herkesin duyguları sahte

merhaba, iki üç gündür ağlıyorum ; annem vefat edeli çok oldu hastaydı 10 yıldan fazla oluyor buna üzüleli hastalıkla ölümle yaşayalı babam ve kardeşimle yakın olamadık hiç diğer aile fertlerimizle de keza öyle gerçi benim biraz da karakterim bu çocukluğumdan bu yana aykırı görülen yalnız kalan kendi kendine yetmeye çalışan biriyim, yaklaşık 5 - 6 yıllık bir ilişkim var daha önce konu açmıştım şimdi bununla direk ilgili değil ama evlenmek istiyoruz aileme açmak istiyorum bunun verdiği duygusallık hassaslıkta üzerimde hatta buraya girip yazmadan önce arkadaşlarıma anlatmak istedim yalnız olduğumu fark ettim ailemden birilerine kardeşime anlatmak istedim söyledim de ama benimle oturup gerçekten benim duygularımı paylaşıyorlarmış gibi hissetmiyorum sorun burada işte iki üç gündür ağlıyorum nedenini bilmiyorum kardeşim görüyor üff deyip gidiyor bana çok kaba davranıyor aramızda çok yaş farkı yok yani ergenlik gibi görülmesin benimle iletişim kurmaz sürekli elinde telefon ve sürekli internetten birileriyle tanışır görüşür gider evden gelmez babama yalan söyler bana yalan söyler bazen beni kullanır, dün çok üzüldüm evden çıkıp bahçede yalnız kalmak düşünmek istedim sokak çok gürültülüydü içeri geri girdim yemek hazırlamıştım o gelmeden gelince yemişti yerken çıkmıştım zaten dışarı geri döndüğümde masanın üzerinde herşey duruyordu odaya girdim yatağımın üstünde yorganımı bacaklarının arasına almış afedersiniz osuruyor uyardım dedim benim yorganım kokuyor rahatsız oluyorum bana cevap olarak tekrar yaptı yani uzlaşılmıyor dinlemiyor inatlaşıyor her istediğimi yaparım modunda tartışamıyorum tartışıyrouz bağırıyoruz çağırıyoruz birbirimize yine aynı, kendisi çalışıyor haftasonları evde ben he evdeyim ben evde çalışıyorum o çalışıyor diye evin işlerini hep ben yapıyorum ama inanılmaz yoruldum ve bazen çok bunalıyorum üç gün beklettim bulaşıkları ağlıyorum inanılmaz üzgünüm tamamen şundan ötürü diyemiyorum evlenmek istiyorum bunlar sorun bunlardan uzaklaşmak içinde değil sevdiğim bir adam var beni istiyor herşey mutlu olmam için hazır ailemi üzmemek için herşeyi dikkat ediyorum kardeşim böyle davranıyor babama anlatsam ufacık dinlemez zaten burada değil eşiyle başka şehirde:
aslında bu konuyu böyle yazmayacaktım uzunda olsun istemiyordum yazmaya başlayınca geldi gerisi internetten bahsedecektim kardeşimide söylemek istemiyordum ama örnek olarak başlayınca neler olduğunu fark ettim kardeşim sürekli orada ve bir sürü kişiyle bu tanışma sitelerinden direk görüşüyor oradaki erkeklerin niyetlerini bile bile birşey diyemiyorum dediğim için yalan söylüyor ben aşırı bunaldım ben facebook da twitter da hesaplarımı kapattım sadece buraya bakıyorum bütün arkadaşlarım kardeşim çoğu kişinin bakıyorum kimse de duygu kalmamış, o internetten komik videolar izliyor kahkahalar atıyor hiç gülünmeyecek şeylere bir sosyal sorumluluk projesi olsa paylaşıyro üzülüyor her gün fotoğraf ekliyor instagrama yediği yemekleri kendisini arkadaşlarını hepsi sahte duyguları sahte kardeşliği sahte insanlığı sahte inanılmaz yoruldum ağlaya ağlaya bulaşıkları yıkadım bitirdiğimi anladığında geldi buzdolabından birşeyler alıp gitti yüzümü gördü böyle işte hep böyle oluyor

Iki kiz kardes tek mi yasiyorsunuz?

