- Konu Sahibi CakmaLaraCroft
-
- #1
Artik ciddi anlamda moralim bozuluyor
kafanizi fazla agritmadan kisaca anlatacagim derdimi
hayatimi söyle bir gözden gecirdim dün aksam
ve sunu farkina vardim
insanlarla iliskilerimde ya salak durumuna düsüyorum yada gecimsiz insan oluyorum
yani ortasi yok
saglikli iliskilerimin oldugu insanlar var tabiki ve uzun zamandir dostum ve yanimdalar
ama bazan onlar acaba beni gercekten seviyorlar mi diyorum
sorun sevip sevmemek degil
mesela bir sorunumda beni tutan yanimda olan kimse yok
genelde hep kendim bas ediyorum ve tabi cok zor
iki gün önce internet ortaminda biriyle tartistim ( ikinci el satis yaptigim ortam )ve hoop yanina 8-9 kisi geldi tabi ve ben yalniz kaldim
bu basit bir örnek önemli degil
reel hayattada böyle
dün bütün gün düsündüm
bu zamana kadar o kadar cok kavga ettigim insan varki
ve küs oldugum
benim söyle bir yyapim var
dogrucu davut derler ya aynen öyle
ne yalan söyleyebiliyorum
nede oyun oynayabilyiorum
ben dogru neyse onu savunurum her zaman
ne hikmetse hep yalniz kalirim
ailemdede en son öyle bir olay oldu ve hala icim sizliyor
Tr ye ziyarete gittigimin ücüncü günü
evde dayi ve eside var
onalr rahat tv izlesinler diye kizim uyuyamiyor cünkü
ben ordan cikip ablama gecmek zorunda kaldim
dayimin esi ordan gitsin güle güle derken annem beni ne savundu nede gitme dedi
ben bu olayi kapattim ama icimde hala büyüyor büyüyor
arkadaslar bu ve bunun gibi bircok olay yasadim
hayatim boyunca her sekilde hep yanlis anlasildim
yanlis tanindim
tertemiz kalbimi sadece sayili insan bilir
ve kendimi inanilmaz yalniz hissediyorum
esim ve kizim cok sükür yanimdalar.ama icim cok aciyor
neyi beceremiyorum nerde hata yapiyorum bilmiyorum
normal degil sanirim insanin 32 yillik hayatinda bir sürü insanlar küs olmasi kavga etmesi vs
yani ben gecimsiz miyim
kafanizi fazla agritmadan kisaca anlatacagim derdimi
hayatimi söyle bir gözden gecirdim dün aksam
ve sunu farkina vardim
insanlarla iliskilerimde ya salak durumuna düsüyorum yada gecimsiz insan oluyorum
yani ortasi yok
saglikli iliskilerimin oldugu insanlar var tabiki ve uzun zamandir dostum ve yanimdalar
ama bazan onlar acaba beni gercekten seviyorlar mi diyorum
sorun sevip sevmemek degil
mesela bir sorunumda beni tutan yanimda olan kimse yok
genelde hep kendim bas ediyorum ve tabi cok zor
iki gün önce internet ortaminda biriyle tartistim ( ikinci el satis yaptigim ortam )ve hoop yanina 8-9 kisi geldi tabi ve ben yalniz kaldim
bu basit bir örnek önemli degil
reel hayattada böyle
dün bütün gün düsündüm
bu zamana kadar o kadar cok kavga ettigim insan varki
ve küs oldugum
benim söyle bir yyapim var
dogrucu davut derler ya aynen öyle
ne yalan söyleyebiliyorum
nede oyun oynayabilyiorum
ben dogru neyse onu savunurum her zaman
ne hikmetse hep yalniz kalirim
ailemdede en son öyle bir olay oldu ve hala icim sizliyor
Tr ye ziyarete gittigimin ücüncü günü
evde dayi ve eside var
onalr rahat tv izlesinler diye kizim uyuyamiyor cünkü
ben ordan cikip ablama gecmek zorunda kaldim
dayimin esi ordan gitsin güle güle derken annem beni ne savundu nede gitme dedi
ben bu olayi kapattim ama icimde hala büyüyor büyüyor
arkadaslar bu ve bunun gibi bircok olay yasadim
hayatim boyunca her sekilde hep yanlis anlasildim
yanlis tanindim
tertemiz kalbimi sadece sayili insan bilir
ve kendimi inanilmaz yalniz hissediyorum
esim ve kizim cok sükür yanimdalar.ama icim cok aciyor
neyi beceremiyorum nerde hata yapiyorum bilmiyorum
normal degil sanirim insanin 32 yillik hayatinda bir sürü insanlar küs olmasi kavga etmesi vs
yani ben gecimsiz miyim