içimdeki çocuk ölüyor...

ilk-nur

Oglum ile yeniden dogdum..
Kayıtlı Üye
19 Ağustos 2014
308
139
83
33
evet yanlış okumadınız..
24 yaşında cıvıl cıvıl kendine özen gösteren biri idim..
ama artık değilim neden olduğunu düşünmeye bile üşendim ..
esimle severek hatta çok severek evlendik hala da çok seviyorum 60 kilo ile tanıstım 2 yıl da 75 kilo oldum kendimi saldıkça salıyorum..
hadi fiziği falan geçtim sporla diyete başladım onu çok takmıyorum. kendime kızıyorum ben..
esimden önce çok cıvıl cıvıl arkadaş cevresi çok olan gezip tozmayı seven bi genç kızdım. esimden sonra ona bağlıyorum çünkü esim de farkında çok çok değiştim.
esim bilgisayar oyunlarına bağımlı evlendik ben de ona uyum sağladım her konu da sadece bu konuda da değil tüm arkadaşlarımı uzaklaştırdım kendimden
eşim çok kıskanç tanıstığımızdan beri kimse ile görüşmüyorum kendim de kabullenmiştim ilk başlarda eşim yetiyordu bana sadece onla olmaktan mutluydum gerçekten ama bunalmısım ve içimdeki çocuğu öldürmüşüm farkında olmadan..
dün eşim bi kaç hafta uzaklaş benden istersen ben sana iyi gelmiyorum sen benle tanısmadan önce kendine ii bakardın kendini severdin mutluydun kitap okurdun gezerdin aktivitelerin vardı ben sebep oldum seni kısıtladım sanırım ve karar verdim istediğin gibi gez toz biraz benden uzaklaş kendini toparla dedi..
hiç böyle düşünmemiştim. ama doğruydu söyledikleri..
birbirimizi seviyoruz mutluyuz da ama monotonlaştık hiç bisi yapmıyoruz hem borçlardan dolayı hem esimin isinin yoğunluğundan dolayı hemde içimizin çürümesinden sanırım...
bir hafta izinliydim ve tüm hafta boyunca bir bardak yerinden kaldırmadım ne temizlik ne baska bisi koca bir hiç ..
sadece oyun oynadım ve dizi izledim o kadar ..
çok iğrenç bi durumdayım.
psikolojim gerçekten bozuk farkındayım.
çocuğumuz da olmuyor 1,5 yıldır çok istememize rağmen o da beni çok etkiliyor.. çocuklardan nefret eder gibi oldum benim çocuğum olmuyor diye sanırım çocuklu kadınlardan çocuk lafından herseyinden nefret eder oldum.
napmalıyım nasıl düzelcem hiç bir fikrim yok yardım edin bana..
lütfen......
 
Olur böyle çöküntüler , üzmeyiniz karamsarlığa kapılmayınız.Maneviyata yönelmeni tavsiye ederim.Başta benim gibi hatalar yapmıssın eşini hayatının merkezi yapmış diğer çevreni çemberin dışında tutmuşsun .Ama halen geç değil arkadaş edin ,dost edin .Hatta gün yap evde arkadaşlarını çağır.Acil sosyalleşmen lazım daha fazla karamsarlığa kapılmamam için.
 

canım çok çok haklısın ama arkadas edinemem çalışıyorum memurum ama sıfır.. zaten zor arkadas edinirim güvenemem artık kimse ile zevk alamıyorum kimse ile muhabbet edemiyorum insanlar da yaklaşmıyor bu yüzden bana öcü gibiyim ama ciddi ciddi yüzüm hep asık bi muhabbetim yok kim napsın ki benimle arkadaş olup..
esim konusunda çok haklısın büyük bir hata yapmısız ama bana çok geç gibi hersey için..
ailecek görüsecek arkadaşımız da yok isin kötüsü esimin de 3 tane arkadası var ikisi evli çok nadir görüsüyoruz onlarla da ya bilmiyorum napcam ben napmalıyım kendime nasıl gelicem
sen nasıl aştın bu konuyu?? yardımcı ol bana lütfen.
ha bu arada maneviyata değineyim bir de eskiden namazımı kılardım kuranımı okurdum simdi namazı geçtim aksamları yatmadan okuduğum sureler vardı onları bile unutup okumuyorum sıfır maneviyat ...
deli olcam! kendimden tiksiniyorum
 
Zaman zaman çöküntülerim oluyor başka bi şehirdeyim ailemden uzak , geçmişimden uzak.ÖRN:bekarken şirket yemeklri olurdu eşim gitmemi istemezdi, arkadaşımla buluşayım burnumdan gelirdi.Onun isteklerine göre yaşamımı kurdum.Baktım o kadar yalnızım ki, sorguladım günlerce.Başıma birşey gelse arayacagım kimsem yok, cebimde 5 kuruş param yok.Savaş ilan ettim eşime.Anlatım ruh halimi ne düşündüğümü ne yapmak istediğimi.Yeri geldi anladı , yeri geldi anlamadı , herşeyi göze aldım birazda evlilik oturunca o da artık baskılardan geçti mutlu olmam için elinden geleni yaptı. Şimdi iş dolayısyla eşim şehir dışında artık karışmıyor, çalışıyrum sosyal çevremde var bir sıkıntım kalmadı.Bunaldıgım zamanlar dua okurdum , müzik dinlerdim, sevdiğim flimleri izlerdim vs.
 
