İçindekini Karşı Tarafın Yüzüne Söylemek/İçinde tutmamak

  • Konu Sahibi Konu Sahibi rohy
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

rohy

HesabımızAllaha
Kayıtlı Üye
25 Ekim 2007
970
6
96
39
Çorum
Arkadaşlar insanlar kırılacak diye,veya ne bileyim hoşlanmadığım bir tepki verir de beni öfkelendirir, huzurum bozulur diye çoğu zaman insanların yüzüne hatalarını beğenmediğim şeylerini söyleyemiyorum.

Ne yapmalıyım,nasıl davranmalıyım.. Bir yerden sonra söylemek istediğim şeyler olduğu halde söyleyemeyince kendimi iki yüzlü hissediyorum.

Lütfen akıl verin,tavsiye verin.

Çok zaman bu tarz durumlarda elim ayağım yanıyor-ateş basıyor,öfkeleniyorum. Hatta söyleyecceklerimi unutuyorum. Biliyorum özgüven eksikliği diyeceksiniz.Fakat nasıl yenmeliyim? Psikiyatra gitmeyi düşünüyorum. Fakat kendi çabalarım açısından neler yapabilirim?

Bir anda olmuyor takdr edersiniz ki.. zamanla olabilecek birşey bu..Nasıl adımlar atmalıyım?


 
Bende söylemem çok yakın oldukalrım hariç tabi.Mesela işyerindeki arkadaşlar hoşlanmadığım biçok hareketi yapıyorlar ama bana nasıl davranacaklarını bildikleri için sorun olmuyor.Umursamaz olduğum için yaptıkları hatalara pek takılmam:1:Sizde öyle yapabilirsiniz aslında.
 
Arkadaşlar insanlar kırılacak diye,veya ne bileyim hoşlanmadığım bir tepki verir de beni öfkelendirir, huzurum bozulur diye çoğu zaman insanların yüzüne hatalarını beğenmediğim şeylerini söyleyemiyorum.

Ne yapmalıyım,nasıl davranmalıyım.. Bir yerden sonra söylemek istediğim şeyler olduğu halde söyleyemeyince kendimi iki yüzlü hissediyorum.

Lütfen akıl verin,tavsiye verin.

Çok zaman bu tarz durumlarda elim ayağım yanıyor-ateş basıyor,öfkeleniyorum. Hatta söyleyecceklerimi unutuyorum. Biliyorum özgüven eksikliği diyeceksiniz.Fakat nasıl yenmeliyim? Psikiyatra gitmeyi düşünüyorum. Fakat kendi çabalarım açısından neler yapabilirim?

Bir anda olmuyor takdr edersiniz ki.. zamanla olabilecek birşey bu..Nasıl adımlar atmalıyım?



Benim felsefem şu; benim içimde kalacağına, söylerim onun içinde kalsın.

Tabi bu demek değil ki; dan dun gelişi güzel atayım kendimi ortalığa. Yeri geldiğinde ince ince söylerim. Canım sıkıldığında da alır karşıma konuşurum.
 
Ama ben işte umursamazlık edemiyorum, kendimi savunamamış aciz gibi hissediyorum. İnsanlar acımasız,hemen hatanı yüzüne vurmayı biliyorlar, yani hakediyorsa yüzüne saydırmak da gerekiyor bazen malesef :(
 
Son düzenleme:
Ama ben işte umursamazlık edemiyorum, kendimi savunamamış aciz gibi hissediyorum. İnsanlar acımasız,hemen hatanı yüzüne vurmayı biliyorlar, yani hakediyorsa yüzüne saydırmak da gerekiyor bazen malesef :(

Hımm siz size söylenenlerden bahsediyorsunuz o durumda bende sesiz kalmam hatta sesim fazla bile çıkabilir.
Sizde kendinizi savunun alt kalmayın,yaptığı hatayı anlaşılır dille anlatın,eğer haklıysanız
 
bence söyle gitsin ya kasmaya gerek yok .o bu kırılmasın diye kendimizi kırıyoruz farkında değiliz.
 
Benim felsefem şu; benim içimde kalacağına, söylerim onun içinde kalsın.
Tabi bu demek değil ki; dan dun gelişi güzel atayım kendimi ortalığa. Yeri geldiğinde ince ince söylerim. Canım sıkıldığında da alır karşıma konuşurum.

bende öyleyim :34:
 
sizler neler yapıyorsunuz mesela? içinizden geldiği gibi direk mi yoksa nabza göre şerbet misali mi?
 
canımı acıtacak bir söz söylenmişse ya da konuşulmusşa,
duruma göre beklerim..en uygun ortamda söylerim .
lafı gediğinie koyarım yani..:37: yada konuşmayı
tam da istediğim yere çeker söylerim bir şekilde...
kesinlikle içinde tutamıyor bir insan belli bir zaman
sonra..:ssz:
 
ben aninda geri cevap veren insanlardanim.

etrafimda dobra dobra olan biri olarak taniyor beni herkes.

direk söylüyorum düsüncelerimi, konusarak olayin sicakliginda hal ediyorum problemlerimi.

laf sokan densizler oluncada direk cevabini veriyorum.

kendimide övmek istemiyorum ama cok cesaret edemiyorlar, sert bir mizahim oldugu icin.

ayrica akrep burcuyum =)
 
hani bir alimin sözü var, “Her söylediğin hak olsun. Fakat, her hakkı söylemeye senin hakkın yoktur. Her dediğin doğru olmalı. Fakat, her doğruyu demek doğru değildir”

yani doğru olduğu halde söylenmesi doğru olmayan şeyler de vardır. bazen söylememiz gereken şeyleri duygularımızdan dolayı o an söylediğimizde üslubumuzdan dolayı karşı tarafı kırabiliriz, ayrılığa yol açabiliriz. bu şekilde nice kırgınlık ve ayrılık yaşayan insanlar var.

