Derdimin çözümü yok biliyorum içimi dökmek istedim dertleşmek istedim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

birannebirbebek46

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
22 Mart 2023
350
25
57
annesi babası tarafından sevilmeyen çocuklar bir zaman sonra annesini babasını değil kendini sevmez diye yazı okumuştum bende çocukluğumdan beri hep sevilmediğimi düşündüm 1 abim var 10 yaşında ise bir kardeşim oldu annem çalıştığı için ben bakıyordum çünkü bakmak zorundaydım şimdi düşününce nasıl bakmışım diyorum çocuğa çocuk emanet edilirmi ettiler ve büyüdüğümde sen mi baktın kreşte büyüdü dediler evet kreşede gitti çünkü bende okula gidiyordum ama o kreşten çıkınca bende okuldan çıktığım için ben bakıyordum annem doktor olduğu için çok sık nöbet tutardı en zoruda oydu çünkü okul çıkışı yatana kadar çok yorulurdum bunun dışında ev işi yapmam için zorlarlardı çamaşır katlar toz alır evi süpürür cam siler bulaşık yıkar yaranamazdım hatta yıkayamadığım pis kalan bulaşık için çok fırça yemişimdir abin ne yapıyordu dicek olursanız odasını bile toplamazlardı çünkü erkek ya. Annem le babamda çok kavga ederlerdi bende abimle çok kavga edersim lise 1 e kadar sürekli huzursuz kavgalı bir ortam içindeydim lise 1 de ise babam annemi aldattı ve boşandılar babam hep hakaret ederek konuşur hiç sevmezdi bana bakıp ne kadar çirkin kardeşine bakıp ne kadar güzel demişliği var hatta 14 yaşımda ameliyat olmuştum hastanede tekerlekli sandalyedeydim annem hırkamı almaya gitti babam anneme sinirlendi haksızmıyım diye sorduğunds kadın bişey yapmadıki dedim diye bağırıp herkesin içinde tekerlekli sandalyeyle beni bırakıp gitmişti bende tekerleklerden tutarak annemi bulmaya çalışmıştım üniversitede şehir dışı okudum annemin evi 4+1 olmasına rağmen bana bir oda vermedi sehir dışında okuyorum diye ne dolabım ne yatağım vardı koltukta yatar valizden giyinirdim annem üniversite bitince evlenir gider eve gelmez diye birime derken duyduğumda da üzülmüştüm eve dönmemi istemiyor diye ünideyken 3 kişilik odada kalıyordum ve çok rahatsız olduğum için tek kişilik odaya çıkmak istiyordum annem maddi açıdan daha pahalı olduğu için istemedi bir tatilde eve gittiğimde bana abimle birlikre bir tapu gösterdi ev almış annem abin kalcak içini istediği gibi döşücek dedi annemin evinde odasıda durcak bunu duyunca çok sinirlenip tepki verdim ahım tuttu sanırım o ev onlara yar olmadı annemde tavır yaptım diye tek kişilik odaya çıkmama izin verdi senle uğraşamam çık dedi neyse üni bitti eve döndüm yine laf ederim diye bir odada verdi ama 1 sene işsiz kaldım bu sürede ne annem ne babam para vermedi şu anki eşim o zamanli sevgilim bana para yollardı ihtiyacım olduğunu bilirdi kendi mesleğimden iş bulamayınca bende bir daha üni okuyum dedim ve ankarada tam burslu özel üni kazandım ilk sene online olduğu için ankaraya gelmem gerekmedi ama ikinci sene hem iş aramak hem okumak için gelmek istedim babam biliyodu sevgilim olduğunu ve onla evlenmeden evli hayatı yaşayacağımı düşündüğü için olay çıkardı evlenmeden gidemezsin dedi baktım çok sıkıntı çıkarıyorlar eşime söyledim zaten o benle evlenmek istiyordu evlenelim dedi ama ben önce iş bulmak ve biraz kafa dinlemek istiyordum yalnız yaşamak istiyordum ama üstümde çok psikolojik baskı olduğu için evlenelim dedim babamla tartışıyorduk sürekli ve evleneceğimi onuda hayatımda istemediğimi nikahıma bile gelemeyeceğimi söyledim çünkü bu sürede hakaretler de artmıştı bana o…pu olduğumu ima etmemişti evlendim ve babamı nikahıma çağırmadım abim işe arayıp sormadığj için evlendiğimi evlendikten sonra öğrendi nikahıma sadece annem geldi kardeşimi ise okulu var diye getirmedi o zaman sinirlenip tepki verdim el alemin nikahıma gider gibi davranıyorsun okulu çokmu önemliydi alt tarafı 1 gün diye daha sonra gezmek için okula gitmediği oldu evlenirken bana bir miktar para verdi ama sadece onla yatak odası alabildik gerisine karışmadı hiç manevi olarak ta karışmadı düğünümde ise eşime birşey takmadı ama sağ olsun eşim hiç lafını etmedi suan 2 aylık oğlum var annem doğumdan önce geldi ve refakatçim olmak istedi doğumdan önce 10 gün kaldı bu sürede erken gelmişim keşke geç gelseydi çocuk doğsada gitsem kafasındaydı temizlik ve yemek yapmayı sevmez ama hamile olduğum için yapmak zorunda hissetti istemeye istemeye yaptı istemediği de yaptığj işten belli oluyordu neyse sezeryan oldum doğuma eşimin tüm ailesi gelirken benim yine sadece annem vardı abim ne zaman doğacağını tarih aralığı olarak biliyordu ama tam gününü sormak için aramadı aslında son ay hiç aramadığı için bende arayıp söylemddim ve haberim yoktu dedi gelmedi annem ise kardeşimi yine okulu var diye doğumuma getirmedi ikinci gün hastanede k valideme sinirlenmiştim annem de üstüne sinirlendirmişti sonra k validem bebeğin altı temizmi dite sordu bakmadığı halde temşz dedi ne biliyorsun dedim sertçe açtı altınk ve kakası kurumuştu bebeğimin poposunda benim sert tepkime tavır yaptı o akşam yemek yemedi çocukla ilgilenmedi benle konuşmadı baktım olmuyor eşime mesaj attım gel bana yardım et diye o gece annem bütün gece uyudu ameliyatlı halimle kalkıp çocuğu emzir altını değiştir uyut ben yaptım eşimde geldi allahtan yardım etti sabah kalktığında yine benle muhatap olmadı ve çocukla hiç ilgilenmedi de yolda araba sallandıkça canım acıdı dönüp iyimisin demedi eve geldik eşimin anneside gelmişti evi temizlemeye başkadı k validem annem ise daha önce aldığı bişeyi değiştirmeye çıktı sütüm az dı ve bebeğim emerken ağlamaya başladı annemde geldi aç bu kıyamam aç fikan yaptı zaten sinirlerim bozuk ve sarılık başlangıcı var ilerler diye korkarken o lafına üzüldüm mama verdik ama her mama verişimde bana mama bir kere verirsen alışır bir daha emmez dediğş için mama vermekten çok korkuyordum annem odadan çıkınca ağladım uzun uzun eşim sakinleştirdi doğumdan 2 gün geçmişti ce doktor kontrolüne gidicektik annemde gitmek istedi zaten çocuğa da ben bakıyordum bende kabul ettim annem durduğu sürece tek yapmaya çakıştığı çocuğu emziğe alıştırmaya çalışmaktı öğürdü halde zorla emziği tutuyordu alışvak bötle diye gideceği gün bizde doktora gidicektik bana birden sarılık gibi geldi dedim evet gözünün içine kadar sararmış dedi bide diyorki şimdi yoğun bakıma alırlarsa mama verirler emzikte vermezler unutur emziği ben bebeğime bişey olcak diye korkarken derdi emzik yani bide lohusayım korkuyorum teselli ediceğine olumsuz konuşması hatırlayınca tekrar sinirlendim neyse ben tekrar gittim içeri ağladım uzun uzun yine eşim dakinleştirdi doktora gittik sarılık değilmiş sonra annem gitti günlerce aramadı abim doğuma gelmedş haber vermediniz diye tavır yaptı 12 gün hiç aramadı mesaj attım bundan sonra arama diye ve sildim onuda 2 aylık oldu annen hiç geleyimmi zorlanıyomusun yardım edeyimmş dedimi derseniz 40 ınds çağırdım ona bile gelmedi çocukluğumdan beri sevilmediğimi istenmediğimi düşündüm ama hiç anlamadım simdi bende anneyim insan çocuğunu nasıl sevmez nasıl sevgisini belli etmez anlamıyorum ben annemin beni sevdiğini söylediğinş hatırlamıyorum en son me zaman öpmüştür hatırlamıyorum ama kardeşimi öpüp sevdiğini söyler ben yemek neden yok desem ağzıma sıçar abim dese hemen yemek yapar anne olduğu için abimle babam gibi de silemiyorum ama bunları görmezden de gelemiyorum bu yazdıklarım çok uzun olsada özet daha neler var neler buraya kadar okuyan için de şimdiden teşekkür ederim
 