Akasia .!.:

Iki kiz kardes tek mi yasiyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Aynısını soracaktım.tatlım yok mu bir büyüğünüz,yaşlarınız kaç?

tek yaşamıyoruz babam ve eşi yaz aylarında başka şehirde oluyorlar onlar geldiğinde daha sorun yaşıyorum babam ve eşi de ayrı bir karakter bende mi yalnışlık var diyorum herkese uyumlu davranmaya çalışan susan benim ama böyle değer görmeyen de benim, inanılmaz yorulmuşum, babamlar sürekli kavga ediyorlar ben hiç karışmam onlar gelince kardeşimle aynı oda da kalmam gerekiyor gerçi gece alıp eşyalarımı oturma odasında uyuyorum ama o da olmuyor eşi bazen hoşlanmıyro bu durumdan hissediyorum kardeşim sigara içiyor kış boyunca o cam pencere açık oluyor sigara kokusuyla o oda da kalmam gerekiyor mesaideyim diyip geç geliyor neler yaptığını görüyorum ben birşey diyemiyorum deyince bağırıyor çağırıyor küfrediyor o 24 yaşında ben 26ıma gireceğim

14gulsen .!.:

tek yaşamıyoruz babam ve eşi yaz aylarında başka şehirde oluyorlar onlar geldiğinde daha sorun yaşıyorum babam ve eşi de ayrı bir karakter bende mi yalnışlık var diyorum herkese uyumlu davranmaya çalışan susan benim ama böyle değer görmeyen de benim, inanılmaz yorulmuşum, babamlar sürekli kavga ediyorlar ben hiç karışmam onlar gelince kardeşimle aynı oda da kalmam gerekiyor gerçi gece alıp eşyalarımı oturma odasında uyuyorum ama o da olmuyor eşi bazen hoşlanmıyro bu durumdan hissediyorum kardeşim sigara içiyor kış boyunca o cam pencere açık oluyor sigara kokusuyla o oda da kalmam gerekiyor mesaideyim diyip geç geliyor neler yaptığını görüyorum ben birşey diyemiyorum deyince bağırıyor çağırıyor küfrediyor o 24 yaşında ben 26ıma gireceğim

Genişletmek için tıkla...

Karakteri oturmamış, olgun değil ona yapacak birşey yok. Zaten evlenmek istiyorsun dert etme onları. Babana açıkla evlen bu sorunların ortadan kalkar.

pinkstrap .!.:

Karakteri oturmamış, olgun değil ona yapacak birşey yok. Zaten evlenmek istiyorsun dert etme onları. Babana açıkla evlen bu sorunların ortadan kalkar.

Genişletmek için tıkla...

babama açıklayacağım bayram sonrasını bekliyorum sorun olacak bu da babam kürt olduğu için tepki verecek babam öyle hissediyorum, ailede bir kişi olsa yanımda dursa beni en azından teselli etse buna ihtiyacım vardı kardeşime söyleyip babam ne der acaba diye beraber çözüm yolu bir yol bulmak isterdim üzülüyorum işte her zaman sevgilime bahsedemiyorum kafam çok karışık çok heyecanlıyım ve korkuyorum tepki verirlerse nasıl dik dururum diye bunları aşıyorum düşünmeyi bırakıyorum sakinleşiyorum ama neden böyle oluyor diyorum bizim annemiz öldü bizim birbirimize ihtiyacımız var babamız hep aksi biridir evlilik konusu böyle konular çok duygusal insan nasıl doğru adım atacağını bilemiyor, ben aileme yalan söylemiyorum sahte davranmıyorum uğraşıyorum mücadele ediyorum herşey iyi olsun diye evde ne sorun olsa ilk uyum sağlayan çözüm üreten benim öyle kafam karıştı işte düzgün de yazamıyorum kusura bakmayın

