İkizlerinize nasıl bakıyorsunuz ya da baktınız?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi cigdo
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

cigdo

Meleklerim Allaha emanet
Kayıtlı Üye
28 Eylül 2009
579
2
96
İstanbul
Arkadaşlar herkese merhaba,

Benim 9 aylık ikiz oğullarım var, çok zorlu süreçlerden geçip onlara kavuştum, bugüne kadar kayınvalidemle bazen de kendi annemle baktım,
Bebeklerim erken doğdular, biri doğduğu gün ameliyat oldu ve 15 gün yoğun bakımda kaldı, diğeri küvözde kaldı sarılık oldu, şükür şimdi iyiler ama bu sıkıntılardan dolayı sanırım hala bebişlerimin uykuya dalma sorunu var, ayrıca hala gece uykuları düzene girmedi, ayrıca onlara yemek yedirmek de çok zor...

Sağolsun herkes destek ama her şey bi yere kadar, ben onlara ne zaman kendim bakabileceğim, kendim bakabilmek için ne yapmam lazım, onları nelere nasıl alıştırmam lazım, önerilerinizi bekliyorum.

Sevgiler..:71:
 
Arkadaşlar herkese merhaba,

Benim 9 aylık ikiz oğullarım var, çok zorlu süreçlerden geçip onlara kavuştum, bugüne kadar kayınvalidemle bazen de kendi annemle baktım,
Bebeklerim erken doğdular, biri doğduğu gün ameliyat oldu ve 15 gün yoğun bakımda kaldı, diğeri küvözde kaldı sarılık oldu, şükür şimdi iyiler ama bu sıkıntılardan dolayı sanırım hala bebişlerimin uykuya dalma sorunu var, ayrıca hala gece uykuları düzene girmedi, ayrıca onlara yemek yedirmek de çok zor...

Sağolsun herkes destek ama her şey bi yere kadar, ben onlara ne zaman kendim bakabileceğim, kendim bakabilmek için ne yapmam lazım, onları nelere nasıl alıştırmam lazım, önerilerinizi bekliyorum.

Sevgiler..:71:

Benimde 3 aylık ikizlerim var bir kız bir erkek bizim bakıcımız var bana yardım ediyor ama yinede çok zor bende senin kadar yapabilseydim kızım çok iştahsız ne yapacağım bilmiyorum allah yardımcımız olsun
 
benim erkek olan ikizlerim 4 yaşını Temmuz ayında doldurdular.
Geçen sene Ağustos itibariyle saat 15:30'a kadar anaokuluna vererek tek başıma
bakmaya başladım.
3 yaş öncesi hem yatılı hem de gündüz bakıcımız vardı.
Yemek konusunda da çok sıkıntı çektik,
tek çözüm sabır.
Bence 2 yaşında oyun grubu ve 2,5 yaşında da yarım gün anaokuluna gönderince
en azından kahvaltı, ara öğün ve öğle yemeği alışkanlığı edinildi.
Yemek konusunda benim kurtarıcım anaokulu oldu,
artık yemeyeceğim dediklerinde ısrar etmiyorum, biliyorum ki aç değiller.
Sabırlı olun ve kendinizi de ihmal etmeyin
 
Benimde 3 aylık ikizlerim var bir kız bir erkek bizim bakıcımız var bana yardım ediyor ama yinede çok zor bende senin kadar yapabilseydim kızım çok iştahsız ne yapacağım bilmiyorum allah yardımcımız olsun

Canım evet Allah yardımcımız olsun.

Dediğin gibi benimkiler seninkilere göre büyükler, ama inan bugünlere çok zor geldim, bakıcı tutma şansımız yok, sağolsun anneler destek ama yeri geliyor onlarda bunalıyor ee o zaman tadı kaçıyor insanın, kendi kendine yetebilmek istiyor, huzur istiyor, inan çocuklar yormuyor beni de birilerine muhtaç olmak yoruyor ..
 
