- 3 Şubat 2009
- 10.251
- 18.228
- 823
- 45
Önceden kedi sevmezdim. Kopegim var. Sevmezdim derken simdi nefret ediyorum zanneden çıkar hayir yani boyle elle sevmez ilgi duymazdim. Haftasonu istanbula gittim. Florya Atatürk ormaninda dolaşırken sarman bi kedi ben sigara icerken geldi bacaklarima dolandi. Ürkütücü geliyor kediler normalde bi huzursuz oldum cekildim sonra ayaga kalkti, sigara olmayan elime patisini vuruyor tirnak cikarmadan. Baktim gozleri de kendi gibi sari büyük bi kedi ama acayip oyuncu elimi tepesine uzattim. Pat pat elime vuruyor. Yuzunu tuttum avcumun icinde kacmadi hic patilerini siktim hafifce tuttum kaldirdim giki cikmiyor gurulduyo hosuna gidio demek sanirim guruldamak hic bilmiorum kedice ben. Hayvana mest oldum. Yemek yemege gittim. Yemekte aklima alip eve getirmek var hatta havayolu firmasini aradim tasima sartlarini sordum. Ormana geri döndüm dün gece kedi yok. Bugun sabahtan kostur kostur yine ormana gittim iki saat yagmurda yürüdüm kedi gene yok. Aklimda kedinin hayaliyle eve geldim ankaraya su an. On yasinda cocuk gibi kediyi düşünüp agliyorum. Sizce obsesyondan siyirdim mi yoksa bu beni onyargilarimdan kurtarip kedi sevmeye iten kediyi gercekten cok mu sevdim. Orada kediyi gören bilen var midir acaba bir umut yaziyorum. Bi de ruh halimi yorumlamanizi rica edicem. Aklimdan çıkmıyor.