14gulsen .!.:

babama açıklayacağım bayram sonrasını bekliyorum sorun olacak bu da babam kürt olduğu için tepki verecek babam öyle hissediyorum, ailede bir kişi olsa yanımda dursa beni en azından teselli etse buna ihtiyacım vardı kardeşime söyleyip babam ne der acaba diye beraber çözüm yolu bir yol bulmak isterdim üzülüyorum işte her zaman sevgilime bahsedemiyorum kafam çok karışık çok heyecanlıyım ve korkuyorum tepki verirlerse nasıl dik dururum diye bunları aşıyorum düşünmeyi bırakıyorum sakinleşiyorum ama neden böyle oluyor diyorum bizim annemiz öldü bizim birbirimize ihtiyacımız var babamız hep aksi biridir evlilik konusu böyle konular çok duygusal insan nasıl doğru adım atacağını bilemiyor, ben aileme yalan söylemiyorum sahte davranmıyorum uğraşıyorum mücadele ediyorum herşey iyi olsun diye evde ne sorun olsa ilk uyum sağlayan çözüm üreten benim öyle kafam karıştı işte düzgün de yazamıyorum kusura bakmayın

Genişletmek için tıkla...

Sen öyle düşünüyorsunda, kardeşinde o bilinç yok, kardeşliğin kıymetini çok geç anlayacaktır. Babanızın evli olduğu kadınla aran nasıl, o yardımcı olabilir sana. Yada hiç araya kimseyi katmadan, babanın karşısına geç biri var evlenmek istiyor iznin olursa bende istiyorum de, Etnik köken önemli değil, insan olması önemli. Baban bunu unutursa sen hatırlatırsın, sorun olursa o zaman konuşuruz. Şimdi kendini olumsuzluklarla sıkma.

26 yaşındasın çalışıyorsun sevdiğin biri var ve evlenmeyi düşünüyorsun bence bunlara odaklan.. o ev kardeşin baban eşi vs senin aklın karışmış yorulmuşsun.. baban aksi olabilir -belki babamla ilgili konuma denk gelmişsindir- inan çok iyi anlıyorum korkularını.. ben günlerce plan yaptım nasıl söylesem nerede söylesem nasıl başlasam dur nasıl sorular sorabilir cevaplarımı hazırladım :) inan öss ye bu kadar çalışmamıştım :) tüm arkadaşlarım saat kaçta söyleyeceksin dua edelim sana diye tırnaklarını yiyorlardı düşün.. babaannemde evdeydi o sıra tansiyonu çıktı kadıncağızın.. annem sürekli "ay yarın mı söylesen" diye kaçıyordu resmen.. ablam zaten kaldı öylece.. içsel bi yolculuğa çıktı korkudan.. babam bahçeyi suluyordu hortumu elinden kaptım baba birşey söyleyeceğim dedim.. sonrasını hatırlamıyorum.. saatlerce konuştuk sohbet ettik aslında.. 1-2 gün boş boş baktı uzaklara.. iştahı falan kesildi :) o kadar.. sonra normale döndü.. çağır tanışayım dedi pat diye.. 4 ay sonrasında evli idik:) korkma.. zamanı gelsiyse aç konuyu.. ama kızmadan kükremeden içindeki farklı sıkıntılar yüzünden inatlaşmadan.. sevgi dolu babanı da yanına alarak.. kolay gelsin..
not: ben 31 ablam 32 yaşında şu an.. 27-28 yaşlarımıza kadar konuşamazdık çok farklı ve tersdik.. ama evlendikten sonra özellikle çok farklı oldu hayatımız.. meğer babamızın evinde mutsuzmuşuz kardeş olamayacak kadar yalnızlaşmışız.. şimdi o benim tek dostum.. ben de onun..

Kürtse kürt sekerim, insan mi once ona bak.
Durumun zor , ancak sana tavsiyem eger egitimin varsa mutlaka is bul.egitimin yoksa yine is bul.
acikca goruluyor ki evlenip gitsen ailenden maddi manevi cok destek alamayacaksin.kendi ayaklarin uzerinde durmalisin, bugun ask bocegi olan sevgilin evlenince ejderhaya donusebilir.Onceligin maddi ozgurluk olmali.Daha sonra evleneceksen evlen.yagmurdan kacarken doluya tutulmakta var.