benim erkek olan ikizlerim 4 yaşını Temmuz ayında doldurdular.
Geçen sene Ağustos itibariyle saat 15:30'a kadar anaokuluna vererek tek başıma
bakmaya başladım.
3 yaş öncesi hem yatılı hem de gündüz bakıcımız vardı.
Yemek konusunda da çok sıkıntı çektik,
tek çözüm sabır.
Bence 2 yaşında oyun grubu ve 2,5 yaşında da yarım gün anaokuluna gönderince
en azından kahvaltı, ara öğün ve öğle yemeği alışkanlığı edinildi.
Yemek konusunda benim kurtarıcım anaokulu oldu,
artık yemeyeceğim dediklerinde ısrar etmiyorum, biliyorum ki aç değiller.
Sabırlı olun ve kendinizi de ihmal etmeyin

Canımmm inan ki lafı ağzımdan aldım, kendi kendine yetebilmek ve kendi kendine kalabilmek istiyorum artık, eskiden çalışıyordum ve çok yoğun bi iş hayatım vardı, işten üniversite yüksek lisansa koşturmaca geçiyoru ama 2yıldır çalışmıyorum, kendime vakit ayırmayı bırakın, o gün çocuklara yemeklerini güzelce yedirip, onların yüzünü güldürebildiysen yetiyor bana ama bazen de ikisi de aynı anda olabilse keşke diyorum..
 
benim ikizlerimde erkek,16 aylıklar şu anda.geçen sene annem ve bakıcımız vardı birlikte baktılar.bakıcımız 55 yaşında falandı ve çok güvenemediğim için yalnız bırakmak istemedim.bu sene başında(14 aylıktılar)kreşe verdim 2 hafta..ama bin pişman oldum..3-4 yaşına kadar kreş lafını asla duymak bile istemiyorum..ben öğretmenim,çalışıyorum yani.2 hafta önce 35 yaşında yeni bir bakıcı abla bulduk,Şükür çok memnunum.şimdilik herşey yolunda ve gözüm arkada değil.yazında tek başıma baktım zaten..

soruna gelince..en güzel şey aslında tek bakmak..kendi kurallarını koyarsın,düzenini oluşturursun..karışan kimse olmaz.ilk başlarda çok zorlanabilirsin hatta bazen çıldıracak noktaya bile gelebilirsin ama düzen kurdukça herşey yoluna girer.eğer sallanarak uyuyorlarsa kendi başlarına uyumaya alıştır daha kolay olur.mama sandalyesi yoksa al daha rahat yemek yedirirsin.müzikli dikkat çeken oyuncaklar al,oyalanırlar sanada dinlenmek için vakit kalır.birde klasik müzik dinlet,emin ol bebekleri çok sakinleştiriyor:)
 
Son düzenleme:
Canımmm inan ki lafı ağzımdan aldım, kendi kendine yetebilmek ve kendi kendine kalabilmek istiyorum artık, eskiden çalışıyordum ve çok yoğun bi iş hayatım vardı, işten üniversite yüksek lisansa koşturmaca geçiyoru ama 2yıldır çalışmıyorum, kendime vakit ayırmayı bırakın, o gün çocuklara yemeklerini güzelce yedirip, onların yüzünü güldürebildiysen yetiyor bana ama bazen de ikisi de aynı anda olabilse keşke diyorum..

Ben de 4 senedir maalesef evdeyim. Yoğun iş temposundan sonra çok zor geldi tabii ki.
1 yıldır sadece eve haftada 1 temizliğe yardımcı alıyorum çünkü o kalabalık da beni bunaltmıştı.
Dediğim giibi anaokulu kurtarıcım oldu.
Ben son 6 aydır kendimle de ilgilenmeye başladım.
İnşaallah iş bulabilirsem de artık çalışmayı çok istiyorum
 
arkadaşlar yadıklarınızı okuyunca bizi nasıl bir süreç beklediğini daha iyi anlıyorum.gerçekten çocuk büyütmek çokkkkk zor bişey.kardeşimden biliyorum.heleki sizinkiler ikiz iki kat anneye daha çok yük.firdos dediğin gibi olmak istiyorum bende.kendim bakıcam inşallah bende.en başından bir düzene koyabilirim umarım.birde klasik müziğe bende katılıyorum.bebeklerin odasına küçük bişey koyup klasik müzik dinletmeyi düşünüyom.benim eşim klasik müzikten başka müzik dinlemez.ilk evlendiğimde ay bu böyle diye fenalık geçiriyordum şuan bende alıştım tabi..şimdi eşiminde çok sakin yapısını görünce anlıyorumki klasik müzik baya faydalı.birde onu deneyin isterseniz.benim ilk doğdukları günden yapacağım bu olacak açıkcası.:1: uyurken bile o radyo orda açık kalsın sesde uyumayı da öğrenmiş olurlar umarım yani.
 
