herkes şanslı doğmuyor. ....

Bardağın hep boş tarafını görüp canınızı sıkacağınıza dolu tarafına bakıp hayatın tadını çıkarmaya çalışın. Hukuk fakültesini okuyamasanız da kendi emeğinizle memur olmuşsunuz, kendi ayaklarınız üzerinde durabiliyorsunuz. Ne üniversiteler bitirip boşta kalanlar varken, ailesi bir ev bile alamamış olanlar varken bunlara üzülmeniz çok gereksiz.
 
siz halinize şükretin biz 3 kardeşiz babamı tanımıyorum bile bırakıp gitmiş bizi annem okuma yazması yok onun bunun yardmıyla büyüdük kardeşlerim ilkokulda çalışmaya başladı daha hala asgari ücretle çalışıyorlar ben bi şekilde okudum 2 yıllıkta olsa nasıl okudum onu sadece ben bilirim kpss yi kazandım memur oldum annemin hiç bi geliri yok şu an hasta doktor doktor geziyoruz çaresi bulunamıyor kardeşlerimin maddi gücü yetmiyor tedaviye bende normal memurum elimde avucumda olan bitti ve hala bi sonuç alamadık ve bende artık ölmek istiyorum
 
Keşke Derdim senin derdin gibi olsa..Ailemin evi yok..Eşimden ayrıldım.Çocuğum var.Annem babam öldüklerinde üzerime kalacak tek şey borçları..Ne ev ne ev para..Ve tüm başarılarıma rağmen memur olarak atanamadım da..Bölümüm müsait değildi atanmaya çünkü.Şimdi özel sektörde milletin nazını kaprisini mobbingini çekiyorum.Şimdi arkadaşım ben de sana demek istiyorum,benden şanslı doğmuşsun..farkındamısın?
 
Sahane sartlariniz olmamis olabilir haklisinizdir.
Ama ozel universitede okuyan kuzeni kiskanmak pek normal bir durum degil. Cok kiymetli ozeller var ama mesela benim de okudugum ozel universite lise seviyesinde bile degil. Hoca falan yok. Yuksek lisans yapanlar bir yandan lisansta derse giriyor. Hocanin yerine falan da degil... direkt dersin programlamasi vs her seyi ona ait. Gecen yil lisans bitmis. Bu yil gelmis hoca olmus. Bitiren herkesi de anlasmali olarak yurt disi mastera yolluyor.
Kuzeniniz geldiginde muhtemelen memur bile olamayacak (insallah cok iyi sartlari olur) ve "keske okutacaginiza bana ev alsaydiniz garantim olurdu" diyecek.

Gecen burda "keske okumayip 3.5 milyoncu acsaydim" "keske camasirci acsaydim"lar havada ucusuyordu bir is bulamama konusunda.

Yalniz sizin diger konularinizdan da biliyorum ki; 20 milyonunuz olsa neden 25 degil diyebilirsiniz. Neden hep olumsuzsunuz? Neden hep bos tarafi goruyorsunuz?
 
