İçinde bulunduğum sıkıntılı durum ve vicdab azabım

Gaydiriguplakcemile .!.:

Umarım yapabilirim teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Gaydiriguplakcemile .!.:

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri yeni arkadaşlarım yaklaşık 5 senedir bu forumu takip ediyorum ancak bugün üye olabildim ve size ilk mesajımı atıyorum ilk derdimi paylaşıyorum 21 yaşındayım bu zamana kadar tüm problemlerimi kendi kendime çözmeye çalıştım fakat anksiyete ve obsesyon şeklinde iki tane psikolojik hastalıkla mücadele etmeye çalışıyorum.Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.2 yıldır süren çok güzel bir ilişkim var sevgilimle çok zor günler geçirdik ben bu ilişkide her zaman bir an önce hayatımızı birleştirmeyi aynı eve girmeyi isteyen taraftım tabiki bunu sadece istemekle kalmadım bunun için elimden geleni yaptım birikim yaptım çalıştım sevgilimin tüm yükleri problemleri benim üzerimdeydi onun kyk borcundan askerlik parasına kadar ben planlar yoluna koymaya çalışırdım o rahat bir insandır böyle şeylerle pek ilgilenmez beni çok sevdiğine eminim gözümün içine bakıyor ve değer veriyor fakat karakter olarak rahat birde malesef oyun bağımlısı şuan çalıştığı yerden hiç memnun değil zaten kendi işinide yapmıyor kendi işinden iş bulamıyor vs vs bu şekilde o hep evliliğe şuan için daha uzak bakan tarafta bundan 1 yıl önce ailemle sorunlar yaşadım zaten sürekli olarak yaşıyordum çok sınır noktasına geldim intihara kadar gitti konu oda bana evlenelim başımızın çaresine baksrız ailemle konuştum sende konuş dedi sonrası ise tam bir felaket bu konuda sende suçlusun derseniz ben ona yapamayacağımızı boş yere bu işe kalkışmamamız gerektiğini üstüne basa basa günlerce söyledim sonra annemlerle konuştum gelecekler dedim ciddi ciddi konu akrabalarıma gitti 2 3 gün sonra bir gün beni çağırdı ve yapamayacağını cesaret edemediğini söyledi beni resmen yarı yolda bıraktı dünya başıma yıkıldı aileme ne açıklama yapacağım ne diyeceğim onlarada rezil oldum cesaret edemedik vazgeçtik dedim ve o dönemde sevgilim bana seni sevmiyor olabilirim dedi bu cümleyi hayatım boyunca unutmadım ama yinede bırakmadım onu tuttum ellerini sen beni seviyorsun dedim 2 3 ay sonra o kadar iyi anladıki ağladı karşımda çok pişmanım seni çok seviyormuşum iyiki beni bırakmadın diye bu olaylaro atlattık derken ben hamile kaldım 1 aylıkken öğrendim bunu ben hiç bir zaman aldırmak istemedim ne olursa olsun çalışıp ona bakacak manevi gücüm vardı kalbimde aldırma kararı almak için fikrimi dahi almadı öğrendikten sonra 1 hafta onunla yaşadım her gece her sabah ağladım kürtajım çok ücra bir yerde çok kötü şartlarda oldu kayıtlara geçmesin diye çok üzüldüm fakat o duyguyu yaşayamadığı için o bu konudada hep gamsız kaldı.Burdan sonra benim hatalarım ve asıl vicdan azabım başlıyor.Okulda akademisyenim olan bir adamdan ders almaya başladım adam zengin ve yaşlı bir adamdı bir süre sonra bana karşı davranışları değişti ilgisi olduğunu anladım ve sonunda bir gün itiraf etti fakat adam bana sürekli para gönderdiği için ve hediyeler aldığı için çok sinir oldum ve adama karşı intikam almak istedim böyle demesine rağmen benim sevgilim var onu çok seviyorum ama sizden ders almaya devam etmek istiyorum dedim tabi bunların hepsinden sevgilim haberi vardı onuda biraz tatlı geldi para az buz değil ayda 5 10 bin tl paradan bahsediyoruz Böyle böyle derken bu adamın ilgisi beni içine çekmeye başladı hiç yüz yüze gelmedik sadece konuşuyorduk fakat aynı şeylerden hoşlanıyorum sanat müzik muhabbetimiz beni çok mutlu ediyordu ve beni çok önemsiyordu ben bu duygularımdan sevgilime hiç bahsedemedim ama vicdan azabı çektim Sonra ilerleyen zamanlarda zaten soğudum adamdan ama sevgilimle beraber dolandırmadan devam ettik toplamda 80 bin tl ye yakın para aldık.Sonra konuşup bu işin olmayacağını söyledik adama ve bitti ama bu benim duygularımdan sevgilimin hiç haberi olmadı. 2 ay sonra falan bir kuaförde işe girdim orda biriyle tanıştım adam evliydi ama bana karşı ilgisi vardı normalde benim gözüm sevgilimden başka kimseyi görmez biz onunla birbirimizi her gördüğümüzde sevgiden ağlayan insanlarız emin olun burda anlattıklarımla tanıyamassınız beni .. çalıştığım yerde iş çıkışlarında uyuşturucu madde kullanıyorlardı bir gün benide çağırdılar denemek amaçlı içmek istedim kendime engel olamadım tabi ilk kullanımın olduğu için çok çarptı ne yaptığımı bile doğru düzgün hatırlamıyorum o gece o kafayla o adamla birlikte oldum eve gittiğimde berbat haldeyim sabah kalktığımda ise hissiz hiç bir şey hissetmiyorum iyi kötü hiç bir şey ölü gibi yüzümü yıkayıp işe gittim dünya etrafımda dönüyprdu ama sanki ben yoktum hareketlerim bir robot misali kendi kendine işliyordu.Bu vicdan azabıyla yaşamayamassın dedim kendime neden hep sen iyi olmak kötü hissetmek zorundasın sende kötü olabilirsin herkes yapıyor sende yapabilirsin ve o günden sonra tam 15 gün bu çocukla flört tarzında ilişkimiz devam etti fakat hiç birlikte olmadık o gece ilk ve sondu ne olduysa o 15 günden sonra oldu dayanamadım sevgilimi çağırdım ve herşryi itiraf ettim yanına giderken herşeyi göze almıştım kötü olmak istemiştim ama olamamıştım beni bırakması terk etmesi hiç birşey bu vicdan azabı kadar acıtmayacaktı canımı.Fakat o kadar zorduki herşeyi bir anda söyleyemiyor insan o gün ikimizde çok ağladık arkamı dönüp giderken durdurdu beni affediyorum seni bırakamam kendimden hep korktum korktuğum başıma geldi ben seni çok seviyorum sen benim sadece sevgilim değil kızımsın dedi sarıldı bana gitmek istesemde bırakmadı beni..O günden sonra tam 15 gün her gün yeni bir şey itiraf ettim ona bir anda söyleyemedim herşeyi tek tek yavaş yavaş anlattım her anlattığım şeyle yaraladım en son bu vicdan azabına dayanamadım benden intikam almasını istedim ilk önce kabul etmedi içimin anca böyle soğuyacağını söylwdim gitti ve bir escortla beraber oldu çıktığında yanıma geldi ağlıyordu berbat haldeydi ikimizde oturduk saatlerce ağladık bu olayları atlatmamız 2 ay sürdü yavaş yavaş atlattık derken anksiyetemden dolayı olduğum bir şey başladı bende bir vicdan azabı sürekli geçmişimi düşünüp acaba anlatmadığım bir şey kaldımı diye kendimi yedim durdum günlerce haftalarca her gece geçmişime inip bir zama tüneli gibi herşeyi tek tek düşündüm her gün sevgilimi arayıp her gün farklı şeyler anlattım o akademisyen olayı dahil herşeyi bu dönemde çok hassaslaştım o parayı bir kuruma bağışlayın o paradan kurtulmak istedim vicdanım rahat etmedi fakat para sevgilime tatlı geldiği için tabiki kabul etmedi bu olayın üzerinden 3 hafta geçti sevgilim bana anlattıkların ve anlamadıklarını dahil herşeyi affediyorum ama nolur artık sende kendini affet dişünme diye yalvarıyor fakat ben kendime engel olamıyorum herşeyi anlattım ama hala anlatmadığım şeyler illaki kalmıştır yalanlar kalmıştır diye sürekli geçmişimi düşünüyorum bu batmaktan kurtulamıyorum bir insa birşeyi anlatır ve biter ama ben sanki herşeyi anlatmadığım sürece eskisi gibi sevgilimin yüzüne huzurla temizle bakmayacağım gibi geliyor o benim bu hayattaki tek huzurum du onun yanında bebekler gibi hissederdim ama şuan kirli hissediyorum sırf bu durumdan kurtulabilmek için ondan ayrılmayı bile düşündüm sevgilimden bahsetmek gerekirse o çok dürüst bir insan emin ol bu kadar şeyden sonra eğer onun bana hatası olsaydı anlatırdı ama o beni çok sevdi sadece para hırsı bu hayatta onu mahvetti şimdi bana nolur yardım edin hala geçmişi deşip söylemediğim şeyler var mı diye kafamı yormak ne kadar doğru biraz daha düşünüp herşeyi en ince ayrıntısına kadar bitirene kadar üstüne mi gideyim vicdanım çok huzursuz geceleri uyku haram oldu akıl verin ve nolur beni yargılamak yerine anlamayı tercih edin çok çaresizim çok uzun oldu çoğunuz okuyamaz ama okuyanların gözlerine sağlık cevaplarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