Son düzenleme:
Canım evet Allah yardımcımız olsun.

Dediğin gibi benimkiler seninkilere göre büyükler, ama inan bugünlere çok zor geldim, bakıcı tutma şansımız yok, sağolsun anneler destek ama yeri geliyor onlarda bunalıyor ee o zaman tadı kaçıyor insanın, kendi kendine yetebilmek istiyor, huzur istiyor, inan çocuklar yormuyor beni de birilerine muhtaç olmak yoruyor ..

ah sanki benim laflarım bunlar ; çocuklar değil de muhtaç olmak çok zor :( ne yap et kendi düzenini kur birşekilde, bana da teyzem ve annem yardım ediyor, ayrıca
bu zmana kadar yardımcı da vardı (22 aylık erkek ikizlerim ) ama herkesin tarzı başka oluyor, ananeler ağlamasın kıyamam diye her dediklerini yapıyorlar, sonra çok
feci disiplin sorunları oluyor. benim yardımcım zaten sadece yemek temizlik ütü vs yaptı, Allah razı olsun tabi çok emeği geçti ama biryerden sonra yetmedi, çocuklara birşey
verebilecek biri değil, ben de kocam hariç herkesi karşıma alarak radikal bir kararla yarım gün anaokuluna vermeye karar verdim, bu hafta ilk haftamızdı.biri çok mutlu, diğeri
biraz ağlıyor ilk giderken ama umut verici o da :)
 
kızlarım 10 aylıklar ve kırkımız çıktığından beri tekim,hoş o zamanda yine kendim hallediorudm herşeyi ya

ben artık dayanacak halim kalmadı diorum,en ufak ağlamaları bile bana çok büyük gelior bunaltıor artık,bir de 6 yaşında oğlum var geçen sene anaokulundaydı bu sene 1. sınıfta ve her türlü salgın tabiki bizim eve de gelior onunla

oğlumun dersleriyle ilgilenmemiz lazım,o görev de bana düşüyor ,çünkü babamız geç gelior o saatte oğlumun artık uykusu gelmiş oluyor

çok yoğun bir şekilde çalışırken bir anda eve kapandım ,burda kimsemiz yok ,kimseyle konuşamıorum ,zaten bir iki arkadaşım vardı ,kızların yüzünden tek başıma da çıkamıorum

ben de en azından yanımda birisi olsa diye çok isterdim,hiç değilse bana arkadaşlık etsin çocuklara bakmasın benimle sohbet etsin yeter diorum.bakım işini kendinizce düzene oturtuosunuz ama tek başına kalmak çok zor


uykusuz geçirdiğim o kadar güne rağmen yine de 7-24 çocuk bakmaya devam ediorum

artık bir yandan işe dönmeyi istiorum sırf kafam dağılsın biraz açılayım diye ,oğluma da bakcı bakmıştı ,kızlara da yatılı birini düşünüorum,inş kısa zamanda normale dönerim
 
doğum yaptıktan bi kaç saat sonra ayağa kalkmıştım.. ogün bugündür ayaktayım :)
annem sadece 1 hafta kadar kaldı yanımda.. ben çalışıyordum sözleşmeli memur olarak kamuda... istifa edip kızlarıma kendim baktım. şuan 15 aylıklar...
çok zor günler geçirdik elbette hiç ama hiç kolay olmadı.. hep kendimi telkin ettim bu günlerde geçecek seneye daha rahat edeceksin, kimse yardım etmezse etmesin boşver ilerde söyleyecek sözleri olmaz hiç değilse diye telkin ettim kendimi hep.. öyle de oldu.. 1 yaşından sonra herşey daha kolay oluyor... yardımcı çok istesem alırdım ama benim emir verme gibi bi huyum olmadığı için kesin yardımcınında bakıcısı olurdum... o yüzden gerçekten kendin bakınca daha iyi.....

kolaylık olması açısından iki tane anadizi almıştım hep onda sallıyordum gazlı oldukları için sallamak iyi geliyordu... uyuduklarında da orda yatıyorlardı...(

mama sularını kaynatıp termosa koyuyordum kolaylık oluyordu...

bide ben yapmadım ama eski kettleniz varsa biberonları onda kaynatmakta kolaylık oluyormuş bi arkadaşım söyledi...

kuru toz mama kapları var.. onlara ölçüp koyabilirsiniz mamaları.. bebekler acıkınca 1 saniye bile önemli oluyor çünkü....

ıslak mendillerin yarısını yıkayıp buzdolabı poşetine koyuyordum.. (1 yaşına kadar yıkamadan kullanmadım)

aklıma gelenler bunlar..

rabbim çoğul bebek sahiplerine kolaylık versin her açıdan.... :31:
 
Kızlar selam,

Yazdıklarınız için çok teşekkürler, Ben buraya sadece akşamları gelebiliyorum,

Bende şu an kayınvalidemle bakıyorum kayınpederim bile destek oluyor, akşamları da eşim destek, gece zaten bizim odada yatıyorlar, maalesef baştan beri hep onlarla baktım, herkes ayrı telden davrandı çocuklara, ben ne kadar kendimce bi düzen oluşturmaya çalışsamda olmadı işte, ama azimliyim, Allahım da yardım ederse en kısa zamanda kendim balmaya çalışacağım, AMA HALA BUNU NASIL YAPACAĞIMI TAM OLARAK BİLEMİYORUM:(

Burda benimle aynı kaderi paylaşanlarla konuşmak iyi geldi..
 
benim ikizlerimde erkek,16 aylıklar şu anda.geçen sene annem ve bakıcımız vardı birlikte baktılar.bakıcımız 55 yaşında falandı ve çok güvenemediğim için yalnız bırakmak istemedim.bu sene başında(14 aylıktılar)kreşe verdim 2 hafta..ama bin pişman oldum..3-4 yaşına kadar kreş lafını asla duymak bile istemiyorum..ben öğretmenim,çalışıyorum yani.2 hafta önce 35 yaşında yeni bir bakıcı abla bulduk,Şükür çok memnunum.şimdilik herşey yolunda ve gözüm arkada değil.yazında tek başıma baktım zaten..

soruna gelince..en güzel şey aslında tek bakmak..kendi kurallarını koyarsın,düzenini oluşturursun..karışan kimse olmaz.ilk başlarda çok zorlanabilirsin hatta bazen çıldıracak noktaya bile gelebilirsin ama düzen kurdukça herşey yoluna girer.eğer sallanarak uyuyorlarsa kendi başlarına uyumaya alıştır daha kolay olur.mama sandalyesi yoksa al daha rahat yemek yedirirsin.müzikli dikkat çeken oyuncaklar al,oyalanırlar sanada dinlenmek için vakit kalır.birde klasik müzik dinlet,emin ol bebekleri çok sakinleştiriyor:)

Firdos selam,

akşam uykularına kendil kendilerine uyuyorlar 1 aydır ona uğraşıyorum ama gündüz uykuları için sallıyoruz inşallah en kısa zamanda da ona da alıştırmaya çalışacağım, klasik müziği deneyebilirim inşallah işe yarar..

Sevgiler canım:71:
 
kızlarım 10 aylıklar ve kırkımız çıktığından beri tekim,hoş o zamanda yine kendim hallediorudm herşeyi ya

ben artık dayanacak halim kalmadı diorum,en ufak ağlamaları bile bana çok büyük gelior bunaltıor artık,bir de 6 yaşında oğlum var geçen sene anaokulundaydı bu sene 1. sınıfta ve her türlü salgın tabiki bizim eve de gelior onunla

oğlumun dersleriyle ilgilenmemiz lazım,o görev de bana düşüyor ,çünkü babamız geç gelior o saatte oğlumun artık uykusu gelmiş oluyor

