Bıktım artık bu işlerden..Ruhum çok yorgun...Aynı zamanda buna tezat duygularım var..
Ayrılmak istedim kaç defa ,bırakmıyor.Bir şekilde gönlümü alıyor,sözde seviyor,evlenmek istiyor ama yine aynı ölü toprağı..Benim hayatıma dahil olmuyor..Çalışmıyorken gece uyumuyor,gündüz canı sıkıldığı için uyuyor,aşam lokale gidiyor,Arada bir bir dakikalık arıyor(yurtdışı)Ben istemesen skyepede hiç görüşmeyecek,ayad benim korkumdan arada skyepe de zrola görüşecek.Görüştüğünde de hhiç konuşmayacak.Surat asacak.Ben üstüne geldikçe surat asacak.Bazen canı isterse beni halim selim bulursa güzel güzel bakacak..Kanı kaynayacak..Ama ben üstüne gitmezsem..
Zaten ben onu beynimde bitirdim gibi..Onunla evlenmek artık bana çok uzak..Kendi kendine ''ilgilenmese de benle evlenecek ''havasında..7 eylülde geleckmiş..Sürekli erteledi bu arada.İş bulma kursu vs..Durmadan bir işi çıkıyıor,hiç değilse şuzaman gelecem demese...Sözünde durmuyor izlenimi oldu bende...Hem daha erken gelse belki aramız daha iyi olurdu...Ülkeler arası görüşüyorz,görüşmemizde sıkıntı olacak diyor...Aynı ülkede olsak sıkımntı olmaz diyor ama ben buna inanmıyorum..skyepe ücretsiz..Huyu da böyle ,serserice gezer,beni unutur..
Nasıl oldu bilmiyorum ama tanıdığım tek akrabası kuzeni(erkek) ona faceden mesaj yazdım''ben onu anlamıyorum,sen onu tanırsın,o nasıl biri''Biz ileriye götürsek mutlu olur muyuz''Benim istediğim artık sadece iletişim ,sevgi,ilgi''yazdım..Yanlıştı belki ama duramadım.Onu bukadar anlamamak da tetikledi...Bitecekse de bitirmeden onun hakkında ;yakınının fikrini almak istedim..Keşke böyle olmasaydı..Ben onu sevmiştim..Hala da değişse bir umut görürüm...