- 14 Ağustos 2015
- 1.319
- 1.021
- 133
Çok teşekkürler
Çok teşekkürlerCok sevindim hersey gönlünüzce olsun
Babam çalışıyor 56 yaşında o yüzden komple götüremem ama dönem dönem tabiki gelecek uzun uzun da kalır inşallah :)Boğa burcu olarak aidiyet duygumuz çok yüksek
Sizi çok iyi anlıyorum. Oraya gidince de zorlanacaksiniz babanızı da goturseniz
Arkana bakma kac bacim.Merhabalar,
Son konumda da bahsetmiştim belki hatırlayanlarınız vardır, yurtdışına taşınma ihtimalim vardı kendi şirketimin Hollanda şubesi ile görüşmelerim vardı. Olumlu döndüler, dün sabah kontratımı da yolladılar. Anlaşamadığımız bir iki konu vardı onları da halletmişler. Maaş da beklediğim gibi. Her şey iyi yani. Yıllardır, hayatımın bir döneminde bir süreliğine yurtdışında yaşamak istiyordum ben.
Fakat aldı beni korkular, kaygılar… Böyle tepki vereceğimi beklemiyordum. Babamı yalnız bırakacağımı düşünüp ağlıyorum (annem 2 sene önce vefat etti, kardeşim de erasmusa gidiyor ama o dönecek 8 ay sonra)
Dün elim ayağım zangır zangır gezdim tüm gün. Bugün de anksiyetik haller ve ağlamalar arasında gidip geliyorum. Yani sevinemedim anlamadım. “Oley be gidiyorum” diyemiyorum.
Sizce normal mi bu durumum?
Acaba içten içe istemiyor muyum?
Böhö.O hissi biliyorum ben
Ona vicdan deniliyor. Babanızı geride bırakmak vicdanınızı rahatsız ediyor.
Sizin yerinizde ben olsam gidebilir miydim, hayır.
Ama size bütün kalbimle gitmenizi öneririm.
Burası yaşanacak bir yer olmaktan çoktan cıktı.
Ben yengeç burcu insanıyım. 5 sene önce evlenirken havlumu nereye astıysam ayni yere asarim. Ben değişiklikten hazzetmem.
Bu sebeple bu coğrafyada degilde avrupanın kuzeyinde doğmuş olsaydım, iddia ediyorum ki bunun kıymetini bilirdim. Ama şimdi 30 sene burda yaşadıktan sonra bu kadar köklü bir değişiklik yapamazdım sanirim.
Lütfen gidin.Gidin ve arkanıza dahi bakmayın.
Babanız dert olmasın . Turist vizesi ile gelip 3 ay sizinle kalır. Sonrasinda da kardeşiniz geliyormuş zaten.
Bol şanslar dilerim. Yolunuz açık olsun
Vicdansızlık değil. Hayatınızı kurtarmak bence.Böhö.
Ben olsam gidebilir miydim hayır kısmına kalbim buruldu.
Vicdansızlık mı gitmek sizce?
Oraya gitmesem elbet bir gün evleneceğim belki de başka bir şehirde yaşamak üzere evleneceğim O da aynı şey olmayacak mı
Babanızdan sizinle gelemez mi peki. Bir arkadaşım da benzer durumlarla reddetti ama cok pişman olacak.Merhabalar,
Son konumda da bahsetmiştim belki hatırlayanlarınız vardır, yurtdışına taşınma ihtimalim vardı kendi şirketimin Hollanda şubesi ile görüşmelerim vardı. Olumlu döndüler, dün sabah kontratımı da yolladılar. Anlaşamadığımız bir iki konu vardı onları da halletmişler. Maaş da beklediğim gibi. Her şey iyi yani. Yıllardır, hayatımın bir döneminde bir süreliğine yurtdışında yaşamak istiyordum ben.
Fakat aldı beni korkular, kaygılar… Böyle tepki vereceğimi beklemiyordum. Babamı yalnız bırakacağımı düşünüp ağlıyorum (annem 2 sene önce vefat etti, kardeşim de erasmusa gidiyor ama o dönecek 8 ay sonra)
Dün elim ayağım zangır zangır gezdim tüm gün. Bugün de anksiyetik haller ve ağlamalar arasında gidip geliyorum. Yani sevinemedim anlamadım. “Oley be gidiyorum” diyemiyorum.
Sizce normal mi bu durumum?
Acaba içten içe istemiyor muyum?
Kesinlikle vicdansizlik degil. Babanız ne düşünüyor girmenizle ilgili merak ettimBöhö.
Ben olsam gidebilir miydim hayır kısmına kalbim buruldu.
Vicdansızlık mı gitmek sizce?
Oraya gitmesem elbet bir gün evleneceğim belki de başka bir şehirde yaşamak üzere evleneceğim O da aynı şey olmayacak mı
Normalde sorunlu sevgililer eşler için söylediğimiz sıralamayı sizin için söylemek istiyorum:
Kaç kaç kaç kaççç
bence de doğru bakış açısı bu, bugün bekarsınız ama ilerde evlenip evden ayrılma ihtimali yüksek ve ülkemizde de yaşamak evliler için sanki x2 daha zor. gidin, çok olmazsa, alışamazsanız dönersiniz ama gitmezseniz hayat boyu pişmanlıkla ve kendinize karşı vicdan azabıyla yaşar durursunuz. ben evliyim ve 2 çocuk var. özellikle çocuklarım için gitmek istiyorum ama eşim asla konfor alanından ayrılmayı göze alamadığı için kesinlikle kabul etmiyor. yaşayamadıklarına pişman olmaktansa, yaşayıp görmeyi denemeyi isterdim ben olsam.Böhö.
Ben olsam gidebilir miydim hayır kısmına kalbim buruldu.
Vicdansızlık mı gitmek sizce?
Oraya gitmesem elbet bir gün evleneceğim belki de başka bir şehirde yaşamak üzere evleneceğim O da aynı şey olmayacak mı
bence de doğru bakış açısı bu, bugün bekarsınız ama ilerde evlenip evden ayrılma ihtimali yüksek ve ülkemizde de yaşamak evliler için sanki x2 daha zor. gidin, çok olmazsa, alışamazsanız dönersiniz ama gitmezseniz hayat boyu pişmanlıkla ve kendinize karşı vicdan azabıyla yaşar durursunuz. ben evliyim ve 2 çocuk var. özellikle çocuklarım için gitmek istiyorum ama eşim asla konfor alanından ayrılmayı göze alamadığı için kesinlikle kabul etmiyor. yaşayamadıklarına pişman olmaktansa, yaşayıp görmeyi denemeyi isterdim ben olsam.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?