- 4 Ekim 2021
- 203
- 216
- 18
- 38
- Konu Sahibi SagYanimSolYanim
- #161
Hepinize iyi akşamlar güzel kadınlar..Ben gerçekten böyle güzel güçlü kadınlarımızla çok gurur duyuyorum. Yorumlarınız için tek tek teşekkür ediyorum
Hiç mecalim yok iki gündür yataktan çıkmak istemiyorum ama sizi cevapsız bırakmak istemedim.
Ben inanmıştım hiç inanmadığım kadar. Bu sefer başaracaktım. Kendimi göklerde kuş gibi hissediyordum.Maddiyatsizlik hiç koymadı bana çünkü içimdeki yıllardır hissetmedigim o umut huzur her şeye bedeldi..
Annemin ısrarıyla işten çıkmak zorunda kaldım.
Eşim de sen nasıl psikolojisi iyi olmayan annene çocukları emanet edersin başlarına bir şey gelse sorumlusu sensin diyip duruyordu.Yani aldılar yine hayatımın kontrolünü ellerine.. Ev sahibi de çıkın diyince. Başka çarem kalmadı pes ettim. Sanki cenazemi getirdi bu eve.. İçimden her şeyimi söküp aldılar. Onca savaşım umudum iki aylıkmış. Diyorum neden ya neden hiç mi görmedi annem emeklerimi? Benim için kolay mıydı yuvamı bırakmak iki çocukla tekrardan başlamak ama ben yapacaktım her şeyi yoluna koyacaktim. Paraysa para başka evse başka ev..Bı kaç ay destek olmadı.Ben evden cikarken sarıldı annem ağladı elimi bile oynatmadim.. Telefonlara çıkmıyorum..Ama her şerde bı hayır vardır derler ya bende şunu görmüş oldum annemin kapısında bana bı hayat yok..Bu adamin da ekmeğine yağ sürdü malzeme verdi. Dedim anne sokağında sürünsem ben evine girmicem.Yine de canı sağolsun annemdir belki ben bı daha tek bir derdimi anlatmicam ama ben ona hala evlat olmaya devam edicem..
Ne olduğunu bilmediğim bı umudum var hala nerden geliyor bu umut bilmiyorum ama bı gün bı mucize olacak sanki..Bir günde olsa işte hayat bu nefes almak bu dicem..Dua edenler de destek olanlar da en kısa zamanda bı güzellik yaşasınlar



Ben inanmıştım hiç inanmadığım kadar. Bu sefer başaracaktım. Kendimi göklerde kuş gibi hissediyordum.Maddiyatsizlik hiç koymadı bana çünkü içimdeki yıllardır hissetmedigim o umut huzur her şeye bedeldi..
Annemin ısrarıyla işten çıkmak zorunda kaldım.
Eşim de sen nasıl psikolojisi iyi olmayan annene çocukları emanet edersin başlarına bir şey gelse sorumlusu sensin diyip duruyordu.Yani aldılar yine hayatımın kontrolünü ellerine.. Ev sahibi de çıkın diyince. Başka çarem kalmadı pes ettim. Sanki cenazemi getirdi bu eve.. İçimden her şeyimi söküp aldılar. Onca savaşım umudum iki aylıkmış. Diyorum neden ya neden hiç mi görmedi annem emeklerimi? Benim için kolay mıydı yuvamı bırakmak iki çocukla tekrardan başlamak ama ben yapacaktım her şeyi yoluna koyacaktim. Paraysa para başka evse başka ev..Bı kaç ay destek olmadı.Ben evden cikarken sarıldı annem ağladı elimi bile oynatmadim.. Telefonlara çıkmıyorum..Ama her şerde bı hayır vardır derler ya bende şunu görmüş oldum annemin kapısında bana bı hayat yok..Bu adamin da ekmeğine yağ sürdü malzeme verdi. Dedim anne sokağında sürünsem ben evine girmicem.Yine de canı sağolsun annemdir belki ben bı daha tek bir derdimi anlatmicam ama ben ona hala evlat olmaya devam edicem..
Ne olduğunu bilmediğim bı umudum var hala nerden geliyor bu umut bilmiyorum ama bı gün bı mucize olacak sanki..Bir günde olsa işte hayat bu nefes almak bu dicem..Dua edenler de destek olanlar da en kısa zamanda bı güzellik yaşasınlar


