arkadaşlar gunlerdır sabahları uyandıgımda aklıma gelen acaba bu konuyu kk ya yazsam mı oluyor.....o yuzden karar verdım yazacagım....ama rica edıyorum herkesten kimse eleştırmesın cunku benım o zaman ki ruh halimi psikolojimin bozuk oldugunu unutmayalım.....
hiçbirzaman tam olarak aile içinde mutlu olamadım.mutlu bır cocukluk gecırmısım ama ben maalesef hıc hatırlamıyorum benım hatırladıklarım genelde mutsuz anılar....annem hıc sevgısını gösteremeyen despot otoriter bır kadındır.babam aşırı sinirli genelde küfür eden bır adam ama annem kadar sevgısını ıcınde saklamayan bir adam...cocuktum annem evden kovardı akşam babam işten gelene kadar dışarda sogukta beklerdim...böyle böle büyüdüm ve sevgıyı dısarda arayan bır cocuk halini aldım...annemi hiçbirzaman mutlu edemedım yazılı sınavlardan 90 alsan nıye 100 almıyorsun dıye kızan bır annem vardı...bu sekılde lise son sınıfa geldım..o zamana kadar hep pısırık bır cocuk oldum...kendımı hep başkalarının yanında ezik hissederdim..hiç güzel bır kız olmadıgımı düşünürdüm(ergenlık dönemi)...ve nerden bilebilirdim ki hayatımın yanlışlarını yapmaya başlayacagımı..........
16 yaşındaydım ilkkez biriyle çıkmaya başladıgımda....sınıfta yakın 1 arkm ın ısrarı ile başladı ne olacak çık işte 1 hafta sonra ayrılırsın dedi ısrar ettı tecrübe olur dedi neyın tecrübesi ise bu:/ tmm dedım başladık 1 hafta oldu 1 ay 1 yıl 2 yıl.....bu dönem de o kadar kötu seyler yasadım ki anlatsam hepsini roman olur ..guya cok sevıyorduk bırbırımızı öluyorduk hatta ondan kopamıyordum çunku bana deli gıbı aşıktı evlenecektık biz....ilkkez bırınden sevgı göruyordum ...sanırım o yuzden tam 2.5 yıl kopamadım ondan ama hayatımda görebılecegım ender pisikopatlardandı. öss dönemındeydık dershaneye gelıp kıyafetlerımı kontrol eder altına atlet gıymişmiyım dıye bakardı..agzına almadıgı küfür yoktu....insan içi demez bagırıp çagırırdı Allahım ne zor gunlerdi.....bu sekılde 2 yılım geçti....sonra isteklerı degısmeye başladı benden onun olmamı istıyordu bu ımkansızdı gözlerım o kadar kör olmamıstı nasıl yapardım bunu.isteklerı hıc bıtmedı .yaz tatılı geldı çattı 2.5 aylık bır sürec vardı önumuzde...o yaz bana geldıgınde benım olacaksın yoksa senden ayrılırım dıye benı tehtıt edıyordu telefonda bagırıp çagırmalar kufurler havada ucuyordu.....bende tmm deyıp geçiştiriyordum hep..yazlıkta bır arkm vardı onun sayesınde buna bır oyun oynadım meger benı aldatmaya öegilli bır adammış dayanamadım kavga cıkardım..benden ayrılmak ıstedı aylardır istıyordu zaten ama ben aglayarak hyr lutfen dıyordum resmen ona bagımlı hale gelmiştim...derken ailecek bıyere gıttık gıttıgımız yer meger benım çıkış noktammış.....hayatımın aşkı ile tanışacagım günmüş....gıttıgım yerde görür görmez bırıne aşık oldum evet aşık olmustum sabahlara kadar onu dusunuyor uyuyamıyordum sonra aşkımın karsılıksız olmadıgını anladım ...ne olmustu bana hanı ben baska bırıne saplantılıydım demekki degılmiş...baskasına aşık oldugumu anladıgım an elime telefonu alıp ılk işim o psikopatı aradım evet dedım senden ayrılıyorum bırdaha benı sakın arama dedim ve telefonu kapattım o da ayrılmayı kabul etmişti zaten...bu şekılde memleketıme döndüm...döndüğüm de benı rahat bırakmadı sonkez bulusmak ıstedı tmm dedım.gittim oturduk konustuk baskası oldugunu asla söyleyemezdım çunku manyagın tekıydı kesın birşey yapardı onun da psikolojısı iii degıldı zaten babasından dolayı......neyse daha önce bıcaklı saldırısını gördugum ıcın korktum ve hiçbirşey söyleyemedım bu arada ben unıyı kazanmıstım o ıse kazanamamıstı bu sayede kurtuldum dedım ve unıye gıttım....bütün olaylar o zaman başladı asıl...ünıye gıtmeden önce aşkımla bulusuyorduk tabı..o sırada psikopatla ortak arkmız bızı gördu bı cafe de ve yanımıza geldı tanıstırdım aşkımı tabı ......ben unıye dödnukten sonra o ortak ark psıkopatı göruyor ve dıyor kı siz ayrıldınız mı hyr cvbını verıyor.halbukı bız ayrıldık ona göre ayrılmamısız ama...bunu duyunca cıldırıyor benı arıyor küfürler vs ler tahmın edersınız artık....