annesi babası tarafından sevilmeyen çocuklar bir zaman sonra annesini babasını değil kendini sevmez diye yazı okumuştum bende çocukluğumdan beri hep sevilmediğimi düşündüm 1 abim var 10 yaşında ise bir kardeşim oldu annem çalıştığı için ben bakıyordum çünkü bakmak zorundaydım şimdi düşününce nasıl bakmışım diyorum çocuğa çocuk emanet edilirmi ettiler ve büyüdüğümde sen mi baktın kreşte büyüdü dediler evet kreşede gitti çünkü bende okula gidiyordum ama o kreşten çıkınca bende okuldan çıktığım için ben bakıyordum annem doktor olduğu için çok sık nöbet tutardı en zoruda oydu çünkü okul çıkışı yatana kadar çok yorulurdum bunun dışında ev işi yapmam için zorlarlardı çamaşır katlar toz alır evi süpürür cam siler bulaşık yıkar yaranamazdım hatta yıkayamadığım pis kalan bulaşık için çok fırça yemişimdir abin ne yapıyordu dicek olursanız odasını bile toplamazlardı çünkü erkek ya. Annem le babamda çok kavga ederlerdi bende abimle çok kavga edersim lise 1 e kadar sürekli huzursuz kavgalı bir ortam içindeydim lise 1 de ise babam annemi aldattı ve boşandılar babam hep hakaret ederek konuşur hiç sevmezdi bana bakıp ne kadar çirkin kardeşine bakıp ne kadar güzel demişliği var hatta 14 yaşımda ameliyat olmuştum hastanede tekerlekli sandalyedeydim annem hırkamı almaya gitti babam anneme sinirlendi haksızmıyım diye sorduğunds kadın bişey yapmadıki dedim diye bağırıp herkesin içinde tekerlekli sandalyeyle beni bırakıp gitmişti bende tekerleklerden tutarak annemi bulmaya çalışmıştım üniversitede şehir dışı okudum annemin evi 4+1 olmasına rağmen bana bir oda vermedi sehir dışında okuyorum diye ne dolabım ne yatağım vardı koltukta yatar valizden giyinirdim annem üniversite bitince evlenir gider eve gelmez diye birime derken duyduğumda da üzülmüştüm eve dönmemi istemiyor diye ünideyken 3 kişilik odada kalıyordum ve çok rahatsız olduğum için tek kişilik odaya çıkmak istiyordum annem maddi açıdan daha pahalı olduğu için istemedi bir tatilde eve gittiğimde bana abimle birlikre bir tapu gösterdi ev almış annem abin kalcak içini istediği gibi döşücek dedi annemin evinde odasıda durcak bunu duyunca çok sinirlenip tepki verdim ahım tuttu sanırım o ev onlara yar olmadı annemde tavır yaptım diye tek kişilik odaya çıkmama izin verdi senle uğraşamam çık dedi neyse üni bitti eve döndüm yine laf ederim diye bir odada verdi ama 1 sene işsiz kaldım bu sürede ne annem ne babam para vermedi şu anki eşim o zamanli sevgilim bana para yollardı ihtiyacım olduğunu bilirdi kendi mesleğimden iş bulamayınca bende bir daha üni okuyum dedim ve ankarada tam burslu özel üni kazandım ilk sene online olduğu için ankaraya gelmem gerekmedi ama ikinci sene hem iş aramak hem okumak için gelmek istedim babam biliyodu sevgilim olduğunu ve onla evlenmeden evli hayatı yaşayacağımı düşündüğü için olay çıkardı evlenmeden gidemezsin dedi baktım çok sıkıntı çıkarıyorlar eşime söyledim zaten o benle evlenmek istiyordu evlenelim dedi ama ben önce iş bulmak ve biraz kafa dinlemek istiyordum yalnız yaşamak istiyordum ama üstümde çok psikolojik baskı olduğu için evlenelim dedim babamla tartışıyorduk sürekli ve evleneceğimi onuda hayatımda istemediğimi nikahıma bile gelemeyeceğimi söyledim çünkü bu sürede hakaretler de artmıştı bana o…pu olduğumu ima etmemişti evlendim ve babamı nikahıma çağırmadım abim işe arayıp sormadığj için evlendiğimi evlendikten sonra öğrendi nikahıma sadece annem geldi kardeşimi ise okulu var diye getirmedi o zaman sinirlenip tepki verdim el alemin nikahıma gider gibi davranıyorsun okulu çokmu önemliydi alt tarafı 1 gün diye daha sonra gezmek için okula gitmediği oldu evlenirken