ayinondordu .!.:

Başkasının parasını yiyorsunuz çoçuk aldırıyorsunuz hala dürüst diye bahsediyorsunuz neden ailenizin yanına dönmüyorsunuz yargılamak bize kalmaz üzülüyorum böyle genç kızlara kendinizi bukadar değersiz yapmayın insan kolay yetişmiyor haberlerde izlemek istemediğimiz konular çok lütfen kendinize değer verin ailenizin yanına dönün ve tedavi görün

Genişletmek için tıkla...

Gaydiriguplakcemile .!.:

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri yeni arkadaşlarım yaklaşık 5 senedir bu forumu takip ediyorum ancak bugün üye olabildim ve size ilk mesajımı atıyorum ilk derdimi paylaşıyorum 21 yaşındayım bu zamana kadar tüm problemlerimi kendi kendime çözmeye çalıştım fakat anksiyete ve obsesyon şeklinde iki tane psikolojik hastalıkla mücadele etmeye çalışıyorum.Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.2 yıldır süren çok güzel bir ilişkim var sevgilimle çok zor günler geçirdik ben bu ilişkide her zaman bir an önce hayatımızı birleştirmeyi aynı eve girmeyi isteyen taraftım tabiki bunu sadece istemekle kalmadım bunun için elimden geleni yaptım birikim yaptım çalıştım sevgilimin tüm yükleri problemleri benim üzerimdeydi onun kyk borcundan askerlik parasına kadar ben planlar yoluna koymaya çalışırdım o rahat bir insandır böyle şeylerle pek ilgilenmez beni çok sevdiğine eminim gözümün içine bakıyor ve değer veriyor fakat karakter olarak rahat birde malesef oyun bağımlısı şuan çalıştığı yerden hiç memnun değil zaten kendi işinide yapmıyor kendi işinden iş bulamıyor vs vs bu şekilde o hep evliliğe şuan için daha uzak bakan tarafta bundan 1 yıl önce ailemle sorunlar yaşadım zaten sürekli olarak yaşıyordum çok sınır noktasına geldim intihara kadar gitti konu oda bana evlenelim başımızın çaresine baksrız ailemle konuştum sende konuş dedi sonrası ise tam bir felaket bu konuda sende suçlusun derseniz ben ona yapamayacağımızı boş yere bu işe kalkışmamamız gerektiğini üstüne basa basa günlerce söyledim sonra annemlerle konuştum gelecekler dedim ciddi ciddi konu akrabalarıma gitti 2 3 gün sonra bir gün beni çağırdı ve yapamayacağını cesaret edemediğini söyledi beni resmen yarı yolda bıraktı dünya başıma yıkıldı aileme ne açıklama yapacağım ne diyeceğim onlarada rezil oldum cesaret edemedik vazgeçtik dedim ve o dönemde sevgilim bana seni sevmiyor olabilirim dedi bu cümleyi hayatım boyunca unutmadım ama yinede bırakmadım onu tuttum ellerini sen beni seviyorsun dedim 2 3 ay sonra o kadar iyi anladıki ağladı karşımda çok pişmanım seni çok seviyormuşum iyiki beni bırakmadın diye bu olaylaro atlattık derken ben hamile kaldım 1 aylıkken öğrendim bunu ben hiç bir zaman aldırmak istemedim ne olursa olsun çalışıp ona bakacak manevi gücüm vardı kalbimde aldırma kararı almak için fikrimi dahi almadı öğrendikten sonra 1 hafta onunla yaşadım her gece her sabah ağladım kürtajım çok ücra bir yerde çok kötü şartlarda oldu kayıtlara geçmesin diye çok üzüldüm fakat o duyguyu yaşayamadığı için o bu konudada hep gamsız kaldı.Burdan sonra benim hatalarım ve asıl vicdan azabım başlıyor.Okulda akademisyenim olan bir adamdan ders almaya başladım adam zengin ve yaşlı bir adamdı bir süre sonra bana karşı davranışları değişti ilgisi olduğunu anladım ve sonunda bir gün itiraf etti fakat adam bana sürekli para gönderdiği için ve hediyeler aldığı için çok sinir oldum ve adama karşı intikam almak istedim böyle demesine rağmen benim sevgilim var onu çok seviyorum ama sizden ders almaya devam etmek istiyorum dedim tabi bunların hepsinden sevgilim haberi vardı onuda biraz tatlı geldi para az buz değil ayda 5 10 bin tl paradan bahsediyoruz Böyle böyle derken bu adamın ilgisi beni içine çekmeye başladı hiç yüz yüze gelmedik sadece konuşuyorduk fakat aynı şeylerden hoşlanıyorum sanat müzik muhabbetimiz beni çok mutlu ediyordu ve beni çok önemsiyordu ben bu duygularımdan sevgilime hiç bahsedemedim ama vicdan azabı çektim Sonra ilerleyen zamanlarda zaten soğudum adamdan ama sevgilimle beraber dolandırmadan devam ettik toplamda 80 bin tl ye yakın para aldık.Sonra konuşup bu işin olmayacağını söyledik adama ve bitti ama bu benim duygularımdan sevgilimin hiç haberi olmadı. 