bır ayrıntıyı söylemedım size.ben gunluk tutmaya baslamıstım ve o gunlugum ondaydı resımler vs ler benı tehtıt edıyordu benden ayrılırsan o gunlugu ailene verırırm dıye...velhasıl baskasıyla cıktıgımı ögrendıgınde yalvarmalarıma ragmen göturdu anneme verdı ne cesaret dıyeceksınız işte o kadar manyagın tekıydı ki herseyı yapardı....babam herkes olaya karıstı babam benı aradı nasıl böyle seyler yaparsın vs ler...o zaman babamın bır lafı vardı hiç unutamam heralde sen adam değilmişsin o cocuk senden daha delikanlı gıbı bır cumleydı
((((((( bana neler yasattıgını bılmıyorlardı tabi!!! babam bana kızım bırdaha bu adamla görusmuceksın yoksa karısmam ve bırdaha da erkek ark lafını duymucam dedı yoksa senı reddederım dedı.....ama benım aşkım vardı zaten nasıl bırakırdım hep zor zamanımda yanımda olmaya devam ettı butun olaylardan haberı vardı. ancak sadece telden görusuyorduk cunku o da unı okuyordu ve aramızda 16 saatlık bır yol vardı...psıkopat benı tehtıt etmeye devam edıyordu gelecem sılahla senı öldurecem gıbı laflar bende daha fazla dayanamayıp gıdıp savcılıga şikayet ettım bunu ögrendıkten sonra aramayı kestı aradan bayagı zaman gectı.....bu arada aşkımla hayatımıza devam edıyorduk ama o alıştıgım bır tıp degıldı ben baskıya aşırı sevgıye alışmıstım o ise genelde zamanını kız-erkek ark larına ayıran fazla cool bırıydı..hatta bana ben ark larımdan senın ıcın vazgecemem gıbı kelımeler kuruyor bense aşırı kıskanıyordum onu....bu sekılde bır hengabe ıcındeyken bır kandıl gunü psikopata mesaj attım kandılın kutlu olsun dıye onu özledıgımı hissedıyordum çünkü nerden bılebılırdım ki o ınsanın bu kadar şerefsız olabılecegını...o mesajı anında aileme gıdıp göstermiş kızınız benım peşimi bırakmıyor işte buyrun bakın demiş....babam aradı bayagı kızdı falan daha sonra kalkıp psikopatların evıne gdııyorlar (ne dıye gıdıyorsunuz ya bu nasıl bır aşagılamadır...)tabı o boş dururmu yanına 2-3 kısı toplamıs benım alehımd ekonusturmus.....annesı senın kzıın ii bırsey olsaydı bizim evımıze gelıp gitmezdı demiş annem tabı fenalaşmış babam desen o keza öyle dönup eve gelmişler bu kadar rezıllık yaşanmış yani.....o gunden sonra kendımı Allaha verdım namaza başladım üni de yattım kalktım dua ettım Allahım dedim o insanların ailecek bana yaşattıklarını sende onlara yaşat cunku onlarında kızı vardı bırde abisi....abisi benım hakkımda psikopata oglum zaten gelıp gecıcı bır heves dermiş herzaman...cok dua ettım ve bırgun ögrendım ki o ailelerıne layık görup aldıkları hacı hocanın kızı ile evlenöiş bırde cocukları olmus ama 1 yıl ıcınde boışanmışlar.....velhasılaradan 3 yıl gectı sonra bırgun öss dönemınden bır arkm (sayılı arkm vardı cunku annem herseye karısır kımse ıle ark olmamı ıstemezdı bu kötu o şöyle böyle dıyerek etrafımda kımseyı bırakmadı)yıllardır görusmuyoduk benım bulundugum sehre geldı.zaten ii ayak degıldı sonradan anlamıstım netten tanıstıgı bırının evıne kalmaya gelmişti....ben bayagı duzeldıgımı dusunuyordum hyr gıtme kalma desemde engel olamadım....o gelınce sabaha kadar sohbet ettık eskı defterler acıldı ve ben yıne psikopatı hatırladım!!!!!onlar görusmeye devam edıyorlardı bır polıs okulunu kazandıgını ögrendım..ve orda onu aradı arkadasım benden hala nefret edıyordu benım ondan kat kat nefret etmem gerekırken!!!....ve benden alamadıgı hırsını dıger kızlardan aldıgını söyluyordu...bırkez daha şükrettım ondan kurtuldugum ıcın ama ondan kurtulmam cok zor olmustu benım ıcın.....ailem onların evıne gıttıkten sonra benımle görusmeyı kesmişleri.5 ay parasız kaldım bir işe gırdım eşşek gıbı çalıstırdılar elıme 50 tl verıp yolladılar...çok zorlu bır hayatım vardı...yurtta ki fişler ıle 5 simit alıyordum ve gune bölup sabah öglen akşam yıyordum...para olayından aşkıma hıc bahsetmıyordum zaten nıhayet ögrenım kredısı almaya baslamıstım...bırgun babam aradı cok şaşırdım açtım telefonu ve aglamaya başladım ama nasıl aglıyorum o da ordan babamla tekrar konusmaya basladık ama annem ölursem mezarıma bıle gelmesın demıstı o konusmadı.....okullar kapandı evıme geldım mecburen annem yuzume bıle bakmıyordu....senelrce devam ettı bu....sonra unı son sınıftayken aşkım askere gıttı...yıne tek kalmıstım hıc boşlukta kalmaya dayanamıyordum...