22 yaşındayım. liseden beri beraber olduğum bir erkek arkadaşım var. yani yaklaşık 7 yıldır...
üniversiteden yeni mezun olduk haziran ayında.
şu an bazı şeylerin hallolması için bekliyoruz. bahara doğru ancak nişan olabilir bi aksilik olmazsa. ama daha aileler de tanışmış değil.
yalnız artık çok bunaldım. kimi görsem ne zaman bişeyler olacak, neden hala bekliyorsunuz, hala resmiyete dökülmedi mi vs vs sorularıyla karşılaşıyorum. zaten biz de hala olmadığı için üzülüyoruz. o da işleri yetiştirmeye uğraşıyor. bunun sıkıntısı zaten var. bir de milletten gelen bu baskılar artık iyice moralimi bozuyor. kimseyle görüşmek istemiyorum bazen, diyorum zaten aynı muhabbetler yine olacak...
hele geçen gün bir arkadaş ortamında liseden pek samimi olmadığım bir arkadaş bakıcaz 40 yaşına gelmişsiniz ama hala bekliyorsunuz diye bi espiri! yaptı güya... bazıları da güldü. çok sinir oldum çok.
insanlar neden böyle düşüncesiz anlamıyorum......