anneme,kardeşime,ve bir komşuma anlattım olanı biteni ama hala çok sinirliyim.bir türlü kendimi yatıştıramıyorum.geçen sene 1 ev aldık,çok geçmeden kızımız doğdu.o sıralarda eşimin ailesi oturulamaz hatta satmaya kalksan satılamaz bir ev aldı.parayı oraaya gömdüler.halbuki ne zaman konusu açılsa biz size yardım ederiz,gerekirse şunumuzu satarız bunumuzu satarız dediler.destek olacakları yerde masraf açıyorlar.bu yaz o berbat eve bir sürü para döküldü,sıfırdan a-dan z-ye herşey alındı,dayandı döşendi ama kayınvalidem taşınmadı,hala eski evlerinde oturuyorlar.yaptırdıkları ev ısınmıyormuş.kayınpederim hastabakıcı emeklisi,3 aydan 3 aya maaş alır,bir de ekin satar(çok değil geliri).evin onarımında eşim inkar etsede eşimin desteğinin çok olduğunu düşünüyorum.eşim kazanıyor,onlarda faydalanıyorlar.kardeşi üniversite okuyor gönlünce para harcıyor.kayınvalidemlerin de tasarruf yaptığını sanmıyorum.eşim 4-5 aydır benim ihtiyaçlarımdan kısmaya başladı(mutfak masrafından değil).işten geliyor suratı mahkeme duvarı gibi.sürekli borçlardan söz ediyor.yeni evimin eksikleri,kendi giyim ihtiyacım söz konusu olunca elim dar sonra diyor.kızımın ihtiyaçlarını kısıtlı olarak alabiliyoruz.neden elin dar,neden bana sormadın annenlere o kadar harcama yaparken diye başına kakıyorum sürekli.evlenmeden önce güzel bir işim vardı,kıyafet aldım mı çifter çifter alırdım,bir ihtiyacım olsa para sıkıntısı çekmeden alırdım.bebek yüzünden çalışmıyorum şimdi. bu şekilde kısıtlanmak ve eşimin ailesinin şu an oturmadıkları bir ev yüzünden bunu yaşamak ağırıma gidiyor.bir çözümü de yok,kabul de etmiyor didişip duruyoruz..