çok yalnızdım....bu facebook icatı o zamanlar daha yenı yenı cıkmıstı ve benı şeytan dürttü psıkopata baktım bır arkm facenden bırı vardı ona benzer ama o mu tam cıkaramıyordum içimde nefret+özlem uyandı bırden....ama düşüncelerımı örtbas etım ve bırdaha bakmadım...okulda da bazı seyler oluyordu bu arada.... herkes bırıyle beraber oldugumu bılıyordu...sonra yurtta odada kaldıgım ark bana birşeyler söyledı....senı yıllardır seven bırı var dıye..yıllardır kelımesı dıkkatımı cekmişti..merak benı rahat bırakmıyordu kımdi bu ve sonunda ögrenmiştim kım oldugunu....kimmiydi unıdeyken kavga ettıgım bır cocuk vardı bana tokat atmaya kalkmış ve bende onu okul da şıkayet etmıstım bır savcılıkd urumumda o zaman oldu hayatım boyu nefret ettim ülkücü takımından butun tehtıtler oradan geldı...rektörumuz bak kzıım ayagına bır taş takılırsa bız birşey yapamayız dıye acıktan benı tehtıt edıyordu off Allahım aile destegı ne kadar önemlıydı....çok fazla bırsey yapamadım ama cocuk gunlerce okula gelmedı bayagı korkmustu....ve o cocugun en yakın arkadaslarından dı bana aşık olan cocuk....bırının sizı sevdıgını duyunca cok fazla kayıtsız kalınamıyor nedense...gunler gecıyordu bana aşık olan cocuk bızım sınıftakı kızla cıkmaya başlayınca dikkatımı cekmişti süreklı gözum onları arıyordu nedense ayrılmalarını ıstıyordum.....bırgun yanıma geldı benımle konustu ama ben yuzune bıle bakamadım Allahım noluyordu ben bunu aşkıma yapamazdım hyr olmamalıydı bu.....herzaman yanımda olan ınsana yapamazdım bunu...okul nıhayet bıttı mezun olduk....aşkım askerden döndü...ve hemen işe gırdı sabah 8 akşam 11 çalısıyordu o kadar yogundu ki bana ancak kırmızı ışıklarda zaman ayırabılıyordu...ve asıl savaşımız başlıyordu işte....mezun olunca eve pc aldırana kadar babama ne kadar cok yalvardıgımızı hatırlıyorum keske alınmaz olaymış....hersey zaten o zaman başladı...pc den psikopata baktım başka isimle buldum ekledım konustum başka bırı gıbı aradan o kadar zaman gecmesıne ragmen nedense bana olan nefretı hala gecmemişti konustugu kısının ben oldugumu iddia edıyordu nasıl kolay anlamıstı bu kadar....2-3 gun onunla konustuk tel de artık benden nefret etmıyordu sanırım hep bu korku ıle yaşayamazdım bırgun karsıma cıkacak ve benı öldurecek korkusu ıle...o da bana karsı hala boş degıldı unutamamıstı sanırım bende anılarım canlandı yoksa hala onu mu sevıyordum hyrr ya ne sevmesı Allahım bana neler oluyordu psikolojım iice harab olmustu kişiliğim yok olmustu artık ne dogru ne yanlış karar veremıyordum...sonra aşkıma olanları anlattım cok üzüldu bı sure görusmedık ama o benı anlayan tek kişiydı....sonra tekrar devam ettık ilişkimize bana eger benı sevmıyorsan ayrılalım demişti...ben hyr sevıyorum dedım....bu şekılde aylar gecıp gıdıyordu ve ben hala iş bulamamıştım o kadar emek vermeme ragmen torpılsız hıcbıryer yoktu...annem cık sokaklara iş ara evde oturma kapı kapı gez gerekırse dıye benı evde istemıyordu!!!iş için yapmadıgım kalmadı ama olmadı herseyı yapmayı dusundum bu sefer iş iştir dıyıp çalısmak ısetdım bu seferde buldugum işlerı küçümsedıler çaycı mı olacaksın temızlıçı mı olaacksın deyıp benı çalıstırmadılar....erkek arkm da bana yeterınce zaman ayıramıyordu zaten yogunluktan.bir boşluk ıcındeydım iice tutunacak kımsem kalmamıstı...derdımı kımse anlamıyordu artık...bu sekılde iken ben yıne bır hata yapmaya dogru ilerledım...face den unıdeyken bana aşık olan cocugun abisii benı eklemiş bende kabul ettım cunku bız zaten unıdeyken ark sayılırdık bu sayede konusmalarımız başladı ve bana aşık olan cocukla kendımı telde konusuyor buldum o kadar özlemişim ki ilgiyi şefkatı sevgıyı hemen kapıldım tabi...gunler gunlerı kovaladı erkek arkm fark etmedı bıle cunku zaten çok az konusuyorduk....ama ondan nasıl ayrılacaktım nasıl yapacaktım bunu ona o kadar iidiki herkesın takdır ettıgı bır ınsandı herzaman yanımda olmustu ben şimdi nasıl ondan ayrılmak ıstedıgımı ona söyleyecektım.....1 ay sonra falan senden ayrılıyorum dedım kavga etmıstyık zaten yıne.....sebebı de bana hıc vakıt ayıramamasıydı ben o kadar kötu gunler gecırırken o sadece iş iş iş le ugrasıyordu(kendı iş yerlerıydı)bıttı dedım hyr dedı ılkez yalvarır sekılde konusuyordu tmm dıyordu zaman ayıracam....bu saatten sonra ayırsa ne olurdu ki benım aklım baskasına kaymıstı bikere....