teşekkür ederim, erkek arkadaşım babanla tanışınca iyi anlaşacağız eminim diyor ben de eminim erkek arkadaşımla karşılaştığım için şanslı görüyorum kendimi benim kürtlüğüyle ilgili sorunum yok, benim mesleğim yok değil ben para kazanıyorum ressamım iki farklı dünya yaşıyorum ailem çok tutucu kapalı ben ise yılda bir kişisel sergi kokteyl basına çıkmak insanlara kendimi anlatırken ilgi bendeyken derken sonra yine evde böyle şeylere ağlıyor oluyorum ailem bunuda desteklemiyordu başlarda ama şimdi kazandığımı onun içinde verdiğim mücadeleyi görünce en azından tepki vermeyi bıraktılar en azından tv de gördüklerinde övünüyorlar hoşlanıyorlar. tamamen iki farklı evrendeyim çıkıp bu evden onları karşıma alıp gidip atölye kurmadım yalnız yaşamadım yanlarında olayım tanısınlar istedim özellikle kardeşim benim gibi araştırsın okusun kurcalasın sorgulasın iyi insalar tanısın hedefleri olsun istedim biraz da erkek arkadaşım sayesinde o hep tavsiyeler verdi o da kendi ailesiyle böyle iletişimde onların yanında uyum sağlıyorsam sakin kalabiliyorsam erkek arkadaşım geçicek tanıyacaklar bilecekler mutlu olacaklar onlarda demesiyle bende asiliği şikayeti bıraktım başlarda böyle diyeyim ama üzülüyorum korkunç üzülüyorum kafamı toplayıp ağlamayı kesip dinlenemiyorum kendimi dinleyemiyorum anneme aşırı ihtiyaç duyuyorum. babamın eşi küçük kız cocugu gibi davranıyor ilk evliliği hep istediğim olsun tarzında babamla hep kavga halindeler babamda kendi dışındaki kimseyi dinlemez kolay kolay eşiyle çok yakın değilim ama sever beni kardeşimden o da rahatsız hissediyorum birşey demiyor, babam da farkındadır da babam ben hep yanındayım her söylediğine uydum boynumu büktüm diye ilk bana saldırabiliyor bazen bu yüzden korkuyorum hayır derse bitmiştir tanışmak bile istemez belki

benimde annem vefat etti ve bir ailem yok gibi sanki evi otel gibi kullanıyorum babam da hasta eskisi gibi değil. kendimi çk yalnız hissediyorum siz yine şükredin sevdiğiniz ve sizi seven yanınızda olan biri var evlenmeyi düşünüyorsunuz bende o da yok. bence kardeşinizin yaptığı saçmalıkları kafanıza takıp hayatınızı çekilmez bir hale getirmeyin. benim kardeşimde böyle şeyler yapmasa da beni saymıyor saygı duymuyor bende bir oldu iki oldu ve farkettimki aslında sevilmiyorum. artık onlarla konuşmuyorum. bence siz madem seviyorsunuz ve evlenmeyi bir kurtuluş olarak görmeyip sevdiğiniz insanla bir yuva kurmak olarak algılıyorsunuz bence bunları kafanıza takmayıp evliliğinize odaklanın. bu arada bencede insan hayat şartları kötü diye değil sevdiği için evlenmeli.

rapisa .!.:

benimde annem vefat etti ve bir ailem yok gibi sanki evi otel gibi kullanıyorum babam da hasta eskisi gibi değil. kendimi çk yalnız hissediyorum siz yine şükredin sevdiğiniz ve sizi seven yanınızda olan biri var evlenmeyi düşünüyorsunuz bende o da yok. bence kardeşinizin yaptığı saçmalıkları kafanıza takıp hayatınızı çekilmez bir hale getirmeyin. benim kardeşimde böyle şeyler yapmasa da beni saymıyor saygı duymuyor bende bir oldu iki oldu ve farkettimki aslında sevilmiyorum. artık onlarla konuşmuyorum. bence siz madem seviyorsunuz ve evlenmeyi bir kurtuluş olarak görmeyip sevdiğiniz insanla bir yuva kurmak olarak algılıyorsunuz bence bunları kafanıza takmayıp evliliğinize odaklanın. bu arada bencede insan hayat şartları kötü diye değil sevdiği için evlenmeli.