çok yoğun bir şekilde çalışırken bir anda eve kapandım ,burda kimsemiz yok ,kimseyle konuşamıorum ,zaten bir iki arkadaşım vardı ,kızların yüzünden tek başıma da çıkamıorum

ben de en azından yanımda birisi olsa diye çok isterdim,hiç değilse bana arkadaşlık etsin çocuklara bakmasın benimle sohbet etsin yeter diorum.bakım işini kendinizce düzene oturtuosunuz ama tek başına kalmak çok zor


uykusuz geçirdiğim o kadar güne rağmen yine de 7-24 çocuk bakmaya devam ediorum

artık bir yandan işe dönmeyi istiorum sırf kafam dağılsın biraz açılayım diye ,oğluma da bakcı bakmıştı ,kızlara da yatılı birini düşünüorum,inş kısa zamanda normale dönerim

Canım sanada allahım kolaylıklar ve sabırlar versin, evde yardım eden birileri olması iyi ama inan bi süre sonra onunda öyle çok olumsuzlukları var ki, herkes başka türlü davranıyor, en kötüsü de yorulunca suratlar asılıyor, oflamalar başlıyor, tabi bakıcı değilde benim kayınvalidem böyle...

Biz seninle burda dertleşiriz sen üzülme..
 
Canım teşekkürler :)

ben zaten dediğim gibi yanımda yoldaş olan biri olsa diye çok isterdim,yoksa ilk kırk gün boyunca ben neler çektim,bir de dinlemem sözlerini yapmam da ,kayınvalidem öyle şöyle dedikçe ben yapmadım yapmadığım için suratları asıldı.

şimdi de kimse sesini çıkaramıyor ,ben şimdi mama yiyecekler ,uyuyacaklar diyorum,kimse sesini çıkaramıor,tatil için memlekete gittik,kimse kucağına alamadı benim yüzümden :) alıştırmayın ben çekecem siz değil dedim

herkes zor olduğunu gördüğü için dediklerimi yaptılar ,tek başıma baktığım için kimsenin söz hakkı kalmadı,ben zaten böyle olsun istiyordum

inşallah yürüdükleri zaman çıkıp çıkıp gezecez kızlarımla ,böyle avutuorum kendimi napalım :)

Fatoş hanımın dedikleriyle daha da umutlandım 2 ayım kaldı 1 yaştan sonra inş rahatlayacam :))


benim kızlarımdan biri kendi kendine uyuyordu diğerini de alıştırmaya çalıştım olmadı sonra kendileri uyumaya başladılar ,bazen uykuya geçmekte zorlanıorlar ya popolarına vuruyorum ya da sallıorum.termosta hazır sıcak suyum hala vardır :)

ilk 3 ay kolik olayını yaşadıktan sonra şimdiki durumlar daha basit gibi kalıor zaten :) her gün 7 saat ağlayan iki bebek ve tek başıma ben ,çok şükür ki o günler geçti.
 
Canım teşekkürler :)

ben zaten dediğim gibi yanımda yoldaş olan biri olsa diye çok isterdim,yoksa ilk kırk gün boyunca ben neler çektim,bir de dinlemem sözlerini yapmam da ,kayınvalidem öyle şöyle dedikçe ben yapmadım yapmadığım için suratları asıldı.

şimdi de kimse sesini çıkaramıyor ,ben şimdi mama yiyecekler ,uyuyacaklar diyorum,kimse sesini çıkaramıor,tatil için memlekete gittik,kimse kucağına alamadı benim yüzümden :) alıştırmayın ben çekecem siz değil dedim

herkes zor olduğunu gördüğü için dediklerimi yaptılar ,tek başıma baktığım için kimsenin söz hakkı kalmadı,ben zaten böyle olsun istiyordum

inşallah yürüdükleri zaman çıkıp çıkıp gezecez kızlarımla ,böyle avutuorum kendimi napalım :)

Fatoş hanımın dedikleriyle daha da umutlandım 2 ayım kaldı 1 yaştan sonra inş rahatlayacam :))


benim kızlarımdan biri kendi kendine uyuyordu diğerini de alıştırmaya çalıştım olmadı sonra kendileri uyumaya başladılar ,bazen uykuya geçmekte zorlanıorlar ya popolarına vuruyorum ya da sallıorum.termosta hazır sıcak suyum hala vardır :)

ilk 3 ay kolik olayını yaşadıktan sonra şimdiki durumlar daha basit gibi kalıor zaten :) her gün 7 saat ağlayan iki bebek ve tek başıma ben ,çok şükür ki o günler geçti.