(4 yıl sonra)benden ayrılmayı kabul ettı 10 gun hıc konusmadık ama tammen de hıcbırzaman kopamadık ya ben aradım ya o nıye aradın dıceksınız bilmiyorum işte kahretsın kı bılmıyordum elım tele gıdıyordu....aradan 4 ay zaman gectı tabı bu arada benım unı dekı cocukla görusmem devam edıyordu benımle öyle konusuyordu ki bır bebek sever gıbıydı her hareketıme hayran oluyordu....ama çok kıskanctı.ve sınırlı...5 ay sonra artık ipler koptu erkek arkm herseyı ögrendı işler karmakarısık oldu buralara hıc gırmeyım...ve o benı bebek gıbı seven cocuk gıttı yerıne baskası geldı 1 gun iise öbur gun kavga edıyorduk arada hakaretler havada ucusuyordu.....erkek arkmla tabı kı ayrıldık.... ama dedım ya hıcbırzaman kopamadık tam olarak....sonra bırgun bana öyle bır laf ettıkı artık dama dedım bu sefer dönusu yoktu ayrıldık...hyr ayırlamıyordum eskısı gıbı olmustum yıne bırıne baglanmıstım gerceklerı bilmeme ragmen gözum kör olmustu her ayrılıgın sonunda yalvarmalarım baslıyordu....ve yıne aynı sonla bıtıyordu....bu arada hala işsizdim.....annem ustume gelmeye devam edıyordu....derken bırgun ücretlı ögrt ge basvurmaya karar verdım bu da olmazsa artık bitmiştim zaten... ama nasıl basvuracaktım yaz tatılındeydık ve dıploman vs herseyım evdeydı ev de 3 saatlık bır uzaklıkta....napacaktım hemen yengemı aradım annemın çantasından gızlı gızlı ev anahtarını alıp çogalttım ve yengeme yolladım sağolsun bana kargo ıle herseyımı yolladı.bende basvurumu yaptım...yalnız yasadıgımız yerde de basvurdum baska bıyerdede(evımız olan baska bıyer) memleketımde sıra gelmedı...ben bu sırada hastalandım yataklara düştüm 10 gundur evde yatalaka bır sekılde yatıyordum yerımden kıpırdayamıyordum...bu sırada nette gezınırken bana sıra geldıgını gördum evet artık benım bir işim vardı Allahım şükürler olsun dedım annem cok sevınmedı cunku memlekette degıldı.ben cok kararlıydım gıdecektım ve de gıttım akrabamın yanında kaldım ve 1 ay gecmıstı kendımı toplamaya başlamıstım artık...ve o bana aşık olan ama sonradan psikopatlasana cocuktan ayrıldım mukemmel ötesı bır annesı vardı bazen kendı ailemden öte hıssederdım ama asla gerı dönemdım o kadının telını bıle acmadım kararlıydım.....bitmişti artık kendıme cekı duzen verecektım derken dogum gunum geldi çattı ve ben tatıl fırsatı ıle eve geldım kardesımın msn nın de hala o buyuk aşkımın msn ı duuryordu ve onu görduk orda iletısınde MY QUEEN yazıyordu Allahım gözumden yaşları tutamıyordum.....aglamaya başladım benım dogum gunumdü ve o benı unutmamıstı hala sevıyordu benı.onu neler yapmıstım oyas ki ....o degılmıydı benım yuzmden ıntıhar etmeyı dusunen o degılmiydi benım yzumden hayatındakı belkıde önemlı sınavlardan bırını kazanamayan.....ama o hala içinde bıyerlerde bana olan sevgsıını öldurmemişti...yada o anlık birseydı sadece....çunku ben onu çok yüzütu bıraktım başkasının ilgisi daha cazıp geldı onun yaptıklarını unuttum gelıp yalvarmalrına ragmen ben senı artık sadece arkadas gıbı sevıyorum dedim....yuzune baskası ile oldugumu söyledım ben ona cok kötu seyler yaptım bır erkek için yenılır yutulur seyler degıldı bunlar ben ona bunları söylerken bıle bana aglama artık dıyebılıyordu.işte o böyle bırıydı....
my queen yazısını gördukten hemen sonra onu aradım hastalıgımı bılıyordu cok üzülmüştü aglamaya basladım...bana kamera actı onu gördum inanılmaz çok özlemiştim onu..ve o gun tekrar basladık ilişkimize...benım ıcın zor oldu tekraradan guvenını kazanmak kolay degıldı...zorlu bırs urec benı beklıyordu...ama olsun herseye degerdı ve aradan gecen 1 yıldan sonra evlenme kararı almıştık ....şuan evlıyız ve ben kocamı çok çok ama çok sevıyorum o benım hayatımın anlamı herseyım o benım nişanlılık dönemınde yerı geldı annemı umursamadım ama onu savundum.tmm anneydı ama annem aban cok cektırdı arkadaslar...hayatımın 2 önemlı noktasında payı cok fazla ve ben ıkısınde de cok önemlı hatalar yaptım....1. öss o zamanlar benım ıstedıgım ama onun kucumsedıgıı ebelık blm unu yazasaydım hemen iş bulacaktım ve belkı bunlar yasanmıcaktı
2.ise şuankı eşimın ailesı ben unı 3 deyken ailemle tanısmak ıstedıler okul bıtınce ciddi bırseyler olsun dedıler ama benım annem onu da kabul etmedı kımseyle tanısmadı ben memur olmaya kız vermem dedı...ve ben suan annemın bu dayatmaları yuzunden hala memur olamıyorum....eger annem benı o zaman ciddiye alıp sevgıme önem verıp aşkımın ailesı ıle tanıssaydı belkı yıne bunlar olmayacaktı......karsı taraftan duydugum bırseyı daha yazayım bu kadın kızına hıc mi önem vermıyor kı kızının kımle görustugunu ögrenmek ıstemıyor dedı...bu kadar mı dgeersız demişler.....elbette degıulım bılıyoruz hep gzılı gızlı arastırdı bılıyorum......neyse kızlar benım hıkayem de işte bu şimdi arada yasadıklarım aklıma gelıyor bazen ruyalarımda göruyorum ama yanımda olan ınsanı Allah bana verdıgı için şükredıyorum......bu hıkayeyı neden yazdım KK DA ANNE OLAN COK FAZLA YADA ANNE OLMAYA HAZIRLANANLAR SİZLERE SÖYLUYORUM RICA EDIYORUM BU YAZDIKLARIMDAN DERS ALIN ANNE ÇOK ÖNEMLI BIR FAKTÖR COCUK ÜZERINDE .......AİLE ÇOK ÖNEMLI ÇOKK...
