mrhb hanımlar.. bir kaç gündür içim çok sıkılıyor kimseyle paylaşamıyorum burda anlatsam belki bi nebze rahatlarım diye umuyorum... kısaca özetleyeyim.. 8 aylık evliyim.. eşim ailesine düşkündür, kardeşleri için canını verir. yeğeni dünyanın en güzel çocuğudur ona göre... abisinin düğününde kendini parçaladı abisi bizim düğüne misafir gibi geldi gitti.. bilsem ki bi beklentisi var onlarda yaranmaya çalıştığını düşünücem ama kimsede pek sallamaz onu... en azından benim gördüğüm bu.. aylar öncesinde temmuzun 6 sında köye gitcez diye söz verdik halamın torununun düğünü var bende çok hevesliyim köy düğünü görcem diye.. bide haz. 8 ,nde kardeşimi ist almaya gitcez eşinin iş durumu var burda bikaç ay kalcaklar aylar öncesinden söz verdik gelip alcaz sizi diye (kardeşim 6 aylık hamile) eşimin abisi yutdışında çalışıyo onunda karısı hamile doğumu bizim olduğumuz şehirde ablasının yanında yapacak.. neyse geldi buraya doktor normal doğum demiş ama o ben kendimi sezeryan olarak alıştırdım normal istemiyorum falan demiş.sezeryana karar verdiler. Doktor ne zaman olsun demiş oda bu Cuma iyi demiş yani bizim ist. Gitcemiz vakit. Bide yatılı kalcak hastanede yapacak bişeyimiz yok yani çok yaklaştırmakta istemiyo zaten biz gidip giriyoruz diplerine… bu durum biraz sorun oldu yok gitsek mi gitmesek mi benimde canım sıkıldı.. hep ailen için bizimkileri bi kenara atıyorum diye.. neyse iki gündür pek aramız yok.. bu akşamda annesigil gelcek… dün akşamda dayısı aradı temmuzun 7sinde düğün var diye şimdi de o zaman gitmeyelim falan diyoo.. iyice bunaldım sanki ben onun hayatına eklenmişim bizim ayrı bi hayatımız yokmuş gibi hissediyorum. Üstelik dayısı ne düğünümüze geldi ne hediye taktı(onda değilim gerçi) ama köydeki enişte gelemediysede altınını göndermiş ayıp değil mi şimdi.. bide bi düşünce sardı aklımı ya diyorum şimdi k.validemler nasılsa 7 temmmuza bişey kalmadı bizde burada kalalım deyip evlerine gitmez bide biz köye giderken peşimize takılırlarsa… köydeki evimiz yeni doğru dürüst eşya yok annem bu sene olmaz dedi.. iyice aralarda kaldım.. aklım durdu empati falan yapamıyorum.. yok mu bi çare? Bunlar kafamda büyüdükçe eşimden soğuduğumu hissediyorum.. ben ki eşimin ne vakit yüzüne baksam bin şükür ederimde evliyim diye alıp içime koyasım gelirdi ama şimdiii……
haklısın ama oda bana çirkin bir tavır gibi geliyo ara bozucu gibi ne bileyim...
ama bazı şeylerde de istediğin şey olmuyorsa ''her şerde vardır bir hayır''gelir benim aklıma...ben öyle düşünüyorum senin kalbin temiz olduktan sonra.benim bir kaç kez başıma böyle durum geldi çok üzüldüm yapamadım edemedim gidemedim vb. sonra baktım bazı şeyler oldu ki iyi ki gitmemişim dedim.(söylediğim sadece bu düğünle ilgili olan kısım canım)