bana bir miktar para verdi ama sadece onla yatak odası alabildik gerisine karışmadı hiç manevi olarak ta karışmadı düğünümde ise eşime birşey takmadı ama sağ olsun eşim hiç lafını etmedi suan 2 aylık oğlum var annem doğumdan önce geldi ve refakatçim olmak istedi doğumdan önce 10 gün kaldı bu sürede erken gelmişim keşke geç gelseydi çocuk doğsada gitsem kafasındaydı temizlik ve yemek yapmayı sevmez ama hamile olduğum için yapmak zorunda hissetti istemeye istemeye yaptı istemediği de yaptığj işten belli oluyordu neyse sezeryan oldum doğuma eşimin tüm ailesi gelirken benim yine sadece annem vardı abim ne zaman doğacağını tarih aralığı olarak biliyordu ama tam gününü sormak için aramadı aslında son ay hiç aramadığı için bende arayıp söylemddim ve haberim yoktu dedi gelmedi annem ise kardeşimi yine okulu var diye doğumuma getirmedi ikinci gün hastanede k valideme sinirlenmiştim annem de üstüne sinirlendirmişti sonra k validem bebeğin altı temizmi dite sordu bakmadığı halde temşz dedi ne biliyorsun dedim sertçe açtı altınk ve kakası kurumuştu bebeğimin poposunda benim sert tepkime tavır yaptı o akşam yemek yemedi çocukla ilgilenmedi benle konuşmadı baktım olmuyor eşime mesaj attım gel bana yardım et diye o gece annem bütün gece uyudu ameliyatlı halimle kalkıp çocuğu emzir altını değiştir uyut ben yaptım eşimde geldi allahtan yardım etti sabah kalktığında yine benle muhatap olmadı ve çocukla hiç ilgilenmedi de yolda araba sallandıkça canım acıdı dönüp iyimisin demedi eve geldik eşimin anneside gelmişti evi temizlemeye başkadı k validem annem ise daha önce aldığı bişeyi değiştirmeye çıktı sütüm az dı ve bebeğim emerken ağlamaya başladı annemde geldi aç bu kıyamam aç fikan yaptı zaten sinirlerim bozuk ve sarılık başlangıcı var ilerler diye korkarken o lafına üzüldüm mama verdik ama her mama verişimde bana mama bir kere verirsen alışır bir daha emmez dediğş için mama vermekten çok korkuyordum annem odadan çıkınca ağladım uzun uzun eşim sakinleştirdi doğumdan 2 gün geçmişti ce doktor kontrolüne gidicektik annemde gitmek istedi zaten çocuğa da ben bakıyordum bende kabul ettim annem durduğu sürece tek yapmaya çakıştığı çocuğu emziğe alıştırmaya çalışmaktı öğürdü halde zorla emziği tutuyordu alışvak bötle diye gideceği gün bizde doktora gidicektik bana birden sarılık gibi geldi dedim evet gözünün içine kadar sararmış dedi bide diyorki şimdi yoğun bakıma alırlarsa mama verirler emzikte vermezler unutur emziği ben bebeğime bişey olcak diye korkarken derdi emzik yani bide lohusayım korkuyorum teselli ediceğine olumsuz konuşması hatırlayınca tekrar sinirlendim neyse ben tekrar gittim içeri ağladım uzun uzun yine eşim dakinleştirdi doktora gittik sarılık değilmiş sonra annem gitti günlerce aramadı abim doğuma gelmedş haber vermediniz diye tavır yaptı 12 gün hiç aramadı mesaj attım bundan sonra arama diye ve sildim onuda 2 aylık oldu annen hiç geleyimmi zorlanıyomusun yardım edeyimmş dedimi derseniz 40 ınds çağırdım ona bile gelmedi çocukluğumdan beri sevilmediğimi istenmediğimi düşündüm ama hiç anlamadım simdi bende anneyim insan çocuğunu nasıl sevmez nasıl sevgisini belli etmez anlamıyorum ben annemin beni sevdiğini söylediğinş hatırlamıyorum en son me zaman öpmüştür hatırlamıyorum ama kardeşimi öpüp sevdiğini söyler ben yemek neden yok desem ağzıma sıçar abim dese hemen yemek yapar anne olduğu için abimle babam gibi de silemiyorum ama bunları görmezden de gelemiyorum bu yazdıklarım çok uzun olsada özet daha neler var neler buraya kadar okuyan için de şimdiden teşekkür ederim
Çok üzüldüm adınıza.Birde eğitimli insanlar bunlar.Esiniz iyi biri Allah' tan.
 