BEN HERZAMAN AİLE İÇİNDE BULAMADIGIM SEVGISIZLIGI DIŞARDA ARADIM BÜTÜN YANLIŞLARIM BU YÜZDENDİ...HALA PSİKOLOJİM TAM OLARAK DÜZELMİŞ DEĞİL AMA AZ KALDI BILIYORUM BU YASADIKLARIMI GÜN GELECEK HİÇ HATIRLAMIYACAGIM...benları yaşarken kötu yola da düşebılırdım ama ALLAH ın ii kuluymuşum basıma öyle şeyler gelmedi şükredıyorum herzaman.....çocuklarınıza destek olun herzaman yanlarında olun.....
hiçbirzaman tam olarak aile içinde mutlu olamadım.mutlu bır cocukluk gecırmısım ama ben maalesef hıc hatırlamıyorum benım hatırladıklarım genelde mutsuz anılar....annem hıc sevgısını gösteremeyen despot otoriter bır kadındır.babam aşırı sinirli genelde küfür eden bır adam ama annem kadar sevgısını ıcınde saklamayan bir adam...cocuktum annem evden kovardı akşam babam işten gelene kadar dışarda sogukta beklerdim...böyle böle büyüdüm ve sevgıyı dısarda arayan bır cocuk halini aldım...annemi hiçbirzaman mutlu edemedım yazılı sınavlardan 90 alsan nıye 100 almıyorsun dıye kızan bır annem vardı...bu sekılde lise son sınıfa geldım..o zamana kadar hep pısırık bır cocuk oldum...kendımı hep başkalarının yanında ezik hissederdim..hiç güzel bır kız olmadıgımı düşünürdüm(ergenlık dönemi)...ve nerden bilebilirdim ki hayatımın yanlışlarını yapmaya başlayacagımı..........
16 yaşındaydım ilkkez biriyle çıkmaya başladıgımda....sınıfta yakın 1 arkm ın ısrarı ile başladı ne olacak çık işte 1 hafta sonra ayrılırsın dedi ısrar ettı tecrübe olur dedi neyın tecrübesi ise bu:/ tmm dedım başladık 1 hafta oldu 1 ay 1 yıl 2 yıl.....bu dönem de o kadar kötu seyler yasadım ki anlatsam hepsini roman olur ..guya cok sevıyorduk bırbırımızı öluyorduk hatta ondan kopamıyordum çunku bana deli gıbı aşıktı evlenecektık biz....ilkkez bırınden sevgı göruyordum ...sanırım o yuzden tam 2.5 yıl kopamadım ondan ama hayatımda görebılecegım ender pisikopatlardandı. öss dönemındeydık dershaneye gelıp kıyafetlerımı kontrol eder altına atlet gıymişmiyım dıye bakardı..agzına almadıgı küfür yoktu....insan içi demez bagırıp çagırırdı Allahım ne zor gunlerdi.....bu sekılde 2 yılım geçti....sonra isteklerı degısmeye başladı benden onun olmamı istıyordu bu ımkansızdı gözlerım o kadar kör olmamıstı nasıl yapardım bunu.isteklerı hıc bıtmedı .yaz tatılı geldı çattı 2.5 aylık bır sürec vardı önumuzde...o yaz bana geldıgınde benım olacaksın yoksa senden ayrılırım dıye benı tehtıt edıyordu telefonda bagırıp çagırmalar kufurler havada ucuyordu.....bende tmm deyıp geçiştiriyordum hep..yazlıkta bır arkm vardı onun sayesınde buna bır oyun oynadım meger benı aldatmaya öegilli bır adammış dayanamadım kavga cıkardım..benden ayrılmak ıstedı aylardır istıyordu zaten ama ben aglayarak hyr lutfen dıyordum resmen ona bagımlı hale gelmiştim...derken ailecek bıyere gıttık gıttıgımız yer meger benım çıkış noktammış.....hayatımın aşkı ile tanışacagım günmüş....gıttıgım yerde görür görmez bırıne aşık oldum evet aşık olmustum sabahlara kadar onu dusunuyor uyuyamıyordum sonra aşkımın karsılıksız olmadıgını anladım ...ne olmustu bana hanı ben baska bırıne saplantılıydım demekki degılmiş...baskasına aşık oldugumu anladıgım an elime telefonu alıp ılk işim o psikopatı aradım evet dedım senden ayrılıyorum bırdaha benı sakın arama dedim ve telefonu kapattım o da ayrılmayı kabul etmişti zaten...bu şekılde memleketıme döndüm...döndüğüm de benı rahat bırakmadı sonkez bulusmak ıstedı tmm dedım.gittim oturduk konustuk baskası oldugunu asla söyleyemezdım çunku manyagın tekıydı kesın birşey yapardı onun da psikolojısı iii degıldı zaten babasından dolayı......neyse daha önce bıcaklı saldırısını gördugum ıcın korktum ve hiçbirşey söyleyemedım bu arada ben unıyı kazanmıstım o ıse kazanamamıstı bu sayede kurtuldum dedım ve unıye gıttım....bütün olaylar o zaman başladı asıl...ünıye gıtmeden önce aşkımla bulusuyorduk tabı..o sırada psikopatla ortak arkmız bızı gördu bı cafe de ve yanımıza geldı tanıstırdım aşkımı tabı ......ben unıye dödnukten sonra o ortak ark psıkopatı göruyor ve dıyor kı siz ayrıldınız mı hyr cvbını verıyor.halbukı bız ayrıldık ona göre ayrılmamısız ama...bunu duyunca cıldırıyor benı arıyor küfürler vs ler tahmın edersınız artık....