Bence önce içinde bulunduğunuz psikolojik durumu halledin. Mesela eski neşenize kavuşmak için önceden sevdiğiniz şeyleri yapmaya ve spora yaparak başlayabilirsiniz. Evinizle ilgilenmeye çalışabilirsiniz. Bence ondan sonra bebek düşünün.
 

şöyle söyleyeyim tanısıp nisan dönemi falan evliliğe kadar kıskançlık sorunlarından dolayı ben tüm cevremi uzaklaştırdım ciddi ciddi bir tane arkadasım yok gezebileceğim muhabbet edebileceğim her seyi esimle yapardık mutluydukta bu durumdan ama benim farkında olmadığım birsey vardı hep onun isteklerine göre planlamışım kendimi ..
gecen gün bi pazara gidelim dedim sosyete pazarları olur ya kıyafet falan ilk defa ggidecektim bende hiç gitmemistim burnumdan getirdi süslendim püslendim yarım saat gezemedi gitmeyelim demedi tamam gidelim dedi ama gülmedi yüzü offlayıp puffladı benim de zehir etti istek falan gitti tabi gezme isteği alısveriş isteği,,
çok üzüldüm söledim bende bi sürü laf tabi
ee simdi bana gez toz kafanı dağıt benden uzaklaş diyor kendi beni bu duruma soktu arkadasım kalmadı esimi bildiklerinden kız arkadaslarım bile aramaz oldu ben ararken açmaz oldular telefonları..
ya bilmiyorum ben artık napcam bu sekilde kendimi iyice kapattım asosyal oldum resmen mutsuzum çok mutsuzum..
yalnızlık kötü birseymiş.
 

çok doğru bu psikoloji ile çocuk yapmakta ii olmaz sanırım kendime yetemezken ona nasıl iyi bir anne olabilirim ki ...
denedim mesela kitap aldım kendime geçenlerde okumaya zorladım yook okuyamıyorum şevkim gitmiş,, gezmek istemiyorum dolaşmak alısveriş yapmak hirbirsey istemiyorum.
temizlikmiş yemekmiş istemiyorum. elimi atıp bisileri toparlayamıyorum yatmak dizi izlemek oyun oynamak uyumak o kadar baska hiç bisi istemiyorum yapamıyorum zorlasam da yapamıyorum..
eski neşeme dönmek istiyorum içimdeki heyecanı kaybetmişim olmuyor sporu da evde geçen gün basladım leslie squat mekik falan bisiler yapmaya calısıorum zorluyorum kendimi..
kendime güvenimi de kaybetmişim bu zaman aralığında...
aynaya baktığımda kendimi beğenmiyorum vücudumu yüzümü hiçbirseyimi eskiden kendime güvenim de tamdı moralim de tamdı.. artık bir hiç
 
bence bir doktorla görüş. Bak bende psikolojik bir rahatsızlık yaşadım ve dünyam altüst oldu daha sonra psikoterapi almaya başladım ve herşey çözüldü çok şükür..Şimdi kendimi daha iyi telkin ediyorum ve lütfen kendinize bol bol okuyun. Depresyon çok kötü bir şey ..Eşinizle çıkın yürüyüş yapın , yada kendi başınıza çıkın dolaşın, kuaföre gidin şöyle güzelce bir bakım yaptırın..Bebek konusunuda sakın kafaya takmayın he eğer çok takıyorsanız da bir jinekoloğa gidin..
 
Öyle tatlım , alış veriş konusunda erkeklerle çıkmıyacaksın burnundan geliyor .Kendin tek çık ,savaşmaktan korkma , sen içine kabuğuna çekildikçe onların hiç umrunda olmuyoruz.Biraz kadın dırdırı gerekiyor bu durumda.Deli deliyi görünce sopasını saklarmış mantık bu.İplerimizi eşimizin eline vermemek sınırları çizmek gerekiyor.İlişkinin başında neyse sonrasında da o oluyor .Evlenince herşey daha zor oluyor.Biz herkesi buna eşimizde dahil kendimiz gibi sanıyoruz , biraz iyi niyetimizden birazda fazla uyumlu olmaktan,kavgayı sevmediğimizden kaybediyoruz.
 
