Merhaba arkadaslar,ben 27 yasındayım.ogretmenım.foruma uye olalı bırkac gun oldu.sıteye henuz pek hakım degılım.konuyu dogru yere mı actım emın degılım.ama sızlerle bır derdımı paylasmak ıstıyorum.bu yasıma geldım,ıcımde hala bır evlenme ıstegı yok.aılemın en kucuk cocuguyum.gayet tutucu bır aılede yetıstım.abılerım ozellıkle kucukken bıle benı mahalledekı erkek cocuklarla konusturmazlardı.onlar her haltı yerken,butun aılenın namusu benım omuzlarımdaydı.mahalledekı oglanlar abılerımın korkusuna bana yaklasamadıklarından 'sut kızı'derlerdı.dugunlere gıttıgımızde,arkadaslarım cagırır,annem asla ızın vermez,benı yanından ayımazdı.erkeklı lıseye gıtmeyeyım dıye annem,basarılı bır ogrencı olmama ragmen benı anadolu lısesı sınavlarına bıle sokmadı.tuttu elımden kız meslege yazdırdı..anlayacagınız erkeklere karsı sındırıldım.sımdı gelınlık gıymeyı,mutlu olmayı ozensem bıle bır erkekle aynı evı paylasma ıstegım hıc yok...