içimde birikenler...

Anlatsam mı anlatmasam mı bilemedim.Üzerinden epey zaman geçmesine rağmen aklımı karıştırıyor. Bayadan beri aklıma gelmiyordu.Son bir kaç gündür aklımdan çıkmamaya başladı.Çocukluk döneminde içine kapanık biriydim.Bundan mıdır bilmem okul ortamında dışarıda hep baskı yaşadım.O dönemlerdi. Evimizin önünden geçen oyuncak,çiçek,iplik,boncuk gibi şeyler satan yaşlı bir adam geçerdi.Annem ve komşular birşeyler alırlardı.Bende yanlarında bakardım.O da beni sever torununa benzediğimi söylerdi.bir gün dükkanında bana oyuncak çiçek yapmayı öğreteyim dedi ilk başlarda yok felan dememe rağmen ısrar ederdi.Birgün tamam dedim.ve okul çıkışı dükkanına gittim. ilk başta öğretiyor gibi yaptı.Küçük bir dükkandı. sonra birden taciz etmeye başladı.zorla da olsa kaçtım çok korkmuştum.eve geldiğimde birşey diyemedim kimseye. ertesi gün okula giderken saklanarak gidiyordum.karşıma çıktı.elinde o güne ait görüntülerimin olduğunu söyledi ve gelmezsem bu görüntüleri herkese gösterecem dedi. bende kendimi mecbur hissedip kimse görmesin diye istediğini yaptım.Öyle birşey ki hergün karşıma çıkıyordu.artık takıntı haline gelmişti. sürekli mektuplar ve tehditlerle taciz ediyordu.ben kaçtıkça daha da üstüme geliyordu. en son mektubu annem gördü tabi 7 sene sonunda hala anlatamadım sadece mektuplar yazdığını söyleyebildim.o da polise vereceğim dedi bunu duymuş olucak ki o günden sonra bir daha görmedim. şuan 23 yaşındayım ve yeni sözlendim. kafamı karıştırıyor bu durum nasıl çözecem bilmiyorum.

Herşeyden önce suçluluk duygusunu at bu yaşanan senin suçun degil. O anda yapman gereken en doğru şeyi yapmışsın korkmuşsun ve o şekilde davranmak mecburiyetinde kalmışsın. Bu yaşta yapsaydı zaten müsade etmezdin. Maalesef o tür şeyler ülkemizde çok yaşanıyor ve söyleyemiyorsun. Unutmaya çalış ama bence uzman desteğiyle yap bir psikoloğa görün yoksa içinde büyüdükçe büyüyecek.

doğru diyorsunuz. teşekkür ederim.