İstediğiniz gibi algilayabilirsinjz yazdıklarımı. .
Sadece sizin de ara ara böyle düşündüğünüz oluyor mu merak ettim..
Annem ve babam ikisi de calisan olmasına rağmen maalesef ben pek fazla bişey olamadım. Hayatları boyunca para biriktirip ev alıp durdular. Şu an 5 tane evleri var..
O parayi bizim eğitimimız için asla harcamadilar. . Annem hic ilgilenmedi benimle.. hep hor gordu azarladi.. Üniversite sınavında tum ozel universitelerin hukuk fakuktesine yetiyordu puanim.. istedim durumumuz da gayet vardi.. yazdirmadilar.. ozel universiteleri ve orada okuyanlari kotuleyip durdular.. bana puanı yakın cogu arkadasim ozel universotelerin guzel bolumleroni bitirdi gayet iyi yerlerdeler su an... bense bi memurluğa atandm yıllardır güneyDoğu da çakıldım kaldım çıkamıyorum. .. neyse en yakın örnek Teyzemin kızı. .
Onlar kızlarina hep çok özendiler ilgilendiler.. kız özel bir üniversitenin iyi bir bölümünü bitirdi yurtdışına gitti geldi.. şimdi çok iyi bir uni de yüksek lisans yapacakmis.. kimse onu zorlamadi memur ol kurtulalim senden diye. . Herkes korudu kolladi sevdi onu.. benimde en ufak.hatam yıllar boyunca başıma kakildi durdu..
Artık buna inanıyorum herkes şanslı doğmuyor...Çevre ilgi inanilmaz fark ediyor.. kızım için ise gidiyorum.şu. an..
İlerde ona en güzel imkanları sunabilmek için. .
Aynı durumdayız benim ailemde bana beş kuruş harcamadı bana hep pinti oldular biriktirip ev aldilar sürekli.okulun ögretmenin en kötüsündeydim onla bile ilgilenmediler.sevgi ilgi egitim gezdirme yedirme hiçbirini yapmadilar dogru düzgün beslemediler bile.bende hergün şanssız olanlardan oldugumu düşünür dururum.şimdi kızıma herseyi yapmaya calisiyorum en iyi şeyleri yemesi ve özel okulu için
 
İstediğiniz gibi algilayabilirsinjz yazdıklarımı. .
Sadece sizin de ara ara böyle düşündüğünüz oluyor mu merak ettim..
Annem ve babam ikisi de calisan olmasına rağmen maalesef ben pek fazla bişey olamadım. Hayatları boyunca para biriktirip ev alıp durdular. Şu an 5 tane evleri var..
O parayi bizim eğitimimız için asla harcamadilar. . Annem hic ilgilenmedi benimle.. hep hor gordu azarladi.. Üniversite sınavında tum ozel universitelerin hukuk fakuktesine yetiyordu puanim.. istedim durumumuz da gayet vardi.. yazdirmadilar.. ozel universiteleri ve orada okuyanlari kotuleyip durdular.. bana puanı yakın cogu arkadasim ozel universotelerin guzel bolumleroni bitirdi gayet iyi yerlerdeler su an... bense bi memurluğa atandm yıllardır güneyDoğu da çakıldım kaldım çıkamıyorum. .. neyse en yakın örnek Teyzemin kızı. .
Onlar kızlarina hep çok özendiler ilgilendiler.. kız özel bir üniversitenin iyi bir bölümünü bitirdi yurtdışına gitti geldi.. şimdi çok iyi bir uni de yüksek lisans yapacakmis.. kimse onu zorlamadi memur ol kurtulalim senden diye. . Herkes korudu kolladi sevdi onu.. benimde en ufak.hatam yıllar boyunca başıma kakildi durdu..
Artık buna inanıyorum herkes şanslı doğmuyor...Çevre ilgi inanilmaz fark ediyor.. kızım için ise gidiyorum.şu. an..
İlerde ona en güzel imkanları sunabilmek için. .
Yinede benden daha şanslisin memur olmuşsun.ben memur olmak için can atardım atanamadım
 
Sizin beğenmediğiniz hayat bir başkasının hayali olabilir. Konu başlığını okuyunca sokaklarda yada savaşın ortasında büyüyen yalın ayak aç çocuklar geldi aklıma. Bence şükredin . 30 yaşınıza gelmişsiniz meslek sahibi olmuşsunuz anne olmuşsunuz ne güzel. Anne babanızın seçimi hayatı o şekilde yaşamakmış .Sizi de aç sokakta bırakmamışlar kendi görüşlerine uygun şekilde büyütmüşler.. Kimi var merdiven silip çocuğunu kolejde okutuyor kimi de varken devlet okuluna gönderiyor. Siz de çocuğunuzu nasıl istiyorsanız öyle büyütün özel üniversitede okutun.
 
