Uzun zamandir bunu yasiyorum ama bu gun artik beynim catlamak uzere
Ablamla kendi gelecegim arasinda kalmak beni cok yikiyor
Ben 26 ablam 32 yasinda ve bekar
Kafasina uygun birini bulamadi malesef icine sinen biri cikmadi karsinina
Benide arkadaslarim birileriyle tanistirmak gorusturmek icin baya caba icindeler ama ben hep dusunmuyorum daha benim icin erken diyorum... ama nedeni tabiki istememem degil hayatimda birinin olmasini,evlenip bir yuvam olmasini cok istiyorum ama! ablam evlenmeden olmaz onu ezip gecemem diyorum annemde ayni seyi soyluyor tabi
Ama bugun arkadasim birinden bahsetti benimle tanismak bi kahve icmek istiyormus cocuguda gordum cok hos ve efendi birine benziyor cok istedim bugun tamam bi tanisyim demeyi ama ablam geldi aklima olmaz dedim hemen
Dusunuyorum soz,nisan dugun hazirliklari yaparken hep ablam yanimda olsun isterim ama o bu heycani yasamadigi icin bende onun yaninda gozu onunde yasayamam ki gonlumce hazirlanam hayallerimdeki herseyi yaparken ablami ezemem
Ablam asla uzulmem ben kismet kimin nasibi yazisi onceyse o evlenir der hep ama ben biliyorum ki kalbinin bir tarafi benden once olmasini ister
Ama ben ne yapicam ya hic kafasina uyan icine sinen biri karsina cikmazsa ben ne olucam