Canım bizde ben öyle değil böyle yapalım dersem öyle oluyor ama dediğin gibi kendisi bakması başka bi şey insanın, İNŞALLAH 1 YAŞINDAN SONRA RAHAT EDERİZ:)
 
Canım teşekkürler :)

ben zaten dediğim gibi yanımda yoldaş olan biri olsa diye çok isterdim,yoksa ilk kırk gün boyunca ben neler çektim,bir de dinlemem sözlerini yapmam da ,kayınvalidem öyle şöyle dedikçe ben yapmadım yapmadığım için suratları asıldı.

şimdi de kimse sesini çıkaramıyor ,ben şimdi mama yiyecekler ,uyuyacaklar diyorum,kimse sesini çıkaramıor,tatil için memlekete gittik,kimse kucağına alamadı benim yüzümden :) alıştırmayın ben çekecem siz değil dedim

herkes zor olduğunu gördüğü için dediklerimi yaptılar ,tek başıma baktığım için kimsenin söz hakkı kalmadı,ben zaten böyle olsun istiyordum

inşallah yürüdükleri zaman çıkıp çıkıp gezecez kızlarımla ,böyle avutuorum kendimi napalım :)

Fatoş hanımın dedikleriyle daha da umutlandım 2 ayım kaldı 1 yaştan sonra inş rahatlayacam :))


benim kızlarımdan biri kendi kendine uyuyordu diğerini de alıştırmaya çalıştım olmadı sonra kendileri uyumaya başladılar ,bazen uykuya geçmekte zorlanıorlar ya popolarına vuruyorum ya da sallıorum.termosta hazır sıcak suyum hala vardır :)

ilk 3 ay kolik olayını yaşadıktan sonra şimdiki durumlar daha basit gibi kalıor zaten :) her gün 7 saat ağlayan iki bebek ve tek başıma ben ,çok şükür ki o günler geçti.

1 yaşından sonra çoğu şey değişiyor gerçekten..

uyku düzenleri değişiyor. artık bizler gibi uyuyorlar kesintisiz 9-10 saat kadar... öğleden sonra 2 saat kadar uyuyorlar. bu sürede kendimize, eve vakit ayırabiliriz.. uyuyabiliriz, yemek yapabiliriz canımız ne isterse :)

beslenmeleri de değişiyor, eskisi kadar sık acıkmıyorlar.. birde mama olayı bitiyor.. çocuk sütü daha rahat.. ben 500 ml lik sütü açıyorum ikisine içiriyorum bitiyo.. açılmadan önce oda ısısında sakladığım için ısıt derdi de olmuyo oda sıcaklığında içiyorlar...

kusup etmedikleri için ikide bir kıyafet değiştirmek zorunda da kalmıyorsunuz.. banyo yaptırmak falanda işkence değil eğlence oluyor şarkılarla...

dışarı çıkacağınız zamanlarda yanınıza 2 bez ıslak mendil alsanızda yetiyor.. misafirlikteki yemeklerden yiyebiliyorlar..(çorba,yoğurt, börek... vs gibi)

sürekli ilgi halindeyim kızlarla ama onlar uyanıkken de pc yi açıp arkadaşlarımla konuşabiliyorum buna izin veriyorlar.. ben pc deykende onlara oyuncak sepetlerini koyuyorum istedikleri gibi döküyorlar...

sabır.... gerçekten büyüdükçe daha kolay herşey.....
 