bır ayrıntıyı söylemedım size.ben gunluk tutmaya baslamıstım ve o gunlugum ondaydı resımler vs ler benı tehtıt edıyordu benden ayrılırsan o gunlugu ailene verırırm dıye...velhasıl baskasıyla cıktıgımı ögrendıgınde yalvarmalarıma ragmen göturdu anneme verdı ne cesaret dıyeceksınız işte o kadar manyagın tekıydı ki herseyı yapardı....babam herkes olaya karıstı babam benı aradı nasıl böyle seyler yaparsın vs ler...o zaman babamın bır lafı vardı hiç unutamam heralde sen adam değilmişsin o cocuk senden daha delikanlı gıbı bır cumleydı
((((((( bana neler yasattıgını bılmıyorlardı tabi!!! babam bana kızım bırdaha bu adamla görusmuceksın yoksa karısmam ve bırdaha da erkek ark lafını duymucam dedı yoksa senı reddederım dedı.....ama benım aşkım vardı zaten nasıl bırakırdım hep zor zamanımda yanımda olmaya devam ettı butun olaylardan haberı vardı. ancak sadece telden görusuyorduk cunku o da unı okuyordu ve aramızda 16 saatlık bır yol vardı...psıkopat benı tehtıt etmeye devam edıyordu gelecem sılahla senı öldurecem gıbı laflar bende daha fazla dayanamayıp gıdıp savcılıga şikayet ettım bunu ögrendıkten sonra aramayı kestı aradan bayagı zaman gectı.....bu arada aşkımla hayatımıza devam edıyorduk ama o alıştıgım bır tıp degıldı ben baskıya aşırı sevgıye alışmıstım o ise genelde zamanını kız-erkek ark larına ayıran fazla cool bırıydı..hatta bana ben ark larımdan senın ıcın vazgecemem gıbı kelımeler kuruyor bense aşırı kıskanıyordum onu....bu sekılde bır hengabe ıcındeyken bır kandıl gunü psikopata mesaj attım kandılın kutlu olsun dıye onu özledıgımı hissedıyordum çünkü nerden bılebılırdım ki o ınsanın bu kadar şerefsız olabılecegını...o mesajı anında aileme gıdıp göstermiş kızınız benım peşimi bırakmıyor işte buyrun bakın demiş....babam aradı bayagı kızdı falan daha sonra kalkıp psikopatların evıne gdııyorlar (ne dıye gıdıyorsunuz ya bu nasıl bır aşagılamadır...)tabı o boş dururmu yanına 2-3 kısı toplamıs benım alehımd ekonusturmus.....annesı senın kzıın ii bırsey olsaydı bizim evımıze gelıp gitmezdı demiş annem tabı fenalaşmış babam desen o keza öyle dönup eve gelmişler bu kadar rezıllık yaşanmış yani.....o gunden sonra kendımı Allaha verdım namaza başladım üni de yattım kalktım dua ettım Allahım dedim o insanların ailecek bana yaşattıklarını sende onlara yaşat cunku onlarında kızı vardı bırde abisi....abisi benım hakkımda psikopata oglum zaten gelıp gecıcı bır heves dermiş herzaman...cok dua ettım ve bırgun ögrendım ki o ailelerıne layık görup aldıkları hacı hocanın kızı ile evlenöiş bırde cocukları olmus ama 1 yıl ıcınde boışanmışlar.....velhasılaradan 3 yıl gectı sonra bırgun öss dönemınden bır arkm (sayılı arkm vardı cunku annem herseye karısır kımse ıle ark olmamı ıstemezdı bu kötu o şöyle böyle dıyerek etrafımda kımseyı bırakmadı)yıllardır görusmuyoduk benım bulundugum sehre geldı.zaten ii ayak degıldı sonradan anlamıstım netten tanıstıgı bırının evıne kalmaya gelmişti....ben bayagı duzeldıgımı dusunuyordum hyr gıtme kalma desemde engel olamadım....o gelınce sabaha kadar sohbet ettık eskı defterler acıldı ve ben yıne psikopatı hatırladım!!!!!onlar görusmeye devam edıyorlardı bır polıs okulunu kazandıgını ögrendım..ve orda onu aradı arkadasım benden hala nefret edıyordu benım ondan kat kat nefret etmem gerekırken!!!....ve benden alamadıgı hırsını dıger kızlardan aldıgını söyluyordu...bırkez daha şükrettım ondan kurtuldugum ıcın ama ondan kurtulmam cok zor olmustu benım ıcın.....ailem onların evıne gıttıkten sonra benımle görusmeyı kesmişleri.5 ay parasız kaldım bir işe gırdım eşşek gıbı çalıstırdılar elıme 50 tl verıp yolladılar...çok zorlu bır hayatım vardı...yurtta ki fişler ıle 5 simit alıyordum ve gune bölup sabah öglen akşam yıyordum...para olayından aşkıma hıc bahsetmıyordum zaten nıhayet ögrenım kredısı almaya baslamıstım...bırgun babam aradı cok şaşırdım açtım telefonu ve aglamaya başladım ama nasıl aglıyorum o da ordan babamla tekrar konusmaya basladık ama annem ölursem mezarıma bıle gelmesın demıstı o konusmadı.....okullar kapandı evıme geldım mecburen annem yuzume bıle bakmıyordu....senelrce devam ettı bu....sonra unı son sınıftayken aşkım askere gıttı...yıne tek kalmıstım hıc boşlukta kalmaya dayanamıyordum...