modern psikolojide bu düşünce var ''ben içimde olan herşeyi söyleyeyim sonrasını karşı taraf düşünsün'' altta kalanın canı çıksın der gibi bir düşünce. en başta bu düşüncenin kişinin kendisine sonra da çevresine zarar verdiğini düşünüyorum. sen bugün söylersin o sözü ve çoğunlukla da anlık duygulardan dolayı pişman olunur ve araya kırgınlık tamir edilemeyecek durumlar ortaya çıkar.

içimizdeki herşeyi söylememiz gerekmez. endişelenmeyin içinizde tuta tuta zarar gelmez size. eğer hakkınızın yenildiği bir durum varsa elbette konuşun kendinizi savunun ama bunun haricinde günlük olaylardaki bir çok durumda içinizde olan herşeyi kızgınlığı, öfkeyi bu tarz duyguları dışa vurmanıza bu duyguları daha da alevlendirmenize gerek yoktur. uzun vadeli düşünün bu konularda. çoğu zaman susmak insana daha fazla şey kazandırır.
 
birşey daha ekleyeyim. ben de yapım gereği mizaç olarak fazla düşünmeden hareket eden dobra bir insanım. ama bu yapımı törpülemek ve daha sakin suskun bir insan olmak için çaba gösteriyorum. ve şimdi geldiğim noktada eskiye göre çok daha huzurlu olduğumu söyleyebilirim. o anki duygularla fazla düşünmeden hareket edip pişman olmaktansa susup sabırlı olmanın çok daha faydasını gördüm. dobralık övünelecek birşey değil bence. insanların yüzüne pat pat herşeyi söylemenin de övünelecek bir tarafı yoktur. asıl marifet odur ki öfkelendiğinde bile susmak ve bu öfkeyi yutmaktır. insanları anlık duygularla kırmamaktır.
 
mesaj tekrarı...
 
Son düzenleme:
mesaj tekrarı. konuda kirlilik yaptığım için üzgünüm =/
 
Son düzenleme:
Ben de ayni senin gibiydim.

Sonra 30 yasima gelince kendiliginden degisti ve bu halimi cok seviyorum.
 
Ben artık söylememeyi tercih ediyorum.
Çok sevdiğim bir kelime var benim "peki". Bayılıyorum bu kelimeye. Tonlamayla istediğinizi söyletir size. Bakıyorum ki karşıdaki beni anlamaktan uzak, peki diyorum, kalakalıyor.
Çünkü insanlar son zamalarda çok gergin.Kavgaya her daim hazır. İlla söylemem gerekiyorsa üslubumu ayarlamaya çalışırım.
Bir de şu var ki bazıları öz güvenle patavatsızlığı feci halde karıştırmakta. Sık karşılaşır oldum.
 
insanların yaptığı haksızlıklara göz yummak susmak bazen konuşmaya tercih ettiğimiz durumlardan ama her zaman böyle davranmak insanın kendine ve doğru bildiğine olan inancını kırabilir.herkes bizim gibi davranmayabilir.biz içimizden geçenleri söylemiyoruz diye bu karşımızdaki de bize söylemeyecek anlamına gelmez.başkası içinden geçen şeyleri bize söylediğinde kırılabilir kendimizi suçlayan sürekli sorgulayan bir kimliğe bürünebiliriz.(ben böyle davranmıyorum neden bana böyle davranılıyor,neden böyle..)gibi.bu yüzden şahsi fikrim bir alimin söylediği gibi 'biliyorsan konuş faydalansınlar,bilmiyorsan sus alim sansınlar' görüşüdür.yanlış olduğunu bildiğim ve beni gerçekten çok rahatsız eden bir durum varsa bunu doğru kelimelerle ifade etmeye çalışırım.ama gerçekten doğruluğuna inandığım bir görüş hakkında bunu yaparım.ahlaki değerleri önemseyen savunduğu bir görüş bir idea olan her insanda bunu yapmalı bence.sonuçta ortada bir hata varsa düzeltilmelidir,her zaman:19:
 
tecrübelerime dayanarak çok sertleşmeden mutlaka cevap vereceksin.
hem sana saygıları artar hemde sana karşı tartarak konuşmayı öğrenirler.
yoksa hadlerini aşmaya devam ederler.
örneğin kızgınlığını başkasına anlatınca onlar duyup kızıyorlar ve çok önemsendiklerini düşündürüyorsun.
o anda şaşkınlığını hemen dizginleyip doğru cevabı söylemelisin.
kişisine göre alay,ima,onun yarasını kaşımak olabilir bence.
 
Ben genelde karşımdakine güzelce ifade etmeye çalışıyorum.eğer 1-2 kez yanlış bi tavır görmüşsem takılmıyorum ama 3.kez aynı duruma maruz kalırsam karşıma alıp nedenini soruyorum.ama konuşulmayacak,kavga çıkarabilecek bir kişiliği varsa konuşmak yerine uzak durmayı tercih ediyorum.eğer benim için önemli birileri de değillerse bu kişiler,hayatımdan çıkarıyorum..temizlik yapıyorum yani:6:..yalnız dürst ve dobra olmakla kırıcı ve saygısız olmak arasında da büyük fark var.bazı insanları görüyorum,dobralık maskesi altında gayet saygısız ve seviyesiz davranabiliyorlar.sonrada ben dobrayım,çekinmem söylerim,kalbimdeki dilimdedir falan gibi şeylere sığınıyorlar..beni en çok rahatsız eden ve uzak durduğum tiplar bunlar.asıl olan kızsak bile bunu seviyeli bir şekilde ifade etmektir.
 
Son düzenleme:
Back
X