- 9 Eylül 2007
- 21.428
- 66.420
- 1.123
- Konu Sahibi birumutturyasamak
- #21
30 yaşındayım 1 bebeğim var yiruldugumu hissediyorum artk..
o zaman görüyorum ve arttırıyorum.. 35 yaşındayım, 2 oğlum var (ki biri bu sene lgs ye hazırlanmaya başlayacak), günde 18 saate varan bir çalışma tempom var, evim, eşim, kedim ve ben bu yıl yeni yine yeniden sınavlara girdim çünkü Psikoloji, Sosyoloji birini okuyup mesleğimi değiştireceğim.. hiç yorulmadınız aslında bu tamamen psikolojik çöküntü ve bunun altından yine siz kalkacaksınız.. kimse kolunuzdan tutup kaldırmayacak, destek olmayacak.. ama ne var biliyor musun? şimdi kalkmazsan ayağa 50'li yaşlara geldiğinde kendi yıkıntının altında kaldığını farkedeceksin.. boşa geçen, sadece üzüntüyle yaşadığın bir ömrü inan bana istemezsin.. bir hedef koy kendine, bebeğin 3 yaşına gelince yeniden gir sınava.. o zamana kadar al kitapları her boş vaktinde 2 soru çöz.. en olmadı gir açıköğretime, bitir, yap master'ını.. hiçbir şey yapmasan manevi tatmini yeter sana.. çok gençsin, vazgeçemeyecek kadar gençsin hemde..