Bizleri zaten en çok etrafamıza yapacağımız açıklamalar düşündürüyor.
Ah insanlar da biraz da saygılı olsalar bizim gibi insanlara,
ama nerede!
Bak en son bir arkadaş toplantısın da bir bayanla tanıştım
5 yaşlarında kızı vardı, iyi anlaştık da
konu konuyu açtı, bebek mevzusu açıldı,
benim en yakınlarım zaten bebeğimi kaybettiğimi biliyo
öyle ilk tanştığım insanlara , söylemiyorum derdimi..
Yapı gereği öyleyim, bilmiyorum neden..
Açamam hemen kendimi..
Neyse bu bayan eltisinden kayınvalidesinden
bahsederken eltisinin uzun yıllar bebeğinin olmadığını söyledi..
Hamile kaldığını ama bebeği 4 ya da 5 aylık kaybettiğini ekledi,
ve ne dedi biliyo musun , bazı kadınlar bebek taşıyamaz...
şok oldum!!!
o kadar üzüldüm ki, içimden bende onlardan biriyim,
ama sana bunu söylemiycem dedim, Allahım sana havale ediyorum
insanlar ne kadar acımasız dedim, ben de 6 aylık bebeğimi kaybettim
ben de taşıyamadım biliyo musun diycektim! Ama demedim, kötü olurdu..
o ortamda yapmak istemedim...
Ve bu derdimi öyle herkese anlatmadığıma sevindim,
evet evet çok üzüldüm o an..
Ama sonra iyi ki dedim..
Demem o ki, sen de söyleme herşeyi hemen..
Ben mesela, sizlere söylerim hamile kalsam..
Ama yakınlarım da olan insanlara hemen söylemeyi düşünmüyorum..
Çünkü insanlar çok anlayışsızlar. .