Etrafimda ki arkadaslarim her seyden, herkesten bahsederler sohbet ettiklerinde.. resimler koyarlar paylasirlar mutluluklarini törenlerini, nisanlarini, cocuklarini ve ben de gördukce seviniyorum onlar adina ama konu bana gelince ve beni sorduklarinda hayatimda hicbir gelisme olmadigi icin kalakaliyorum.. o an sohbet ettigimiz de hayallerden uzulmuyorum belki ama tek basima kaldigim da dusunuyorum bakiyorum kendime hayatimda ne biri oldu ne de olmasi icin bi ihtimal veriyorum cunku kendimde böyle bi istegi göremiyorum.. hic bir hevesim yok ne alisverise, ne birini tanimaya ne de biz kadinlarin sevdigi baska ilgi alanlarina.. heyecanlandirmiyor beni uzun vadede hic birsey, bir gun ne de olsa yalniz birakilacagim dusuncesi var hep, mutsuz ve pisman olurum kalbimi kirletirim diye korkuyorum sanirim.. ya kaptirirsam kendimi bosuna giderse daglar kadar guvenim, verdigim emekler degmezse.. ama tam tersi olursa bu sefer ben yeterli ve layik olmadigimi dusunecegim. bu kendimle olan celiski hep var.. belki karsima guvenilir biri ciksaydi olabilirdi ustesinden gelirdim bu korkularimin ama beni tanimak isteyenlerin cogu sirf sessiz sakin görundugum icin istediler onlardan duyduklarima göre "narin, agirbasli, sevgilisi olmamis vs.." halbuki görundugum gibi degilim.. ozaman sesimi cikardigimda terk mi edilecegim? gecmisim "temiz" olmasaydi istenmeyecek miydim? gibi sorularim yuzunden baslamadan bitti hep.. her sey ben de hayal kirikligi yaratiyor kucuklugumden beri karakterim böyleydi beni uzen anilari hic unutamam bazi sesler ve göruntuler hep aklimda. hevesimin kalmamasi da sadece sevgi ve aile hayalleri degil, insanlarin arasina da daha az karisiyorum zaten kendime fazlayim ustune onlar varken ya sacmaliyorum ya da sessiz oturuyum (ikiside garip bakislara sebep olsa da ikincisini tercih ediyorum artik) cunku ilgimi cekiyor gibi yapmak karakterimi bozuyor.. keske benim de anlatirken gözlerimin ici gulseydi, en azindan yasadim yasayabildigim kadar animi diyebilseydim. erken yasta tukendim ve ilerde kendim istedim tek basina olmayi diye cezalandirmaya devam ederim kim bilir
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Hevesin kalmamasi
- Konu Sahibi escuer
- Başlangıç Tarihi
- Durum
- 4 Ağustos 2017
- 283
- 5.667
- 58
- 10 Ekim 2014
- 32.667
- 146.917
- 798
Tedavilik gibi ama bilemem tabi. Çok normal gozukmediniz. Insanlar kırılır, pismanlik yasar, kaybeder vs. Bunlar cok normal şeyler.
Geriye donup bakiyorum da ne firtinalar kopmuş, ne ayriliklar gormuş, ne kaziklar yemiş,
pismanlik, kiriklik vs hersey var. Ama bazilarini iyiki yaşadım.
Bu kadar abartip, karşi taraftan beklentini bu kadar arşa cikarirsan, daha fazla uzulursun. Biraz akışına birak zamanla tanı, olmadı ayril.
Geriye donup bakiyorum da ne firtinalar kopmuş, ne ayriliklar gormuş, ne kaziklar yemiş,
pismanlik, kiriklik vs hersey var. Ama bazilarini iyiki yaşadım. Bu kadar abartip, karşi taraftan beklentini bu kadar arşa cikarirsan, daha fazla uzulursun. Biraz akışına birak zamanla tanı, olmadı ayril.
