Hiçbir şeye yetişemiyorum.

Idrakyollariiltihabi

Nirvana
Kayıtlı Üye
2 Kasım 2013
7.796
37.040
748
Merhaba hatunlar
Benim 21 aylık, biraz değişik bir oğlum var. Bu biraz değişik yorumu da oğlum için koyabildigim teşhisin en yumuşak hali. Damarlarından annelik fışkıran kadınlar için şimdiden belirteyim, elbette oğlumu çok seviyorum.

İnanılmaz hareketli, evi dağıtmayı pek seven, nerede tehlikeli hareket varsa yapan, tüm eşyaları fırlatan, kafa atıp ısıran bir bebek. Neyse ki son günlerde biraz daha evcillesti. Kafa atma kuvveti dudak patlatmiyor şu günlerde. Parkeyi değil de halıyı isabet alıyor bir de.

Genetik geçişler yüzünden böyle olmuş olabilir tabi. Kendimden meydana gelmiş bir canlıdan çok normal olmasını beklemiyorum ancak ben çok yoruldum. Gerçekten yoruldum. Bir ara ses tonuma hakim olamiyordum. Neyse ki kendimi zor da olsa düzelttim. Şiddet görmedi ne benden ne babasından. Ancak neden bu kadar şiddete meyilli inanın anlamıyorum.

Yemek yapamıyorum. Ev zaten kalk gidelim diyor. Hiçbir şeyi tam manasıyla yapamıyorum. Dün farkında olmadan " Allah'ım su anda ölmek istiyorum lütfen" diye dua ederken buldum kendimi. Şimdi bunu okuyup "sikrit cicigin vir. Hiç cicigi ilmiyinlir nipsin" diye nasihat vermeye kalkacak arkadaşlar, lütfen rica ediyorum bana daha gerçekçi çözümler sunun.

Ne bileyim nasıl yetisiyorsunuz işlere mesela. Nasıl sabrediyorsunuz evin b.k gibi haline. Saçlarım yağdan parlayana dek duş alacak vaktim bile olmuyor. Hanı kişisel bakım hak getire.

Yaptığım şey her neyse daha iyisini yapabileceğimi düşünüp, bu hususta kendimi hirpaliyorum. Bunu deyince kafanizda mükemmeliyetçi bir şahıs canlanmasın. Çünkü benim mükemmeliyetçi yapım tembellik duvarına tosluyor. Düşüncede kalıyor, eyleme donusemiyor.

Sizden ricam, anlattığım özelliklere sahip bir bebekle yasamsal faaliyetleri nasıl yerine getirebilir, nasıl insana benzeyen bir tipe sahip olurum suallerine yanıt almak. Beynim durduysa benim çünkü. Ne yapayım daha erken mı kalkayim, ne bileyim hava ile mı besleneyim. Gerçekten köşeye sıkışmış hissediyorum kendimi.

Bu arada telefondan yazıyorum hatalar affola. En dipten not: oğluma otistik nedir bilmeden otistik mı bu diyen de oldu, hiperaktif kesin bu diye totosundan teşhis koyan da. Oğlum her oyundan çabuk sıkılan ve sürekli yeni şeyler isteyen bir çocuk. Canım sikilmasaymis o zaman iç sesiyle kafa atıyor işte sağa sola. Aynı anası.

Şimdiden her türlü oneriniz için teşekkürler.
 
Tam olarak empati kuramayacağım
Bir anne olarak değil ama abla olarak yorum yapabilirim
Kardeşimde küçükken tam anlattığın gibiydi
Sinirli
İnatçı
Kafasını bıkmadan devamlı yere vuran
Çerçeve cam kıran bir çocuktu
Annemler ne yapsalar olmadı
Herşeyden çabuk sıkılıyordu
Psikologada götürdüler
Şimdi bu yorumada negatif bakanlar olacaktır
Çareyi tüm hayatını sosyalleştirmekte buldular
Hem kreşe gidiyordu hem spora
Hafta sonu dansa
Aklına ne gelirse
Enerjisini oralarda atınca evdeki hali iyileşmişti
Zor biliyorum ama çokca sabırlı olmak gerekiyor
Şimdi dünya efendisi
Başarılı bir mühendis oldu
O çocuk bu çocukmu biz bile şaşırıyoruz bazen :)
Daha çok sabır daha çok sevgi daha çok aktivite diyorum
 
Hıh aynı benim oğlum. . 4 buçuk yaşında suan. 2 dakika oturduğunu hatırlamıyorum inanin. . Öyle daraliyorum ki bazen hickira hickira agladigim da çok oldu. .