2 ay sonra falan bir kuaförde işe girdim orda biriyle tanıştım adam evliydi ama bana karşı ilgisi vardı normalde benim gözüm sevgilimden başka kimseyi görmez biz onunla birbirimizi her gördüğümüzde sevgiden ağlayan insanlarız emin olun burda anlattıklarımla tanıyamassınız beni .. çalıştığım yerde iş çıkışlarında uyuşturucu madde kullanıyorlardı bir gün benide çağırdılar denemek amaçlı içmek istedim kendime engel olamadım tabi ilk kullanımın olduğu için çok çarptı ne yaptığımı bile doğru düzgün hatırlamıyorum o gece o kafayla o adamla birlikte oldum eve gittiğimde berbat haldeyim sabah kalktığımda ise hissiz hiç bir şey hissetmiyorum iyi kötü hiç bir şey ölü gibi yüzümü yıkayıp işe gittim dünya etrafımda dönüyprdu ama sanki ben yoktum hareketlerim bir robot misali kendi kendine işliyordu.Bu vicdan azabıyla yaşamayamassın dedim kendime neden hep sen iyi olmak kötü hissetmek zorundasın sende kötü olabilirsin herkes yapıyor sende yapabilirsin ve o günden sonra tam 15 gün bu çocukla flört tarzında ilişkimiz devam etti fakat hiç birlikte olmadık o gece ilk ve sondu ne olduysa o 15 günden sonra oldu dayanamadım sevgilimi çağırdım ve herşryi itiraf ettim yanına giderken herşeyi göze almıştım kötü olmak istemiştim ama olamamıştım beni bırakması terk etmesi hiç birşey bu vicdan azabı kadar acıtmayacaktı canımı.Fakat o kadar zorduki herşeyi bir anda söyleyemiyor insan o gün ikimizde çok ağladık arkamı dönüp giderken durdurdu beni affediyorum seni bırakamam kendimden hep korktum korktuğum başıma geldi ben seni çok seviyorum sen benim sadece sevgilim değil kızımsın dedi sarıldı bana gitmek istesemde bırakmadı beni..O günden sonra tam 15 gün her gün yeni bir şey itiraf ettim ona bir anda söyleyemedim herşeyi tek tek yavaş yavaş anlattım her anlattığım şeyle yaraladım en son bu vicdan azabına dayanamadım benden intikam almasını istedim ilk önce kabul etmedi içimin anca böyle soğuyacağını söylwdim gitti ve bir escortla beraber oldu çıktığında yanıma geldi ağlıyordu berbat haldeydi ikimizde oturduk saatlerce ağladık bu olayları atlatmamız 2 ay sürdü yavaş yavaş atlattık derken anksiyetemden dolayı olduğum bir şey başladı bende bir vicdan azabı sürekli geçmişimi düşünüp acaba anlatmadığım bir şey kaldımı diye kendimi yedim durdum günlerce haftalarca her gece geçmişime inip bir zama tüneli gibi herşeyi tek tek düşündüm her gün sevgilimi arayıp her gün farklı şeyler anlattım o akademisyen olayı dahil herşeyi bu dönemde çok hassaslaştım o parayı bir kuruma bağışlayın o paradan kurtulmak istedim vicdanım rahat etmedi fakat para sevgilime tatlı geldiği için tabiki kabul etmedi bu olayın üzerinden 3 hafta geçti sevgilim bana anlattıkların ve anlamadıklarını dahil herşeyi affediyorum ama nolur artık sende kendini affet dişünme diye yalvarıyor fakat ben kendime engel olamıyorum herşeyi anlattım ama hala anlatmadığım şeyler illaki kalmıştır yalanlar kalmıştır diye sürekli geçmişimi düşünüyorum bu batmaktan kurtulamıyorum bir insa birşeyi anlatır ve biter ama ben sanki herşeyi anlatmadığım sürece eskisi gibi sevgilimin yüzüne huzurla temizle bakmayacağım gibi geliyor o benim bu hayattaki tek huzurum du onun yanında bebekler gibi hissederdim ama şuan kirli hissediyorum sırf bu durumdan kurtulabilmek için ondan ayrılmayı bile düşündüm sevgilimden bahsetmek gerekirse o çok dürüst bir insan emin ol bu kadar şeyden sonra eğer onun bana hatası olsaydı anlatırdı ama o beni çok sevdi sadece para hırsı bu hayatta onu mahvetti şimdi bana nolur yardım edin hala geçmişi deşip söylemediğim şeyler var mı diye kafamı yormak ne kadar doğru biraz daha düşünüp herşeyi en ince ayrıntısına kadar bitirene kadar üstüne mi gideyim vicdanım çok huzursuz geceleri uyku haram oldu akıl verin ve nolur beni yargılamak yerine anlamayı tercih edin çok çaresizim çok uzun oldu çoğunuz okuyamaz ama okuyanların gözlerine sağlık cevaplarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Birderyadeniz .!.:

Igrenc bir yasam tarzi igrenc olaylar. Her halti yiyip sonrasinda vicdan azabi cekmek. Tek gecelik iliskiler. Adam soguslemeler. Midemi bulandirdin

Genişletmek için tıkla...

Gaydiriguplakcemile .!.:

Siz bana gelip böyle yorumlar yaptığınız için çok iyi bir insan oldunuz tebrikler

Genişletmek için tıkla...

Gaydiriguplakcemile .!.:

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri yeni arkadaşlarım yaklaşık 5 senedir bu forumu takip ediyorum ancak bugün üye olabildim ve size ilk mesajımı atıyorum ilk derdimi paylaşıyorum 21 yaşındayım bu zamana kadar tüm problemlerimi kendi kendime çözmeye çalıştım fakat anksiyete ve obsesyon şeklinde iki tane psikolojik hastalıkla mücadele etmeye çalışıyorum.Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.2 yıldır süren çok güzel bir ilişkim var sevgilimle çok zor günler geçirdik ben bu ilişkide her zaman bir an önce hayatımızı birleştirmeyi aynı eve girmeyi isteyen taraftım tabiki bunu sadece istemekle kalmadım bunun için elimden geleni yaptım birikim yaptım çalıştım sevgilimin tüm yükleri problemleri benim üzerimdeydi onun kyk borcundan askerlik parasına kadar ben planlar yoluna koymaya çalışırdım o rahat bir insandır böyle şeylerle pek ilgilenmez beni çok sevdiğine eminim gözümün içine bakıyor ve değer veriyor fakat karakter olarak rahat birde malesef oyun bağımlısı şuan çalıştığı yerden hiç memnun değil zaten kendi işinide yapmıyor kendi işinden iş bulamıyor vs vs bu şekilde o hep evliliğe şuan için daha uzak bakan tarafta bundan 1 yıl önce ailemle sorunlar yaşadım zaten sürekli olarak yaşıyordum çok sınır noktasına geldim intihara kadar gitti konu oda bana evlenelim başımızın çaresine baksrız ailemle konuştum sende konuş dedi sonrası ise tam bir felaket bu konuda sende suçlusun derseniz ben ona yapamayacağımızı boş yere bu işe kalkışmamamız gerektiğini üstüne basa basa günlerce söyledim sonra annemlerle konuştum gelecekler dedim ciddi ciddi konu akrabalarıma gitti 2 3 gün sonra bir gün beni çağırdı ve yapamayacağını cesaret edemediğini söyledi beni resmen yarı yolda bıraktı dünya başıma yıkıldı aileme ne açıklama yapacağım ne diyeceğim onlarada rezil oldum cesaret edemedik vazgeçtik dedim ve o dönemde sevgilim bana seni sevmiyor olabilirim dedi bu cümleyi hayatım boyunca unutmadım ama yinede bırakmadım onu tuttum ellerini sen beni seviyorsun dedim 2 3 ay sonra o kadar iyi anladıki ağladı karşımda çok pişmanım seni çok seviyormuşum iyiki beni bırakmadın diye bu olaylaro atlattık derken ben hamile kaldım 1 aylıkken öğrendim bunu ben hiç bir zaman aldırmak istemedim ne olursa olsun çalışıp ona bakacak manevi gücüm vardı kalbimde aldırma kararı almak için fikrimi dahi almadı öğrendikten sonra 1 hafta onunla yaşadım her gece her sabah ağladım kürtajım çok ücra bir yerde çok kötü şartlarda oldu kayıtlara geçmesin diye çok üzüldüm fakat o duyguyu yaşayamadığı için o bu konudada hep gamsız kaldı.Burdan sonra benim hatalarım ve asıl vicdan azabım başlıyor.Okulda akademisyenim olan bir adamdan ders almaya başladım adam zengin ve yaşlı bir adamdı bir süre sonra bana karşı davranışları değişti ilgisi olduğunu anladım ve sonunda bir gün itiraf etti fakat adam bana sürekli para gönderdiği için ve hediyeler aldığı için çok sinir oldum ve adama karşı intikam almak istedim böyle demesine rağmen benim sevgilim var onu çok seviyorum ama sizden ders almaya devam etmek istiyorum dedim tabi bunların hepsinden sevgilim haberi vardı onuda biraz tatlı geldi para az buz değil ayda 5 10 bin tl paradan bahsediyoruz Böyle böyle derken bu adamın ilgisi beni içine çekmeye başladı hiç yüz yüze gelmedik sadece konuşuyorduk fakat aynı şeylerden hoşlanıyorum sanat müzik muhabbetimiz beni çok mutlu ediyordu ve beni çok önemsiyordu ben bu duygularımdan sevgilime hiç bahsedemedim ama vicdan azabı çektim Sonra ilerleyen zamanlarda zaten soğudum adamdan ama sevgilimle beraber dolandırmadan devam ettik toplamda 80 bin tl ye yakın para aldık.Sonra konuşup bu işin olmayacağını söyledik adama ve bitti ama bu benim duygularımdan sevgilimin hiç haberi olmadı. 2 ay sonra falan bir kuaförde işe girdim orda biriyle tanıştım adam evliydi ama bana karşı ilgisi vardı normalde benim gözüm sevgilimden başka kimseyi görmez biz onunla birbirimizi her gördüğümüzde sevgiden ağlayan insanlarız emin olun burda anlattıklarımla tanıyamassınız beni .. çalıştığım yerde iş çıkışlarında uyuşturucu madde kullanıyorlardı bir gün benide çağırdılar denemek amaçlı içmek istedim kendime engel olamadım tabi ilk kullanımın olduğu için çok çarptı ne yaptığımı bile doğru düzgün hatırlamıyorum o gece o kafayla o adamla birlikte oldum eve gittiğimde berbat haldeyim sabah kalktığımda ise hissiz hiç bir şey hissetmiyorum iyi kötü hiç bir şey ölü gibi yüzümü yıkayıp işe gittim dünya etrafımda dönüyprdu ama sanki ben yoktum hareketlerim bir robot misali kendi kendine işliyordu.Bu vicdan azabıyla yaşamayamassın dedim kendime neden hep sen iyi olmak kötü hissetmek zorundasın sende kötü olabilirsin herkes yapıyor sende yapabilirsin ve o günden sonra tam 15 gün bu çocukla flört tarzında ilişkimiz devam etti fakat hiç birlikte olmadık o gece ilk ve sondu ne olduysa o 15 günden sonra oldu dayanamadım sevgilimi çağırdım ve herşryi itiraf ettim yanına giderken herşeyi göze almıştım kötü olmak istemiştim ama olamamıştım beni bırakması terk etmesi hiç birşey bu vicdan azabı kadar acıtmayacaktı canımı.Fakat o kadar zorduki herşeyi bir anda söyleyemiyor insan o gün ikimizde çok ağladık arkamı dönüp giderken durdurdu beni affediyorum seni bırakamam kendimden hep korktum korktuğum başıma geldi ben seni çok seviyorum sen benim sadece sevgilim değil kızımsın dedi sarıldı bana gitmek istesemde bırakmadı beni..O günden sonra tam 15 gün her gün yeni bir şey itiraf ettim ona bir anda söyleyemedim herşeyi tek tek yavaş yavaş anlattım her anlattığım şeyle yaraladım en son bu vicdan azabına dayanamadım benden intikam almasını istedim ilk önce kabul etmedi içimin anca böyle soğuyacağını söylwdim gitti ve bir escortla beraber oldu çıktığında yanıma geldi ağlıyordu berbat haldeydi ikimizde oturduk saatlerce ağladık bu olayları atlatmamız 2 ay sürdü yavaş yavaş atlattık derken anksiyetemden dolayı olduğum bir şey başladı bende bir vicdan azabı sürekli geçmişimi düşünüp acaba anlatmadığım bir şey kaldımı diye kendimi yedim durdum günlerce haftalarca her gece geçmişime inip bir zama tüneli gibi herşeyi tek tek düşündüm her gün sevgilimi arayıp her gün farklı şeyler anlattım o akademisyen olayı dahil herşeyi bu dönemde çok hassaslaştım o parayı bir kuruma bağışlayın o paradan kurtulmak istedim vicdanım rahat etmedi fakat para sevgilime tatlı geldiği için tabiki kabul etmedi bu olayın üzerinden 3 hafta geçti sevgilim bana anlattıkların ve anlamadıklarını dahil herşeyi affediyorum ama nolur artık sende kendini affet dişünme diye yalvarıyor fakat ben kendime engel olamıyorum herşeyi anlattım ama hala anlatmadığım şeyler illaki kalmıştır yalanlar kalmıştır diye sürekli geçmişimi düşünüyorum bu batmaktan kurtulamıyorum bir insa birşeyi anlatır ve biter ama ben sanki herşeyi anlatmadığım sürece eskisi gibi sevgilimin yüzüne huzurla temizle bakmayacağım gibi geliyor o benim bu hayattaki tek huzurum du onun yanında bebekler gibi hissederdim ama şuan kirli hissediyorum sırf bu durumdan kurtulabilmek için ondan ayrılmayı bile düşündüm sevgilimden bahsetmek gerekirse o çok dürüst bir insan emin ol bu kadar şeyden sonra eğer onun bana hatası olsaydı anlatırdı ama o beni çok sevdi sadece para hırsı bu hayatta onu mahvetti şimdi bana nolur yardım edin hala geçmişi deşip söylemediğim şeyler var mı diye kafamı yormak ne kadar doğru biraz daha düşünüp herşeyi en ince ayrıntısına kadar bitirene kadar üstüne mi gideyim vicdanım çok huzursuz geceleri uyku haram oldu akıl verin ve nolur beni yargılamak yerine anlamayı tercih edin çok çaresizim çok uzun oldu çoğunuz okuyamaz ama okuyanların gözlerine sağlık cevaplarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Gaydiriguplakcemile .!.:

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri yeni arkadaşlarım yaklaşık 5 senedir bu forumu takip ediyorum ancak bugün üye olabildim ve size ilk mesajımı atıyorum ilk derdimi paylaşıyorum 21 yaşındayım bu zamana kadar tüm problemlerimi kendi kendime çözmeye çalıştım fakat anksiyete ve obsesyon şeklinde iki tane psikolojik hastalıkla mücadele etmeye çalışıyorum.Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.2 yıldır süren çok güzel bir ilişkim var sevgilimle çok zor günler geçirdik ben bu ilişkide her zaman bir an önce hayatımızı birleştirmeyi aynı eve girmeyi isteyen taraftım tabiki bunu sadece istemekle kalmadım bunun için elimden geleni yaptım birikim yaptım çalıştım sevgilimin tüm yükleri problemleri benim üzerimdeydi onun kyk borcundan askerlik parasına kadar ben planlar yoluna koymaya çalışırdım o rahat bir insandır böyle şeylerle pek ilgilenmez beni çok sevdiğine eminim gözümün içine bakıyor ve değer veriyor fakat karakter olarak rahat birde malesef oyun bağımlısı şuan çalıştığı yerden hiç memnun değil zaten kendi işinide yapmıyor kendi işinden iş bulamıyor vs vs bu şekilde o hep evliliğe şuan için daha uzak bakan tarafta bundan 1 yıl önce ailemle sorunlar yaşadım zaten sürekli olarak yaşıyordum çok sınır noktasına geldim intihara kadar gitti konu oda bana evlenelim başımızın çaresine baksrız ailemle konuştum sende konuş dedi sonrası ise tam bir felaket bu konuda sende suçlusun derseniz ben ona yapamayacağımızı boş yere bu işe kalkışmamamız gerektiğini üstüne basa basa günlerce söyledim sonra annemlerle konuştum gelecekler dedim ciddi ciddi konu akrabalarıma gitti 2 3 gün sonra bir gün beni çağırdı ve yapamayacağını cesaret edemediğini söyledi beni resmen yarı yolda bıraktı dünya başıma yıkıldı aileme ne açıklama yapacağım ne diyeceğim onlarada rezil oldum cesaret edemedik vazgeçtik dedim ve o dönemde sevgilim bana seni sevmiyor olabilirim dedi bu cümleyi hayatım boyunca unutmadım ama yinede bırakmadım onu tuttum ellerini sen beni seviyorsun dedim 2 3 ay sonra o kadar iyi anladıki ağladı karşımda çok pişmanım seni çok seviyormuşum iyiki beni bırakmadın diye bu olaylaro atlattık derken ben hamile kaldım 1 aylıkken öğrendim bunu ben hiç bir zaman aldırmak istemedim ne olursa olsun çalışıp ona bakacak manevi gücüm vardı kalbimde aldırma kararı almak için fikrimi dahi almadı öğrendikten sonra 1 hafta onunla yaşadım her gece her sabah ağladım kürtajım çok ücra bir yerde çok kötü şartlarda oldu kayıtlara geçmesin diye çok üzüldüm fakat o duyguyu yaşayamadığı için o bu konudada hep gamsız kaldı.Burdan sonra benim hatalarım ve asıl vicdan azabım başlıyor.Okulda akademisyenim olan bir adamdan ders almaya başladım adam zengin ve yaşlı bir adamdı bir süre sonra bana karşı davranışları değişti ilgisi olduğunu anladım ve sonunda bir gün itiraf etti fakat adam bana sürekli para gönderdiği için ve hediyeler aldığı için çok sinir oldum ve adama karşı intikam almak istedim böyle demesine rağmen benim sevgilim var onu çok seviyorum ama sizden ders almaya devam etmek istiyorum dedim tabi bunların hepsinden sevgilim haberi vardı onuda biraz tatlı geldi para az buz değil ayda 5 10 bin tl paradan bahsediyoruz Böyle böyle derken bu adamın ilgisi beni içine çekmeye başladı hiç yüz yüze gelmedik sadece konuşuyorduk fakat aynı şeylerden hoşlanıyorum sanat müzik muhabbetimiz beni çok mutlu ediyordu ve beni çok önemsiyordu ben bu duygularımdan sevgilime hiç bahsedemedim ama vicdan azabı çektim Sonra ilerleyen zamanlarda zaten soğudum adamdan ama sevgilimle beraber dolandırmadan devam ettik toplamda 80 bin tl ye yakın para aldık.Sonra konuşup bu işin olmayacağını söyledik adama ve bitti ama bu benim duygularımdan sevgilimin hiç haberi olmadı. 2 ay sonra falan bir kuaförde işe girdim orda biriyle tanıştım adam evliydi ama bana karşı ilgisi vardı normalde benim gözüm sevgilimden başka kimseyi görmez biz onunla birbirimizi her gördüğümüzde sevgiden ağlayan insanlarız emin olun burda anlattıklarımla tanıyamassınız beni .. çalıştığım yerde iş çıkışlarında uyuşturucu madde kullanıyorlardı bir gün benide çağırdılar denemek amaçlı içmek istedim kendime engel olamadım tabi ilk kullanımın olduğu için çok çarptı ne yaptığımı bile doğru düzgün hatırlamıyorum o gece o kafayla o adamla birlikte oldum eve gittiğimde berbat haldeyim sabah kalktığımda ise hissiz hiç bir şey hissetmiyorum iyi kötü hiç bir şey ölü gibi yüzümü yıkayıp işe gittim dünya etrafımda dönüyprdu ama sanki ben yoktum hareketlerim bir robot misali kendi kendine işliyordu.Bu vicdan azabıyla yaşamayamassın dedim kendime neden hep sen iyi olmak kötü hissetmek zorundasın sende kötü olabilirsin herkes yapıyor sende yapabilirsin ve o günden sonra tam 15 gün bu çocukla flört tarzında ilişkimiz devam etti fakat hiç birlikte olmadık o gece ilk ve sondu ne olduysa o 15 günden sonra oldu dayanamadım sevgilimi çağırdım ve herşryi itiraf ettim yanına giderken herşeyi göze almıştım kötü olmak istemiştim ama olamamıştım beni bırakması terk etmesi hiç birşey bu vicdan azabı kadar acıtmayacaktı canımı.Fakat o kadar zorduki herşeyi bir anda söyleyemiyor insan o gün ikimizde çok ağladık arkamı dönüp giderken durdurdu beni affediyorum seni bırakamam kendimden hep korktum korktuğum başıma geldi ben seni çok seviyorum sen benim sadece sevgilim değil kızımsın dedi sarıldı bana gitmek istesemde bırakmadı beni..O günden sonra tam 15 gün her gün yeni bir şey itiraf ettim ona bir anda söyleyemedim herşeyi tek tek yavaş yavaş anlattım her anlattığım şeyle yaraladım en son bu vicdan azabına dayanamadım benden intikam almasını istedim ilk önce kabul etmedi içimin anca böyle soğuyacağını söylwdim gitti ve bir escortla beraber oldu çıktığında yanıma geldi ağlıyordu berbat haldeydi ikimizde oturduk saatlerce ağladık bu olayları atlatmamız 2 ay sürdü yavaş yavaş atlattık derken anksiyetemden dolayı olduğum bir şey başladı bende bir vicdan azabı sürekli geçmişimi düşünüp acaba anlatmadığım bir şey kaldımı diye kendimi yedim durdum günlerce haftalarca her gece geçmişime inip bir zama tüneli gibi herşeyi tek tek düşündüm her gün sevgilimi arayıp her gün farklı şeyler anlattım o akademisyen olayı dahil herşeyi bu dönemde çok hassaslaştım o parayı bir kuruma bağışlayın o paradan kurtulmak istedim vicdanım rahat etmedi fakat para sevgilime tatlı geldiği için tabiki kabul etmedi bu olayın üzerinden 3 hafta geçti sevgilim bana anlattıkların ve anlamadıklarını dahil herşeyi affediyorum ama nolur artık sende kendini affet dişünme diye yalvarıyor fakat ben kendime engel olamıyorum herşeyi anlattım ama hala anlatmadığım şeyler illaki kalmıştır yalanlar kalmıştır diye sürekli geçmişimi düşünüyorum bu batmaktan kurtulamıyorum bir insa birşeyi anlatır ve biter ama ben sanki herşeyi anlatmadığım sürece eskisi gibi sevgilimin yüzüne huzurla temizle bakmayacağım gibi geliyor o benim bu hayattaki tek huzurum du onun yanında bebekler gibi hissederdim ama şuan kirli hissediyorum sırf bu durumdan kurtulabilmek için ondan ayrılmayı bile düşündüm sevgilimden bahsetmek gerekirse o çok dürüst bir insan emin ol bu kadar şeyden sonra eğer onun bana hatası olsaydı anlatırdı ama o beni çok sevdi sadece para hırsı bu hayatta onu mahvetti şimdi bana nolur yardım edin hala geçmişi deşip söylemediğim şeyler var mı diye kafamı yormak ne kadar doğru biraz daha düşünüp herşeyi en ince ayrıntısına kadar bitirene kadar üstüne mi gideyim vicdanım çok huzursuz geceleri uyku haram oldu akıl verin ve nolur beni yargılamak yerine anlamayı tercih edin çok çaresizim çok uzun oldu çoğunuz okuyamaz ama okuyanların gözlerine sağlık cevaplarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Felicitafuturemom .!.:

Ancak tevbe edenler, (kendilerini ve başkalarını) düzeltenler ve (indirileni) açıklayanlar(a gelince); artık onların tevbelerini kabul ederim. Ben, tevbeleri kabul edenim, esirgeyenim. (Bakara Suresi, 160. ayet )

Derken Adem, Rabbinden (birtakım) kelimeler aldı. Bunun üzerine (Allah da) tevbesini kabul etti. Şüphesiz O, tevbeleri kabul edendir, esirgeyendir. (Bakara Suresi, 37. ayet)

Yaradan her türlü tövbeleri kabul ederim ben bağışlayıcıyım affediciyim dedikten sonra ve sen bu sözünde samimi olduktan sonra kulların seni affetmesinin önemi yok inan. Vicdanını temizlemek istiyorsan önce kendine söz ver. Yaradana söz ver.

Genişletmek için tıkla...

Gaydiriguplakcemile .!.:

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri yeni arkadaşlarım yaklaşık 5 senedir bu forumu takip ediyorum ancak bugün üye olabildim ve size ilk mesajımı atıyorum ilk derdimi paylaşıyorum 21 yaşındayım bu zamana kadar tüm problemlerimi kendi kendime çözmeye çalıştım fakat anksiyete ve obsesyon şeklinde iki tane psikolojik hastalıkla mücadele etmeye çalışıyorum.Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.2 yıldır süren çok güzel bir ilişkim var sevgilimle çok zor günler geçirdik ben bu ilişkide her zaman bir an önce hayatımızı birleştirmeyi aynı eve girmeyi isteyen taraftım tabiki bunu sadece istemekle kalmadım bunun için elimden geleni yaptım birikim yaptım çalıştım sevgilimin tüm yükleri problemleri benim üzerimdeydi onun kyk borcundan askerlik parasına kadar ben planlar yoluna koymaya çalışırdım o rahat bir insandır böyle şeylerle pek ilgilenmez beni çok sevdiğine eminim gözümün içine bakıyor ve değer veriyor fakat karakter olarak rahat birde malesef oyun bağımlısı şuan çalıştığı yerden hiç memnun değil zaten kendi işinide yapmıyor kendi işinden iş bulamıyor vs vs bu şekilde o hep evliliğe şuan için daha uzak bakan tarafta bundan 1 yıl önce ailemle sorunlar yaşadım zaten sürekli olarak yaşıyordum çok sınır noktasına geldim intihara kadar gitti konu oda bana evlenelim başımızın çaresine baksrız ailemle konuştum sende konuş dedi sonrası ise tam bir felaket bu konuda sende suçlusun derseniz ben ona yapamayacağımızı boş yere bu işe kalkışmamamız gerektiğini üstüne basa basa günlerce söyledim sonra annemlerle konuştum gelecekler dedim ciddi ciddi konu akrabalarıma gitti 2 3 gün sonra bir gün beni çağırdı ve yapamayacağını cesaret edemediğini söyledi beni resmen yarı yolda bıraktı dünya başıma yıkıldı aileme ne açıklama yapacağım ne diyeceğim onlarada rezil oldum cesaret edemedik vazgeçtik dedim ve o dönemde sevgilim bana seni sevmiyor olabilirim dedi bu cümleyi hayatım boyunca unutmadım ama yinede bırakmadım onu tuttum ellerini sen beni seviyorsun dedim 2 3 ay sonra o kadar iyi anladıki ağladı karşımda çok pişmanım seni çok seviyormuşum iyiki beni bırakmadın diye bu olaylaro atlattık derken ben hamile kaldım 1 aylıkken öğrendim bunu ben hiç bir zaman aldırmak istemedim ne olursa olsun çalışıp ona bakacak manevi gücüm vardı kalbimde aldırma kararı almak için fikrimi dahi almadı öğrendikten sonra 1 hafta onunla yaşadım her gece her sabah ağladım kürtajım çok ücra bir yerde çok kötü şartlarda oldu kayıtlara geçmesin diye çok üzüldüm fakat o duyguyu yaşayamadığı için o bu konudada hep gamsız kaldı.Burdan sonra benim hatalarım ve asıl vicdan azabım başlıyor.Okulda akademisyenim olan bir adamdan ders almaya başladım adam zengin ve yaşlı bir adamdı bir süre sonra bana karşı davranışları değişti ilgisi olduğunu anladım ve sonunda bir gün itiraf etti fakat adam bana sürekli para gönderdiği için ve hediyeler aldığı için çok sinir oldum ve adama karşı intikam almak istedim böyle demesine rağmen benim sevgilim var onu çok seviyorum ama sizden ders almaya devam etmek istiyorum dedim tabi bunların hepsinden sevgilim haberi vardı onuda biraz tatlı geldi para az buz değil ayda 5 10 bin tl paradan bahsediyoruz Böyle böyle derken bu adamın ilgisi beni içine çekmeye başladı hiç yüz yüze gelmedik sadece konuşuyorduk fakat aynı şeylerden hoşlanıyorum sanat müzik muhabbetimiz beni çok mutlu ediyordu ve beni çok önemsiyordu ben bu duygularımdan sevgilime hiç bahsedemedim ama vicdan azabı çektim Sonra ilerleyen zamanlarda zaten soğudum adamdan ama sevgilimle beraber dolandırmadan devam ettik toplamda 80 bin tl ye yakın para aldık.Sonra konuşup bu işin olmayacağını söyledik adama ve bitti ama bu benim duygularımdan sevgilimin hiç haberi olmadı. 