Genişletmek için tıkla...

aynıyız iyi anlıyorum seni otel gibi evet babam ve eşi olunca sanki oda yokmuş birinin odasını paylaşıyormuşum gibi bazen yemek yiyemiyorum eşi de ayrı bir karakter zaten yemek yerler beni çağırmaz tencerelerini kutularına kor kaldırır kullanmayayım diye benim aldığım şeyi yemez bende onun aldığını yiyemem böyle olunca kış boyunca doğru düzgün yemek yemedim tadsızlık olmasın diye ağzımdan tek kelime çıkmadı, sizinle evlenmek isteyen biri olunca ailesiyle tanışınca ailenizi arıyorsunuz yanınızda annesi her konuştuğumuzda tek tek soruyor nasıllar nasıllar ne yapıyorlar ilerde tanışacaklar ve neler olacak merak ediyorum sevgilim biliyor herşeyi sakin ol hayatım sen bunları düşünme hayatım işlerine odaklan hayatım böyle diyor ama her zaman anlatamıyorum ilk yıllarda o evden kaçmak için mi evlenmek istiyorsun benle dedi bir gün laf arasında korkunç birşey bunu duymak böyle değil ben kurtulmak olarak görmedim görseydim babama nasl anlatıcam acabanın telaşında olmazdım sanırım herşey iyi olsun istiyorum mutlu görünelim mutlu olalım ki ben başka bir aileyle bütünleştiğim zaman bilmesinler arkamda olsun ailem babam kardeşim, çevreme bakıyorum arkadaşlarımı çok kıskanıyorum evli olanları nişanlı olanları mutlu heyecanlar olarak anlatıyorlar yaşıyorlar herşeyi

ciddi artık evi otel gibi kullanıyorum bak mesela evde yemek yaparsa kardeşim onlardan yemiyorum yemeğimi dışarda yiyorum kendi bulaşıklarımı yıkıyorum falan anla yani ailem varmı yokmu

14gulsen .!.:

teşekkür ederim, erkek arkadaşım babanla tanışınca iyi anlaşacağız eminim diyor ben de eminim erkek arkadaşımla karşılaştığım için şanslı görüyorum kendimi benim kürtlüğüyle ilgili sorunum yok, benim mesleğim yok değil ben para kazanıyorum ressamım iki farklı dünya yaşıyorum ailem çok tutucu kapalı ben ise yılda bir kişisel sergi kokteyl basına çıkmak insanlara kendimi anlatırken ilgi bendeyken derken sonra yine evde böyle şeylere ağlıyor oluyorum ailem bunuda desteklemiyordu başlarda ama şimdi kazandığımı onun içinde verdiğim mücadeleyi görünce en azından tepki vermeyi bıraktılar en azından tv de gördüklerinde övünüyorlar hoşlanıyorlar. tamamen iki farklı evrendeyim çıkıp bu evden onları karşıma alıp gidip atölye kurmadım yalnız yaşamadım yanlarında olayım tanısınlar istedim özellikle kardeşim benim gibi araştırsın okusun kurcalasın sorgulasın iyi insalar tanısın hedefleri olsun istedim biraz da erkek arkadaşım sayesinde o hep tavsiyeler verdi o da kendi ailesiyle böyle iletişimde onların yanında uyum sağlıyorsam sakin kalabiliyorsam erkek arkadaşım geçicek tanıyacaklar bilecekler mutlu olacaklar onlarda demesiyle bende asiliği şikayeti bıraktım başlarda böyle diyeyim ama üzülüyorum korkunç üzülüyorum kafamı toplayıp ağlamayı kesip dinlenemiyorum kendimi dinleyemiyorum anneme aşırı ihtiyaç duyuyorum. babamın eşi küçük kız cocugu gibi davranıyor ilk evliliği hep istediğim olsun tarzında babamla hep kavga halindeler babamda kendi dışındaki kimseyi dinlemez kolay kolay eşiyle çok yakın değilim ama sever beni kardeşimden o da rahatsız hissediyorum birşey demiyor, babam da farkındadır da babam ben hep yanındayım her söylediğine uydum boynumu büktüm diye ilk bana saldırabiliyor bazen bu yüzden korkuyorum hayır derse bitmiştir tanışmak bile istemez belki

Genişletmek için tıkla...