kendi emeğinizle biryerlere gelmişsiniz. ailenizin durumu varken destek olmaması elbette kötü bir durum. ama hiçkimsesi hiç imkanı olmayan kişiler de bir yerlere geliyor. siz de gayet güzel memur olmuşsunuz. devamını getirebilecek güçtesiniz. özel üniversite olmasın devlette yapın yüksek lisansınızı, hem de kendi kazandığınız parayla. yada uzaktan eğitimler var. denkliği olan yurtdışı okulları var uzaktan eğitim ile. akşam ders çalışırsınız. hem geliriniz de var. kendi gelirinizle karşılarsınız. gördüğüm kadarıyla siz zaten güçlü birisiniz.
 
Herkes kendi şansını kendi yaratır, buna inanıyorum. Öksüz yada yetimleri tümüyle şanssız yapıyor sizin söyledikleriniz.

Amacınız varsa bunu onlar değil, siz gerçekleştireceksiniz. Yardım etseler tabi çok güzel, keşke etseydiler. Ama onlar yüzünden değil, daha az başarı gösterdiğiniz için hukuk okuyamadınız. Bence en büyük başarı; başarısızlığı kabullenmek.
 
kolay olmamış yaşadıklarınız ama konu sahibine ‘şanslı’ demekte bence yersiz. burda derdini paylaşmış ve şanssız olduğunu/hissettiğini söylüyo.
Farkındaysanız kendime de şanslı dedim..boşta kalan üniversite mezunlarini asgari ücretli 200 iş için binlerce başvuru yapan insana göre şanslıyız..sadece bunu hatirlattim konu sahibine..
 
  • Beğen
Reactions: KV_
Aynı benim ablam gibisiniz, çok kızıyorum sizin gibi insanlara. Devleti kazansaydınız o zaman. Kendi başarısızlığınızı neden ailenize yüklüyorsunuz? Ben bi şey olamadım, çünkü özel okula göndermediler. Tamam, ok. 30 yaşındasınız ve kendinizi hala bununla mı kandırıyorsunuz? Benim ablam da devleti kazanamadığında " siz annem babamsınız, beni özele göndermek zorundasınız." cümlesi hala kulaklarımda, yaşım küçüktü ve ben o zaman bile onu haklı görmedim. Şu an sizi de görmüyorum. Ben de çok çok iyi olmadığı sürece özel okullara sıcak bakmıyorum, benim evladım da beni bu yüzden suçlayacaksa da suçlasın. Kendisini bu yüzden şanssız görecekse de evladım, gerçekten içim bir gr cız etmez.
 
Hayatiniza sükredin ben üniversite sinavini kazandim harc parasini yatirdim internet uzerinden kayit oldum dosyalarimin hepsini hazirladim gidip uni vermek ve kayit olmak kalmisti.. Annem yol parasi yok dedi 35 liraydi o gunku yol parasi.. Babam annene soyle bulsun dedi annem baban bulsun dedi ve sonuc olarak inatlastiklari icin ben uniye gidemedim..Aradan yillar gecti erkek kardesim sinava girdi daha sonuclari almadi ama annem sakladigi 20 binlik altinlari cikardi... Simdi ben kin mi gudeyim nefretmi edeyim insanlar elindekinin kiymetini bilmiyorlar kendinizden yukari degil asagiya bakin elinizde bir mesleginiz var yarin basiniza birsey gelse ailenizden kalacak bir yatiriminiz var...
 
