- 4 Mayıs 2019
- 3.482
- 6.195
- 78
- 32
- Konu Sahibi maydanozsuyu
-
- #241
Çok soğuk.Neden aklın evde cıkınca? Bebeğinle cık hava al gez. Biz cok sakınıyoruz da görüyorum 40ı cıkmadan minibüse otobüse biniyor millet
Ben size guzellikle oneriler sundum. Ama sizin aldiginiz ve bana atar yaptığınız sey kendinizi depresyona sokmayın demem oldu. Neyse , umarim duzelirsiniz. Iyi günlerBelki hayatımdaki her şey olumsuzdur.
Tükenemez mi insan?
Ayrıca çemkirmedim.
Anlamadıkları ortada.Merhaba sevgili geçmişim:)
Kalk, kendine çeki düzen ver.
Çocuğun ağlasa da koy ana kucağına, 3 dk duş al.
Sonra al kucağına makyaj yap, sonra pusete ve at kendini dışarı.
Durmasın, susmasın ama iki insan gör.
Bilirim bilirim, en derinden bilirim o bebeği ben.
Allahın zoruna gitmesin kan emici bir durum, yaşamayan hiç anlamayacak, dert anlatmayın.
Üzgünüm ama düzelmeyecek, bazı huyu düzelip öbürü bozulacak.
O sebeple alışmaya, bunlarla yaşamaya ve kendinizi akışa bırakmaya zorlayın.
İsterseniz özel mesajla ulaşabilirsiniz, çünkü gerçekten 3 sene önceki bensiniz.
Elimden geldiğince önerilerim olabilir.
Hazır olmadan çocuk sahibi olmayın.
Şu lafım size değil; arkadaşımın 2 tane bende yapayım 1tane daha ötekinin 3 tane yarışına girmesin kimse allah aşkına çocuk büyütmek okadar kolaymı bin kere düşünmek lazım
Benim gördüğüm bu malesef.Zaten ortalıkta bir çok sorun da bu zihniyetlerden ortaya çıkıyor...
Merhaba sevgili geçmişim:)
Kalk, kendine çeki düzen ver.
Çocuğun ağlasa da koy ana kucağına, 3 dk duş al.
Sonra al kucağına makyaj yap, sonra pusete ve at kendini dışarı.
Durmasın, susmasın ama iki insan gör.
Bilirim bilirim, en derinden bilirim o bebeği ben.
Allahın zoruna gitmesin kan emici bir durum, yaşamayan hiç anlamayacak, dert anlatmayın.
Üzgünüm ama düzelmeyecek, bazı huyu düzelip öbürü bozulacak.
O sebeple alışmaya, bunlarla yaşamaya ve kendinizi akışa bırakmaya zorlayın.
İsterseniz özel mesajla ulaşabilirsiniz, çünkü gerçekten 3 sene önceki bensiniz.
Elimden geldiğince önerilerim olabilir.
Tatlım ben yüksekovadayım :) astronot tulum al giydir bitti gitti. Gezilir en azından pazar günleri kahvaltılara gidinÇok soğuk.
Yetişkin bile donuyor.
Zaten sıcakken çok çıktık gezdik.
Çok garip yemin ederim..Çok yakından tanıdığım lohusa depresyonu bu. Zaman sadece. Ondan başka çare yok.
Benim gördüğüm bu malesef.
İnsanlar birbiriyle hayatlarını yarıştırıyo.
İstemeden yapılıyor bazı şeyler sırf düzene uymak geri kalmamak için
Düzeliyor düzeliyor. Önünde sonunda rayına giriyor.
Önemli olan kendini mümkün mertebe sakin tutmayı başarmak.
Oğlum kolik bebekti ve ben belki 3 kere bayıldığımı biliyorum bitmeyen ağlama seansları sırasında stresten, kendimi yetersiz-suçlu-sorumlu hissetmekten, uykusuzluktan.
Bunu gel de anlat yaşamayana... Anlayamazlar. :)
Siz lohusalık depresyonuna gitmissiniz Allah yardımcınız olsun birileri size biraz yardımcı olsa ve eşiniz biraz sizi dışarı filan çıkarsa normale biraz donebilirsinizÇok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.
Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla..
Böyle konuşumca sevilmiyoruz önemi yok gerçi.Aynen öyle...
Evliliklerden tutun da çocuk yapmaya kadar her şey artık etiket...
Doğru söyleyen de dokuz köyden kovuluyor sonra...
Neyse, söylenecek çok şey var da, sonra o da başka polemikler doğuruyor...
Sonsuz hak veriyorum size...
Çok ince bir noktayı yakalamışsınız.
Sevgiler.
Çocuklarımız sağlıklı olduğu için dua etmemiz gerek elbette.Çok garip yemin ederim..
Annesi lohusa deprayonu geçiren çocukluk çağımdaki engelli çocukların annelerine seminer vermiştim bir kere.
Şu an düşünüyorum o kadınları anlamak için yaşamam lazımmış.
Hepsine tek tek sarılıp ağlamak istiyorum....
Bebeğinizle aranızdaki düşman demiştim
Farkındalkk bilmem ne.
Siz sadece yargılıyor ve eleştiriyorsunuz...Ben size guzellikle oneriler sundum. Ama sizin aldiginiz ve bana atar yaptığınız sey kendinizi depresyona sokmayın demem oldu. Neyse , umarim duzelirsiniz. Iyi günler
Aslıda hazır olmamakla alakalı oldugunu sanmıyorum 3 sene sonunda sayısız tedavi gözyaşı ve tüp bebekle anne oldum mesela. Ama yine de yaşananlar depresyona sürükleyebiliyorHazır olmadan çocuk sahibi olmayın.
Şu lafım size değil; arkadaşımın 2 tane bende yapayım 1tane daha ötekinin 3 tane yarışına girmesin kimse allah aşkına çocuk büyütmek okadar kolaymı bin kere düşünmek lazım
Ne biçim bir evladindan bahsetme şekli bu.! Dunyaya mutsuz bir cocuk yetiştireceksiniz yapmayin kardesim. Bakacak kimse yok yazmissiniz birde bi tarafiniza guvenmiyrsaniz yapmasaydiniz! Kusura bakmayin hatta bakin ya boyle sizin gbi anneler olmaz olsun . Ne zannediyordunuz cocuk dogucak devamli uyucak hc aglamicak istedgimde gezip tozucam. Hic kilo almicam vucudum bozulmicak zannediyrodunuz heralde. Cocuguma devamli bakicak birmi olacak saniyordunuz! Size kukla lazm elinizde istedginiz gbi oynatirdiniz. Annelik cok fazla siz ve sizin gbilerine !!Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.
Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?