Cok ince ruhlusun...Ne kadar guzel bir meslegin var, sanatcisin sen!
Babanla konus.Tersleyecegini sanmiyorum.Diyelim tersledi, yine konus israrci ol.
Koskocaman bir kadinsin sen artik.Madem simdiye kadae hep sen dinledjn, onunda seni dinleme vakti gelmis.

rapisa .!.:

ciddi artık evi otel gibi kullanıyorum bak mesela evde yemek yaparsa kardeşim onlardan yemiyorum yemeğimi dışarda yiyorum kendi bulaşıklarımı yıkıyorum falan anla yani ailem varmı yokmu

Genişletmek için tıkla...

bak işte bi önce ki mesajda yazmıştım arkadaşlarıma anlatıyorum bazen anlamıyorlar şöyle yapsana böyle yapsana diyorlar inanılmaz üzülüyorum benimd erdim yemek yemek değil neden böyle niye ama sadece bu bir defa yazlık da babama söyledim rahat yemek yiyemıyorum diye he he dedi geçiştirdi boşver boşver yaptı bana

14gulsen .!.:

aynıyız iyi anlıyorum seni otel gibi evet babam ve eşi olunca sanki oda yokmuş birinin odasını paylaşıyormuşum gibi bazen yemek yiyemiyorum eşi de ayrı bir karakter zaten yemek yerler beni çağırmaz tencerelerini kutularına kor kaldırır kullanmayayım diye benim aldığım şeyi yemez bende onun aldığını yiyemem böyle olunca kış boyunca doğru düzgün yemek yemedim tadsızlık olmasın diye ağzımdan tek kelime çıkmadı, sizinle evlenmek isteyen biri olunca ailesiyle tanışınca ailenizi arıyorsunuz yanınızda annesi her konuştuğumuzda tek tek soruyor nasıllar nasıllar ne yapıyorlar ilerde tanışacaklar ve neler olacak merak ediyorum sevgilim biliyor herşeyi sakin ol hayatım sen bunları düşünme hayatım işlerine odaklan hayatım böyle diyor ama her zaman anlatamıyorum ilk yıllarda o evden kaçmak için mi evlenmek istiyorsun benle dedi bir gün laf arasında korkunç birşey bunu duymak böyle değil ben kurtulmak olarak görmedim görseydim babama nasl anlatıcam acabanın telaşında olmazdım sanırım herşey iyi olsun istiyorum mutlu görünelim mutlu olalım ki ben başka bir aileyle bütünleştiğim zaman bilmesinler arkamda olsun ailem babam kardeşim, çevreme bakıyorum arkadaşlarımı çok kıskanıyorum evli olanları nişanlı olanları mutlu heyecanlar olarak anlatıyorlar yaşıyorlar herşeyi

Genişletmek için tıkla...

canım çevrendeki mutlu heyecanlı çiftleri kıskanma bence. bende evli olanları görüyorum ama geldim 29 yaşıma ben galiba yetinemiyorum yani başkalarının beğendiğini ben beğenmiyorum. bilmiyorum inşallah tez zamanda seveceğim beni mutlu edecek benimde mutlu edeceğim biri çıkar karşıma. yani bunu tama şuanki yaşam şartlarım iyi değil ama bu hayattan kurtulmak için istemiyorum eğer öyle olsaydı zaten şimdiye kadar evlenmiş olurdum.insanlar olmadıkları gibiler o yüzden evli çiftlere yahut evlenme hazırlığı yapanlara takma kafanı

14gulsen .!.:

bak işte bi önce ki mesajda yazmıştım arkadaşlarıma anlatıyorum bazen anlamıyorlar şöyle yapsana böyle yapsana diyorlar inanılmaz üzülüyorum benimd erdim yemek yemek değil neden böyle niye ama sadece bu bir defa yazlık da babama söyledim rahat yemek yiyemıyorum diye he he dedi geçiştirdi boşver boşver yaptı bana

Genişletmek için tıkla...