Aktiviteler vs hiçbir işe yaramıyor. . Pedagoga da gittik. Yarım saat sadece onunla ilgilenin 35.dakika farkı göreceksiniz dedi ama yok oğlu yok. .

Takipteyim konuyu
 
Tam olarak empati kuramayacağım
Bir anne olarak değil ama abla olarak yorum yapabilirim
Kardeşimde küçükken tam anlattığın gibiydi
Sinirli
İnatçı
Kafasını bıkmadan devamlı yere vuran
Çerçeve cam kıran bir çocuktu
Annemler ne yapsalar olmadı
Herşeyden çabuk sıkılıyordu
Psikologada götürdüler
Şimdi bu yorumada negatif bakanlar olacaktır
Çareyi tüm hayatını sosyalleştirmekte buldular
Hem kreşe gidiyordu hem spora
Hafta sonu dansa
Aklına ne gelirse
Enerjisini oralarda atınca evdeki hali iyileşmişti
Zor biliyorum ama çokca sabırlı olmak gerekiyor
Şimdi dünya efendisi
Başarılı bir mühendis oldu
O çocuk bu çocukmu biz bile şaşırıyoruz bazen :)
Daha çok sabır daha çok sevgi daha çok aktivite diyorum

Ben çalışma hayatına ara verdiğim için şu an söylediklerinizi karşılayacak maddi gücüm maalesef yok. Rahatlıkla söyleyebilirim ki oğlum kreş yaşında değil. Kres de oğlumu kaldırmaz zaten. Daha çok hirpalanir buna eminim.

Daha 21 aylık ve aciktigini bile soyleyemiyor. Yine de onerileriniz için teşekkür ederim.
 
Senin oglunun kiz versiyonu vvar bnde:KK49: bn her gun bir oda belirliyorum o gun o odanin camlarini kapilarini avizesini vs herseyini temzliyorum kapatiyorum kapisini ama tabi erken kalkiyorum kizim uyuyor oluyor gceden de evi toplayip yatiyorum tabii yatisim 2 yi buluyor gunluk temzligini yemegini yap sonrada hergun bir oda temzle 3 5 gune biter temzligin kiyi kose gcedende evink topla camasirink vs as oyle yat bn oyle yapiyorum kafam rahat oluyor o zamn yoksa uyuyamiyorum:bicak:
 
Cok guzel ifade etmissiniz oncellikle:)
Benim de oglunuzdan daha buyuk oglum var.Sizi anlayabiliyorum zorlanma hususunda.
Ben yemek yapacaksam ya da bulasiklari yerlestirip ,cikarticaksam birlikte yapmaya calisiyordum.
Ev dagiliyor zaten topladiktan bes dk sonra ayni hali oluyor maalesef.
Simdi biraz daha kucuk olduklari icinde zararli seyleri anlamiyorlar.Siz yine de anlatirsaniz zaman gectikce anliyorlar.
Cizgi film izliyorsa ordan da hircin olabilir. ayrica 2 yasa kadar hic izletmemek gerekiyor diyor uzmanlar.
Havalar guzelken disari cikartirsaniz bol bol enerjisini atabilir.
Kolay gelsin.
 
Hıh aynı benim oğlum. . 4 buçuk yaşında suan. 2 dakika oturduğunu hatırlamıyorum inanin. . Öyle daraliyorum ki bazen hickira hickira agladigim da çok oldu. .

Aktiviteler vs hiçbir işe yaramıyor. . Pedagoga da gittik. Yarım saat sadece onunla ilgilenin 35.dakika farkı göreceksiniz dedi ama yok oğlu yok. .

Takipteyim konuyu

Ben çok düşündüm pedagoga götürmeyi. Çok küçük olduğu için erteledim şimdilik. Dün gece aralıksız bir saat ağladım, anlıyorum sizi. Bu durumu yaşamayanlar belki anlamazlar ama gerçekten caresiz hissediyorum...
 
Ben çok düşündüm pedagoga götürmeyi. Çok küçük olduğu için erteledim şimdilik. Dün gece aralıksız bir saat ağladım, anlıyorum sizi. Bu durumu yaşamayanlar anlamayacaklar lakin gerçekten caresiz hissediyorum artık...

Yani ben ilk 1 yılı saymazsak 3 buçuk yıldır arastirmadigim yapmadığım gitmedigim yer kalmadı. . Çabuk sıkılan sinirlenen bi cocuk. . Sinemaya götürdüm geçen hafta mutlu olmadı oysa ki çok istiyordu. Tiyatroyu da denedik ilgisi hep başka şeylerde. . Ben de ne yapacağımı artık şaşırdım. .

Okulda bile mutsuz bi cocuk
 
Senin oglunun kiz versiyonu vvar bnde:KK49: bn her gun bir oda belirliyorum o gun o odanin camlarini kapilarini avizesini vs herseyini temzliyorum kapatiyorum kapisini ama tabi erken kalkiyorum kizim uyuyor oluyor gceden de evi toplayip yatiyorum tabii yatisim 2 yi buluyor gunluk temzligini yemegini yap sonrada hergun bir oda temzle 3 5 gune biter temzligin kiyi kose gcedende evink topla camasirink vs as oyle yat bn oyle yapiyorum kafam rahat oluyor o zamn yoksa uyuyamiyorum:bicak:

Peki siz bunları yaparken küçük canavar ne yapıyor? Zira benimki ya tuvalet kağıdını klozet deliğine basket atıyor ya da insan üstü bir güçle düz duvara tirmanmaya çalışıyor.
 
Cok guzel ifade etmissiniz oncellikle:)
Benim de oglunuzdan daha buyuk oglum var.Sizi anlayabiliyorum zorlanma hususunda.
Ben yemek yapacaksam ya da bulasiklari yerlestirip ,cikarticaksam birlikte yapmaya calisiyordum.
Ev dagiliyor zaten topladiktan bes dk sonra ayni hali oluyor maalesef.
Simdi biraz daha kucuk olduklari icinde zararli seyleri anlamiyorlar.Siz yine de anlatirsaniz zaman gectikce anliyorlar.
Cizgi film izliyorsa ordan da hircin olabilir. ayrica 2 yasa kadar hic izletmemek gerekiyor diyor uzmanlar.
Havalar guzelken disari cikartirsaniz bol bol enerjisini atabilir.
Kolay gelsin.

Yok çizgi film ile zaman kaybetmez ki. Duramaz izleyecek kadar. Dışarı çıkınca da kendini ergen sanıyor. El birakma, koşup ardına bakmama vs. Çok zorlanıyorum dışarıda da. Acaba ergenliğe mı girdi ki.
 
Benimki de kız versiyonu. zarar vermiyor ama gözümü iki saniye ayırdığım anda nelerrr neler oluyor anlatamam. Uyku vakti kaçınca daha da çıldırıyo. Bulgur pirinç çorba su tuz çay şeker ne ararsan sadece yerde değil. Bazen bezin içine kadar girdiğini görüyorum:bicak:

İşte burada öğrenmek istediğim o yerdeki Pirincler nasıl pilava dönüşüyor. Çünkü ben yapamıyorum :)
 
İfade tarzınıza bayıldım, sizin kadar şiddet heveslisi olmasa da 9 aylık yürümeye başlayan, düz duvara tırmanan, 2 yaşına gelmeden 2 kere düşme sebebi ile hastanelik olan,günde atlattığımız kaza sayısını artık sayamadığım, 1 saatliğine bile kimsenin emanet olarak bakmak istemediği, Allah bağışlasın, 2 yaşında 1 adet oğlum var.

Öneriler işe yarar mı bilmem, mutlaka denemişsinizdir bir çok şey, kendi tecrübelerimden;
En buyuk yardımcım eşim. Zira çocuğa ikimiz harici kimse bakmak istemiyor, hem tehlikeli hemde yorucu buluyorlar. Eşim de durumu gördüğü için haftada bir kaç gün bir kaç saat alıp gidiyor. Bu süre benim ev temizlik ve bazen dondurucuya bir şeyler hazırlayıp atma sürem.

Bazen park, bazen halı sahada ikisi top oynamaya, bazen yüzmeye, bazen markete ama gidiyorlar... açıkçası bu gidişlerin dönüşü patlak dudak, yarık diz falan olabiliyor ama sanırım alıştık.