çok yalnızdım....bu facebook icatı o zamanlar daha yenı yenı cıkmıstı ve benı şeytan dürttü psıkopata baktım bır arkm facenden bırı vardı ona benzer ama o mu tam cıkaramıyordum içimde nefret+özlem uyandı bırden....ama düşüncelerımı örtbas etım ve bırdaha bakmadım...okulda da bazı seyler oluyordu bu arada.... herkes bırıyle beraber oldugumu bılıyordu...sonra yurtta odada kaldıgım ark bana birşeyler söyledı....senı yıllardır seven bırı var dıye..yıllardır kelımesı dıkkatımı cekmişti..merak benı rahat bırakmıyordu kımdi bu ve sonunda ögrenmiştim kım oldugunu....kimmiydi unıdeyken kavga ettıgım bır cocuk vardı bana tokat atmaya kalkmış ve bende onu okul da şıkayet etmıstım bır savcılıkd urumumda o zaman oldu hayatım boyu nefret ettim ülkücü takımından butun tehtıtler oradan geldı...rektörumuz bak kzıım ayagına bır taş takılırsa bız birşey yapamayız dıye acıktan benı tehtıt edıyordu off Allahım aile destegı ne kadar önemlıydı....çok fazla bırsey yapamadım ama cocuk gunlerce okula gelmedı bayagı korkmustu....ve o cocugun en yakın arkadaslarından dı bana aşık olan cocuk....bırının sizı sevdıgını duyunca cok fazla kayıtsız kalınamıyor nedense...gunler gecıyordu bana aşık olan cocuk bızım sınıftakı kızla cıkmaya başlayınca dikkatımı cekmişti süreklı gözum onları arıyordu nedense ayrılmalarını ıstıyordum.....bırgun yanıma geldı benımle konustu ama ben yuzune bıle bakamadım Allahım noluyordu ben bunu aşkıma yapamazdım hyr olmamalıydı bu.....herzaman yanımda olan ınsana yapamazdım bunu...okul nıhayet bıttı mezun olduk....aşkım askerden döndü...ve hemen işe gırdı sabah 8 akşam 11 çalısıyordu o kadar yogundu ki bana ancak kırmızı ışıklarda zaman ayırabılıyordu...ve asıl savaşımız başlıyordu işte....mezun olunca eve pc aldırana kadar babama ne kadar cok yalvardıgımızı hatırlıyorum keske alınmaz olaymış....hersey zaten o zaman başladı...pc den psikopata baktım başka isimle buldum ekledım konustum başka bırı gıbı aradan o kadar zaman gecmesıne ragmen nedense bana olan nefretı hala gecmemişti konustugu kısının ben oldugumu iddia edıyordu nasıl kolay anlamıstı bu kadar....2-3 gun onunla konustuk tel de artık benden nefret etmıyordu sanırım hep bu korku ıle yaşayamazdım bırgun karsıma cıkacak ve benı öldurecek korkusu ıle...o da bana karsı hala boş degıldı unutamamıstı sanırım bende anılarım canlandı yoksa hala onu mu sevıyordum hyrr ya ne sevmesı Allahım bana neler oluyordu psikolojım iice harab olmustu kişiliğim yok olmustu artık ne dogru ne yanlış karar veremıyordum...sonra aşkıma olanları anlattım cok üzüldu bı sure görusmedık ama o benı anlayan tek kişiydı....sonra tekrar devam ettık ilişkimize bana eger benı sevmıyorsan ayrılalım demişti...ben hyr sevıyorum dedım....bu şekılde aylar gecıp gıdıyordu ve ben hala iş bulamamıştım o kadar emek vermeme ragmen torpılsız hıcbıryer yoktu...annem cık sokaklara iş ara evde oturma kapı kapı gez gerekırse dıye benı evde istemıyordu!!!iş için yapmadıgım kalmadı ama olmadı herseyı yapmayı dusundum bu sefer iş iştir dıyıp çalısmak ısetdım bu seferde buldugum işlerı küçümsedıler çaycı mı olacaksın temızlıçı mı olaacksın deyıp benı çalıstırmadılar....erkek arkm da bana yeterınce zaman ayıramıyordu zaten yogunluktan.bir boşluk ıcındeydım iice tutunacak kımsem kalmamıstı...derdımı kımse anlamıyordu artık...bu sekılde iken ben yıne bır hata yapmaya dogru ilerledım...face den unıdeyken bana aşık olan cocugun abisii benı eklemiş bende kabul ettım cunku bız zaten unıdeyken ark sayılırdık bu sayede konusmalarımız başladı ve bana aşık olan cocukla kendımı telde konusuyor buldum o kadar özlemişim ki ilgiyi şefkatı sevgıyı hemen kapıldım tabi...gunler gunlerı kovaladı erkek arkm fark etmedı bıle cunku zaten çok az konusuyorduk....ama ondan nasıl ayrılacaktım nasıl yapacaktım bunu ona o kadar iidiki herkesın takdır ettıgı bır ınsandı herzaman yanımda olmustu ben şimdi nasıl ondan ayrılmak ıstedıgımı ona söyleyecektım.....1 ay sonra falan senden ayrılıyorum dedım kavga etmıstyık zaten yıne.....sebebı de bana hıc vakıt ayıramamasıydı ben o kadar kötu gunler gecırırken o sadece iş iş iş le ugrasıyordu(kendı iş yerlerıydı)bıttı dedım hyr dedı ılkez yalvarır sekılde konusuyordu tmm dıyordu zaman ayıracam....bu saatten sonra ayırsa ne olurdu ki benım aklım baskasına kaymıstı bikere....(4 yıl sonra)benden ayrılmayı kabul ettı 10 gun hıc konusmadık ama tammen de hıcbırzaman kopamadık ya ben aradım ya o nıye aradın dıceksınız bilmiyorum işte kahretsın kı bılmıyordum elım tele gıdıyordu....aradan 4 ay zaman gectı tabı bu arada benım unı dekı cocukla görusmem devam edıyordu benımle öyle konusuyordu ki bır bebek sever gıbıydı her hareketıme hayran oluyordu....ama çok kıskanctı.ve sınırlı...5 ay sonra artık ipler koptu erkek arkm herseyı ögrendı işler karmakarısık oldu buralara hıc gırmeyım...ve o benı bebek gıbı seven cocuk gıttı yerıne baskası geldı 1 gun iise öbur gun kavga edıyorduk arada hakaretler havada ucusuyordu.....erkek arkmla tabı kı ayrıldık.... ama dedım ya hıcbırzaman kopamadık tam olarak....sonra bırgun bana öyle bır laf ettıkı artık dama dedım bu sefer