Ediniz
Esiniz yinede ılımlı yaklaşmış size farkında olması güzel silkelenin hemen aaa be böke üzülüyorsunuz bilmiyorum ki toparlayin kendinizi
 

tesekkür ederim canım benim haklısın gitsem iyi olacak bi terapiste yoksa daha da kötü olacak her sey .. bi yerden baslamak lazım yoksa böyle kayıp gidicek gibiyim..
 
Hayatta ne zorluklar yaşayan var ole dertleri varki halinize sükredip ufak şeylerde takmaya dimi arkadaşım en iyisi bu
 


kesinlikle çok çok doğru ben istedim ki herseyi birlikte yapalım onun hayatına ben benim hayatıma o uyum sağlasın o istesin ben maca gideyim maç izleyim ne bilim normalde sevmesemde onunla sevip yapayım o da aynı sekilde tabi.. ama pek öyle değilmiş ben fazla hayalperest davranmısım sanırım.
inanırmısın esimsiz birsey yapmaya yapmaya kendime güvenim ciddi ciddi azaldı ve tek basıma tedirgin oluyorum o yanımda yokken ii olamıyorum tedirginim hep ne kadar yazık etmisim kendime..
 
kbrjess .!.:
Hayatta ne zorluklar yaşayan var ole dertleri varki halinize sükredip ufak şeylerde takmaya dimi arkadaşım en iyisi bu
Genişletmek için tıkla...
herkesin kendine göre derdi var malesef baskasına basit gelen sana çok zor sana basit gelen baskasına zor o yüzden saygılı konusmak en iyisi herkes zor süreçten geçer .. herkesin sınavı farklı.. tabi çok çok sükür halimize..
 
kbrjess .!.:
Ediniz

Esiniz yinede ılımlı yaklaşmış size farkında olması güzel silkelenin hemen aaa be böke üzülüyorsunuz bilmiyorum ki toparlayin kendinizi
Genişletmek için tıkla...


tesekkür ederim canım sağolasın esim anladı benden önce farketti benim durumumu o anlatınca bende farkına vardım tabi kötü olduğumu ama düzelmicek gibi geliyor bana
 
ilk-nur .!.:
tesekkür ederim canım benim haklısın gitsem iyi olacak bi terapiste yoksa daha da kötü olacak her sey .. bi yerden baslamak lazım yoksa böyle kayıp gidicek gibiyim..
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle dik dur canım inan insan sadece kendi kendini telkin edebiliyor.. İlk önce sen bir şeyler yapmalısın . Bnde evlendim 12 kilo aldım saldım kendimi herkes hamilemisin vs diyip canımı dahada sıkıyordu i Abur cubur yemeyi kestim hareket etmeye daha doğrusu yürüyüşe başladım ve verdim çok şükür. Ha bu arada bende çook sosyalimdir. Eşimin hiç arkadaşı yoktur ama ben ayda 1 -2 kere onu evde bırakıp çıkıyorum arkadaşlarımla buluşuyorum çok geç olmadan da evime geliyorum.. sende böyle yapabilirsin
 

iste sorun arkadaşım da kalmadı canım benim .. malesef iki yılda herkesi kendimden uzaklaştırdım kimsesiz gibiyim resmen.. is yerinde de arkadaş edinemiyorum daha doğrusu çıkıp dolaşabileceğim arkadaş yok normal is muhabbeti sadece zaten kolay da arkadas edinemem o sekildeyim malesef...
kendi kendimi düzeltmem lazım evet ama gücüm yok battıkça battım mafettim kendimi..
ilk zamanlar esim izin vermezdi onsuz gezmeme öğle arasında yemeğe çıkmama bile izin vermezdi düşünebiliyor musun..
yalnız kalmak zorunda kaldım hep kavga etceğime huzursuz olcağıma susayım dedim ama hata etmisim.
 
baştan biraz ağırlığınızı koysaydınız keşke benim kocamda aynı dediğiniz gibiydi ama inanın ben çokta takmıyordum..
 
canım hepimizin içinde zaman zaman çocukluğumuz ölür ama diriltmekte bizim elimizde.eşin de yaptığı hataların farkında ve sana bir yol çizmiş.iyide yapmış bu kendini toparlaman için çok güzel bir fırsat.ne yazkki eşler çok bencil olabiliyorlar ilk başlarda gerçekten bu duygunu iyi hissermişinki eşine oda bu şekilde yaklaşmış.boşver yapma temizlik canın ne istiyorsa onu yap.görüceksin zamanla herşey düzelicek.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
Çocuk yetiştirmek için boşanılır mı?
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
KeskeYesilElmaOlsaydim
V
Evlilikte hiçbir şey eskisi gibi değil
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
2K
dilazar
D
  • Kilitli
Anlatmasaydim catlayacaktim
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
3K
hanim16
Y
EVLİLİK
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
2K
yasminkokusu
Y
A
Eşimle artık anlaşamıyoruz büyük bir çıkmazdayız…
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
6K
AmberMila
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…