İyi olsun yerinde olsun deyip bir şey beklemeyin. Size ilgi göstermemiş çocuğunuza hiç göstermez. İletişimi minumum tutun en iyisi. Bekledikçe üzülürsünüz.
Bebişiniz sağlıkla büyüsün🙏🏻
 
2 üniversite okumuşsunuz ama ne noktalama ne paragraf var. Şu yazdığınızı rica ediyorum kendiniz okuyun.

Annem bunu dedi babam şunu yaptı abim ayrıcalıklıydı...Üniversite demek yetişkin hayata adım atmak başının çaresine bakmayı öğrenmek demek. Ben üniversitedeyken hafta sonları çalışır kendi harçlığımı çıkarırdım. Babam yollardı ama bazen konuşmasından hissederdim sıkışık olduğunu. Baba zaten bir şeye para harcamıyorum var param derdim.

Annem yollamadı babam para vermedi... Aileden yana şansınız olmamış ama siz de bir türlü bağınızı koparmamışsınız. Devamlı her şeyi şikayet eder bir yapınız var. Çocukken haklısınız anne babanızdan yeterli sevgiyi görmemişsiniz ama yetişkin olunca kimseyi şikayet etmeye hakkınız yok. Aileniz ayrımcılık yapıyormuş bunu değiştiremezsiniz. Evet çocuğa çocuk emanet edilmez yanlış yapmışlar ama sen mi baktın kreşe gitti dediklerine göre devamlı konusunu yapmışsınız. Kardeşim doğduğunda ben 8 ablam 10 yaşındaydı. Biz de ona baktık, ilk zamanlar hoşumuza gidiyordu ama sonraları istemediğimiz halde baktık.

Kendi çocuğunuz olmuş hala annem öyle yaptı kayınvalidem şöyle dedi eşim geldi vs vs. Doğurduğunuz bebekten siz ve babası sorumlusunuz. Kardeşimi doğumuma getirmedi ne demek? Ben doğum yaptığımda ilk gün annem ve eşim vardı yanımda, hastaneden çıkınca eşimle tek gittik eve. Ben de ameliyatlıydım ve ilk çocuğum tecrübem sıfır ama yapmak zorundaydım içgüdü giriyor devreye. İkinci kızım doğduğunda büyüğü 2 yaşındaydı. İkisine de eşimle ikimiz baktık.

Bir kendinize gelin lütfen. Herkes gelsin herkes benimle ilgilensin modundan çıkın. Bana bile fenalık geldi her şeyi şikayet ediyor oluşunuz. Annem böyleydi ama ben anne olunca onun gibi olmayacağım; onlar evlat ayrımı yaptı ama ben yapmayacağım deyin. Geçmişte yaşamaya devam ederseniz kimseyle -hatta eşiniz ve çocuğunuzla bile- sağlıklı ilişki kuramazsınız.
 
2 üniversite okumuşsunuz ama ne noktalama ne paragraf var. Şu yazdığınızı rica ediyorum kendiniz okuyun.

Annem bunu dedi babam şunu yaptı abim ayrıcalıklıydı...Üniversite demek yetişkin hayata adım atmak başının çaresine bakmayı öğrenmek demek. Ben üniversitedeyken hafta sonları çalışır kendi harçlığımı çıkarırdım. Babam yollardı ama bazen konuşmasından hissederdim sıkışık olduğunu. Baba zaten bir şeye para harcamıyorum var param derdim.

Annem yollamadı babam para vermedi... Aileden yana şansınız olmamış ama siz de bir türlü bağınızı koparmamışsınız. Devamlı her şeyi şikayet eder bir yapınız var. Çocukken haklısınız anne babanızdan yeterli sevgiyi görmemişsiniz ama yetişkin olunca kimseyi şikayet etmeye hakkınız yok. Aileniz ayrımcılık yapıyormuş bunu değiştiremezsiniz. Evet çocuğa çocuk emanet edilmez yanlış yapmışlar ama sen mi baktın kreşe gitti dediklerine göre devamlı konusunu yapmışsınız. Kardeşim doğduğunda ben 8 ablam 10 yaşındaydı. Biz de ona baktık, ilk zamanlar hoşumuza gidiyordu ama sonraları istemediğimiz halde baktık.

Kendi çocuğunuz olmuş hala annem öyle yaptı kayınvalidem şöyle dedi eşim geldi vs vs. Doğurduğunuz bebekten siz ve babası sorumlusunuz. Kardeşimi doğumuma getirmedi ne demek? Ben doğum yaptığımda ilk gün annem ve eşim vardı yanımda, hastaneden çıkınca eşimle tek gittik eve. Ben de ameliyatlıydım ve ilk çocuğum tecrübem sıfır ama yapmak zorundaydım içgüdü giriyor devreye. İkinci kızım doğduğunda büyüğü 2 yaşındaydı. İkisine de eşimle ikimiz baktık.

