Allahım sınıftan bi çocuktan hoşlanıyorum.ama malesef bi huyum var hoşlandığım biriyle hayatta konuşamam.pek konuşmuyoruz sınıfta,ancak sabahları bi günaydın o kadar.ki ben onu bile söylemekte zorlanıyorum.onunla karşılaşınca hiç bişey gelmiyo aklıma bi günaydın demeyi bile unutuyorum.ancak o bana günaydın deyince ben de ona diyebiliyorum.offf ona biraz daha yakınlaşmak,biraz daha konuşmak istiyorum ama çok çekingenim yaa.bugüne kadar hoşladığım kimseye yaklaşamadım.ancak karşı taraftan bi adım gelirse ben de bi adım atabiliyorum.bunu aşmam gerek ama offffff nasıl aşıcam bilmiyorum