Herkesten nefret ettiğiniz kendinizi inanılmaz mutsuz hissettiğiniz zaman ne yapıyorsunuz

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
İlaçları bir anda bıraktığınız için bu tarz öfke patlamaları,krizler yaşayabilirsiniz.Ama şu da bir gerçek ki o ilaçlar sizin de dediğiniz gibi sorunlarınızı uzun vadede çözemiyor ve kişiyi çözmesi yönünde de kamçılamıyor.Sadece uyuşturuyor.Bu uyuşma ve sorunlardan kaçış ortadan kalktığı anda da sizin durumunuzdaki gibi sorunlar üzerinize üzerinize geliyor.Ben bu anlamda bibliyoterapiye inanıyorum.Önemli olan okumak,analiz etmek,çözümlemek.Hap gibi mutluluk reçeteleriyle uzun vadeli çözümler ve mutluluklar üretilemiyor.Olsa olsa hayal kırıklığı bolca.

Travmalarınızı çözümlemeniz gerekebilir.Sağlıksız düşünce kalıplarınızı keşfedip yerine sağlıklı olanları koyup bunu alışkanlık haline getirebilmelisiniz."Kısa yolun kısası yoktur"derler.Neyin ne şekilde yapılması gerekiyorsa o kadar uğraşmamız lazım.Yoksa daha kısa ama yanlış yollarda vaktimizi boşa harcamış oluruz.Bana sizde kavramlar da birbirine karışmış gibi geldi.İşte bunun için bolca okumayı ve hayata daha sağlıklı bakış açılarıyla bakmayı öğrenmek zorundayız.Bir yerden başlarsanız yavaş yavaş ama emin adımlarla ilerleyebilirsiniz.
 
Herkes kendi kendini iyi edecekse, psikologlar da psikiyatristler de süs olsun diye var herhalde, ya da YouTube'a video koyup insanları iyi etmek için olabilir.
Koca ilaç sektörü, ruh bilimi, hepsi yalan...
Lütfen, ilaçlarınızı bırakacaksanız eğer doktorunuzla bırakın. Ve YouTube kanallarına değil gerçek bir psikoloğa gidin. Lütfen.
 
Uzun yıllar antidepresan içtim. Ama baktım ne kaygım gecti ne sorunlar çözüldü ben bedenime ilaç yükledim hep. Sadece tek yararı uyusturması idi böylece tahammül ettim bir sekilde snaırım sinirlenmezdim. İlacı bırakalı 3 ay oldu. Artık ilaç filan da içmek istmeiyorum bitkisel seyler içiyorum. Yalnızım . Ailem var ama yok gibi kendimi hiç hzuurlu hissetmiyorum onlarla. O kadar sıkıldım ki hareketlerinden yıllarca tahammül ettiğim seylerden suan ilaç baskılaması da olmadıgından patlamalar yasıyorum. Öfke nöbetleri geciriyorum. Kızkardesimle önceden de kavga ederdik gerizekalı gibi kelimeler kullanırdı es gecebiliridm lakin artık gecemiyorum kavga edersek neden bana böyle davrandı diye hayatı kendime zehir ediyorum.. 2 haftadr mide agrılaır krampları. Hyaattan ve insanlardan nefret ediyorum. Herkes kötü geliyor bana herkes. İş yerimde bilerek patron gözüne girmeye calısan birini görüyorum mesela tüm modum düşüyor patronumun ayrımcılıgından değer vermeyişinden. Hayat o kadar karanlık geliyor ki gözüme cırpınıyorum yinede. İyi olmaya calısıyorum sanki böyle durmaksızın 3 saat ağlasam biraz hafiflicem ama yok ağlayamıyorum da. Beynimin içi düşün düşün üzüntüden ölecek gibi. Sinir ve stres im gitmiyor ne yapacgaımı bilmiyorum :/ Çok uzaklara gitmek istiyorum hiç tanımadığım güzel insanların oldugu bir yere . Sanki kalbim ancak öyle huzur bulacak gibi. Sinir stresten geceleri bacaklarımda iğnelenme karıncalanma uyuşmalar oluyor artık. İlaç içmeyeceğim yani antidepresan belkide zarar verdim bedenime acısı cıkıyor bilmiyorum. İnternette İzzet Güllü diye bir psikolog var onu dinliyorum ilaca ve psikiyatriye meydan okuyan biri. Belki aranızda bilen vardır tek umudum o ..
 
Merhaba , bu çok kritik bir konu ve bilir kişiyi burfa bulamayabilirsiniz. Anlattığınız kadarıyla manik depresif dönemdesiniz. İlaç içmek kesinlikle bir çözüm değil. Bildiğim etkin olan bir yöntem var .bilişsel davranışçı terapiste gidin. Bir çok teknikleri var . sorunun ne olduğunı bulup ortadan kaldırmanıza yardımcı oluyor.
 
Merak etme edecek
Bana herkes bu senşn beyninde diyordu
Sen hasta değilsin diyorlardı
Ne su Ne yemek ishal kusma
Hergün uyandığımda gözümü açarken koşuyordum lavaboya
Ve bunun gayet normal olduğunu söylüyorlardı
Bşr insan aylarca kusma İshal olurmu bu normal değil
Ve ben atak olduğu an direk kusma ishal yemekten Sudan tiksinme oluyordu
Ben bunu doktoruma dedim
Bu hastalıkların beynimde olduğunu söylüyorlar
Bu doğrumu dedim ben mi yaratıyorum bunu dedim
Hayır bu hastalığın ilerlemiş fiziksele dönüşmüş olduğunu gösteriyor dedi
İlacı bırakma devam et
Ben bana verdiği ilacı gördüğümde canım sıkılmıştı
Ara ara iştahım için aldığım bir ilaçtı
Ama beni iyi eden o ilaç oldu
Sakın bırakma daha çok yeni beş gün nedir
Bir kaç gün sonra göreceksin
Beynin diğer isanlar gibi salgılayacak o hormonu
Bizde o mutluluk hormonu salgılamıyor beyin
Fakat bekle etkisini göreceksin
Bende senşn gibi umutsuzdum
Ama bak şimdi sokağa çıkabiliyorum
Sohbet edebiliyorum
Sakın bırakma bir kaç gün bekle başlayacak
Herşeyin çözümü var merak etme
Bende senşn gibi umutsuzdum ama bak teselli veriyorum şimdi
Sende sabret üç beş gün en fazla
Fark edeceksin
Cok tesekkur ederim bu bile umut oldu gece resmen nobet gecirdim ishal terleme kusma titreme kalp ağrısı su an ilacimi ictim ama halen devam ediyor boyle nasıl yaşanır allahm cok zor
 
Herkes kendi kendini iyi edecekse, psikologlar da psikiyatristler de süs olsun diye var herhalde, ya da YouTube'a video koyup insanları iyi etmek için olabilir.
Koca ilaç sektörü, ruh bilimi, hepsi yalan...
Lütfen, ilaçlarınızı bırakacaksanız eğer doktorunuzla bırakın. Ve YouTube kanallarına değil gerçek bir psikoloğa gidin. Lütfen.


gercek bir psikolaga gidiyorum 2 senedir :) ilaçları doktor kontroluyle bıraktım. :KK66:
 
bak sen her konuma gelip beni daha cok tahrik etmek için yorum yapyıorsun sana diyeceğim tek söz şu benden beter ol birgün ve bu yorumların aklına gelsin.
İstediğim konuya yorum yaparım bu bir, kimseden nefret etmiyorum bu iki, dünya benim etrafımda dönmüyor buda üç :KK66:
 
Şuraya yazayım da ban süreleri dolunca başıma geleceği biliyorum çünkü, yıllardır ben banlanıyorum Ayşe banlanmıyor, ben banlanıyorum bazı üyeler kayırılıyor, samimi olunanlara tolerans gösteriliyor, akrabasınız herhalde söylemlerini bırakmayanlar var.

Kısa ve net yazayım, kurallar söz konusu olunca samimiyet, akrabalık, arkadaşlık, sohbet muhabbet işlemez, üye kızım olsa tanımam, ki kızım sizler gibi sadece banlanacak kadar şanslı olmaz, bir düşünün bakalım boyumca kızım siteye neden üye değil, ben diyeyim ilk kural ihlalinde banlanmaz direkt atarım bu kadar net.

Şimdi bu yazıyı okuyanlar artık umarım kayırılıyorlar gibi mesnetsiz iddia ben ithamlarını bırakırlar.
 
Uzun yıllar antidepresan içtim. Ama baktım ne kaygım gecti ne sorunlar çözüldü ben bedenime ilaç yükledim hep. Sadece tek yararı uyusturması idi böylece tahammül ettim bir sekilde snaırım sinirlenmezdim. İlacı bırakalı 3 ay oldu. Artık ilaç filan da içmek istmeiyorum bitkisel seyler içiyorum. Yalnızım . Ailem var ama yok gibi kendimi hiç hzuurlu hissetmiyorum onlarla. O kadar sıkıldım ki hareketlerinden yıllarca tahammül ettiğim seylerden suan ilaç baskılaması da olmadıgından patlamalar yasıyorum. Öfke nöbetleri geciriyorum. Kızkardesimle önceden de kavga ederdik gerizekalı gibi kelimeler kullanırdı es gecebiliridm lakin artık gecemiyorum kavga edersek neden bana böyle davrandı diye hayatı kendime zehir ediyorum.. 2 haftadr mide agrılaır krampları. Hyaattan ve insanlardan nefret ediyorum. Herkes kötü geliyor bana herkes. İş yerimde bilerek patron gözüne girmeye calısan birini görüyorum mesela tüm modum düşüyor patronumun ayrımcılıgından değer vermeyişinden. Hayat o kadar karanlık geliyor ki gözüme cırpınıyorum yinede. İyi olmaya calısıyorum sanki böyle durmaksızın 3 saat ağlasam biraz hafiflicem ama yok ağlayamıyorum da. Beynimin içi düşün düşün üzüntüden ölecek gibi. Sinir ve stres im gitmiyor ne yapacgaımı bilmiyorum :/ Çok uzaklara gitmek istiyorum hiç tanımadığım güzel insanların oldugu bir yere . Sanki kalbim ancak öyle huzur bulacak gibi. Sinir stresten geceleri bacaklarımda iğnelenme karıncalanma uyuşmalar oluyor artık. İlaç içmeyeceğim yani antidepresan belkide zarar verdim bedenime acısı cıkıyor bilmiyorum. İnternette İzzet Güllü diye bir psikolog var onu dinliyorum ilaca ve psikiyatriye meydan okuyan biri. Belki aranızda bilen vardır tek umudum o ..
Allah yardımcınız olsun. Böyle içten anlatmışsınız. İçinizde bunun sizi oldukça yıprattığını düşünüyorum. Şu hayatta en uzun yaşayan insanın 100 küsur yaşadığını düşünürsek aslında kendinizi toparlanmanız için yeterli sebebiniz var. Zaman çok hızlı geçiyor ve belki de olumsuzluklara takılıp kalmak yerine kendimize güvenip, elimizdekilere şükredip, güzel bir gelecek için dua edip, kaygılardan sıyrılmak en güzeli.. Babanızı çalışmaması ile, kardeşinizi agresifliği ile kabul edip sevmeye çalışın. Düzeltmeye çalışmayın. Çünkü herşeyi kontrolünüz altına almaya çalışırsanız çok yorulursunuz. Umarım bu negatif ruh halinden kurtulup huzurlu mutlu bi yaşamınız olur..
 
Antidepresan aliyorum.konuyu okumadan basliga istinaden yazdim
 
Uzun yıllar antidepresan içtim. Ama baktım ne kaygım gecti ne sorunlar çözüldü ben bedenime ilaç yükledim hep. Sadece tek yararı uyusturması idi böylece tahammül ettim bir sekilde snaırım sinirlenmezdim. İlacı bırakalı 3 ay oldu. Artık ilaç filan da içmek istmeiyorum bitkisel seyler içiyorum. Yalnızım . Ailem var ama yok gibi kendimi hiç hzuurlu hissetmiyorum onlarla. O kadar sıkıldım ki hareketlerinden yıllarca tahammül ettiğim seylerden suan ilaç baskılaması da olmadıgından patlamalar yasıyorum. Öfke nöbetleri geciriyorum. Kızkardesimle önceden de kavga ederdik gerizekalı gibi kelimeler kullanırdı es gecebiliridm lakin artık gecemiyorum kavga edersek neden bana böyle davrandı diye hayatı kendime zehir ediyorum.. 2 haftadr mide agrılaır krampları. Hyaattan ve insanlardan nefret ediyorum. Herkes kötü geliyor bana herkes. İş yerimde bilerek patron gözüne girmeye calısan birini görüyorum mesela tüm modum düşüyor patronumun ayrımcılıgından değer vermeyişinden. Hayat o kadar karanlık geliyor ki gözüme cırpınıyorum yinede. İyi olmaya calısıyorum sanki böyle durmaksızın 3 saat ağlasam biraz hafiflicem ama yok ağlayamıyorum da. Beynimin içi düşün düşün üzüntüden ölecek gibi. Sinir ve stres im gitmiyor ne yapacgaımı bilmiyorum :/ Çok uzaklara gitmek istiyorum hiç tanımadığım güzel insanların oldugu bir yere . Sanki kalbim ancak öyle huzur bulacak gibi. Sinir stresten geceleri bacaklarımda iğnelenme karıncalanma uyuşmalar oluyor artık. İlaç içmeyeceğim yani antidepresan belkide zarar verdim bedenime acısı cıkıyor bilmiyorum. İnternette İzzet Güllü diye bir psikolog var onu dinliyorum ilaca ve psikiyatriye meydan okuyan biri. Belki aranızda bilen vardır tek umudum o ..
Bence de ilac kullanma artik onun yerine hergun papatya ve karabas otu karistir icine bi tane de kabuk tarcin at ic iyi gelir. Ve mumkunse bence hergun 1 saat yuruyuse cik kotu enerjiyi atarsin. Ben de kiz kardesimle tartisinca bana deli vs diyor o yuzden tartismamak en iyisi. Nolursa olsun baska biseyle ilgilen,kimsenin seni uzmesine izin verme. Cunku sen cok degerlisin :)
 
Üniversiteden sonra uzun bi süre iş bulamadım ailemle kalıyordum o kadar boğuluyodum ki odamda günlerce ağlıyodum tek yaptığım şey buydu sonra antidepresan verdi doktorum iki ay kullandım çokta iyi geldi sonra kendi kendime tedavi olucam bırakıcam ilacı dedim okudum ne bulduysam kitap biyografi başkalarının hayatlarını okudukça hafifledim tavsiye ederim.
 
Herkesten niye nefret ediyorsunuz?
Babanıza,kızkardeşinize veya patrona kızıyor olabilirsiniz veya onlarla anlaşamayabilirsiniz.
Bu gayet normal.
Ama birilerine kızıp, herkesten nefret etmek normal değil.

İş hayatında anlaşamadığım ve yolumu ayırdığım insanlar oldu ama hiç birinden nefret etmiyorum.
Yani ben sorun yaşadığım insanlardan da nefret etmiyorum.
Hayat çok kısa ve ben çok değerliyim,
hayatı mümkün mertebe güzelliklerle doldurmaya çalışıyorum.

Pozitif psikolojiyi duydunuz mu?
Size bilişsel terapi artı pozitif psikoloji uygulamaları iyi gelebilir.
İlaç kullanmaktan yorulmuş olabilirsiniz ama psikiyatrist görüşü almadan ilacı bırakmamalısınız
Psikiyatrist, ilacı bırakmanıza onay verirse,
Dr.İbrahim Saraçoğlu'nun ruhsal sıkıntılar için tavsiye ettiği bitkisel kürleri daha hafif bir alternatif olarak düşünebilirsiniz.
Bu konuda da alternatif tıpla ilgilenen bir doktordan bilgi ve fikir almanız daha doğru olur.
Acil şifalar diliyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X