Bir kendinize gelin lütfen. Herkes gelsin herkes benimle ilgilensin modundan çıkın. Bana bile fenalık geldi her şeyi şikayet ediyor oluşunuz. Annem böyleydi ama ben anne olunca onun gibi olmayacağım; onlar evlat ayrımı yaptı ama ben yapmayacağım deyin. Geçmişte yaşamaya devam ederseniz kimseyle -hatta eşiniz ve çocuğunuzla bile- sağlıklı ilişki kuramazsınız.
Pardonda imlaya takılacağına keske ne demek istediğimi ne hissettiğimi anlamaya çalışsaydın ben bu sebeblerle kaç tane psikiyatrise gittim ilaç kullandım hiç yaşamamış bir insan olduğun her kelimenden belli senin baban maddi durumu olmadığı halde para vermeyi teklif etmiş benimki evimi temizle 50 tl vereyim diyor yaşamamışsın ama empatinde 0 belliki! ben ailemden hiç para istemedim 4 sene değil haftasonu yaz tatili okul çıkışları geceye kadar garsonluk yapardım çalışmama engel olmaya kalktıkları halde kendi paramı kazanmaya çalıştım 1 sene işsizdim bir sürü freelance iş yaptım çocuk bakıcılığı yaptım yinede param yok demedim anlatabiliyormuyum. Bağınızı koparmamışsınız dediğiniz insan yazıda babamı sildim abimi sildim yazmış napayım daha bağımı koparmak için gidip vurayım mı ! Sisin doğumunuza kimsenin gelmemeside normal miş gibi yazmışsınız sezeryan oldum dedim genel anestezi aldım uyuyupta uyanamamak var benim arkadaşım ameliyat olsa giderim ziyarete aileden bahsediyorum bu kadar basite indirgencek bir durum değil! Herkes benle ilgilensin modunda 10 yaşımda bile olamadım vaktim olmadı bir anneden ne beklenirse bir babadan ne beklenirse onu bekledim geçmiş te geçtiği zaman geçmişte kalır nikahımda yaşadığım olayın benzerini doğumda yaşadım bir yanlış sürekli tekrar ediyorsa geçmişte kalmıyor hayat tecrübeniz 0 postun başında derdimin çözümü yok diye belirttim çünkü bunsaatten sonra onların değişmiceni bende biliyorum ve dertleşmek için yazdım dedim derdini anlamadığınız konulara saçma sapan yorum yapıpta insanların daha çok canını sıkmayın şimdi bu yazımdaki imla ve noktalama yanlışlarını bulmaya çalışabilirsiniz kolay gelsin.
 
Beklentiniz çok normal. Ama bu saatten sonra anneniz de abinizde değişmez. Üzülüyorsaniz bir süre mesafeli olun. Eşiniz iyi zaten boşverin onları. Ve psikolojik destek alın
 
Beklentiniz çok normal. Ama bu saatten sonra anneniz de abinizde değişmez. Üzülüyorsaniz bir süre mesafeli olun. Eşiniz iyi zaten boşverin onları. Ve psikolojik destek alın
Çok gittim psikiyatiste psikologa ilaç veriyorlar ama emzirdiğim için kullanamam tabiki. Çok şükür eşim iyi bir insan kendi çekirdek ailemde mutluyum ama insan yinede üzülüyor beni çağırıyor mesela bayramda gitmek zorundayım ama içimden gelmiyor
 
Beklenti yoruyor insanı.
Ya kabullenip affedin önünüze bakın.
Yoksa bu beklenti sizi daha çok üzer.

Evladınızla huzurlu bir ömür diliyorum.
Bence bunları kenara bırakıp kendi çekirdek ailenize odaklanın.
Keyfini çıkarmaya çalışın.
Affetmek için çok gittim psikiyatrise takmamak için ilaç kullandım ama doktorumunda dediği gibi onlar iyileşmedipş sürece bende iyileşemem çünkü konuştuğum sürece hatalarına devam ediyorlar en iyisi uzak durmak ama istemezdim böyle olsun çocuğum ananesiyle daha sık görüşsün ben ona gitmekten keyif alayım 🫤
 
Pardonda imlaya takılacağına keske ne demek istediğimi ne hissettiğimi anlamaya çalışsaydın ben bu sebeblerle kaç tane psikiyatrise gittim ilaç kullandım hiç yaşamamış bir insan olduğun her kelimenden belli senin baban maddi durumu olmadığı halde para vermeyi teklif etmiş benimki evimi temizle 50 tl vereyim diyor yaşamamışsın ama empatinde 0 belliki! ben ailemden hiç para istemedim 4 sene değil haftasonu yaz tatili okul çıkışları geceye kadar garsonluk yapardım çalışmama engel olmaya kalktıkları halde kendi paramı kazanmaya çalıştım 1 sene işsizdim bir sürü freelance iş yaptım çocuk bakıcılığı yaptım yinede param yok demedim anlatabiliyormuyum. Bağınızı koparmamışsınız dediğiniz insan yazıda babamı sildim abimi sildim yazmış napayım daha bağımı koparmak için gidip vurayım mı ! Sisin doğumunuza kimsenin gelmemeside normal miş gibi yazmışsınız sezeryan oldum dedim genel anestezi aldım uyuyupta uyanamamak var benim arkadaşım ameliyat olsa giderim ziyarete aileden bahsediyorum bu kadar basite indirgencek bir durum değil! Herkes benle ilgilensin modunda 10 yaşımda bile olamadım vaktim olmadı bir anneden ne beklenirse bir babadan ne beklenirse onu bekledim geçmiş te geçtiği zaman geçmişte kalır nikahımda yaşadığım olayın benzerini doğumda yaşadım bir yanlış sürekli tekrar ediyorsa geçmişte kalmıyor hayat tecrübeniz 0 postun başında derdimin çözümü yok diye belirttim çünkü bunsaatten sonra onların değişmiceni bende biliyorum ve dertleşmek için yazdım dedim derdini anlamadığınız konulara saçma sapan yorum yapıpta insanların daha çok canını sıkmayın şimdi bu yazımdaki imla ve noktalama yanlışlarını bulmaya çalışabilirsiniz kolay gelsin.
Yazık sana vah vah ne kötü ailen varmış çok çekmişsin yüzün gülmemiş yazsam size bir faydası var mı? Nefretinizi kininizi gazlamaktan başka bir şeye yarar mı bu? Böyle yazsam daha mı iyi hissederdiniz?