Kendi adıma da düzenimiz şu şekilde,
Sabah 9 gibi uyanıyor, saklambaç falan oynuyoruz, elini yüzünü yıkayıp, üst-bez değiştirmek 1 saat :)
10-10.30 gibi kahvaltı ama nasılını söylemesem daha iyi.
11 e kadar ben evde çamaşır asma, makinaya atma gibi basit onunda katılabileceği işler yapıyorum.
(Bulaşık makinasını boşaltmaya da yardımcı ve evde kırılmadık şeyimiz yok)
Ve iki elimiz kanda olsa 11 de dışarıdayız. Mümkünse açık hava ve enerjisini atacağı yerde.

Yeni yeni bir bisiklet alışma evresi var çakmaktaş gibi kullandığı o su ara en azından kendini hırpalarken benim oturduğum zamanı yaratıyor bana.
2-3 saat parktan sonra eve dönüyoruz (anne burada yarı ölü)
Bir şeyler yiyip öğle uykusuna yatıyor.
Ve 45-50 dakika zamanım oluyor, genelde yemek yapmaya gidiyor, çok yorgunsam dinlenme, duş, kişisel bakım...
Uyandığında yine koltuklara tırmanmalar vs... oğlum elektrik süpürgesine bayılıyor. Günde 15-20 dk dönüşümlü bir şekilde kullanıyoruz
(10 yıl garanti veren firma cok pişman, ortak kullanımdan beri 4 kere parça değişti)
Ve yemek yapıyorsam onun önüne de yiyeceği sevdiği şeyleri koyuyorum döke saca yiyor.
En azından 15-20 dakika oyalanmış oluyor
(Burada anne ıslak mendili icad edene cok dua eder)
Biraz Lego/boyama gibi şeylere ilgisi var, günde 1 saat kadar çizgi film izleme hakkı var ama tek başına asla oturmaz, bende onun yanındayım, vu sureler aktivite saati...
Akşam babası gelir bir saate yakın evi birlikte talan ederler, futbol, ebe, sobe ne kadar koşmalı şey varsa... bazı günler dışarı çıkarlar..
Yemekten sonra çoğu zaman 1 saatten uzun Kuvette oyun ve banyo, arkasından yatış...

**Kısacası ev işlerini birlikte yapmanın yolunu bulmak işinizi cok kolaylaştırır.
**baba olmazsa olmaz
**enerjisini mutlaka atacak bir kaç saat hareket alanına ihtiyacı var.
**ve hiç bir şey mükemmel olmak zorunda değil...
hiç kolay değil biliyorum, ama görmezden gelmeye bakın bazı şeyleri...
**temizlik için mümkünse yardımcı tutun hiç olmadı ütüleri verin kuru temizlemeye haftada 30-40 liraya Saadet :)
**

Tüm burada gördüğünüz gibi sosyal yaşam yok gibi görünüyor. Açıkçası onu şöyle çözdük, çocuklu aileler ile görüşüyoruz sadece desem yeridir... ve kesinlikle ya evde buluşuyoruz yada çocuklara uygun yerler seçiyoruz. Aksi durumda zaten rezil oluyoruz :)

Sabretmek konusunda herkes gibisiniz.hele de bazı günler uyumadığında dudaklarımı ısırarak kanattıgım oluyor.
Böyle anlarda kendimden 4-5 kat büyüklükte birinden nasıl tepki alsam ne hissederdim diye düşünüp sakinleşebiliyoru. :)

Uzun oldu ama belki yardımı dokunan bir şey çıkar aradan diye yazdım. Bir de merak etmeyin 20 aylık hali ile 23 aylık hali fark etti. Daha laftan anlar hale geliyorlar...
 
Peki siz bunları yaparken küçük canavar ne yapıyor? Zira benimki ya tuvalet kağıdını klozet deliğine basket atıyor ya da insan üstü bir güçle düz duvara tirmanmaya çalışıyor.
Bn temzlik yaparken bi yandan da ona şebeklik yapiyorum hem temzlik hem oyun birarada oluyor hem kendi isimi yetistiriyorum hem de kizimn gonlu oluyor bi deneyin faydasi eminim olacaktir
 
İfade tarzınıza bayıldım, sizin kadar şiddet heveslisi olmasa da 9 aylık yürümeye başlayan, düz duvara tırmanan, 2 yaşına gelmeden 2 kere düşme sebebi ile hastanelik olan,günde atlattığımız kaza sayısını artık sayamadığım, 1 saatliğine bile kimsenin emanet olarak bakmak istemediği, Allah bağışlasın, 2 yaşında 1 adet oğlum var.