canım ben düşünüyorum mesela evlensem hiç umurumda olmazdı herhalde. çünkü şuan ben kimin umurundayımki? aslında evlensem sadece sevdiğim 5-10v kişiyi çağırırım düğünüme .belki düğünde yapmayabilirim şartlara göre öyle düğün yapayım diye bir takıntım da yok. insanların gerçek yüzlerini gördüğümden başkalarını eğlendirmek gibi bir derdimde yok. sadece kendi mutluluğumu önemsiyorum bu aralar. zaten psikolojim bozuldu kendi kendime bunu çözmeye çalışıyorum. dr a gittim bana antidepresan verdi. daha önce 8 ay antidepresan kullandım şimdi kullanmak istemiyorum peki hani kim benim yanımda kim beni düşünüyor? gerçek bu benim ailem yanımda olmuyor o zaman evleneceğim zaman eşimin ailesi bunu biliyorlarsa ona göre sormasınlar etmesinler düşünsünler biraz ince düşünsünler.

sinirlendim bak yine. biz 4 kardeşiz sadece benim 1 küçüğüm geçen gün geldi yanıma konuşmak için onunla barıştık.

yaa o kadar mutsuzumki kusura bakma sende burada derdine çözüm bulmaya çalışırken kendi sorunlarımdan bahsettim.
bence onun ailesinin yahut çevrendeki insanların ne düşüneceğine kafanı takma. çünkü sen burada zor şartlarda birşeyler başarmaya çalışıyorsun böyle düşün koca adayına da söyle bence ailesine söylesin onlarda ona göre düşünüp hareket etsinler. bak ne güzel erkek arkadaşın üstüne titriyor kıymetini bil

rapisa .!.:

canım çevrendeki mutlu heyecanlı çiftleri kıskanma bence. bende evli olanları görüyorum ama geldim 29 yaşıma ben galiba yetinemiyorum yani başkalarının beğendiğini ben beğenmiyorum. bilmiyorum inşallah tez zamanda seveceğim beni mutlu edecek benimde mutlu edeceğim biri çıkar karşıma. yani bunu tama şuanki yaşam şartlarım iyi değil ama bu hayattan kurtulmak için istemiyorum eğer öyle olsaydı zaten şimdiye kadar evlenmiş olurdum.insanlar olmadıkları gibiler o yüzden evli çiftlere yahut evlenme hazırlığı yapanlara takma kafanı

Genişletmek için tıkla...

yaşam tarzına yaptıklarına varlığına hayran olduğum adam beni seviyor beni destekliyor benimle yıllardır evlenmek istiyor beraber çok güzel bir ev beğendik kendimizce hazırız evliliğe ailemden herhangi bir maddi yardımda istemiyorum çok şükür ihtiyacımız yok, inşallah senin de karşına çıkar mutlu olursun, bir arkadaşım yakın zamanda doğum yaptı ve sorunlu bir doğum oldu bebeği hala hastanede birkaç ay kalacakmış sonra ameliyat olacak, kendimi düşündüm ben doğum yapsam böyle birşey yaşasam yanımda kendi ailemden kim olacak arkadaşım da onu ziyaret ettiğimde ağladı annem tatile gitti kardeşim tatile gitti kimse ne yapıyorum sormuyor zor durumdayım diye aynı durumun beterini yaşıycam belki de bende diyorum düğün yapsam kim gelecek düğün istemiyorum böyle şeyler istemiyorum ama kötü günleri de düşünüyorum neden böyle bir yaşamı hak ettim ne yaptım neden böyle davranıyorlar, erkek arkadaşım çok iyi biliyor olanları onun ailesi birşey diyemez bana ama neden ailem yanımda durmasın ki ortada ne var hep beraber mutlu olsak sevgilim diyor ki ben babanları köyümüze çağırırım ben diyorum ki babam buraya gelmez eşi istemez sevgilim diyor yazlığa çağırırız isterim burada şurayı göstereyim burayı da babana göstereyim çok sever burayı diyor düşünüyorum kara kara benim ailem burada yanımızda olsalar şimdi kimbilir ne sorun çıkarırlardı ne tatsızlık olurdu.