24 yaşındayım karşı cins tarafından hiç sevilmedim. 0 0 0
Flört bile olmadı, hoşlanan bile olmadı
Zamanı gelince olur nasılsa diye kafaya takmıyordum ama üniversitenin sonlarına doğru hala hiçbir halt olmayınca ben de bir aydınlanma oldu. Kendimi çok çirkin asla sevilmeyecek ve sevilmeye layık görmüyorum. İçimde kocaman bir boşluk var ve yalnız kaldığımda ağlamaya başlıyorum acı çekiyorum resmen
Önceden arkadaşlarımın aşk hayatını uzun uzun dinler çok biliyormuş gibi dinlerdim artık dinlemekte istemiyorum... Dinlerken sinir oluyorum. Sıra bana gelince anlatacak hiçbir halim olmuyor. Bi slow şarkı açtığımda dusunecek kimse bile yok.
Umut etsem beklesem biri çıkar karşıma desem çıkmıyor çıkmadıkça oturup ağlıyorum. Tamamen vazgeçsem kimsenin sevmeyecegini kabul etsem yine pıt pıt dökülüyor.
Napıyım? 24 yaşına kadar bir kişi bile hoslanmadiysa bundan sonra da kimse çıkmaz heralde nasıl kabul edebilirim bu durumu?
Flört bile olmadı, hoşlanan bile olmadı
Zamanı gelince olur nasılsa diye kafaya takmıyordum ama üniversitenin sonlarına doğru hala hiçbir halt olmayınca ben de bir aydınlanma oldu. Kendimi çok çirkin asla sevilmeyecek ve sevilmeye layık görmüyorum. İçimde kocaman bir boşluk var ve yalnız kaldığımda ağlamaya başlıyorum acı çekiyorum resmen
Önceden arkadaşlarımın aşk hayatını uzun uzun dinler çok biliyormuş gibi dinlerdim artık dinlemekte istemiyorum... Dinlerken sinir oluyorum. Sıra bana gelince anlatacak hiçbir halim olmuyor. Bi slow şarkı açtığımda dusunecek kimse bile yok.
Umut etsem beklesem biri çıkar karşıma desem çıkmıyor çıkmadıkça oturup ağlıyorum. Tamamen vazgeçsem kimsenin sevmeyecegini kabul etsem yine pıt pıt dökülüyor.
Napıyım? 24 yaşına kadar bir kişi bile hoslanmadiysa bundan sonra da kimse çıkmaz heralde nasıl kabul edebilirim bu durumu?