2 ay sonra falan bir kuaförde işe girdim orda biriyle tanıştım adam evliydi ama bana karşı ilgisi vardı normalde benim gözüm sevgilimden başka kimseyi görmez biz onunla birbirimizi her gördüğümüzde sevgiden ağlayan insanlarız emin olun burda anlattıklarımla tanıyamassınız beni .. çalıştığım yerde iş çıkışlarında uyuşturucu madde kullanıyorlardı bir gün benide çağırdılar denemek amaçlı içmek istedim kendime engel olamadım tabi ilk kullanımın olduğu için çok çarptı ne yaptığımı bile doğru düzgün hatırlamıyorum o gece o kafayla o adamla birlikte oldum eve gittiğimde berbat haldeyim sabah kalktığımda ise hissiz hiç bir şey hissetmiyorum iyi kötü hiç bir şey ölü gibi yüzümü yıkayıp işe gittim dünya etrafımda dönüyprdu ama sanki ben yoktum hareketlerim bir robot misali kendi kendine işliyordu.Bu vicdan azabıyla yaşamayamassın dedim kendime neden hep sen iyi olmak kötü hissetmek zorundasın sende kötü olabilirsin herkes yapıyor sende yapabilirsin ve o günden sonra tam 15 gün bu çocukla flört tarzında ilişkimiz devam etti fakat hiç birlikte olmadık o gece ilk ve sondu ne olduysa o 15 günden sonra oldu dayanamadım sevgilimi çağırdım ve herşryi itiraf ettim yanına giderken herşeyi göze almıştım kötü olmak istemiştim ama olamamıştım beni bırakması terk etmesi hiç birşey bu vicdan azabı kadar acıtmayacaktı canımı.Fakat o kadar zorduki herşeyi bir anda söyleyemiyor insan o gün ikimizde çok ağladık arkamı dönüp giderken durdurdu beni affediyorum seni bırakamam kendimden hep korktum korktuğum başıma geldi ben seni çok seviyorum sen benim sadece sevgilim değil kızımsın dedi sarıldı bana gitmek istesemde bırakmadı beni..O günden sonra tam 15 gün her gün yeni bir şey itiraf ettim ona bir anda söyleyemedim herşeyi tek tek yavaş yavaş anlattım her anlattığım şeyle yaraladım en son bu vicdan azabına dayanamadım benden intikam almasını istedim ilk önce kabul etmedi içimin anca böyle soğuyacağını söylwdim gitti ve bir escortla beraber oldu çıktığında yanıma geldi ağlıyordu berbat haldeydi ikimizde oturduk saatlerce ağladık bu olayları atlatmamız 2 ay sürdü yavaş yavaş atlattık derken anksiyetemden dolayı olduğum bir şey başladı bende bir vicdan azabı sürekli geçmişimi düşünüp acaba anlatmadığım bir şey kaldımı diye kendimi yedim durdum günlerce haftalarca her gece geçmişime inip bir zama tüneli gibi herşeyi tek tek düşündüm her gün sevgilimi arayıp her gün farklı şeyler anlattım o akademisyen olayı dahil herşeyi bu dönemde çok hassaslaştım o parayı bir kuruma bağışlayın o paradan kurtulmak istedim vicdanım rahat etmedi fakat para sevgilime tatlı geldiği için tabiki kabul etmedi bu olayın üzerinden 3 hafta geçti sevgilim bana anlattıkların ve anlamadıklarını dahil herşeyi affediyorum ama nolur artık sende kendini affet dişünme diye yalvarıyor fakat ben kendime engel olamıyorum herşeyi anlattım ama hala anlatmadığım şeyler illaki kalmıştır yalanlar kalmıştır diye sürekli geçmişimi düşünüyorum bu batmaktan kurtulamıyorum bir insa birşeyi anlatır ve biter ama ben sanki herşeyi anlatmadığım sürece eskisi gibi sevgilimin yüzüne huzurla temizle bakmayacağım gibi geliyor o benim bu hayattaki tek huzurum du onun yanında bebekler gibi hissederdim ama şuan kirli hissediyorum sırf bu durumdan kurtulabilmek için ondan ayrılmayı bile düşündüm sevgilimden bahsetmek gerekirse o çok dürüst bir insan emin ol bu kadar şeyden sonra eğer onun bana hatası olsaydı anlatırdı ama o beni çok sevdi sadece para hırsı bu hayatta onu mahvetti şimdi bana nolur yardım edin hala geçmişi deşip söylemediğim şeyler var mı diye kafamı yormak ne kadar doğru biraz daha düşünüp herşeyi en ince ayrıntısına kadar bitirene kadar üstüne mi gideyim vicdanım çok huzursuz geceleri uyku haram oldu akıl verin ve nolur beni yargılamak yerine anlamayı tercih edin çok çaresizim çok uzun oldu çoğunuz okuyamaz ama okuyanların gözlerine sağlık cevaplarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Gaydiriguplakcemile .!.:

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri yeni arkadaşlarım yaklaşık 5 senedir bu forumu takip ediyorum ancak bugün üye olabildim ve size ilk mesajımı atıyorum ilk derdimi paylaşıyorum 21 yaşındayım bu zamana kadar tüm problemlerimi kendi kendime çözmeye çalıştım fakat anksiyete ve obsesyon şeklinde iki tane psikolojik hastalıkla mücadele etmeye çalışıyorum.Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.2 yıldır süren çok güzel bir ilişkim var sevgilimle çok zor günler geçirdik ben bu ilişkide her zaman bir an önce hayatımızı birleştirmeyi aynı eve girmeyi isteyen taraftım tabiki bunu sadece istemekle kalmadım bunun için elimden geleni yaptım birikim yaptım çalıştım sevgilimin tüm yükleri problemleri benim üzerimdeydi onun kyk borcundan askerlik parasına kadar ben planlar yoluna koymaya çalışırdım o rahat bir insandır böyle şeylerle pek ilgilenmez beni çok sevdiğine eminim gözümün içine bakıyor ve değer veriyor fakat karakter olarak rahat birde malesef oyun bağımlısı şuan çalıştığı yerden hiç memnun değil zaten kendi işinide yapmıyor kendi işinden iş bulamıyor vs vs bu şekilde o hep evliliğe şuan için daha uzak bakan tarafta bundan 1 yıl önce ailemle sorunlar yaşadım zaten sürekli olarak yaşıyordum çok sınır noktasına geldim intihara kadar gitti konu oda bana evlenelim başımızın çaresine baksrız ailemle konuştum sende konuş dedi sonrası ise tam bir felaket bu konuda sende suçlusun derseniz ben ona yapamayacağımızı boş yere bu işe kalkışmamamız gerektiğini üstüne basa basa günlerce söyledim sonra annemlerle konuştum gelecekler dedim ciddi ciddi konu akrabalarıma gitti 2 3 gün sonra bir gün beni çağırdı ve yapamayacağını cesaret edemediğini söyledi beni resmen yarı yolda bıraktı dünya başıma yıkıldı aileme ne açıklama yapacağım ne diyeceğim onlarada rezil oldum cesaret edemedik vazgeçtik dedim ve o dönemde sevgilim bana seni sevmiyor olabilirim dedi bu cümleyi hayatım boyunca unutmadım ama yinede bırakmadım onu tuttum ellerini sen beni seviyorsun dedim 2 3 ay sonra o kadar iyi anladıki ağladı karşımda çok pişmanım seni çok seviyormuşum iyiki beni bırakmadın diye bu olaylaro atlattık derken ben hamile kaldım 1 aylıkken öğrendim bunu ben hiç bir zaman aldırmak istemedim ne olursa olsun çalışıp ona bakacak manevi gücüm vardı kalbimde aldırma kararı almak için fikrimi dahi almadı öğrendikten sonra 1 hafta onunla yaşadım her gece her sabah ağladım kürtajım çok ücra bir yerde çok kötü şartlarda oldu kayıtlara geçmesin diye çok üzüldüm fakat o duyguyu yaşayamadığı için o bu konudada hep gamsız kaldı.Burdan sonra benim hatalarım ve asıl vicdan azabım başlıyor.Okulda akademisyenim olan bir adamdan ders almaya başladım adam zengin ve yaşlı bir adamdı bir süre sonra bana karşı davranışları değişti ilgisi olduğunu anladım ve sonunda bir gün itiraf etti fakat adam bana sürekli para gönderdiği için ve hediyeler aldığı için çok sinir oldum ve adama karşı intikam almak istedim böyle demesine rağmen benim sevgilim var onu çok seviyorum ama sizden ders almaya devam etmek istiyorum dedim tabi bunların hepsinden sevgilim haberi vardı onuda biraz tatlı geldi para az buz değil ayda 5 10 bin tl paradan bahsediyoruz Böyle böyle derken bu adamın ilgisi beni içine çekmeye başladı hiç yüz yüze gelmedik sadece konuşuyorduk fakat aynı şeylerden hoşlanıyorum sanat müzik muhabbetimiz beni çok mutlu ediyordu ve beni çok önemsiyordu ben bu duygularımdan sevgilime hiç bahsedemedim ama vicdan azabı çektim Sonra ilerleyen zamanlarda zaten soğudum adamdan ama sevgilimle beraber dolandırmadan devam ettik toplamda 80 bin tl ye yakın para aldık.Sonra konuşup bu işin olmayacağını söyledik adama ve bitti ama bu benim duygularımdan sevgilimin hiç haberi olmadı. 2 ay sonra falan bir kuaförde işe girdim orda biriyle tanıştım adam evliydi ama bana karşı ilgisi vardı normalde benim gözüm sevgilimden başka kimseyi görmez biz onunla birbirimizi her gördüğümüzde sevgiden ağlayan insanlarız emin olun burda anlattıklarımla tanıyamassınız beni .. çalıştığım yerde iş çıkışlarında uyuşturucu madde kullanıyorlardı bir gün benide çağırdılar denemek amaçlı içmek istedim kendime engel olamadım tabi ilk kullanımın olduğu için çok çarptı ne yaptığımı bile doğru düzgün hatırlamıyorum o gece o kafayla o adamla birlikte oldum eve gittiğimde berbat haldeyim sabah kalktığımda ise hissiz hiç bir şey hissetmiyorum iyi kötü hiç bir şey ölü gibi yüzümü yıkayıp işe gittim dünya etrafımda dönüyprdu ama sanki ben yoktum hareketlerim bir robot misali kendi kendine işliyordu.Bu vicdan azabıyla yaşamayamassın dedim kendime neden hep sen iyi olmak kötü hissetmek zorundasın sende kötü olabilirsin herkes yapıyor sende yapabilirsin ve o günden sonra tam 15 gün bu çocukla flört tarzında ilişkimiz devam etti fakat hiç birlikte olmadık o gece ilk ve sondu ne olduysa o 15 günden sonra oldu dayanamadım sevgilimi çağırdım ve herşryi itiraf ettim yanına giderken herşeyi göze almıştım kötü olmak istemiştim ama olamamıştım beni bırakması terk etmesi hiç birşey bu vicdan azabı kadar acıtmayacaktı canımı.Fakat o kadar zorduki herşeyi bir anda söyleyemiyor insan o gün ikimizde çok ağladık arkamı dönüp giderken durdurdu beni affediyorum seni bırakamam kendimden hep korktum korktuğum başıma geldi ben seni çok seviyorum sen benim sadece sevgilim değil kızımsın dedi sarıldı bana gitmek istesemde bırakmadı beni..O günden sonra tam 15 gün her gün yeni bir şey itiraf ettim ona bir anda söyleyemedim herşeyi tek tek yavaş yavaş anlattım her anlattığım şeyle yaraladım en son bu vicdan azabına dayanamadım benden intikam almasını istedim ilk önce kabul etmedi içimin anca böyle soğuyacağını söylwdim gitti ve bir escortla beraber oldu çıktığında yanıma geldi ağlıyordu berbat haldeydi ikimizde oturduk saatlerce ağladık bu olayları atlatmamız 2 ay sürdü yavaş yavaş atlattık derken anksiyetemden dolayı olduğum bir şey başladı bende bir vicdan azabı sürekli geçmişimi düşünüp acaba anlatmadığım bir şey kaldımı diye kendimi yedim durdum günlerce haftalarca her gece geçmişime inip bir zama tüneli gibi herşeyi tek tek düşündüm her gün sevgilimi arayıp her gün farklı şeyler anlattım o akademisyen olayı dahil herşeyi bu dönemde çok hassaslaştım o parayı bir kuruma bağışlayın o paradan kurtulmak istedim vicdanım rahat etmedi fakat para sevgilime tatlı geldiği için tabiki kabul etmedi bu olayın üzerinden 3 hafta geçti sevgilim bana anlattıkların ve anlamadıklarını dahil herşeyi affediyorum ama nolur artık sende kendini affet dişünme diye yalvarıyor fakat ben kendime engel olamıyorum herşeyi anlattım ama hala anlatmadığım şeyler illaki kalmıştır yalanlar kalmıştır diye sürekli geçmişimi düşünüyorum bu batmaktan kurtulamıyorum bir insa birşeyi anlatır ve biter ama ben sanki herşeyi anlatmadığım sürece eskisi gibi sevgilimin yüzüne huzurla temizle bakmayacağım gibi geliyor o benim bu hayattaki tek huzurum du onun yanında bebekler gibi hissederdim ama şuan kirli hissediyorum sırf bu durumdan kurtulabilmek için ondan ayrılmayı bile düşündüm sevgilimden bahsetmek gerekirse o çok dürüst bir insan emin ol bu kadar şeyden sonra eğer onun bana hatası olsaydı anlatırdı ama o beni çok sevdi sadece para hırsı bu hayatta onu mahvetti şimdi bana nolur yardım edin hala geçmişi deşip söylemediğim şeyler var mı diye kafamı yormak ne kadar doğru biraz daha düşünüp herşeyi en ince ayrıntısına kadar bitirene kadar üstüne mi gideyim vicdanım çok huzursuz geceleri uyku haram oldu akıl verin ve nolur beni yargılamak yerine anlamayı tercih edin çok çaresizim çok uzun oldu çoğunuz okuyamaz ama okuyanların gözlerine sağlık cevaplarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...