Hiçbir şeye tahammül edemez oldum?

hayatfalaniste .!.:

Arkadaşlar ben özgür ruhlu bi insanım. Gezmeyi tozmayı doğayı severim. Kararlarıma karışılması beni rahatsız eder. Babam 2 yıl önce vefat etti. Annem ile beraber yaşıyorum. Okul bitti. Çalışıyorum. Abim ve annem çok korumacı. Babam öldükten sonra bu hepten arttı. Atandım öğretmen oldum hala herşeyime karışırlar. Onu giyme o saatte dışarı çıkamazsın o kim nerdesin kimlesin vs vs... Hep annemi üzmemek için sabrettim. Gezilere vs gittim ona alıştı annem ama genel anlamda hala herşeye muhalefetler. Annemi tek kaldı diye alıp çalıştığım yere götürmüştüm. Beraber yaşıyoruz. Ama çocuk gibi müdahale etmesi beni yordu. Abim daha beter. Annemin herşeye karışmasına tahammül edemez ona taşınmasın diye beni ortaya atıyor işte saf o güven olmaz vs diyerek annemi korkutup dolduruyor vs. Abimde sürekli özgüvemi yıkarak konuşur. Sen safsın sen tek başına yaşayamazsın. Bir kez arkadaşlarımla buluşcaz çocukluk arkadaşlarım 13 senedir kardeş gbiyiz. Orduda yaşıyor biri onun yanına gitcez gezmeye faln dedim. Annem normalde bişe demez ama abim doldurunca o da üstüme geliyor. İşte ne saçmalıyon ne orduya gitmesi gezmesi hayırdır falan dedi. Ne var gidemez miyim falan dedim tartıştık. Kedileri anneme bırakıp bırakıp gidemezsin dedi. Evde iki tane kedim var. Sanki ben diyorum bak diye. Annem abimin yanına ya da memlekete geldiğinde ne yapıyorsam bi yere giderken onu yaparım dedim. Anneme zorla kal diyen yok. O olmasa biyere çıkmayacam mı ben kediler var diye kedileri bahane ediyon dedim. Neyse işte sürekli tartışma yaşıyoduk abimle herşeyime karışıyodu falan. Ben bu yaz tatile çıktım kuzenim var aydında onun yanına gittm faln. Abim diyo hiç haber vermiyon insan bi çağırır. Dedim senin benim gibi tatilin yok gelemicen nasılsa niye heveslendiriyim. Olsun insan bi haber verir gene de falan dedi. Neyse aydından da gezdim çevreyi bodrum falan kamp falan yaptım. Bazı problemler yaşadım makinem suya düştü bozuldu vs. Abim öğrenince kızdı baya kampı falan. Bir sürü laf saydı bağırdı çağırdı. Haklı olduğu bazı konular için haklısın dedim. Ancak herşeyime krışmasına da tahammül edemiyorum beni bi süre arama falan dedi kapattı. Benim de canıma yetti. Yeter be bu kopma noktamız olsun dedim. Canıma yetmişti herşeye karışması vs. Abilik yapıyorum koruyorum ayağına hayatı zindan ediyordu özgüvenimi yerlere gömüyordu resmen rahatladım. Ve sonra fark ettim ki beni resmen sindirmiş. Korkudan tatil fotolarımı paylaşamıyomuşum ben. Şortum kısa fotolarda kıyafetim açık bodrumda muğla da diye. 24 yaşında öğretmenim. Niye bu kadar taviz vermişim dedim. Çok acaip bi değişim geçirdim ve ani bi şekilde inanılmaz bi tahammülsüzlük belirdi bende. Bana durmadan dert anlatan sözde arkadaşlarıma karşı, hep bencilce davranan kendi istediğini yaprken içki bile içerken beni boğarcasına bunaltan abime karşı, düşüncelerini bana empoze etmeye çalışan bana çocukmuşum da o da bakıcımmış gibi davranan, zerre saygı duymayan anneme karşı. İnanılmaz bir tahammülsüzlük var üzerimde. Abimle 15 günü geçti konuşmuyoruz annemin de hiçbir şeyden haberi yok. Abim kuzenlerimi de beraber götürmeme kızdı orda haklı ona dedm zaten haklısın diye. Ama tek gitsem de bi ton laf duyacaktım biliyorum. Onu bahane ettiğini onları götürmesem de kızacağını biliyorum. Bayramda muhtemelen gelecek yanımıza. Annemle kaldığım için. Büyük bir patlama yaşarım diye düşünüyorum. Çünkü anladım ki fena birkmişim ben yıllardan beni. Beni resmen boğmuşlar nefes alamıyormuşum ve bunun sebebinin onlar olduğunun bile farkında değilmişim. Onlara karşı kinle dolmuşum resmen baskıları, çocuk görmeleri yüzünden. Tavsiyeniz var mı böyle bir ani değişim geçiren oldu mu aranızda? Herkese karşı tahammülsüzüm.

Genişletmek için tıkla...