Bir süre yurt dışında sorunlu kadınlara gönüllü yardım ettim. Ne dertleri sorunları vardı bilseniz herkes kötü tüm dünya bana karşı modunda olmazdınız. Küçükken ailesi yarafından Türkiye'de bırakılan, genç kız olunca da ailesinin yanına gelen bir kadın vardı. Bizzat babası fuhuş yaptırıyordu. Memlekette herkes biliyor geri dönemezsin, karşı gelirsen polise kendi isteğiyle yapıyor deriz polis tutuklar diye korkutmuşlardı. Dert var dert var sonuçta.

48 yaşındayım ve boyum kadar kızlarım var. Ben de sezaryen ameliyatı oldum , her iki aile de tam takım hastanedeydi ama çıkışta biz çekirdek aile gittik eve. Kızım doğduğunda 32 yaşında koca kadındım, tabiki de kendim bakacaktım doğurduğum çocuğa. Ben dinlenirken babası baktı altını değiştirdi. O mecbur ama annem kayınvalidem mecbur değil. İlk torun tabi ki yerlere göklere sığdırmadılar ama sevmek ayrı bakmak ayrı. Kayınvalidem ben bakmam ona göre yapın planınızı dedi saygı duydum. Annem, çok uzakta oturuyorsun aynı gün gelmek dönmek zor oluyor dedi gelme anne arabam var biz geliriz dedim.

Aynen öyle herkes benimle ilgilensin modundasınız. Burada bile pohpohlanmak isteğindesiniz. Genç kız değilsiniz yetişkin bir kadın üstelik annesiniz. Ben size kalkın silkinin kendinize gelin dedim. Geçmişi bırakın geride, şimdi mutsuzluk hissediyorsanız sebebi sadece sizsiniz.

Herkes sizin gibi ağlak olmak zorunda değil. Çocukluğumdan genç kızlığıma yetişkinliğime kadar yaşadığım kötü zamanlarımı anılarımı yazsam buraya sığmaz. Sonuçta herkes kendi hayatını yaşar ve bir tane var ondan. Ben ağlamak yerine kendimi mutlu etmenin yollarını aradım.

Her zaman çevreme değil kendime güvendim. Ailem durumları iyi olmadığı için kısıtlı gönderiyorlardı ama onlar da sizinkiler gibi olabilirdi. Ben de üniversitede arada sırada hafta sonları büro temizledim ama akşama da arkadaşlarımla eğlenmeye gittim. Kardeşime baktığımız zaman bebek bezi yoktu ortada. Her gün annemize çişli kakalı kumaş bez yıkamaya yardım ederdik.

Yazınızdaki imla ve yanlışlar sizin sorununuz benim değil. Okunaklı olursa daha çok kişi ilgileneceği için uyarmıştım. Sorunumun çözümü yok yazmışsınız, gayet de var ama siz çözebilirsiniz sadece. Ya bu şekilde her şeyi herkesi şikayet etmeye devam edersiniz mutsuzluğunuza mutsuzluk katarsınız; ya da düşücelerinizi tavırlarınızı değiştirip kendinize yatırım yaparsınız. Bu sorunları siz yaşadınız eşiniz değil, farkında değilsiniz ama adamı da çekiyorsunuz bu sorunların içine.
 
Unut demek sil demek bize kolay da uygulamasinin zorlugunu dusunemiyorum.Allah kolaylik versin.eşinden ve cocugundan yana yuzun hep gulsun inşallah..bu saatten sonra kendi cekirdek ailene odaklanmaya bak.suan duygusal bi donemdesin.ileride hersey daha iyi olur inşallah.evde cok durup kendini dusunmeye verme.al bebegini cik yuruyus yap .kendine iyi gelecek aktiviteler bulmaya calis..
 