Onlar kendi çalışıp emekleriyle kazanmışlar. İstedikleri gibi kulanabilirler. Madem çalışıyorsunuz çok istiyorsunuz hukuk okumayı kendi maaşınzla okuyabilirsiniz. Yada emeğinizle kazansaydınız
 
Benve sizde çok dirayetli degilmissiniz..ailenizde suç aramayın..illa özel unv mi? Pekala calisip devlettede iatediginiz bolumu okuyup yuksek lisans yapabilir hatta yurtdisina gitme imkanida bulabilirdiniz.insan kensi sansini kendi yaratir.
Hep ozel.unv den girmissiniz..simdiki aileler bilincli ama bizim donem aileleri pek bilincli degildi..ben yetenek sinavlarina hazirlandigimda sene 2006 o donem cok tepki almistim..dalga gecen oluyordu daha neler neler..once aileme sonra tum cevreme ispatladim kendimi..hayalimdeki meslege kavustum ve ailede bircok kisiye öncü oldum.
Sizin gibi kaderime razi gelmedim..
Ve ben sinava hazirlanirken babam felc gecirmisti evin yukü ve 2 kardes sorumlulugumda vardi..
Babamin fizik tedavi seanslarinda oturup orda ne bulduysam cizerdim...kendimi gelistirirdim.
Evlendim sonra.henüz atanamamistim..ozel kolejlerde tabiri aizse surinuyordum...isi biraktim..erkes bana cocuk yap dedi..
Yetmedi sinavla ne ugrasiyosun ya esinin isi iyi ye ic gez cocuk yap dedi..
Olmaz benim hayallerim vardi..kaderime razi gelebilirmiyim hic?
Ve 2.5 yillik evli iken kpss hazirlik sonuci atandim doguya geldim..atandigimda 37 haftalik hamileydim..
Ve zor oldu ama düzenimizi kurduk..esimde yanima geldi ve siradaki hayalim ise siyasete girmek.

Onuda basaracagima inaniyorum.
Ailenizde suc varsa suçu en buyugu sizin...
Yüksek lisansi pekala yine yapabilirsiniz.memuriyette mutsizsaniz birakip baska bolum okuyabilirsiniz.ama siz zoru basarmak yerine ailenize sucu atip kendinizi rahatlatiyorsunuz.
Benim sinifimda evli 2 cocukli esi doktor olan bi ablamiz vardi..bolumu 1.olarak bitirdi üstelik.
Kaldiki kendisi zaten devlet memuruydu..okurken isini bile birakmadi..2.ogretimdi günduz calisip aksam derslere geliyordu ve 2 cocukla hayali olan resim ogretmenligini bitirip atolye acti kendine..daha nice ornekler var...görebilene..
 
Bence sizin kesinlikle destek almanız lazım. Hayat hep böyle mutsuzlukla geçmez ki. Hukuk fakültesi çok istiyorsanız şimdi de yapabilirsiniz. İnsanlar çoluklı çocuklu hayatta neler başarıyor. Kaldı ki aldıkları ev de yine sizin için. Kızınız konusunda da çok hassassınız, aileniz konusunda da. Bunu aşmanız gerek.
 
Özel üniversitelere puan yetmesi diye bir şey mi var? Barajı geçen herkesi alıyorlar paraları olduğu müddetçe. Ha %100 burs aldınız da özel ne gerek var diye göndermediler o zaman başka. Devlette hukuk okuyamayacak düzeyde biri özelde de ücretli hukuk okumamalı bence, sonra görüyoruz ülkedeki hukukçuları, parayı basan hakim, savcı, avukat oluyor. Kimse ben okurken ders çalış, çalışma, dershaneye git şunu yap bunu yap demedi. Ne yaparsan kendine dediler. Malı mülkü de yoktu ailemin. Ne yaparsam kendime ve kendi başıma yaptım. Birinden mezun oldum açıktan ikinci üniversiteyi okuyorum şu an. Evet asla birbirimizle eşit değiliz, adalet dağılımı fecaat bir durumda her anlamda. Ama başaramadığımız şeylerin suçunu da kabullenmeliyiz bence. Ben de çok sorguladım, bu ne biçim hayat. İnsanlar hiç bir şey yapmadan inanılmaz rahat hayatlar sürüyor neden diye. Ama cevap verecek bir mercii yok. Sorular da yalnızca aklımızı oynatmaya sebep oluyor işte. Kendime cahil olmayı öğrendim böylece, şimdi görece çoğu insandan daha mutluyum. Eşitsizlikleri yazacak ve bunların suçlularını arayacak olsak ömür tükenir çünkü. Çocuğun gelecekte sana bakmakla yükümlü bir varlık olduğu düşüncesinden çıkmadıkça ya da doğan büyür mantığıyla plansız çocuk yapılmaya devam edildikçe isyan edenler çok daha fazla olacak ne yazık ki.
 
Başka bişey dikkatimi çekti sizde. Sadece aile ile alakalı değil sanki etrafınızda da arkadaşınız yok gibi hani derdinizi anlattığınız konuşup muhabbet ettiğiniz biri yok gib. çünkü hemen hergün konu açıyorsunuz. Neden açıyorsunuz demiyorun ama çok yalnızmışsınız gibi geliyor bana.
konuya gelecek olursak biz 4 kardeştik ve birer yaş vardı aramızda erkek kardeşim çok bilidik bir firmada insan kaynakları sorumlusu diğeri inşaat mühendisi oldu. onlar üniversite okurken ben tam ortalarındaydım çalışmak zorunda kaldım ve üniversiteyi kazandığım halde okula gönderilmedim. Aöf okursun dendi. 4 yıl boyunca boşverdim sadece çalıştım ve çalıştığım iş trikoydu konfeksiyon ortamı. Sonra bana bir aydınlanma geldi e ben burda çalışmaya devam edersem geleceğim belliydi. işten ayrıldım ve babama bana düzgün bir iş bulmasını istedim ordan başladım muhasebe işine okulumu okudum üniversite bitti işimde çok iyi yerlere geldim evlendim çocuğum oldu şimdi smmm stajına başlayacağım. Dönüp arkama baktığımda onlara asla kızmıyorum neden mi geçmişle yaşadığımda sadece kendimi mutsuz ediyorum. o zaman öyle olmuş ve bitmiş. Geriye dönüp bakmak insanı sadece mutsuz eder
 
Kuzum benim çocukluğum "bu gece tok yatarmiyim" i düşünerek geçti.Basimizi sokacak bir evimiz olmadığı gibi ailem kirayı da odeyemedigi için kamyon tepesinde taşınır dururduk...bakkaldan çikolata alabilmek için sokaklarda çivi topladım gunlerce ..götürüp hurdaciya sattım öyle bir hayat işte.Birgun ilkokulda sinif arkadaşim evimize geldi.Yemekte bayatlamis ekmekleri yağda kavurmus annem ..onu koydu çayla...çok utandım..adaşım farketti mahcuplugumu ;"keşke annem sağ olsaydı da hergun kuru ekmek yeseydik " dediginde birlikte agladik.Sonrasi 14 yaşında başlayan iş hayatı (yazları bilbigin cocuk isciydim) .Oyle başarılı bir öğrenci de değildim.Zar zor geçtim sınıfları.Tek başarım üniversite sinavindaydi diyebilirim..başka şansınin olmadığını bilmenin depari sanirim.Devlet üniversitesinde 2.ogretim hukuk tutacak puanla bölümume girdim.Mezun olduğum an çalışmam gerekiyordu .Oyle de oldu zaten.Su anda devlet memuruyum.Hayatimda herseye tirnaklarimla kazıyarak sahip oldum.Ve her zaman kendimi cok cok sansli adlettim.Belki senin yaptığın işi sevmemenden böyle karamsar bir bakış açin var,belki kötü bir gün geçiriyorsun bilemiyorum....sadece "başka türlüsü de mümkündü " yu düşünürken gözünün önüne hep daha iyi şartlarda yaşayan insanlar gelmesin.Bu memlekette ailesi donum donum araziye sahipken okumasina gerek yok denilip 16 yaşında evlendirilen kızlar da var.
Oy anamnezim :KK200::KK200::KK200:
 
Back
X