Çılgınca gelebilir belki ama siz böyle deyince aklıma bir fikir geldi. Bu kişinin şu an hayatında biri olup olmadığını biliyor musunuz? Eğer yoksa ona bir şekilde ulaşıp bir adım atabilirsiniz. Bence çok da güzel olur. Hayat çok kısa, kısmet nerede bilinmez. Böyle bir şey yapmayı düşünür müsünüz?Benim de pek olmadi aslında olsa da öyle çok adım atabilecek insan değilim.
Mesela biri vardı lisede çocuk bakıyordu sürekli bana ben de ona bakardım. Ama 4 yil boyunca gelip benimle konuşmadı bile. Utangaç biri değildi benim bildiğim 2 kizla sevgili oldu bi kizin pesindende koştu.
Hala çok merak ediyorum niye bakıyordu
Şu hayatta sen sadece kendini ve en çok da aileni sev. Kimse kimseyi dört dörtlük sevmiyor malesef. Seviyorum hoşlanıyorum der ama bu aslında sadece bir aldatmacadır. Kimseye güvenme. Aşk hayatı çok yorucu ve sinir stres işi. En güzel özgür olmak yalnız kalmak ve tabii kafa dinlemek. Hüü beni kimse sevmiyor diye ağlama. Şu yalan dünyada yalansız seven tek bir kişi varsa o da anne sevgisidir. Gerisi yalan... Beni de çok seven oldu. Son ilişkim de bir gün önce seni seviyorum dünyam aşkım diyen insan bir gün sonra beni aldattığını öğrendim. Hayat böyle b*ktan işte24 yaşındayım karşı cins tarafından hiç sevilmedim. 0 0 0
Flört bile olmadı, hoşlanan bile olmadı
Zamanı gelince olur nasılsa diye kafaya takmıyordum ama üniversitenin sonlarına doğru hala hiçbir halt olmayınca ben de bir aydınlanma oldu. Kendimi çok çirkin asla sevilmeyecek ve sevilmeye layık görmüyorum. İçimde kocaman bir boşluk var ve yalnız kaldığımda ağlamaya başlıyorum acı çekiyorum resmen
Önceden arkadaşlarımın aşk hayatını uzun uzun dinler çok biliyormuş gibi dinlerdim artık dinlemekte istemiyorum... Dinlerken sinir oluyorum. Sıra bana gelince anlatacak hiçbir halim olmuyor. Bi slow şarkı açtığımda dusunecek kimse bile yok.
Umut etsem beklesem biri çıkar karşıma desem çıkmıyor çıkmadıkça oturup ağlıyorum. Tamamen vazgeçsem kimsenin sevmeyecegini kabul etsem yine pıt pıt dökülüyor.
Napıyım? 24 yaşına kadar bir kişi bile hoslanmadiysa bundan sonra da kimse çıkmaz heralde nasıl kabul edebilirim bu durumu?
İkimiz olmayız son yılda ders çalışmaktan kafayı yaktıÇılgınca gelebilir belki ama siz böyle deyince aklıma bir fikir geldi. Bu kişinin şu an hayatında biri olup olmadığını biliyor musunuz? Eğer yoksa ona bir şekilde ulaşıp bir adım atabilirsiniz. Bence çok da güzel olur. Hayat çok kısa, kısmet nerede bilinmez. Böyle bir şey yapmayı düşünür müsünüz?
İlk 3 paragraftaki aynı ben aynı. Ama siz 1 yil sonra eşinizle tanışmışsınız çok şanslısınız. Bende de 22 yaşında bu düşünceler oluşmaya başladı ve hala devam ediyor. Hiç sevilmediğimi düşündükçe ağlayasım geliyor.22 yaşıma kadar hiç sevgilim olmadı. Yüzüne bakılmayacak bir kadın da değilim ama olmadı.
21 yaşında mesleğe atandım. Atandığım sene bu durum beni rahatsız etmeye başladı. O zamana kadar hiç aklıma gelmemişti. Ama çevremde bu sevgililik olayı konuşuldukça kendimi kusurlu görmeye başladım.
1 yıl çok ciddi kafaya taktım. İşin tuhafı ben de kimseden hoşlanmamıştım. Gördüğüm erkeklere de Yakışıklı derdim ama sevgilim olsa keşke demezdim. Çok fazla üzülüyordum. Kendimi gerçekten çirkin görmeye başladım. O yıl hormon testi bile yaptırdım.
22 yaşında eşimle tanıştım. 6 yıllık sevgililiğin ardına evlendik. 2 yıldır da evliyim.
Seni çok iyi anlıyorum ama emin ol sen güzel bir kadınsındır. Bugüne kadar düşünmemen belki de çevrene o enerjiyi yansıtmana neden olmuştur. Artık istediğine göre en yakın zamanda karşına biri çıkacağına emin ol ve üzme kendini. Bu durum asla özgüvenini etkilemesin.
Şimdi peki? Neler yapıyor, haberiniz var mı? Ya da sosyal medya hesabını biliyor musunuz?İkimiz olmayız son yılda ders çalışmaktan kafayı yaktı
Ama bi ara gerçekten gaza gelip 3-4 yil boyunca neden öküzün trene baktığıgibi baktığını soracaktım. İnstagram hesabını falan kapatmıştı.