göz açıp kapayana kadar 5,5 oldular. sadece iki hafta sonra işe gittim, devamlı değil ama bana çok iyi geldi,1,5 ayda yoğun iş tempoma dönmüştüm. 5 yaşına kadar 2 yatılı yardımcı ve sıklıkla annem vardı ama iş gene de hep bende bitti, son derece dakik ve programlı oldum hep aynı saaatte uyutup yedirdim, bebekler düzen çok seviyor.park yatak almıştım, ilk 4 ay enine yanyana yatırıp salladım yürüdüklerinde çok zorlaştı. 8 aylıkken onların emniyeti için profeyonel firma ve kendi çabamla evde önlemler aldım, merdiven paravanları, bazı odaların kapısına çocuk kapısı, mutfakta ocak koruması, ehpa masa sivri köselere önlem, dolap kiltleri.ama yine de ikisiyle birlikte tuvalete gidiğimi hatırlıyorum. anaokuluna çok erken vermedim, 3,5 ta başlattınm gene de sık sık hasta oldular. çok sık yemek denemeleri yaptım, damak zevklerini öğrendim 3 yaşta bakıcıları değişti,ciddi bir kriz yaşadık, yatak odamıza iki yeni yatak aldık, gece uyanıp bizi kontrol ettiler ama 4 ay sonra bakıcılara alışıp odalarına geri döndüler.
bebekken birbirlerini bolbol ısırp aç çektiler hatta ikiz arabasında birbirlerini çekiştirdiler,çok müdahale etmedim,birbirlerinin gücünü öğrendiler
bu zorlu günler elbette geçiyor, kendinizi çok yıpratmayım çünkü onlara çok lazımsınız eğlenceli kısımları yaşla birlikte çök artıyor,2 değil 4 kat eğlence var ,ütelik de her zaman hazır oyun arkadaşı olacak, sıkılıp peşinizde dolaşmayacaklar
biraz sabır, kolay gelsin
 
diğer mesajımı yazdıktan sonra 1 yaş sonrasının getirdiği zorlukları yazmadığımı farkettim..

çok hareketleniyorlar.. emekleme+yürüme.. ilk adımları atarken sık sık düşüyorlar..
biz evin düzenini onlara göre ayarladık..

zaten evde ıvır zıvırı seven birisi değilim ama iyice herşeyi gözden geçirdim.. tv, pc gibi şeyleri oynamayı özellikle fişlerini kablolarını çok seviyorlar.. onları kaldırdık ortadan.. oturma odamızda sadece 2 çekyat var.. odanın bir köşesine üzerinde çizgi film karakterleri olan kalın bi örtü serip üstünede oyuncak sepetlerini koydum.. orda oynamayı seviyorlar...

evde şuan onlara sakınca getirebilecek bişey yok.. diğer odalara gittiklerinde korkmuyorum...

ocağı doğalgaz vanasından kesiyorum, ocakta arka gözleri kullanıyorum hep... fırını çalıştırınca mutfağın kapısını kapatıyorum... dolaplar falan hep kapalı.. kilit almadım ama kalın lastikler geçirdik eşimle... aslında saklamak iyi değilmiş bırakayım dağıtsın diyemiyorm çünkü birbirlerine zarar veriyorlar.. kafalarına atabiliyorlar..

bu aralar birbirlerinin bazen saçını çektikleri oluyor, birde birbirlerinden beni kıskanıyorlar.. aynı anda ikisini kucaklıyorum.. ayy cicii diyorum benle birlikye ayyy didiii diyorlar.. :9:

eve birisi geldiğinde tüm düzen alt üst oluyor.... kim gelirse gelsin çaydanlığı ben odaya getirmiyorum sizde getirmeyin.. evde sigara içirmiyorum zaten biz kullanmıyoruz... hiç bişey onlardan kıymetli değil ....

dağınık yazdım kusruma bakmayın şuan ikiside uyanık evi talan ediyorlar...:9:
 
merhaba kızlar benimkiler 22 aylık şuan ve bende tek bakılmasından yanayım.benim ilk zamanlar kaynanam vardı ve hala onun yaptıklarının acısını çekiyorum.doktor 3 saatte besleyin derdi her on dakikada acıktı derdi kızım nerdeyse biberon tiryakisi hala geceleri çok sık uyanıyor bir yudum süt içip uyuyor:((büyüdükçe bazı şeyler basitleşiyor her yemekten yedirebiliyorsun,kusma derdi yok acıkınca söylüyolar felan ama tabi dewamlı koşturma halin de oluyorsun.oyuna daha fazla dalabiliyorlar..çok yaramazlaşıyorlar ama bende dolplara kilit aldım fazlalıkları kaldırdım sadece ayrı odaları var ama hala o aşamaya geçemedik yatılı bakıcımız var onla yatıyorlar.bana tek bakılmasından yanasın neden bakıcın var derseniz 10 aydır ayağım kırık ve hala basamıyorum mecburum yani.daha önce çalışıyordum annem ve normal gündüz bakıcmız vardı ama bu olydan sonra mecburen yatlı aldık
 
Back
X