken hep aklıma o geliyor, gözlerim doluyor karşısında. Onun baktığı gibi bana baksın, onun bana seslendiği gibi seslensin istiyorum bana. Onun yeri dolmuyor, aklımdan çıkarıp atamıyorum tüm kişiliksizliğine rağmen. Neden böyle bunun adı ne? Onun tam bir pislik olduğunu bile bile neden hala onu seviyorum, hiç unutamayacak mıyım ben onu? Kimse dolduramayacak mı onun yerini? Canım o kadar çok yanıyor ki
kimseye anlatamıyorum bu işin sonu ne olacak, daha ne kadar sürecek bu halim, var mı benim gibi olan?