Öneriler işe yarar mı bilmem, mutlaka denemişsinizdir bir çok şey, kendi tecrübelerimden;
En buyuk yardımcım eşim. Zira çocuğa ikimiz harici kimse bakmak istemiyor, hem tehlikeli hemde yorucu buluyorlar. Eşim de durumu gördüğü için haftada bir kaç gün bir kaç saat alıp gidiyor. Bu süre benim ev temizlik ve bazen dondurucuya bir şeyler hazırlayıp atma sürem.

Bazen park, bazen halı sahada ikisi top oynamaya, bazen yüzmeye, bazen markete ama gidiyorlar... açıkçası bu gidişlerin dönüşü patlak dudak, yarık diz falan olabiliyor ama sanırım alıştık.

Kendi adıma da düzenimiz şu şekilde,
Sabah 9 gibi uyanıyor, saklambaç falan oynuyoruz, elini yüzünü yıkayıp, üst-bez değiştirmek 1 saat :)
10-10.30 gibi kahvaltı ama nasılını söylemesem daha iyi.
11 e kadar ben evde çamaşır asma, makinaya atma gibi basit onunda katılabileceği işler yapıyorum.
(Bulaşık makinasını boşaltmaya da yardımcı ve evde kırılmadık şeyimiz yok)
Ve iki elimiz kanda olsa 11 de dışarıdayız. Mümkünse açık hava ve enerjisini atacağı yerde.

Yeni yeni bir bisiklet alışma evresi var çakmaktaş gibi kullandığı o su ara en azından kendini hırpalarken benim oturduğum zamanı yaratıyor bana.
2-3 saat parktan sonra eve dönüyoruz (anne burada yarı ölü)
Bir şeyler yiyip öğle uykusuna yatıyor.
Ve 45-50 dakika zamanım oluyor, genelde yemek yapmaya gidiyor, çok yorgunsam dinlenme, duş, kişisel bakım...
Uyandığında yine koltuklara tırmanmalar vs... oğlum elektrik süpürgesine bayılıyor. Günde 15-20 dk dönüşümlü bir şekilde kullanıyoruz
(10 yıl garanti veren firma cok pişman, ortak kullanımdan beri 4 kere parça değişti)
Ve yemek yapıyorsam onun önüne de yiyeceği sevdiği şeyleri koyuyorum döke saca yiyor.
En azından 15-20 dakika oyalanmış oluyor
(Burada anne ıslak mendili icad edene cok dua eder)
Biraz Lego/boyama gibi şeylere ilgisi var, günde 1 saat kadar çizgi film izleme hakkı var ama tek başına asla oturmaz, bende onun yanındayım, vu sureler aktivite saati...
Akşam babası gelir bir saate yakın evi birlikte talan ederler, futbol, ebe, sobe ne kadar koşmalı şey varsa... bazı günler dışarı çıkarlar..
Yemekten sonra çoğu zaman 1 saatten uzun Kuvette oyun ve banyo, arkasından yatış...

**Kısacası ev işlerini birlikte yapmanın yolunu bulmak işinizi cok kolaylaştırır.
**baba olmazsa olmaz
**enerjisini mutlaka atacak bir kaç saat hareket alanına ihtiyacı var.
**ve hiç bir şey mükemmel olmak zorunda değil...
hiç kolay değil biliyorum, ama görmezden gelmeye bakın bazı şeyleri...
**temizlik için mümkünse yardımcı tutun hiç olmadı ütüleri verin kuru temizlemeye haftada 30-40 liraya Saadet :)
**

Tüm burada gördüğünüz gibi sosyal yaşam yok gibi görünüyor. Açıkçası onu şöyle çözdük, çocuklu aileler ile görüşüyoruz sadece desem yeridir... ve kesinlikle ya evde buluşuyoruz yada çocuklara uygun yerler seçiyoruz. Aksi durumda zaten rezil oluyoruz :)

Sabretmek konusunda herkes gibisiniz.hele de bazı günler uyumadığında dudaklarımı ısırarak kanattıgım oluyor.
Böyle anlarda kendimden 4-5 kat büyüklükte birinden nasıl tepki alsam ne hissederdim diye düşünüp sakinleşebiliyoru. :)

Uzun oldu ama belki yardımı dokunan bir şey çıkar aradan diye yazdım. Bir de merak etmeyin 20 aylık hali ile 23 aylık hali fark etti. Daha laftan anlar hale geliyorlar...

