Merhaba hanimlar,
Bu konuyu kafamla konusmaktan yoruldugum icin aciyorum.
Allah herkesin evladini bagislasin oncelikle, isteyenlere tez vakitte nasip etsin, dogurmus buyutuyor olanlara da selamet versin.
Benim iki evladim var.
Iki hamileligimde de annem burnumdan getirdi, ozellikle ikincisinde..
Neden hamile kaldin ki?
Nasil bakacaksin?
Aptal misin sen bu sorumluluk alinir mi?
Devam et isinde calis, cocuk senin neyine vs..
Ikinci hamileligimde ayilip bayildi haftalarca benimle konusmadi.
Sebebi ise guya beni dusunuyormus.
Neyse..
Cok sukur dayimin esi hamile kaldi tedavi surecinden sonra, zaten hep dualarimdaydilar, inanin cok sevindim.
Gecen gun annem beni aradi, salya sumuk agliyor, yengen hamile mujde diye..
Yengemle yasitiz bu arada, dayimla aram 5 yas.
Cok sevindim cok..
Saglikla alsin kucagina dedim.
Ama annemin benim o gunlerimi burnumdan getirisi aklima geldi ne yalan soyleyim.
evlatlarimin anasi babasi belli, kimseye minnetsiz buyutuyorum, kimseye yukum yok.
Annemi gormeyeli 2 sene, kayinvalidemi gormeyeli 8 ay oldu, yani kimsenin basina cocuk atmadim darladim, hep kendi yagimda kavruldum.
Bir kere of demedim cocuklarim bana nimet emanet dedim.
Kendimi bi tuhaf hissediyorum, icim anneme karsi oyle buruk ki..
Sanki ben agac kovugundan mi ciktim diyorum.
Yazip rahatlamak istedim.
Okuyanlara tesekkur ederim.