Hiç sevilmemişsiniz değil, sevdiğini size gelip söyleyen olmamış. Arada kocaman fark var.İlk 3 paragraftaki aynı ben aynı. Ama siz 1 yil sonra eşinizle tanışmışsınız çok şanslısınız. Bende de 22 yaşında bu düşünceler oluşmaya başladı ve hala devam ediyor. Hiç sevilmediğimi düşündükçe ağlayasım geliyor.
Hala instagram hesabı yok okulu bitmemiştir tıp okuyor. İşte en son psikoloji bozulmuştu ders çalışmaktanŞimdi peki? Neler yapıyor, haberiniz var mı? Ya da sosyal medya hesabını biliyor musunuz?
O da ilginçmiş doğrusu. Benim de tıp okuyan bir sürü arkadaşım var ama hepsinin de gayet sosyal medya hesapları var. Sürekli girmedikten sonra sosyal medyanın olması çalışmaya engel değil ki.Hala instagram hesabı yok okulu bitmemiştir tıp okuyor. İşte en son psikoloji bozulmuştu ders çalışmaktan
Keşke calsa ama 0 aday aday aday adayı bile yok. Siz nasıl tanıştınızHiç sevilmemişsiniz değil, sevdiğini size gelip söyleyen olmamış. Arada kocaman fark var.
Son iki senedir zaten sürekli evdeyiz. Ben bu iki yılı, yaşanmış yıllardan bile saymıyorum.
Aşkın kapınızı çalması yakın. Göreceksiniz
Canınızı sıkmayın.. Her nasip vaktine esirdir derler<3 Hiç beklemediğiniz yerden ışıklanabilirsiniz :)24 yaşındayım karşı cins tarafından hiç sevilmedim. 0 0 0
Flört bile olmadı, hoşlanan bile olmadı
Zamanı gelince olur nasılsa diye kafaya takmıyordum ama üniversitenin sonlarına doğru hala hiçbir halt olmayınca ben de bir aydınlanma oldu. Kendimi çok çirkin asla sevilmeyecek ve sevilmeye layık görmüyorum. İçimde kocaman bir boşluk var ve yalnız kaldığımda ağlamaya başlıyorum acı çekiyorum resmen
Önceden arkadaşlarımın aşk hayatını uzun uzun dinler çok biliyormuş gibi dinlerdim artık dinlemekte istemiyorum... Dinlerken sinir oluyorum. Sıra bana gelince anlatacak hiçbir halim olmuyor. Bi slow şarkı açtığımda dusunecek kimse bile yok.
Umut etsem beklesem biri çıkar karşıma desem çıkmıyor çıkmadıkça oturup ağlıyorum. Tamamen vazgeçsem kimsenin sevmeyecegini kabul etsem yine pıt pıt dökülüyor.
Napıyım? 24 yaşına kadar bir kişi bile hoslanmadiysa bundan sonra da kimse çıkmaz heralde nasıl kabul edebilirim bu durumu?
Biz ortak arkadaş vasıtasıyla hastanede tanıştıkKeşke calsa ama 0 aday aday aday adayı bile yok. Siz nasıl tanıştınız
Öyle umut beslemek hiç iyi bir şey değil bekliyorsun bekliyorsun ama hiçbir şey olmuyor. Daha da canım sıkılıyorum. 24 yıldır kimse sevmediysen şimdiden sonra da kimse sevmez diye kabullenmeye çalışıyorum en azından aşk sevgi gibi şeyler hiç yokmuş gibi yaşayım diyorum o da olmuyor.Canınızı sıkmayın.. Her nasip vaktine esirdir derler<3 Hiç beklemediğiniz yerden ışıklanabilirsiniz :)
Ben hep arkadaşlarıma da derim. Ararsanız bulamazsınız, beklemediğiniz anda karşınıza gelir. Ki eminim çıkacaktır sizi hak eden biri. Kendi amcam da o şekilde evlendi. 38 yaşında ve asla beklemediği bir yerde buldu sevdiğini. Sizi de arayan biri vardır diye düşünüyorum. Umudunuzu kesmeyin *-*Öyle umut beslemek hiç iyi bir şey değil bekliyorsun bekliyorsun ama hiçbir şey olmuyor. Daha da canım sıkılıyorum. 24 yıldır kimse sevmediysen şimdiden sonra da kimse sevmez diye kabullenmeye çalışıyorum en azından aşk sevgi gibi şeyler hiç yokmuş gibi yaşayım diyorum o da ol
Estetik yaptırmam ama zayıflama gerekiyor. Pandemi döneminde de biraz depresyona girip 8 kilo aldım ve veremiyorum. 1 kilo verebildim sadece kendimi yalnız mutsuz hissettiğim de yemek yiyorum. EngelleyemiyorumDisini begenmedigimizin icinide
Merak etmeyiz derler.. imaj degisikligi yapabilirsin bakimli
Misin mesela? Gunumuzde cirkin kadin yok parasiz kadin var.. dolgu var kas var kirpik var slikon var.. her imkan var..birazda ozguven dis gorunusunle ilgili bence.. ozguvenli insan ise bi sekilde
Akilda kalir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?