Herkese kusur bulup evde kalmak

Bende dinine bağlı, hassasça yaşamaya çalışan biriyim. 23 yaşımda tesettüre girdim, bazen yolda durduranlar oluyordu hanımlardan ne kadar hoşsun, güzelsin vs diye. Bu arada ben güzel, dikkat çeken birisi değilim. Tesettürümde gerçek tesettürdür ama o seneler tesettürünüz ne güzel, yüzünüz nasıl böyle nurlu gibisinden durduranlar oluyordu.
Evlenmeyi düşünmeye başladım bir sürü talip çıkıyor ben seçiciyim maks 5 kişiyle görüştüm 28 yaşıma kadar. 3 tanesi ile tek görüşme 1 tanesi ile bir kaç görüşme ve olumsuz. Artık dedim belliki olmayacak vazgeçtim ve kariyer hedeflerime yoğunlaştım. 28 yaşıma gelmiştim. Sonra bir gün bir arladaş vesilesiyle eşimle görüşmeyi kabul ettim, 4 ayda evlendim. 4.5 seneyi devirdik elhamdülillah. 1 yaşında dünya tatlısı da bir oğlumuz var. Bu görüşmeyi bu arada yanlışlıkla kabul ettim, kariyer hedefimi unutup evlilik yoluna girdim. Yani tamamen nasip. Sadece duayı bırakmadım. Ve kendi kriterlerimden ödün vermedim. Hayat bu bir kere yaşanıyor, onu da sırf evde kaldı demesinler diye boş insanlarla harcayacak değilim.
Ve eşim benim beklediğimden bile hayırlı bir insan Allah ondan razı olsun. Dünyan ve ahiretin için en hayırlısına dua et.
Ne güzel. Evet dua etmek lazım ama insan bazen karamsarlığa kapılabiliyor.
 
Peki sizce güzellik meselesi birkaç senede farkeder mi doğru mu hissediyorum önceden daha çok beğenilirdim sanki
Bence kadınlar güzelleşir ama kendine bakarsa,güneş kremi sürme cildine bakma üstüne başına bakma ruhun geçmiş o zaman geçmiş olsun tabi ki çirkinleşir insan
 
Ben belli bir yaştan sonra evlenmenin zorlaştığını düşünüyorum ama güzellik konusuna katılmıyorum. 27 yaş dış görünüşte fark yaratacak bir yaş değil. 33-34’ten sonra başlıyor bence
 
Peki sizce güzellik meselesi birkaç senede farkeder mi doğru mu hissediyorum önceden daha çok beğenilirdim sanki
Yok farketmez üniversitede gençten bol ne var dolayısı ile talip çok olur ama sonra o sosyal hayat azaldıkça talipte azalır eminimki güzelsin hemde eskisinden daha da çoktur dediğim gibi çevre önemli kafaya takma canım
 
Herkese iyi akşamlar

Canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.
Şu an 27 yaşındayım üniversiteden mezun olalı birkaç sene geçti. Sürekli geçmişi düşünüp keşke birilerine şans verseydim diye üzülüyorum. Önceden mağazada bile beğenen ilgilenenler olurdu. Ben hiç umursamazdım. Hatta okulda çok denk kişiler vardı aslında ama nedense hiç düşünmüyordum. Şimdi karşıma hiçkimse çıkmıyor beğenilmiyorum ya da.

Ben namaz kılan dinine bağlı biriyim. Aradığım kriterdeki erkekler erken evleniyorlar onu farkettim.
Hala ailemle yaşamak bana zulüm gibi geliyor. Yani kendime ait bir düzenim olsun istiyorum. Mesleğim işim gücüm var ama artık yalnızlık çok zor geliyor.

Geçmişe takılı kaldım. Keşke şans verseydim diye kafamda kurup duruyorum. Bana söylerlerdi ama dinlemezdim. Ömür boyu böyle devam edecek gibi hissediyorum. Eskiden bu tür konulara karşı heyecanım vardı ama şimdi sadece zorunluluk gibi bakıyorum.

Beni yadırgamayın lütfen. Dertleşmek istiyorum. Dua ediyorum senelerdir hiçbir şey olmuyor. Umudumu kaybettim bu konuda. Geç kalmışlık hissi var. Benim durumumda olup sonradan mutlu olanlarınız oldu mu?
Ya da kafaya takmamak için ne yapabilirim
Kız 27 ne ki ben 35 ten sonra evlendim seninde var elbet kısmetin ama zamanı var demeki .Ben 2 yil biriyle görüştüm olmadı Sonra başka biriyle tanıştım 5 ay içinde evlendik 2 yıldır evliyim. Üzme kendini senin yaşın geç değil sende evlenirsin
 
Tabii ki ama riskli. 35'ten sonrasi bebek icin riskli. 35'ten önceki tüp bebeklerin bile tutma oranı %55'miş.
Bu işler nasip işi benim bı tanıdığım 45 yaşında normal yollarlar hamile kaldı bir yaşında bebeği var şimdi. Üstelik askerden gelen bir oğlu varken. Bı akrabam 20 yaşında evlendi 10 yıl çocukları olmadı sonra tüp bebekle ikizleri oldu. Bı komşu kızı 26 yaşında evlendi 4 yıldır cucugu olmadı yani kime ne olucagini Allah bilir.
 
Peki sizce güzellik meselesi birkaç senede farkeder mi doğru mu hissediyorum önceden daha çok beğenilirdim sanki
27 yaşında 22 yaşından daha az güzel olmadığın kesin

ama 22 yaşındayken üniversitede kantinde mağazada aynı yaş grubu delikanlılar gelip tanışabilir dahası okul filan zaten tanışmanın daha kolay olduğu bir yerdir. proje yaparken ilişkisi ilerleyen, Erasmus'ta sevgili yapan, kütüphanede tanışan vs vs bir sürü 20-22 yaşında insan biliyorum.

ama 30+ adam dükkanda ayaküstü tanışmak gibi şeylerden çekinir, o yaşların işleri değil yani
senin güzel olmaman değil bu, erkekler de yaş alıyor :D
her yaşa göre farklı bir ortam usul adap oluyor

27 yaş için gördüğüm en kolay 1)iş ortamı 2)ortak arkadaş 3) ortak hobi (rafting filan yaparken tanışan var) aracılığıyla tanışan oluyor
 
Bu işler nasip işi benim bı tanıdığım 45 yaşında normal yollarlar hamile kaldı bir yaşında bebeği var şimdi. Üstelik askerden gelen bir oğlu varken. Bı akrabam 20 yaşında evlendi 10 yıl çocukları olmadı sonra tüp bebekle ikizleri oldu. Bı komşu kızı 26 yaşında evlendi 4 yıldır cucugu olmadı yani kime ne olucagini Allah bilir.
Ne olacagini Allah bilir rahatlığıyla yaşayamıyorum ben.
 
Back
X