Herkes anne olmasın

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

gamgam40

Üye
Kayıtlı Üye
19 Şubat 2025
259
98
13
31
burada yazılanları okuyunca hayrete düşüyorum . İnsan bebeğinden nasıl nefret eder el kadar bebek bize muhtaç bende bebeğimi büyütürken zorlanıyorum cok inatçı bir bebeğim var ama olsun Şükürler olsun her geçen gün bir önceki gün ne kadar hızlı büyüyor diyip akan birlikte geçirdiğimiz zamanları özlüyorum . Bu cok özel bir duygu . Not desteksiz büyütüyorum . Burada insanlar içini dökebilir fikir alabilir bu normal Ama bebekten nefret etmek , katlanamıyorum demek isyan etmek normal bir annenin söyleyeceği sözler değil. Ayrıca çocuğa şiddet uygulayan bir anne HAYVANDIR . Böylelerinide sokakta görüyorum
 
burada yazılanları okuyunca hayrete düşüyorum . İnsan bebeğinden nasıl nefret eder el kadar bebek bize muhtaç bende bebeğimi büyütürken zorlanıyorum cok inatçı bir bebeğim var ama olsun Şükürler olsun her geçen gün bir önceki gün ne kadar hızlı büyüyor diyip akan birlikte geçirdiğimiz zamanları özlüyorum . Bu cok özel bir duygu . Not desteksiz büyütüyorum . Burada insanlar içini dökebilir fikir alabilir bu normal Ama bebekten nefret etmek , katlanamıyorum demek isyan etmek normal bir annenin söyleyeceği sözler değil. Ayrıca çocuğa şiddet uygulayan bir anne HAYVANDIR . Böylelerinide sokakta görüyorum
Lohusa depresyonu insanı farklı Bir kişiliğe büründürür. Kimse hamile kalırken doğduğunda nefret ederim demiyordur.
Dayımın eşi çok büyük Bir depresyon yaşadı. Sesler, gölgeler vs vs. Korkudan Bir saniye bile bebekle yalnız bırakamıyorduk. es kaza yalnız kalsa pencereden atmaya, ayak ucundaysa tekmeleyerek yere atmaya kalkıyordu. Kaç kez beni kurtarın diye çığlık çığlığa kendini dövdü. Çoookkk mutlu Bir evliliğe, memesi olsa emzirecek bir kocaya sahip. Hamileliği de güle oynaya geçmişti. İnsanları yargılamak hiç hoş değil üstelik böyle bir konuda.
 
Lohusa depresyonu insanı farklı Bir kişiliğe büründürür. Kimse hamile kalırken doğduğunda nefret ederim demiyordur.
Dayımın eşi çok büyük Bir depresyon yaşadı. Sesler, gölgeler vs vs. Korkudan Bir saniye bile bebekle yalnız bırakamıyorduk. es kaza yalnız kalsa pencereden atmaya, ayak ucundaysa tekmeleyerek yere atmaya kalkıyordu. Kaç kez beni kurtarın diye çığlık çığlığa kendini dövdü. Çoookkk mutlu Bir evliliğe, memesi olsa emzirecek bir kocaya sahip. Hamileliği de güle oynaya geçmişti. İnsanları yargılamak hiç hoş değil üstelik böyle bir konuda.
Lohusa döneminden bahsetmek istemedim 1 yaş 2 yaş bunlarda dahi çok iğrenç yorumlarla karşılaştım
 
Lohusa olmayanlarda öyleler üzgünüm istisnalar olsada bu böyle
Lohusa depresyonu olmayanlar bebeklerinden nefret mi ediyor? Böyle bir genelleme doğru değil. Lohusa bunalımı yaşayanlar için bile doğru değil, ben de logusa bunalımı yaşadım hatta ilaç kullandım ama ben de nefret oluşmadı. Tam tersi ben herkesi herşeyi bebeğime tehdit gördüm, hayatı zehir ettim. Herkesin hikayesi kendine özel.
 
Lohusa döneminden bahsetmek istemedim 1 yaş 2 yaş bunlarda dahi çok iğrenç yorumlarla karşılaştım
Çoçuk büyütmek çok maşakkatli bi durum uyku problemi oluyo yememe durumu oluyo sabır noktaları oluyo eee bu değil mi zaten anne olmak bunları yaşayacağımızı bile bile dünyaya getiriyoruz

Ayrıca düşünceleriniz çok yanlış böyle bi genelleme yapamazsınız herkesin hayat gayesi çok başkadır sorumluluğu farklıdır
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X