Her satırıni büyük bir dikkatle okudum ve çok teşekkür ederim. Elektrik süpürgesine bayılma kısmı ortak noktamız. Benim oğlum aşık süpürgeye. Uyanınca ilk işi süpürgeye koşmak. Ancak ben rahat bir insan değilim. Biraz takintiliyim. Dışarıya çıkma konusunda çok haklısınız keşke yapabilsem. Her şey düzenli olsun diye o kadar takılıyorum ki dışarıya çok vakit kalmıyor. Belki enerjisini atsa daha sakin bir çocuk olacak. Gerçekten dediğiniz gibi üç ay bile fark ediyorsa bir nebze rahatlatacak bu beni.

Her onerinizi dikkate alıp tekrar teşekkür ediyorum.
 
Benimde 4 cocugum var en buyugu alti en kucugu bir yasinda dusun artik halimi...ucu kiz biri oglan bu arada yalniz sunu diyebilirim erkek cocugu cidden bir adet belami desem canavarmi desem soyletecek ifade edecek cumlem bile yok dusun artik halimi (en azindan benim oglum boyle)iki bucuk yasinda...akli fikri evi altust etmede,hani oyle koltuklarin uzerinde ziplayan ultra aktif bir cocuk degil oldukca agirbasli ama cok cok tehlikeli bir dakika bos kaldigi an evi havaya ucurabilecek kapasitede...nazi,kaprisi,hic birseyden tatmin olmayan bir cocukda degil (bu huylar genellikle kizlarda oluyor)ama oyuncak oynamaz,telefon tablet cizgifiln turu seyler nedir bilmez bu yuzden butun enerjisini olaganustu tehlikeli islere harcar,gerci son zamanlarda cok duruldu cunku evimiz bahceli ve butun gun bahcede eskisi kadar firlamaligi yok ,sanada tavsiyem her cocuk bir degildir ama mumkun mertebe disariya oynayabilecegi bir ortama cikar belirli saatlerde parklarda yuruyus yapmaniz veya onun parkta cocuklarla bile oynamasi azda olsa enerjisini atmasini saglar...ev konusuna gelince birak evin daginik olsun once kendini bu konuda kasma oldugu kadar yapicak birsey yok,mumkun mertebe pratik ol,planli ol bir gunde ev islerini yapmaya calisma ve sende tertipli ol benim en buyuk problemim bende daginigim aldigim bir seyi tekrar yerine koyma aliskanligim yok hal boyle olunca ev dahada dagiliyor ozellikle mutfagin duzenli tutmanin altin kurali bu...Allah kolaylik birde bol bol sabie versin ne diyeyim essekten dusenin halini yine essekten dusen anlarmis ben anliyorum seni :halay::KK15:
 
Yok çizgi film ile zaman kaybetmez ki. Duramaz izleyecek kadar. Dışarı çıkınca da kendini ergen sanıyor. El birakma, koşup ardına bakmama vs. Çok zorlanıyorum dışarıda da. Acaba ergenliğe mı girdi ki.
Bizim ufaklikta oyle hala disarida tutturmaz asla elini.
Ergen gibiler gercekten.2 yas sendromu zorluyor bayagi.
Ama cizgi film izleymiycek kadar hareketliyse pedagoga goturebilirsiz.
 
Benim de iki çocuğum var çalışıyorum, sadece c.tesi çocuklarla başbaşa evdeyim ancak çıldırmama, insanlıktan çıkmama yetiyor. O yüzdendir ki bütün gün çocuklarla yanlız geçirebilenlere hayranım.

Büyük kızım 5 yaşına girmek üzere, kafa atmalar, isirmalar, kendine, bize ve eşyalara zarar vermeleri bizde de var. Az buzda değil. Tutturmalar, o kadar çok ki bütün mahalleye rezil oluyoruz.

Nasıl baş ediyorsun dersen en büyük şansım işim. Orada dinleniyorum, arkadaşlarla kafa dağıtıyorum. Öğle aralarimi mutlaka değerlendiriyorum. Esimle paslasiyoruz. O da ben de arkadaşlarımızla takılabiliyoruz. İşe gitmek beni motive ediyor. İster istemez duşa girmek,makyaj yapmak durumundayım ve bunlar beni dik ve mutlu ediyor.

Bu arada cocuklarimin ikisi de krese gidiyor , kesinlikle tavsiye ederim.
 
Back
X