- Konu Sahibi ironikturktelvesi
- #1
eşim ateşten gömlektir, inattır, peşinden iyi koşturur, öldürmez süründürür cinsten,
ben de hazır askerde diye kullanır mısın elindeki kozları, iki ay boyunca telefonda hayatım bile demedim,
inanır mısınız geç farketti 'ben senin arkadaşın mıyım' demeye başladı..
Ondan ilgi beklediğim zamanlarda bana söylediği gibi mıcık mıcık olmaya ne gerek var,
benim karakterim bu soğuk bir insanım dedim, tamam sen bilirsin dedi...
sonra
dayanamadım.. çok özledim.. resimlerimize baktım, hemencik affettim,
kalbime söz geçiremedim, süründürsene biraz be mübarek!...Ne sözler ne sözler... o da bana söyledi...
ama bir baktım facede arkadaşlarına yorum yazan beyim benim onun için paylaştığım hiçbir şeye yorum yazmıyor...
yine öfkelendim.
nedir bu öfke krizim ona karşı bilmiyorum ki.. Çocuk gibi komik şeylere takılmam nedir bu dengesizliğim...
Konu o olunca niye bu kadar kontrolsüz, estirik biriyim ben.. Çok akıllıyım aslında ama ona sökmüyor...
Hemen yine sıralıyorum kelimeleri, sonra tükürdüğümü de yalayamaıyorum ki arıyım... Bir kere o koşsun istiyorum ama asla duruşunu bozmuyor.
Adam askerde kim bilir neler yaşıyor... Hem vicdan yapıyorum en yanında olmam gereken zamanda olamıyorum diye
hem de diyorum bu erkekler bu kadar masum mu ki dayan kızım sürtsün biraz burnu görsün ihtiyacı varken insanın sevgisizlik neymiş diye... Eğer gerçekten canımı yakmış olmasaydı şu evlendiğimiz 15 ay içinde, bu şekilde canını acıtmaya çalışmazdım inananın...
ben de hazır askerde diye kullanır mısın elindeki kozları, iki ay boyunca telefonda hayatım bile demedim,
inanır mısınız geç farketti 'ben senin arkadaşın mıyım' demeye başladı..
Ondan ilgi beklediğim zamanlarda bana söylediği gibi mıcık mıcık olmaya ne gerek var,
benim karakterim bu soğuk bir insanım dedim, tamam sen bilirsin dedi...
sonra
dayanamadım.. çok özledim.. resimlerimize baktım, hemencik affettim,
kalbime söz geçiremedim, süründürsene biraz be mübarek!...Ne sözler ne sözler... o da bana söyledi...
ama bir baktım facede arkadaşlarına yorum yazan beyim benim onun için paylaştığım hiçbir şeye yorum yazmıyor...
yine öfkelendim.
nedir bu öfke krizim ona karşı bilmiyorum ki.. Çocuk gibi komik şeylere takılmam nedir bu dengesizliğim...
Konu o olunca niye bu kadar kontrolsüz, estirik biriyim ben.. Çok akıllıyım aslında ama ona sökmüyor...
Hemen yine sıralıyorum kelimeleri, sonra tükürdüğümü de yalayamaıyorum ki arıyım... Bir kere o koşsun istiyorum ama asla duruşunu bozmuyor.
Adam askerde kim bilir neler yaşıyor... Hem vicdan yapıyorum en yanında olmam gereken zamanda olamıyorum diye
hem de diyorum bu erkekler bu kadar masum mu ki dayan kızım sürtsün biraz burnu görsün ihtiyacı varken insanın sevgisizlik neymiş diye... Eğer gerçekten canımı yakmış olmasaydı şu evlendiğimiz 15 ay içinde, bu şekilde canını acıtmaya çalışmazdım inananın...
Son düzenleme: