içim yanıyor...

blackk_swan .!.:

o kadar çok böyle sorunlar okuyorum ki artık evlilikten de soğudum. evlenmeden önce bu insanı iyi tanımadınız mı? ailesine olan düşkünlüğünü o zamanlar size de gösteriyor muydu? ben şuna çok inanmıyorum. evlenene kadar mükemmel insan, ama evlendikten sonra bambaşka biri, ilgisiz sevgisiz. kişi, flört nişanlılık vs dönemlerinde mutlaka sinyaller veriyor. ama işte hep seviyorum o da beni seviyor diye evleniyorlar, küçük sorunlar görmezden geliniyor, sonra da böyle yıkılan yuvalar bir bir artıyor. oratada iki çocuk var, hemen boşanmayı düşünmeyin. ama şiddet uygulamış bunun arkası gelecektir. size değer vermeyen bir insanla sırf çocuklar babalarını evde istiyorlar diye bir hayat sürmek yazık günah değil mi size.. o çocuklar sağlıklı mı olacak sanki evde anneye değer vermeyen bir babayla?

Genişletmek için tıkla...

feministim .!.:

ben 10 yıllık evli 2 çocuklu çalışan bayanım.evlendiğim günden itibaren eşimin evlendiğim beni seven insan olmadığını anladım ama kabullenemedim.ailesi herşeyi ben ise evinin hizmetçisi çocuklarının bakıcısıyım.ailesi çok kıskanç.ilk zamanlarda evimize gitmemize bile sinirleniyorlardı.ayrıca gelin onlara hizmet etmeliymiş.kaynanam kendisi eşinin ailesine toplam bir yada iki defa gitmiş ama benim hergün gidip hizmet etmemi istedi.ben bu sürece iki yıl katlandım.tavrımı koyunca eşimi kışkırtmaya başladı.eşim zaman zaman şiddete başvurdu..ailesi evlenirken maddi manevi hiç destekte bulunmadı biz evlendiğimiz andan itibaren hep borçla harçla idare ederek geçinmeye çalışıyoruz.annesi ve kız kardeşleri bu haldeyken kendi kıyafet,kozmetik.....vs ihtiyaçlarını,harçlıklarını eşimden gizli şekilde alıyorlar.eşim benim banka kartımı kavga ederek alıyor hesap sorduğumda kavga çıkarıyor.ev işlerinde yardımcıolmuyor en küçük yardımınıda günlerce başıma kakıyor.çocukların bakımında da yardımcı olmuyor.ailesiyle son yıllarda görüşmemeye başladım.görüşmediğim için bana soğuk davranıyor.ama dışarda çok iyi bir eş mükemmel bir baba.sabrım taştı dayanacak gücüm kalmadı.dırdır sevmezken son bir iki aydır dırdır etmeye başladım. ama etmemek mümkün değildi.geceleri sürekli ağlayan uyumayan bir bebek sabah güzellik uykusundan ancak işe gitmeden bir saat önce[10:30], uyanıp çayını kahvesini keyfince içen bir eş,ilgi isteyen bir çocuk ,iş hayatı,ev işi ......üstüne şiddet.artık bitti deyip evden çıktım.iki aydır ayrı yaşıyorum.ben ailemin yanında oailesiyle.çocuklar babalarını istedikleri zaman görüyorlar.o yaptıklarını kabullenmiyor.boşanmayıda kabul etmiyor.ne düşüneceğimi bilmiyorum.çocuklarıma böyle bir baba seçtiğim için pişman ve mutsuzum.ama onlar babalarını istiyor....

Genişletmek için tıkla...

manuela333 .!.:

Pekı esın hatalarının farkındamı ozur dıledımı pek pısman gıbı gelmedı bana kaybetme korkusu yok galıba bu adamın

Genişletmek için tıkla...

blackk_swan .!.:

kendimle çeliştim. hem ortada iki çocuk var hemen boşanmayı düşünmeyin diyorum hem de o çocuklar böyle bir ortamda sağlıklı olurlar mı diyorum. ama bir yuvayı yıkmak hiç kolay değil. içim sızlıyor duyunca. o yüzden iki seçeneği de düşündüm.

Genişletmek için tıkla...

feministim .!.:

ben 10 yıllık evli 2 çocuklu çalışan bayanım.evlendiğim günden itibaren eşimin evlendiğim beni seven insan olmadığını anladım ama kabullenemedim.ailesi herşeyi ben ise evinin hizmetçisi çocuklarının bakıcısıyım.ailesi çok kıskanç.ilk zamanlarda evimize gitmemize bile sinirleniyorlardı.ayrıca gelin onlara hizmet etmeliymiş.kaynanam kendisi eşinin ailesine toplam bir yada iki defa gitmiş ama benim hergün gidip hizmet etmemi istedi.ben bu sürece iki yıl katlandım.tavrımı koyunca eşimi kışkırtmaya başladı.eşim zaman zaman şiddete başvurdu..ailesi evlenirken maddi manevi hiç destekte bulunmadı biz evlendiğimiz andan itibaren hep borçla harçla idare ederek geçinmeye çalışıyoruz.annesi ve kız kardeşleri bu haldeyken kendi kıyafet,kozmetik.....vs ihtiyaçlarını,harçlıklarını eşimden gizli şekilde alıyorlar.eşim benim banka kartımı kavga ederek alıyor hesap sorduğumda kavga çıkarıyor.ev işlerinde yardımcıolmuyor en küçük yardımınıda günlerce başıma kakıyor.çocukların bakımında da yardımcı olmuyor.ailesiyle son yıllarda görüşmemeye başladım.görüşmediğim için bana soğuk davranıyor.ama dışarda çok iyi bir eş mükemmel bir baba.sabrım taştı dayanacak gücüm kalmadı.dırdır sevmezken son bir iki aydır dırdır etmeye başladım. ama etmemek mümkün değildi.geceleri sürekli ağlayan uyumayan bir bebek sabah güzellik uykusundan ancak işe gitmeden bir saat önce[10:30], uyanıp çayını kahvesini keyfince içen bir eş,ilgi isteyen bir çocuk ,iş hayatı,ev işi ......üstüne şiddet.artık bitti deyip evden çıktım.iki aydır ayrı yaşıyorum.ben ailemin yanında oailesiyle.çocuklar babalarını istedikleri zaman görüyorlar.o yaptıklarını kabullenmiyor.boşanmayıda kabul etmiyor.ne düşüneceğimi bilmiyorum.çocuklarıma böyle bir baba seçtiğim için pişman ve mutsuzum.ama onlar babalarını istiyor....[/QUOTEböyle bir evlilik kimseyi mutlu etmez canım böyle yaşamak çok zor...boşanmayı kabul etmiyor diye boşanamıycakmısın.sen boşa ister kabul etsin istemezse etmesin.kolay kolay kimseye boşan demem ben...kendim içinde sorunlar çözülsün evlilik kurtarılsın tarafındayım.ama evlilikse kurtarılsınseninkisi evlilikten çok ömür törpülemek.bir an önce kendini kurtarman lazım diye düşünüyorum.bu durumda beyefendinin rızası olmazsa boşanamıycakmısın yani.bedava hizmetçilik bu evlilik değil.

Genişletmek için tıkla...