- 6 Nisan 2019
- 1
- 0
- 1
- 30
- Konu Sahibi dertlibiri
-
- #1
Ben en çok su heyecan kısmına takılıyorum yani gerçekten hayattan ne bekliyorsunuz evlenince ya da evlilik öncesi. Ben ben ayrılık için çok bı neden görmedim karşı taraf kpss yıl kazanamamış şuan işsiz kafasında bir sürü dert vardır. Ayrıca ciddi sorunlarınız varsa insanlar evleniyor ayriliyo yok kimseyi sevemem kimse beni sevmez vs vs bunlar hiç olgun düşünceler değil .Merhabalar. Benim derdim heyecanı biten monotona binmiş ilişkim. 7 yıllık bi ilişkim var. Liseden beri sevgiliyiz üniversite için de yine aynı şehre geldik.O geçen temmuzda mezun oldu ben de haziranda mezun olacağım. Şuan farklı şehirlerdeyiz yani. Kpssye hazırlandı fakat atanamadı. Dolayısıyla işi olmadığı için herhangi bir ciddiye binme durumu olmadı. Bunları ilişkiyi genel olarak anlamanız için anlattım. Şimdi gelelim derdime , ilişkimiz aşırı monoton. Gün içinde çok az konuşuyoruz , asla ilgi alaka görmüyorum . Çok umursamaz görüyorum onu. Bunların yanı sıra işler ciddiye bindiğinde her şey daha kötü olacakmış gibi geliyor çünkü aile yapılarımız hayata bakışımız vs de çok çok farklı. Aramız iyiyken aile farklılıklarının üstesinden gelebileceğimizi düşünürken şu sıralar hiçbir şeye umudum kalmadı. Açıkcası ayrılmaya da korkuyorum , sanki bir daha kimseyi sevemezmişim gibi geliyor ya da sevilmezmişim gibi. Kulağa saçma geliyor farkındayım ama bende durumlar böyle. Fikirleriniz benim için çok önemli , şimdiden teşekkürler
Merhabalar. Benim derdim heyecanı biten monotona binmiş ilişkim. 7 yıllık bi ilişkim var. Liseden beri sevgiliyiz üniversite için de yine aynı şehre geldik.O geçen temmuzda mezun oldu ben de haziranda mezun olacağım. Şuan farklı şehirlerdeyiz yani. Kpssye hazırlandı fakat atanamadı. Dolayısıyla işi olmadığı için herhangi bir ciddiye binme durumu olmadı. Bunları ilişkiyi genel olarak anlamanız için anlattım. Şimdi gelelim derdime , ilişkimiz aşırı monoton. Gün içinde çok az konuşuyoruz , asla ilgi alaka görmüyorum . Çok umursamaz görüyorum onu. Bunların yanı sıra işler ciddiye bindiğinde her şey daha kötü olacakmış gibi geliyor çünkü aile yapılarımız hayata bakışımız vs de çok çok farklı. Aramız iyiyken aile farklılıklarının üstesinden gelebileceğimizi düşünürken şu sıralar hiçbir şeye umudum kalmadı. Açıkcası ayrılmaya da korkuyorum , sanki bir daha kimseyi sevemezmişim gibi geliyor ya da sevilmezmişim gibi. Kulağa saçma geliyor farkındayım ama bende durumlar böyle. Fikirleriniz benim için çok önemli , şimdiden teşekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?