içimden hiç bir şey gelmiyor.yaşama sevincim yok

Yalnizbiranne

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
11 Kasım 2019
1.484
1.503
63
Neresinden tutsam elimde kalan bir hayat..hak ettiğimi yaşıyorum evet ama hiç bir şeyi değiştirecek gücü kendimde bulamıyorum.eşimi çok severek evlendim.annesi hep bizim ilişkimizin ortasında oldu en başta o olmak üzere ailecek düşüncesiz davrandılar rahat nefes aldirmadilar her an iç içe olmak istediler.hiç insan gibi değer vermedi annesi. çok fedakarlık yapmıştım evlenirken.onun için mi bilmiyorum değersiz oldum,her şeyi idare eder,hiç bir şeyden rahatsız olmaz gibisinden çok rahat davrandılar.annem başka şehirde şu an annemin evindeyim hiç dönesim yok evime.hafta sonlarini hep onlarla geçirmekten gına gelmişti.eşimle bu yüzden Çok kavgalar ettik soğudum her şeyden.evliligime dair en ufak hevesim kalmadı.şimdi annemin evinde kafam rahat ama annemin hayatı da normal değil.evi aşırı derecede eşyalarla dolu.oraya buraya atılmış asla düzen yok.hiç bir şeyi atmak istemiyor.ev işlerine gidiyordu oralardan getirdiği dünya kadar ıvır zıvır dolu neyi nereye koyacagimi bilmiyorum.bekarken de annemin bu huyundan daginikligindan illallah etmiştim çalışırken1 izin gunum vardı resmen evde işlerle savaşır içinden cikamazdim.evin bu hali,annemin böyle rahatsız bir hayatı tercih etmesi beni çok üzüyor.eşimin gönlünü alarak geldim elimden geldigince uzun kalmak istiyorum ama nerden baslayacagimi bilmiyorum evine dokununca annem kiziyor zaten başa çıkmak çok zor.gücüm de yok.bu negatif enerjiden nasıl kurtulurum tavsiyesi olan var mi
 
Negatif enerjinizin kaynağı eşiniz ve ailesi mi yoksa annenizin evindeki dağınıklık mı?


Başlıkta yaşama sevincim yok demissiniz. Yasama sevincinizi alan şey annenizin dağınıklığı olamaz sanırım.


Onu netleştirirseniz daha anlamlı yorumlar yapılır.
 
Negatif enerjinizin kaynağı eşiniz ve ailesi mi yoksa annenizin evindeki dağınıklık mı?


Başlıkta yaşama sevincim yok demissiniz. Yasama sevincinizi alan şey annenizin dağınıklığı olamaz sanırım.


Onu netleştirirseniz daha anlamlı yorumlar yapılır.
Hepsi beni boğuyor
 
Annenizi bi doktora goturmenizi tavsiye ederim.
gelmez malesef.bi yaştan sonra insanı değiştirmek cokzor sanırım.biz çok konuştuk kardeşimle.rahatsız bir hayatı seçiyor kendisi.çok tavuklari var mesela evin önünü berbat ediyolar pazarlara gidip onlara yeşillik topluyor hasta haliyle soğuk havalarda.komşular rahatsız herkesin bahçesine gidip pisletiyor ektiklerini zayi ediyor.annem yumurtası veya kesmek için değil sevdiği için bakıyor ama komşularla çok sorun yaşıyor ve evin etrafı Çok pis oluyor.hurda plastik topluyordu bi ara.evin etrafı dolu.emekli maaşı ve kirada 2 evi var.ihtiyacı yok ama hayatı kendine zorlaştırıyor.biz üzülüyoruz.babamdan çok aşırı çile çekti.şimdi babam yok 2sene den fazla zaman önce öldü.istiyorum ki normal sıradan rahat bi yaşamı olsun annemin.cok anlattim.ne desem boşuna.:KK43:
 
ben annenize üzüldüm keşke tedavi olmaya ikna olsa bir şekilde .anneniz hep böyle miydi yoksa babanızın ölümünden sonra mı böyle oldu
 
Annenizi olduğu gibi kabul edin, onunla sakın mücadeleye girmeyin. Çünkü siz kaybedersiniz.
Eşiniz konusunda ise Allah yardımcınız olsun, kendi aklı mantığı olmayan bir insanla evli olmak çok zor. Allah gönlünüze ferahlık versin.
 
Annenizi olduğu gibi kabul edin, onunla sakın mücadeleye girmeyin. Çünkü siz kaybedersiniz.
Eşiniz konusunda ise Allah yardımcınız olsun, kendi aklı mantığı olmayan bir insanla evli olmak çok zor. Allah gönlünüze ferahlık versin.
Yok mücadeleye girmiyorum.içim acıyor sadece.dogdugundan beri çileli bi hayatı olmuş.şimdi rahat edeceği yerde hayatı kendine zorlaştırıyor.ben de bırakıp başka şehire gelin gittim.onun da vicdan azabini çekiyorum nasıl bıraktım annemi diye.eşimin ailesi evliliğimi mahvetti hiç dönesim yok zaten oraya. Bitiğim ya hiç yaşama hevesim yok.bugün içimden keşke hiç beni dogurmasaydin anne diye geçirdim
 
ben annenize üzüldüm keşke tedavi olmaya ikna olsa bir şekilde .anneniz hep böyle miydi yoksa babanızın ölümünden sonra mı böyle oldu
Hep öyleydi ben başka şehire gelin gittim ev çok çok kötü duruma gelmiş.düzen diye bi olay yok evde.en son 5 ay önce geldim.o zaman koyduğum gibi aynı yerde duran çok eşya var
 
Yok mücadeleye girmiyorum.içim acıyor sadece.dogdugundan beri çileli bi hayatı olmuş.şimdi rahat edeceği yerde hayatı kendine zorlaştırıyor.ben de bırakıp başka şehire gelin gittim.onun da vicdan azabini çekiyorum nasıl bıraktım annemi diye.eşimin ailesi evliliğimi mahvetti hiç dönesim yok zaten oraya. Bitiğim ya hiç yaşama hevesim yok.bugün içimden keşke hiç beni dogurmasaydin anne diye geçirdim
Bakin siz böyle düşünürseniz yavrularınız ne yapsın 🙄 ki onlar şu an hayatı bilmiyorlar, size muhtaçlar. Güçlü olmak zorundasınız. Keşke annem beni hiç doğurmasaydı demek yerine hakkınızı yedirmeyin. Sizi kim rahatsız ediyorsa çat çat söyleyin. Inanın çekindiğiniz şeyler bir toplu iğnenin ucu etmez. Bunu insan zamanla anlıyor ama giden de gitmiş oluyor:(
 
Back
X