kızlar bunu buraya yazmak,birileriyle paylaşmak benim içimi çok rahatlatacak. kendimi inanılmaz berbat hissediyorum. ailemle aram kötü. başkalarına karşı çok yapıcıyım ama aileme gelince sürekli sinirliyim. annem bana senin içinde sadece nefret var. onun haricinde ne sevgi ne huzur var diyor. erkek arkadaşımla iyiyiz. ne çok üstüme düşüyor ne de ilgisiz. aslında birlikte mükemmele yakınız da diyebilirim. ama benim içimde bana ters olan bir şey var. içimde bir şeyler var ve hep kendimi kötü hissetmmeme neden oluyor. ilişkimiz 2 ay oldu daha. okullar varken her sabah okula giderken ve her okul dönüşü görüşürdük. sürekli tellefonla konuşurduk. arkadaşlarım zamanla sıkılacaksınız her gün görüşmeyin derdi. hayır sıkılmayız derdim. ve şu an ikimizde sıkılmadık. ben sıkılmadım. ama o da sıkılmadı. öyle hissediyoorum çünkü beni eve bırakmak istemyor. hep yanında olayım istiyor. benim için ailesini karşısına alabiliyor ailesini ve arkadaşlarını. tamaam uzattım. bu konu da hiç bir sorunumuz yok. ama bir şeyler var ki ben huzurlu değilim. sadece yatmak istiyorum. televzyon izleyen biri değilim. eskisi kadar kitapta okumuyorum. telefonuma ailem el koydu. internette sıkıyor facemi bile kapattım. her şey boş geliyor. sadece uzanayım ve boş boş düşüneyim istiyorum. çok kötüyüm kızlar. evden dışarı çıkmak istemiyorum. alışveriş yapmak bile istemiyorum. bi de saçma sapan rüyalar görüyorum. kuzenimin eşiyle birlikte olduğumu gördüm birkaç gün evvel. kesinlikle böyle bir şey yok böyle bir hisse bile sahip değilim. ama kuzenimle karşılşınca berbat bi suçluluk hissediyorum. ve bu rüyayı tam 5 gece üst üste gördüm. geçen günde sevgilimin başkasıyla zorla evlendirildiğini gördüm. ve evleneceği kişinin kafasında porselen tabak kırıp onu ayaklarımla ezip kafasını kapıya sıkıştırdım. ve evleneceği kişinin cin olduğunu öğrendim. rüyalarımda sürekli cin, kötü kalpli insanlar ve benzer şeylerden kaçıp cama gidiyorum. atlayacağım zaman ise rüyadan sıçrayarak uyanıyorum. 4. katta oturuyoruz ve artık camlara yaklaşamıyorum. düşecek gibi hissediyorum inanın bu cin konusu içimi ürpertiyor. geceleri sabah ezanı okunmadan uyuyamıyorum ve gözlerimi uyumak için ne zaman kapatsam bir ses geliyor bi yerimde bi dokunuş hissediyorum. ya öyle yada bana öyle geliyor bilemiyorum ama yatağım titriyor kalp atışımdan. inannın abartmıyorum. çok huzursuzum. hiçbbir şey keyif vermiyor. yok olmak istiyorum. ne yaşamak ne ölmek. sadece yok olmak. o kadar yorgun,bitkinim ki. her gece sabah ezanında yatıp 8-9 da uyanmaktan bıktım. yoruldum. uyuyamıyorum bile. içimde sadece nefret var. belki hiçbir şey demiyeceksiniz bana. ama sadece yazdıklarımı okumanız, sesimi birilerinin duyması bile biraz olsun rahatlamama neden olacak