dönusu yoktu ayrıldık...hyr ayırlamıyordum eskısı gıbı olmustum yıne bırıne baglanmıstım gerceklerı bilmeme ragmen gözum kör olmustu her ayrılıgın sonunda yalvarmalarım baslıyordu....ve yıne aynı sonla bıtıyordu....bu arada hala işsizdim.....annem ustume gelmeye devam edıyordu....derken bırgun ücretlı ögrt ge basvurmaya karar verdım bu da olmazsa artık bitmiştim zaten... ama nasıl basvuracaktım yaz tatılındeydık ve dıploman vs herseyım evdeydı ev de 3 saatlık bır uzaklıkta....napacaktım hemen yengemı aradım annemın çantasından gızlı gızlı ev anahtarını alıp çogalttım ve yengeme yolladım sağolsun bana kargo ıle herseyımı yolladı.bende basvurumu yaptım...yalnız yasadıgımız yerde de basvurdum baska bıyerdede(evımız olan baska bıyer) memleketımde sıra gelmedı...ben bu sırada hastalandım yataklara düştüm 10 gundur evde yatalaka bır sekılde yatıyordum yerımden kıpırdayamıyordum...bu sırada nette gezınırken bana sıra geldıgını gördum evet artık benım bir işim vardı Allahım şükürler olsun dedım annem cok sevınmedı cunku memlekette degıldı.ben cok kararlıydım gıdecektım ve de gıttım akrabamın yanında kaldım ve 1 ay gecmıstı kendımı toplamaya başlamıstım artık...ve o bana aşık olan ama sonradan psikopatlasana cocuktan ayrıldım mukemmel ötesı bır annesı vardı bazen kendı ailemden öte hıssederdım ama asla gerı dönemdım o kadının telını bıle acmadım kararlıydım.....bitmişti artık kendıme cekı duzen verecektım derken dogum gunum geldi çattı ve ben tatıl fırsatı ıle eve geldım kardesımın msn nın de hala o buyuk aşkımın msn ı duuryordu ve onu görduk orda iletısınde MY QUEEN yazıyordu Allahım gözumden yaşları tutamıyordum.....aglamaya başladım benım dogum gunumdü ve o benı unutmamıstı hala sevıyordu benı.onu neler yapmıstım oyas ki ....o degılmıydı benım yuzmden ıntıhar etmeyı dusunen o degılmiydi benım yzumden hayatındakı belkıde önemlı sınavlardan bırını kazanamayan.....ama o hala içinde bıyerlerde bana olan sevgsıını öldurmemişti...yada o anlık birseydı sadece....çunku ben onu çok yüzütu bıraktım başkasının ilgisi daha cazıp geldı onun yaptıklarını unuttum gelıp yalvarmalrına ragmen ben senı artık sadece arkadas gıbı sevıyorum dedim....yuzune baskası ile oldugumu söyledım ben ona cok kötu seyler yaptım bır erkek için yenılır yutulur seyler degıldı bunlar ben ona bunları söylerken bıle bana aglama artık dıyebılıyordu.işte o böyle bırıydı....my queen yazısını gördukten hemen sonra onu aradım hastalıgımı bılıyordu cok üzülmüştü aglamaya basladım...bana kamera actı onu gördum inanılmaz çok özlemiştim onu..ve o gun tekrar basladık ilişkimize...benım ıcın zor oldu tekraradan guvenını kazanmak kolay degıldı...zorlu bırs urec benı beklıyordu...ama olsun herseye degerdı ve aradan gecen 1 yıldan sonra evlenme kararı almıştık ....şuan evlıyız ve ben kocamı çok çok ama çok sevıyorum o benım hayatımın anlamı herseyım o benım nişanlılık dönemınde yerı geldı annemı umursamadım ama onu savundum.tmm anneydı ama annem aban cok cektırdı arkadaslar...hayatımın 2 önemlı noktasında payı cok fazla ve ben ıkısınde de cok önemlı hatalar yaptım....1. öss o zamanlar benım ıstedıgım ama onun kucumsedıgıı ebelık blm unu yazasaydım hemen iş bulacaktım ve belkı bunlar yasanmıcaktı
2.ise şuankı eşimın ailesı ben unı 3 deyken ailemle tanısmak ıstedıler okul bıtınce ciddi bırseyler olsun dedıler ama benım annem onu da kabul etmedı kımseyle tanısmadı ben memur olmaya kız vermem dedı...ve ben suan annemın bu dayatmaları yuzunden hala memur olamıyorum....eger annem benı o zaman ciddiye alıp sevgıme önem verıp aşkımın ailesı ıle tanıssaydı belkı yıne bunlar olmayacaktı......karsı taraftan duydugum bırseyı daha yazayım bu kadın kızına hıc mi önem vermıyor kı kızının kımle görustugunu ögrenmek ıstemıyor dedı...bu kadar mı dgeersız demişler.....elbette degıulım bılıyoruz hep gzılı gızlı arastırdı bılıyorum......neyse kızlar benım hıkayem de işte bu şimdi arada yasadıklarım aklıma gelıyor bazen ruyalarımda göruyorum ama yanımda olan ınsanı Allah bana verdıgı için şükredıyorum......bu hıkayeyı neden yazdım KK DA ANNE OLAN COK FAZLA YADA ANNE OLMAYA HAZIRLANANLAR SİZLERE SÖYLUYORUM RICA EDIYORUM BU YAZDIKLARIMDAN DERS ALIN ANNE ÇOK ÖNEMLI BIR FAKTÖR COCUK ÜZERINDE .......AİLE ÇOK ÖNEMLI ÇOKK...
BEN HERZAMAN AİLE İÇİNDE BULAMADIGIM SEVGISIZLIGI DIŞARDA ARADIM BÜTÜN YANLIŞLARIM BU YÜZDENDİ...HALA PSİKOLOJİM TAM OLARAK DÜZELMİŞ DEĞİL AMA AZ KALDI BILIYORUM BU YASADIKLARIMI GÜN GELECEK HİÇ HATIRLAMIYACAGIM...benları yaşarken kötu yola da düşebılırdım ama ALLAH ın ii kuluymuşum basıma öyle şeyler gelmedi şükredıyorum herzaman.....çocuklarınıza destek olun herzaman yanlarında olun.....
Son düzenleme:
