Hiç hayat enerjim yok bana birşey söyleyin

LiDla .!.:

Merhaba hanımlar
Aslında benim sıkıntı yaptığım şeyler kimine göre dert bile değil ama çok doluyum hergün ağlamak istiyorum.
Ben Almanya’da yaşıyorum 2 çocuğum var. 2. Si yeni doğdu daha 4 aylık büyük kızım 2 yaşında. Buraya evlilik sebebi ile geldim ve eşimden başka hiç kimsem yok. 2 yıldır Almanya’da yaşıyorum ve diyebilirim ki 2 yıldır evden dışarı çıkıp gezdiğim sayısı çok azdır. Biryere gitmek için eşimin tatil günlerini beklemem lazım. Yani sonuç olarak çok bunalımdayım. Ne arkadaş var burda ne komşu ne ana ne baba 2 çocuğumu tek başıma büyütüyorum sabahtan akşama kadar evdeyiz biri ağlar öbürü sıkılır dışarı da çıkamıyoruz burası aşırı soğuk eşime burda yaşamak istemiyorum bile dedim ben Türkiye’ye dönmek istiyorum yapamıyorum burda akıl hastası olacam dedim. Ben ailemi memleketimi ezan sesini gürültüyü sokaktaki kedileri insanları sıcaklığı çok özledim arkadaşlar kafayı yemek üzereyim. Burası tüm yıl kapalı bir hava yağmurlu karanlık soğuk insan yok komşuluk yok hadi bi kahveye gideyim biri bana gelsin yok çocuklarımla oyun oynayacak çocuk yok yok oğlu yok çocuklarda bunalıma girecek az kaldı.
Yaşam enerjim sıfır herşeyden nefret ediyorum bardak kırılsa ağlıyorum okadar doluyum ki. 2. Doğumumda bile tektim eşim vardı bittik bide kaynanam geldi Türkiye’den ama çok kalamadı yapayalnızım dertleşeceğim kimsem yok günde 500 kere annemi arayıp ağlıyorum kadınında moralini bozuyorum hergün.
Ben ne yapacam bana birşey söyleyin nolur çok ihtiyacım var yaşam enerjimi nasıl kazanacak geri tek tesellim çocuklarımın sağlıklı oluşu her sabah uyandığımda kendimi bundan başka motive edecek birşey bulamıyorum. Çok yalnızım arkadaşlar tek başımayım okadar bunalımdayım ki anlatamıyorum şuan

Genişletmek için tıkla...

Bebekleriniz biraz büyüsün mutlaka toparlayacaksıniz. Bu bunalimla Türkiye' ye gelmek gibi hataya düşmeyin.

Yeni doğum yapmışsınız büyük ihtimal vitamin eksiklikleri de bu negatif duyguları arttırıyor. Daha çok yeni gitmişsiniz zamanla sosyalleşir oralara alışırsınız bu sefer de buraya gelince oraların medeniyetini özlersiniz.

bu yaz Almanya'daydım ve mahalle içi bir dondurmacıda otururken tesadüfen yanıma Türk kadın bir grup denk geldi. laflarken baktık komşuymuşuz. bu hanımlar da milli görüşçüymüş. Ezan dediniz diye diyorum herhalde dini hassasiyetleriniz var, Ramazan geliyor bi sürü iftar, kermes şu bu olacak zamanlar. Benim dini cemaatlerle çok aram yoktur ama düşmanlığım da yoktur, ben herkesle çabuk iletişim kurarım. Biz bir de hemşeri çıktık. Köylerimiz komşuymuş. Kadının babası özellikle davet etti beni hemşerimiz hasbıhal edelim demiş, kalktım gittim dedeyle muhabbet ettik. Bakın yaz boyu ben askılı + şortlarla dolaşan, bekar 40 yaş kadınım. Ben bu kadın grubuyla iletişim kurabiliyorsam siz 2 çocuklu anne olarak anne gruplarıyla hayli hayli kurabilirsiniz. Araba kullanıyor musunuz? İllaki o köyde olmasa yakınlarda vardır Türkler.

ben almanyada daha önce de senelerce yaşadım hiç de Türk yoğun şehirde yaşamadım doğuda filan da yaşadım. Türk olmasa başka milletlerden arkadaşım oldu o da bir alteernatif yani. Süpermarkette gelip saçlarıma gerçek mi diye bakmak isteyen tontiş teyzeler oldu (çok güzle saçlarım vardı bir zamanlar). Güney amerikalı bir arkadaşım (kızın babası yoktu) dede-nine diyecek kadar samimiydi Alman komşusu bir çiftle, o kadar tatlı, samimi kişilerdi. hep de öyle Nemrut, soğuk, suratsız da değiller yani. hatta sizin etrafınızda çok negatif insan varmış, şaşırdım.

ama evet, dışarı çıkmanız lazım. Sürekli aktif olmanız, soğuk tipleri de takmadan yni kişilerle tanışmak lazım ki birileriyle samimiyeti ilerletin yoksa çok zor,

Bakın ben şu anda uzaktan çalışıyorum tr'de yaşıyorum ve egedeyim. İnanın evden çıkmadığım için kimseyle tanışmıyorum biraz kişide biten kısımları da var yani bu işin.
tamam almanyada daha zor sosyal bağ kurmak, kabul ediyorum. 2 çocukla mutlaka daha ekstra zordur bunu da anlıyorum.

Ama eğer orada kalcaksanız

ehliyet alın
çocuğa kreş varsa yazdırın değilse en azından sıraya girin, başvuru yapın
yakınlarda daha büyük bir şehir vardır illa ki Türk komünitesi olan, gidin gelin
bahar geldi zaten şurda az bir zaman kaldı bi sürü fest olacak etrafta kaçırmayın

bu arada kışın da çocukla çıkılır yahu Almanları görmüyor musunuz?

Ya yanlış anlamayın da 2 yaş ve 4 aylık iki çocuğum olsa cennette bilr depresyona girebilirim Benim de çocuğum var 4.5 yaşında ve bebekliği pandemide geçti. Yalnız kaldık, çok bunaldık. Çocukların ilk iki yılı zor zaten. Üstelik sizde iki tane var ve farklı bir ülkede yalnızsınız. Zorlanmaniz çok normal.

Öncelikle vitamin takviyelerini kullanin ve büyük kızınızı kreşe verin. Ehliyet alın kesinlikle, ben keşke çok daha önce aktif araç kullansaydim diyorum. Bebeğiniz biraz büyüdüğünde de dil kursuna yazilin. Dil sorununuz olmasa bile sosyalleşmek için gidin. Çocukları esinize bırakıp kendinize zaman ayırmaya çalışın.

Bence bu zamanlarınızda Türkiye'de olsanız da pek mutlu, keyifli olamayabilirdiniz. İki bebek büyütmek hiçbir yerde kolay değil. Yani belki şartlar farklı olsaydı adapte olabilecektiniz. Bebekleriniz biraz büyüyene kadar Türkiye'ye daha sık gidip gelebilirsiniz.

lou salome .!.:

Yazmayı düşündüğüm her şeyi yazmıŞsınız
Elinize sağlık
Bak konu sahibi; vizyonunuz varsa hayatınızı renklendirmek gayet de mümkün

Peşpeşe doğurayım, dil bilmiyim, evde oturayım ama çok eğleneyim, ülke beni eğlendirsin gibi bir şey yok

Genişletmek için tıkla...

Nasıl yok yahhhuuu, Kaliforniya var Almanya var Norveç var hepsi aynı mı

Kaliforniyada güneş açar, değişik sporlar yapılır, gecesi gündüzü sosyal hayat vardır, komşun gelir muhabbet eder.

Almanyada yıllarca aynı spor salonuna gittim, 2.yılın sonunda insanlar selam vermeye başlamışlardıaynı binada 5 yıl oturdum komşularımın adlarını dahi bilmezdim. Mal Almanlarla bir arada yaşamaya çalışmanın sıkıntısından aktiviteden aktiviteye koşmak mı vizyon oluyor?günün sonunda bir kahve içeceğin tek kişi yoksa etrafında 5 dil bilsen neye yarıyor??

MissCherryBlossom .!.:

Nasıl yok yahhhuuu, Kaliforniya var Almanya var Norveç var hepsi aynı mı

Kaliforniyada güneş açar, değişik sporlar yapılır, gecesi gündüzü sosyal hayat vardır, komşun gelir muhabbet eder.

Almanyada yıllarca aynı spor salonuna gittim, 2.yılın sonunda insanlar selam vermeye başlamışlardıaynı binada 5 yıl oturdum komşularımın adlarını dahi bilmezdim. Mal Almanlarla bir arada yaşamaya çalışmanın sıkıntısından aktiviteden aktiviteye koşmak mı vizyon oluyor?günün sonunda bir kahve içeceğin tek kişi yoksa etrafında 5 dil bilsen neye yarıyor??

Genişletmek için tıkla...

Anlıyorum
Ama kendini direkt eve çocuklara bağlayan biri, hele de küçük olan bebekse zorlanabilir
Bu tahmin etmesi zor olmayan bir şey

Almanya ekstradan sıkıcı olabilir ama konu sahibinin seçimleri de etkili

Boşuna demiyorum ben bir erkek için şehir bile değiştirmeyeceksin bakın sonuç olan yine kadına olmuş bir müddet ailenizin yanına dönün hayatınızın kıymetini bilin sağlıktan daha değerli bir şey yok önce siz kendinizi düşünün eşiniz de gerekirse dönecek ya da bilerek evlenmediniz mi? Çocuklarınız da olmuş alışmadınız mı biraz zaman da geçmiş çünkü ayrıca çocukları tek başına büyütmek başlı başına bir meziyet iken başka ülkede aileden uzak kimbilir ne kadar zordur tavsiyem bir müddet Türkiyeye gelin sonra yine eşinizin yanına dönün.

Yaşlar da küçük ard arda bebe Türkiyede olsanız bile bunalıma sokar destek şarttır

lou salome .!.:

Anlıyorum
Ama kendini direkt eve çocuklara bağlayan biri, hele de küçük olan bebekse zorlanabilir
Bu tahmin etmesi zor olmayan bir şey

Almanya ekstradan sıkıcı olabilir ama konu sahibinin seçimleri de etkili

Genişletmek için tıkla...

Bence sıkıcı ya da renkli yaşamak kesinlikle insanın kendi vizyonuna ve motivasyonuna kalmış ama dediğiniz gibi seçimler kesinlikle etkili.

Arkadaş çevresi tabiki önemli ama çevreyi de zaten sosyal hayata, hobilere, aktivitelere, gezilere katıldıkça geliştiriyoruz. Hem de doğalında gelişiyor. Ve kendi hobilerimize, görüşlerimize uygun kişilerle denk geliyoruz oralarda.
Kaldı ki Almanya international bir ülke. Bir çok Avrupa milletini barındırıyor ve hem Türklerle, hem Almanlarla hem de başka milletten insanlarla tanışabiliyoruz. Mesela işyerinde çok sevdiğim Brezilyalı ve Fransız arkadaşım var Alman arkadaşlarımın yanı sıra.

Dans kursundan çok sevdiğim Latin kökenli arkadaşlarım var.
Badmintonda İtalyan ve Alman arkadaşlarla tanıştık. Yüzmeye gittiğim havuzda çok tatlı bir Türkle tanıştım gibi gibi.

Hayat çocuk parkında denk gelip tanışılan iki Türk kadınıyla arada bir kahve içip dedikodu yapmakla sınırlı olursa bu çok sıkıcı tabiki. İnsanın sadece eğlenmek için değil gelişmek için de zihnine, bedenine, kariyerine, deneyimlerine yatırım yapması gerekiyor.

lou salome .!.:

Anlıyorum
Ama kendini direkt eve çocuklara bağlayan biri, hele de küçük olan bebekse zorlanabilir
Bu tahmin etmesi zor olmayan bir şey
Almanya ekstradan sıkıcı olabilir ama konu sahibinin seçimleri de etkili

Genişletmek için tıkla...

Valla panpa burda 2 faktör var, bir numara göç herkes için en iyi seçenek değil, mutlu olamayabilirsin. Türkiyedeki hayatın iyiyse , macera, eğitim veya vizyon için bir süre yaşarsın sonra dönersin. Mutlu olduğun hayatı terk etmenin çok da bir anlamı yok zaten, zira mutluluk aslında çok kolay bulunan veya her yerde bulunabilen bir şey değil.

Almanya zaten sıkıcı, sönük, donuk, monoton bir hayat kurstan kursa ancak bu gerçeği kapatmak için koşarsın. Pek sosyal hayat da yok, doğaya çıkıp yürürsün ama o kadar, eve gelir yine yalnız kalırsın. Dil okuluna gitsen de yalnız kalır sıkılırsın, uçaktan paraşütle atlasan da. Almanya sıkıcı çünkü, dümdüz sıkıcı yani.

Konu sahibesi de evet eve kapanarak iyi yapmıyor ama kapanmasa yine sıkılacak hayatını bırakıp yalnız kalacağı bir yere gelmiş. Burdakiler de vizyonsuzsun aşağı vizyonsuzsun yukarı taşlamışlar hiçbir alakası yok. Ben 3 dil biliyorum, PhDyim Almanyadayken ben de sıkılıyordum arkadaşım. Burdaki en büyük yanlış kocaya ait, evde mutsuz bir eş var eşşek değilsin ya kardeşim al karını karşına konuş mutsuzsa dön bu kadar. Evlilik 2 kişilik, göç ederken hele 2 tarafın da mutlu olması şart.

MissCherryBlossom .!.:

Valla panpa burda 2 faktör var, bir numara göç herkes için en iyi seçenek değil, mutlu olamayabilirsin. Türkiyedeki hayatın iyiyse , macera, eğitim veya vizyon için bir süre yaşarsın sonra dönersin. Mutlu olduğun hayatı terk etmenin çok da bir anlamı yok zaten, zira mutluluk aslında çok kolay bulunan veya her yerde bulunabilen bir şey değil.

Almanya zaten sıkıcı, sönük, donuk, monoton bir hayat kurstan kursa ancak bu gerçeği kapatmak için koşarsın. Pek sosyal hayat da yok, doğaya çıkıp yürürsün ama o kadar, eve gelir yine yalnız kalırsın. Dil okuluna gitsen de yalnız kalır sıkılırsın, uçaktan paraşütle atlasan da. Almanya sıkıcı çünkü, dümdüz sıkıcı yani.

Konu sahibesi de evet eve kapanarak iyi yapmıyor ama kapanmasa yine sıkılacak hayatını bırakıp yalnız kalacağı bir yere gelmiş. Burdakiler de vizyonsuzsun aşağı vizyonsuzsun yukarı taşlamışlar hiçbir alakası yok. Ben 3 dil biliyorum, PhDyim Almanyadayken ben de sıkılıyordum arkadaşım. Burdaki en büyük yanlış kocaya ait, evde mutsuz bir eş var eşşek değilsin ya kardeşim al karını karşına konuş mutsuzsa dön bu kadar. Evlilik 2 kişilik, göç ederken hele 2 tarafın da mutlu olması şart.

Genişletmek için tıkla...

Ya bu Avrupalılar halay çekmesini bilmiyorlardır ya çiftetelli desen yok peh uzak olsunlar

LiDla .!.:

Merhaba hanımlar
Aslında benim sıkıntı yaptığım şeyler kimine göre dert bile değil ama çok doluyum hergün ağlamak istiyorum.
Ben Almanya’da yaşıyorum 2 çocuğum var. 2. Si yeni doğdu daha 4 aylık büyük kızım 2 yaşında. Buraya evlilik sebebi ile geldim ve eşimden başka hiç kimsem yok. 2 yıldır Almanya’da yaşıyorum ve diyebilirim ki 2 yıldır evden dışarı çıkıp gezdiğim sayısı çok azdır. Biryere gitmek için eşimin tatil günlerini beklemem lazım. Yani sonuç olarak çok bunalımdayım. Ne arkadaş var burda ne komşu ne ana ne baba 2 çocuğumu tek başıma büyütüyorum sabahtan akşama kadar evdeyiz biri ağlar öbürü sıkılır dışarı da çıkamıyoruz burası aşırı soğuk eşime burda yaşamak istemiyorum bile dedim ben Türkiye’ye dönmek istiyorum yapamıyorum burda akıl hastası olacam dedim. Ben ailemi memleketimi ezan sesini gürültüyü sokaktaki kedileri insanları sıcaklığı çok özledim arkadaşlar kafayı yemek üzereyim. Burası tüm yıl kapalı bir hava yağmurlu karanlık soğuk insan yok komşuluk yok hadi bi kahveye gideyim biri bana gelsin yok çocuklarımla oyun oynayacak çocuk yok yok oğlu yok çocuklarda bunalıma girecek az kaldı.
Yaşam enerjim sıfır herşeyden nefret ediyorum bardak kırılsa ağlıyorum okadar doluyum ki. 2. Doğumumda bile tektim eşim vardı bittik bide kaynanam geldi Türkiye’den ama çok kalamadı yapayalnızım dertleşeceğim kimsem yok günde 500 kere annemi arayıp ağlıyorum kadınında moralini bozuyorum hergün.
Ben ne yapacam bana birşey söyleyin nolur çok ihtiyacım var yaşam enerjimi nasıl kazanacak geri tek tesellim çocuklarımın sağlıklı oluşu her sabah uyandığımda kendimi bundan başka motive edecek birşey bulamıyorum. Çok yalnızım arkadaşlar tek başımayım okadar bunalımdayım ki anlatamıyorum şuan

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar yorumlar o kadar olumsuz ki ben bile burdan bunaldım size hesap soran herkese cevap vermek zorunda değilsiniz niye çocuk yaptına kadar sorulmuş valla insanlar nerede duracağını bilmiyor gerçekten neyse
2.çocuktan sonra uzun süren bir logusa bunalımında olabilirsiniz bence bebeğinizi tek büyütmek zor bende tek büyütüyorum ama herkesin hayatında belli zorluklar var biz olumluları bulmaya odaklanalım bence hava iyi veya kötü farketmz çocuklar ile mutlaka yürüyüşe çıkın mümkünse hep aynı güzergahta yürüyün mutlaka selamdan öteye geçebildiğiniz kişiler olacaktır. Almanya'da bildiğim kadarı ile çocuk kafeler çok meşhurmuş hafta da 1 2 kez oraya gidin kutlama kaynaştığınız insanlar olur namaz için camilere gidin inanın sizi çok iyi anlıyorum yalnızlığın zor olduğunu da iyi biliyorum ama Allah başka dert vermesin hergün hastane işiniz olsa bir sürü arkadaşınız olsa ister misiniz onca arkadaşı sağlık olsun da deriz dmi buna odaklanmaya çalışın el işi öğrenin mesela YouTube her daldan var öğretici videolar değişik yemek tarifleri deneyin insanlara ilk adımı siz atın bir kek yapıp verin mesela komşunuza şunu da unutmayın Allah sizi yalnız bırakmamak için 2 evlat vermiş zaten sakın yalnızım demeyin

Çocuklar çok küçük olduğu için bunalmışsiniz biraz da . Anneniz bir süre yanınıza gelip kalsa , veya varsa kardesleriniz. Ben ailemle ayrı şehirlerde yaşıyorum. Bir iki ay geçince başlıyorum çağirmaya gelin özledim diye. Siz de en azından çocuklar biraz daha büyüyene kadar aileyle geliş gidişi biraz arttirirsaniz iyi gelir diye düşünüyorum. Sonrasında çocuklar kreşe , okula başlar zaten arkadaşları olur.

Tamamen sizle alakalı olduğunu düşünüyorum. Ben de yurtdışında yaşıyorum, sonradan geldim. Gelir gelmez önce dil kurslarina gittim, buraya entegre olmaya çalıştım. Zaten dil kurslarinda herkesin asagi yukari hikayasi benzer olduğu için bir çok arkadaş edinebiliyorsunuz. 12 senelik en yakın arkadasimla orda tanıştım, birlikte bir çok sosyal aktivite yapıyoruz. Benim size göre avantajlarım büyük şehirde olmam, çocuklarımın olmaması.

Bir diğer arkadaşım Türk, o da evlilik yoluyla gelmiş, iki çocuğu var, küçük bir kasabada yaşıyor. Ehliyetini almış, dili çok yüksek bir seviyede öğrenmiş geçen doktorasini bitirdi. Kasabadan arabayla her gün derslere gitti geldi. Eşi de destek oldu tabii, çünkü yeri geliyor çocuklara eşi bakıyor kendisi dışarı çıkıyor, arkadaşlarıyla buluşuyor. Ben onun kadar sosyal bir insan görmedim ve aktif bir insan görmedim.

Bir tanıdığım daha var onun da iki çocuğu var, büyük şehirde yaşıyor. Dili neredeyse hiç öğrenmemiş, evden hiç çıkmıyor, çocuklarla sadece kendisi ilgilileniyor. Eşi işten eve gelip, sonra bir de arkadaşlarıyla buluşmak için dışarı çıkıyor. Kadin bunu bu şekilde kabullenmiş ama hayatımda bugüne kadar gördüğüm en depresif, en kendini salmış kadin, hiç arkadaşı yok. Beni kahveye çağırıp, beni yataktan kalkmış haliyle; abartmıyorum saç bas dağınık, pijamayla karşılayan bir kadin.

Bu iki örneklere dayanarak söylüyorum ki iş siz de bitiyor. Çocuklarınizin yaşı gelince kreşe verin, orda da diğer çocukların anne babalariyla sohbete girersiniz. Çocukları bırakıp kendinize vakit ayırın, gezin, internetten gezilecek görülecek yerleri bulun, yakininizda büyük şehir varsa oranın sosyal aktivitelerine katilin. Volkshochschuleler de çok uygun kurslar oluyor onlara kayıt yapın, açılın biraz çevrenizden. Ben ama sizin es sözünden pek çıkamayan bir kaldın olduğunuz izlenimini aldım. Eğer öyleyse bunlardan önce oturup eşinizle ciddi bir konuşma yapmanız gerekiyor. Kabuğunuzu kırın. Hayat sadece evlilik, es, çocuklar değil.

tynkerbell .!.:

Tamamen sizle alakalı olduğunu düşünüyorum. Ben de yurtdışında yaşıyorum, sonradan geldim. Gelir gelmez önce dil kurslarina gittim, buraya entegre olmaya çalıştım. Zaten dil kurslarinda herkesin asagi yukari hikayasi benzer olduğu için bir çok arkadaş edinebiliyorsunuz. 12 senelik en yakın arkadasimla orda tanıştım, birlikte bir çok sosyal aktivite yapıyoruz. Benim size göre avantajlarım büyük şehirde olmam, çocuklarımın olmaması.

Bir diğer arkadaşım Türk, o da evlilik yoluyla gelmiş, iki çocuğu var, küçük bir kasabada yaşıyor. Ehliyetini almış, dili çok yüksek bir seviyede öğrenmiş geçen doktorasini bitirdi. Kasabadan arabayla her gün derslere gitti geldi. Eşi de destek oldu tabii, çünkü yeri geliyor çocuklara eşi bakıyor kendisi dışarı çıkıyor, arkadaşlarıyla buluşuyor. Ben onun kadar sosyal bir insan görmedim ve aktif bir insan görmedim.

Bir tanıdığım daha var onun da iki çocuğu var, büyük şehirde yaşıyor. Dili neredeyse hiç öğrenmemiş, evden hiç çıkmıyor, çocuklarla sadece kendisi ilgilileniyor. Eşi işten eve gelip, sonra bir de arkadaşlarıyla buluşmak için dışarı çıkıyor. Kadin bunu bu şekilde kabullenmiş ama hayatımda bugüne kadar gördüğüm en depresif, en kendini salmış kadin, hiç arkadaşı yok. Beni kahveye çağırıp, beni yataktan kalkmış haliyle; abartmıyorum saç bas dağınık, pijamayla karşılayan bir kadin.

Bu iki örneklere dayanarak söylüyorum ki iş siz de bitiyor. Çocuklarınizin yaşı gelince kreşe verin, orda da diğer çocukların anne babalariyla sohbete girersiniz. Çocukları bırakıp kendinize vakit ayırın, gezin, internetten gezilecek görülecek yerleri bulun, yakininizda büyük şehir varsa oranın sosyal aktivitelerine katilin. Volkshochschuleler de çok uygun kurslar oluyor onlara kayıt yapın, açılın biraz çevrenizden. Ben ama sizin es sözünden pek çıkamayan bir kaldın olduğunuz izlenimini aldım. Eğer öyleyse bunlardan önce oturup eşinizle ciddi bir konuşma yapmanız gerekiyor. Kabuğunuzu kırın. Hayat sadece evlilik, es, çocuklar değil.

Genişletmek için tıkla...

Bazı yerlerde anlatım bozukluğu yapmışım, kusura bakmayın okurken

lou salome .!.:

Anlıyorum
Ama kendini direkt eve çocuklara bağlayan biri, hele de küçük olan bebekse zorlanabilir
Bu tahmin etmesi zor olmayan bir şey

Almanya ekstradan sıkıcı olabilir ama konu sahibinin seçimleri de etkili

Genişletmek için tıkla...

Mesela biz edebiyat grubu kurduk bir kaç kadin, zaman geçtikçe büyüdü. Hatta aramızda Türkçe öğrenen Alman bir ladin bile var. Ben de kişinin yapısı ve secimleriyle alakası olduğunu düşünüyorum.

MissCherryBlossom .!.:

Nasıl yok yahhhuuu, Kaliforniya var Almanya var Norveç var hepsi aynı mı

Kaliforniyada güneş açar, değişik sporlar yapılır, gecesi gündüzü sosyal hayat vardır, komşun gelir muhabbet eder.

Almanyada yıllarca aynı spor salonuna gittim, 2.yılın sonunda insanlar selam vermeye başlamışlardıaynı binada 5 yıl oturdum komşularımın adlarını dahi bilmezdim. Mal Almanlarla bir arada yaşamaya çalışmanın sıkıntısından aktiviteden aktiviteye koşmak mı vizyon oluyor?günün sonunda bir kahve içeceğin tek kişi yoksa etrafında 5 dil bilsen neye yarıyor??

Genişletmek için tıkla...

Keşke bu kadar genellemeseydiniz mal diyerek. Spor salonunda ben de kimseye selam vermem, Türkiye’de de vermezdim bu bir kıstas değil bence. Komşuluk Türkiye’de de aşağı yukarı bu şekilde olmaya başladı. Senelerce aynı yerde yaşayıp kahve içecek birini bile bulamamak kişinin kendisi ile alakalıdır.

tynkerbell .!.:

Keşke bu kadar genellemeseydiniz mal diyerek. Spor salonunda ben de kimseye selam vermem, Türkiye’de de vermezdim bu bir kıstas değil bence. Komşuluk Türkiye’de de aşağı yukarı bu şekilde olmaya başladı. Senelerce aynı yerde yaşayıp kahve içecek birini bile bulamamak kişinin kendisi ile alakalıdır.

Genişletmek için tıkla...

Sosyal ilişki kurma ihtitacı hissetmemek işte tam o mallık oluyor. Afedersiniz, spor salonunda konuşmayın, orda konuşmayın burda konuşmayın nasıl arkadaş edinecek insanlar peki?? Spora gelince ben ufak bir salona gidiyorum kadınlara özel. Max 50 üye vardır, her derse gelenler belli. Insan 2 yıl boyunca haftada 2 gün gördüğü biriyle nasıl konuşmaz

MissCherryBlossom .!.:

Sosyal ilişki kurma ihtitacı hissetmemek işte tam o mallık oluyor. Afedersiniz, spor salonunda konuşmayın, orda konuşmayın burda konuşmayın nasıl arkadaş edinecek insanlar peki?? Spora gelince ben ufak bir salona gidiyorum kadınlara özel. Max 50 üye vardır, her derse gelenler belli. Insan 2 yıl boyunca haftada 2 gün gördüğü biriyle nasıl konuşmaz

Genişletmek için tıkla...

Hissediyorum ama spor salonundan değil. Benim için kahve içilecek kişiler daha spesifik ortak zevkleri paylaştığım insanlar.

warrior princess .!.:

Merhaba konu sahibi. Evlenip İstanbuldan Almanyaya taşındım ben de 3 sene önce.
Gelir gelmez dil kursuna gittim, hala mükemmel konuşamıyorum ama epey yol kat ettim. Türkiye’de muhasebeciydim burada başka departmanında çalışıyorum çünkü evde oturup bekleyerek olmuyor ve bir yerden başlamak gerekiyor.

Bu süreçte çocuk yapmayı tercih etmedik.
Aktif ve sosyal yaşamak için hobilerimi gerçekleştirmeyi seviyorum. Haftada bir akşam dans kursuna gidiyorum, Bachata öğreniyorum. Haftada bir akşam Badminton oynuyorum. Evet havalar şu ara kapalı gidiyor ama yeterli giyinip kendimi ormana atıyor ve güzel bir yürüyüş yapıyorum. Fırsat buldukça Avrupa şehirlerini geziyorum. Mesela bugün izinliydim ve Münih’teki Almanya’nın en büyük şehir sarayını gezdik eşimle, müthiş tarihi eserler vardı sanata doyduk resmen. Güzel markalarla dolu caddesinden birkaç parça da birşeyler aldım nasıl iyi geldi valla.
Yani demem o ki nerede olursak olalım hayatımızı renklendirmek ve keyiflendirmek kendi elimizde.
Evet İstanbul’un Türkiye’nin atmosferi hep özleniyor ama ülkemize de gidiyoruz zaten ve burada da yapacak çok şey var.

Siz kendinizi gerçekleştirmeden eve kapanıp çocuk yapıp sonra daha fazla eve kapanmışsınız. Bari bundan sonrası için kendinize iyi gelecek bir şeyler düşünün. Bunların ne olacağını da en iyi kendiniz bilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Dili iyi bir düzeyde konuşmak ve çalışmak yabancı ülkede sosyalleşme de çok önemli bence de. Ben bir süre çalışmadım, depresyona girmiştim. Benim yaşadığım şehirde de bir çok müze ve tarihi binalar vardı, önce bunun farkına varmadım ama sonra düşündüm böyle bir imkanim var ve ben bunu degerlendirmiyorum. Hatta cuma günleri giriş ücretsizdi. Tüm müzeleri gezdim, orda ayak üstü bile insanlarla bir kaç cümle konuşuyorsun zaten. İnsan biraz bakış açısını değiştirince, bazı şeyleri olduğu gibi kabul edip, değiştirebileceği şeyler üzerinde de çaba harcayınca hayatın renginde degisiyor. Tabii insanın kendi vatani, insani, havası bambaşka, o ayrı bir şey.

tynkerbell .!.:

Dili iyi bir düzeyde konuşmak ve çalışmak yabancı ülkede sosyalleşme de çok önemli bence de. Ben bir süre çalışmadım, depresyona girmiştim. Benim yaşadığım şehirde de bir çok müze ve tarihi binalar vardı, önce bunun farkına varmadım ama sonra düşündüm böyle bir imkanim var ve ben bunu degerlendirmiyorum. Hatta cuma günleri giriş ücretsizdi. Tüm müzeleri gezdim, orda ayak üstü bile insanlarla bir kaç cümle konuşuyorsun zaten. İnsan biraz bakış açısını değiştirince, bazı şeyleri olduğu gibi kabul edip, değiştirebileceği şeyler üzerinde de çaba harcayınca hayatın renginde degisiyor. Tabii insanın kendi vatani, insani, havası bambaşka, o ayrı bir şey.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katılıyorum.
Ayrıca konu sahibinin iki çocuğu varmış. Ülkemi çok seviyorum. Ülkem ve milletim için en güzel şeyleri diliyorum ama maalesef ki geleceği meçhul görüyorum. Çocuklar Almanya pasaportu alabilir ve sonrasında istediği Avrupa ülkesinde yaşayabilir. Bu yüzden konu sahibi biraz onları da düşünse iyi olur diye düşünüyorum. Kaldı ki her yerin zorluğu var ama Almanya bir çok konuda imkanların var olduğu bir ülke. Konu sahibi ilk önce gerçekten alışmayı denemeli, daha sonra radikal bir karar vermeli. Çünkü şu ana kadar burayı sevmek için gerçekten hiçbir şey yapmamış.