- 22 Eylül 2015
- 4.682
- 39.785
- 548
- 36
Bazı insanlar mutsuzlugun ve yalnızlığın varlığını seviyorlar. Çok yakın bir arkadaşım var sizin gibi. Hayatındaki olumlu yanlari bir kere olsun görmedi hep karanlikta hep yalnız ve hep çaresiz. Tedavi olmadan üstesinden gelebileceginiz bir durum degil bu. Tabi değişmek, bile mutsuzluk sebebi olmayacaksa
- 23 Aralık 2017
- 625
- 728
- 23
Ben de bu aralar sizin gibiyim. Mutsuz hissediyorum ve içimden bisey yapmak gelmiyor. Beni bu aralar mutlu kılan eğlendiren hiçbirşey yok. Sadece yaşıyorum. Olduğum yerde sayıyormuş gibiyim. Bir sene öncesine kadar çok mutluydum. Yani insan hep mutlu huzurlu olamıyor. Mutsuzluk da durağanlıklar da var. Kimi bu dönemlerden ders çıkarıyor daha hafif atlatıyor kimi bu tersliklerin sadece kendisinin başına geldiğini sanıyor. Tedavi olun ilaç kullanın diyemem kullandım bir faydası olmadı.
Benden size tavsiye müşkül durumda olan insanlara yardım edin el verin onlara. Veya ormanlara atılan aç susuz hayvanlara her hafta mama yemek götüren topluluklara katılın. Birilerine bir faydanız olduğunu gördüğünüzde ve kafanızı bunlara verdiğinizde nasıl hissettiğinizi bir kere daha düşünün.
Benden size tavsiye müşkül durumda olan insanlara yardım edin el verin onlara. Veya ormanlara atılan aç susuz hayvanlara her hafta mama yemek götüren topluluklara katılın. Birilerine bir faydanız olduğunu gördüğünüzde ve kafanızı bunlara verdiğinizde nasıl hissettiğinizi bir kere daha düşünün.
Bilmiyorum böyle olmamin sebebini.. belki erken yasta psikolojik olarak hastalandigim icin duygularimi nasil yönetecegimi bilemedim ve surdu gitti durumum bu yasima kadar. belki de dediginiz gibi bunlara alistigim icin mutsuzlugun varligini seviyor olabilirim..
23 yasindayim ve 15 yasimdan beri kendimde degilim tedavi gördum devlet hastanesinde ilacta aldim ama olmuyor insan bir kere ögrendiklerini unutamiyor, normal seyler evet dogru ama hep takintili olarak gecmisteyim devam edemiyorum normal insan gibi
23 yasindayim ve 15 yasimdan beri kendimde degilim tedavi gördum devlet hastanesinde ilacta aldim ama olmuyor insan bir kere ögrendiklerini unutamiyor, normal seyler evet dogru ama hep takintili olarak gecmisteyim devam edemiyorum normal insan gibi
- 1 Eylül 2014
- 26.124
- 30.490
- 798
- 35
Anı yaşa...gelecekte ne olacak diye düşunüp bugünü heba ediyorsun...hayat bi gündür o da bugün..
- 29 Temmuz 2017
- 1.098
- 2.572
- 133
Lise zamanlarında olur böyle yaşam isteksizliği.. sanki herkes mutluda bir sen mutsuzsundur gibi gelir..okulda yaşanan sıkıntılar,ailesel sorunlar derken birde üzerine ergenlik eklenir..
Çoğumuz bu süreçten geçtik..sende büyüyorsun ve farkında olmadan bu seni biraz korkutuyor ama merak etme büyümenin yani her yaşın güzelliği başka
Çoğumuz bu süreçten geçtik..sende büyüyorsun ve farkında olmadan bu seni biraz korkutuyor ama merak etme büyümenin yani her yaşın güzelliği başka
- 30 Eylül 2014
- 4.277
- 12.428
- 208
bilmiyorum, bukadar karamsar ve negatif neden olunur, nasil olunur inan bilmiyorum. arasira herkes biraz down olur stresli olur depresyonun ucundan doner filan, ama kronik olarak depresif bakmak hayata cokta tanidigim bisey degil.
maneviyat bence bu ic huzursuzluktan uzaklasabilmek icin cok onemli.
maneviyat bence bu ic huzursuzluktan uzaklasabilmek icin cok onemli.
- 15 Kasım 2009
- 1.419
- 634
- 688
- 12 Şubat 2009
- 1.402
- 1.702
- 658
- Durum
Benzer Konular