Pardonda imlaya takılacağına keske ne demek istediğimi ne hissettiğimi anlamaya çalışsaydın ben bu sebeblerle kaç tane psikiyatrise gittim ilaç kullandım hiç yaşamamış bir insan olduğun her kelimenden belli senin baban maddi durumu olmadığı halde para vermeyi teklif etmiş benimki evimi temizle 50 tl vereyim diyor yaşamamışsın ama empatinde 0 belliki! ben ailemden hiç para istemedim 4 sene değil haftasonu yaz tatili okul çıkışları geceye kadar garsonluk yapardım çalışmama engel olmaya kalktıkları halde kendi paramı kazanmaya çalıştım 1 sene işsizdim bir sürü freelance iş yaptım çocuk bakıcılığı yaptım yinede param yok demedim anlatabiliyormuyum. Bağınızı koparmamışsınız dediğiniz insan yazıda babamı sildim abimi sildim yazmış napayım daha bağımı koparmak için gidip vurayım mı ! Sisin doğumunuza kimsenin gelmemeside normal miş gibi yazmışsınız sezeryan oldum dedim genel anestezi aldım uyuyupta uyanamamak var benim arkadaşım ameliyat olsa giderim ziyarete aileden bahsediyorum bu kadar basite indirgencek bir durum değil! Herkes benle ilgilensin modunda 10 yaşımda bile olamadım vaktim olmadı bir anneden ne beklenirse bir babadan ne beklenirse onu bekledim geçmiş te geçtiği zaman geçmişte kalır nikahımda yaşadığım olayın benzerini doğumda yaşadım bir yanlış sürekli tekrar ediyorsa geçmişte kalmıyor hayat tecrübeniz 0 postun başında derdimin çözümü yok diye belirttim çünkü bunsaatten sonra onların değişmiceni bende biliyorum ve dertleşmek için yazdım dedim derdini anlamadığınız konulara saçma sapan yorum yapıpta insanların daha çok canını sıkmayın şimdi bu yazımdaki imla ve noktalama yanlışlarını bulmaya çalışabilirsiniz kolay gelsin.
hanımefendi size kurban psikolojisinden çıkın demiş, ben de bununla ilgili yazacaktım ama gerek yok anladığım kadarıyla.
her gün şikayete vs ağlamaya devam edin , belki bir şeyler değişir.
 
Affetmek için çok gittim psikiyatrise takmamak için ilaç kullandım ama doktorumunda dediği gibi onlar iyileşmedipş sürece bende iyileşemem çünkü konuştuğum sürece hatalarına devam ediyorlar en iyisi uzak durmak ama istemezdim böyle olsun çocuğum ananesiyle daha sık görüşsün ben ona gitmekten keyif alayım 🫤
yav hiçbir psikiyatristin böyle demedigine eminim
burada psikiyatrist adı altinda kendi isteklerinizi yazıyorsunuz
onlar iyileşmeden sizde iyilesemezsiniz demiş öyle mi ? hangi terapi ekoluymus bu ?
millet tacize tecavüze uğruyor onlar nasıl iyileşecek mesela bu bakışla.
 
Sinirini buradakilerden çıkarma unutulmaz tabii aklına gelir ama eşin bak yanında inşallah k. Validen iyidir onu anne bil.. Hayatı kendine de evdekilere de zehir etme
 
Birincisi konu silmek yasak.

İkincisi yazdığınızı okuyamadım çok karmaşık geldiği için ama anladığım kadarıyla yorumlamam gerekirse koskoca kadın olarak sorumluluğunuzu kendiniz dışındaki birilerine atarak rahatlamaya çalışıyorsunuz. Terapilerde ailenin etkilerini görüyoruz, bu yadsınamaz ama bir yerden sonra "annem böyle yaptığı için ben böyleyim" demekten ziyade "annem böyle yaptığı için ben yaralandım ama hayat benim, bu hayatın sorumluluğu bende ve artık sorumluluğunu alarak bu değişimi kendim için yapıyorum" demeniz lazım. Psikiyatrist ilaç veriyorsa ve emzirme dönemindeyseniz psikolog desteği alın, kendinize uyanı bulun ki "onlar iyileşmeden siz iyileşmezsiniz" zırvasından ziyade adım attıracak bir uzman olsun.
 
ya ben konuya hiç inanmadım :KK43:( yaşananlar doğruysa bile bazı kısımlar yalan gibi hissediliyor.

ünvanların köpeği olduğum için üzgünüm ama doktor deyince bir çoğumuzun aklına daha vizyoner, akademik olarak daha başarılı kimseler gelmiyor mu? tüm doktorlar iyi karakterdedir ve koşulsuz sevilen harika çocuklar yetiştirirler demiyorum elbette ama bir doktorun çocuğunun noktadan, virgülden bihaber, de’yi ayırmayı bilmeyen, ortalamanın az üzeri bir sokak ağzıyla konuşan bir çocuğu olmasını beklemeyiz değil mi?

yaşadıklarınız çok üzücü, hissettiklerinizle de az biraz empati kurabiliyorum ama hayatı birilerini suçlayarak, mağduru oynayarak yaşayamazsınız. bir de psikiyatırla çözemezsiniz bu tarz sorunları, iyi bir psikoloğa gitmeniz gerek
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X