- Konu Sahibi candyterry
- #1
Arkadaşlarım.. Hikayemi şöyle anlatayım (siz anlayın diye özellikle türkçe harfler kullanıyorum ) lütfen sonuna kadar sabırla okuyun 
ben 6 yaşımdan beri norveçteyim.Annemin tüm sülalesi türkiyede.babamınkilerin birazı buralarda.işte şu an askerde olan dayımın oğlunu çok seviyorum hatta hiç görmedim yüz yüze konuşmadık görüşmedik fln.ne hikmetse bir fotoğrafını bile görmedim.ama sadece sesini duydum 3-4 kez telefonda.
2 yıl önce 2 kez konuşmuştuk bana 'çok büyümüşsün' dedi.kekeledim o sırada heyecandan nedense (o zamanlar onu abim olarak görüyordum bu arada benden 1,5 yaş büyük) sonra geçen sene 2 kere konuştuk tekrar,birinde annesi falan vardı rahatça konuşamıyordu ama en son konuşmamızda ona vuruldum :) askere gitmeden birkaç gün önceydi annemle konuşuyordu annem tam kapatacaktı ki telefonu ısrarla beni istedi 'Nasılsın iyimisin? bana bu şehir artık dar geliyor dayanamıyorum artık sizin yanınıza gelmek istiyorum' dedi.Ne diyeceğimi şaşırdım dilim tutuldu direk abime verdim telefonu.Neden artık dayanamadığını anlamadım ama kesin bir sebebi vardır!! birde 2 sene önce kaçakla gelmeye çalışmış norveçe ama başaramamış.Belki saçma gelebilir ama konuşmaları acayipti birde ısrarla benimle konuşmak istemesi kafamı çok meşgul etti.diğer kuzenlerimle konuşurken benimle hiç konuşmak istemiyorlar sanki ama bu çok farklı! çocuk çok üzgündü ama ben mutluydum,günlerce sırıttım
ama şimdi onun sesini çok özledim askerliği 2-3 ay sonra bitecekmiş..
birde arkadaşlar bahsetiğim çocuğun anne ve babası buraya geliyorlar 1 ay sonra yani amcamla amcamın eşi.Birde çok üzüldüğüm bir konu var duyduğum kadarıyla sevdiğim kuzenim herkesle iyi konuşuyormuş saygılıymış falan..Bende belki herkese davrandığı gibi banada öyle davranmıştır diye düşünüyorum belki kendimi kandırıyorum diyorum arada kaldım acaba seviyormu yoksa ben kendimi mi kandırıyorum? görmedim onu ama acayip yakışıklıymış,amcama benziyormuş uzun yakışıklı saygılı efendi falan.. sizce arkadaşlar seviyormu yoksa ben mi öyle sanıyorum?
ben 6 yaşımdan beri norveçteyim.Annemin tüm sülalesi türkiyede.babamınkilerin birazı buralarda.işte şu an askerde olan dayımın oğlunu çok seviyorum hatta hiç görmedim yüz yüze konuşmadık görüşmedik fln.ne hikmetse bir fotoğrafını bile görmedim.ama sadece sesini duydum 3-4 kez telefonda.
2 yıl önce 2 kez konuşmuştuk bana 'çok büyümüşsün' dedi.kekeledim o sırada heyecandan nedense (o zamanlar onu abim olarak görüyordum bu arada benden 1,5 yaş büyük) sonra geçen sene 2 kere konuştuk tekrar,birinde annesi falan vardı rahatça konuşamıyordu ama en son konuşmamızda ona vuruldum :) askere gitmeden birkaç gün önceydi annemle konuşuyordu annem tam kapatacaktı ki telefonu ısrarla beni istedi 'Nasılsın iyimisin? bana bu şehir artık dar geliyor dayanamıyorum artık sizin yanınıza gelmek istiyorum' dedi.Ne diyeceğimi şaşırdım dilim tutuldu direk abime verdim telefonu.Neden artık dayanamadığını anlamadım ama kesin bir sebebi vardır!! birde 2 sene önce kaçakla gelmeye çalışmış norveçe ama başaramamış.Belki saçma gelebilir ama konuşmaları acayipti birde ısrarla benimle konuşmak istemesi kafamı çok meşgul etti.diğer kuzenlerimle konuşurken benimle hiç konuşmak istemiyorlar sanki ama bu çok farklı! çocuk çok üzgündü ama ben mutluydum,günlerce sırıttım
ama şimdi onun sesini çok özledim askerliği 2-3 ay sonra bitecekmiş..birde arkadaşlar bahsetiğim çocuğun anne ve babası buraya geliyorlar 1 ay sonra yani amcamla amcamın eşi.Birde çok üzüldüğüm bir konu var duyduğum kadarıyla sevdiğim kuzenim herkesle iyi konuşuyormuş saygılıymış falan..Bende belki herkese davrandığı gibi banada öyle davranmıştır diye düşünüyorum belki kendimi kandırıyorum diyorum
arada kaldım acaba seviyormu yoksa ben kendimi mi kandırıyorum? görmedim onu ama acayip yakışıklıymış,amcama benziyormuş uzun yakışıklı saygılı efendi falan.. sizce arkadaşlar seviyormu yoksa ben mi öyle sanıyorum?
ben bile anlamadım siz nasıl anlicaksınız ki
